Ο εποικοδομητικός ρόλος του ΤΕΕ στη διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών

Ο ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ

ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Στις 30/3/2014 η Κυβέρνηση πέρασε από την Βουλή με τη γνωστή και κατάπτυστη διαδικασία εξπρές, ένα ακόμα ογκωδέστατο πολυνομοσχέδιο, αυτό που δικαίως χαρακτηρίστηκε ως «10 μνημόνια σε 1». Ο περί ου ο λόγος νόμος 4254/2014, πέρα από τις ευρύτερες υπηρεσίες που προσφέρει στο Κεφάλαιο, ακουμπάει τους Διπλωματούχους Μηχανικούς στο κοινωνικό, στο εργασιακό, στο ασφαλιστικό και στο επαγγελματικό επίπεδο, προβλέποντας:

1. άρση περιβαλλοντικών και πολεοδομικών περιορισμών στον τουρισμό και την βιομηχανία, που έδιναν τη δυνατότητα στους μηχανικούς να ασκήσουν το επάγγελμα με όρους κοινωνικής άμυνας απέναντι στο κεφάλαιο (νομιμοποίηση εγκαταστάσεων εντός αιγιαλού σε εκτάσεις του ΤΑΙΠΕΔ, επέκταση των κατά παρέκκλιση όρων δόμησης σε βιομηχανικές μονάδες)
2. διαμόρφωση ακόμα δυσμενέστερων όρων εξαρτημένης εργασίας (υπενοικίαση, τριετίες, κατάργηση εργοδοτικών πόρων επιδομάτων παιδιών, ασθένειας, μητρότητας)
3. κατάργηση μιας σειράς αναδιανεμητικών πόρων του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ
4. τροποποίηση του πλαισίου άσκησης επαγγελματικών δικαιωμάτων

Συγκεκριμένα για τα επαγγελματικά δικαιώματα (ν. 4254, Υποπαρ. ΙΓ.12, Άρθρο 4) οι ψηφισμένες αλλαγές επιτρέπουν την άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανικού σε αποφοίτους της «Ανώτατης» Εκπαίδευσης (γενικώς) στην Ελλάδα ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού και όχι σε αποφοίτους Πολυτεχνείων κατ’ αποκλειστικότητα.

Το γενικώς γίνεται ειδικώς μέσα από την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων με τη σύμφωνη γνώμη του ΤΕΕ, το οποίο καλείται να γνωμοδοτήσει εντός 4 μηνών από την έκδοση του Νόμου (30/3/14) και η προθεσμία αυτή τελειώνει στα τέλη Ιούλη.

Επιπλέον αναθεωρούνται οι όροι και προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος όλων των Η/Μ (Υποπαρ. ΣΤ.23) με Προεδρικά Διατάγματα μετά από εισήγηση του ΤΕΕ.

Οι διατάξεις του ν. 4254 δεν αποτελούν “κεραυνό εν αιθρία”. Αποτελούν συνέχεια πάγιων επιδιώξεων των πολιτικών της ΕΕ, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την ένταξη στο επάγγελμα (ΠΔ 38/2010, Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/36/ΕΚ), μνημονιακή υποχρέωση που επαναλαμβάνεται μονότονα σε κάθε μνημονιακό νόμο της τελευταίας τετραετίας, κυβερνητική πολιτική όλων των κυβερνήσεων εδώ και χρόνια που ορκίζονται στις “απελευθερώσεις”, αλλά και διαχρονική επιδίωξη των ηγεσιών του ΤΕΕ ώστε να κερδίσουν πόντους, μέσα από το ξαναμοίρασμα της πίτας.

Πιο πρόσφατη υπενθύμιση των παραπάνω η Γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις αρχές του 2014, η οποία και αποτέλεσε τον πιλότο για το Ν. 4254).

Τα παραπάνω βρίσκονται σε άμεση συνάφεια με τα όσα επισυμβαίνουν και στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Αναφερόμαστε φυσικά στη συνθήκη της Μπολόνια, τον προγραμματισμό του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας, όπου από ενιαία πανεπιστήμια, δημόσια στην πλειονότητα τους, έπρεπε να προκύψουν «αγορές υπηρεσιών εκπαίδευσης» και μάλιστα «απελευθερωμένες» που θα χορηγούν εξατομικευμένα πτυχία με σύστημα πιστωτικών μονάδων.

Ο ν.4524 ουσιαστικά αποδέχεται όχι μόνο το γράμμα, αλλά και το πνεύμα της πρότασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών, αποτυπώνοντας πιο στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και στον τεχνικό κλάδο όπως:

1. Η εργασία από δικαίωμα γίνεται δυνατότητα και ευκαιρία προς κατάκτηση.
2. Επιβάλλεται νομοθετικά η μείωση της αξίας της εργατικής μας δύναμης
3. Ενισχύεται το καθεστώς της απλήρωτη εργασίας σε προγράμματα μαθητείας, σεμιναρίων και πιστοποιήσεων
4. Διαμορφώνουν ένα εφεδρικό στρατό χιλιάδων δυνητικά πιστοποιούμενων – δυνητικά εργαζόμενων που θα τον μετακινεί η αγορά (δηλαδή το κεφάλαιο) από αντικείμενο σε αντικείμενο ανάλογα με τις ανάγκες της. Ειδικά για τους νεότερους συναδέλφους (junior ή όχι)
5. Φτιάχνουν μια νέα αγορά - τη "βιομηχανία της κατάρτισης" που θα πληρώνουμε προκειμένου να αποκτήσουμε τα αντίστοιχα κάθε φορά πιστοποιημένα προσόντα για να έχουμε το δικαίωμα να δουλέψουμε αυτό που σπουδάσαμε.
6. Νομιμοποιούν από την πίσω πόρτα τα ιδιωτικά κολέγια, μετά την αποτυχία της αναθεώρησης του άρθρου 16 και ισοπεδώνουν διαφορετικά ακαδημαϊκά επίπεδα σπουδών.
7. Θα γενικευτούν οι εξετάσεις, οι φραγμοί, τα διάφορα μητρώα, όπως έχουμε ήδη δει να συμβαίνει με τις ενεργειακές επιθεωρήσεις, τους ελεγκτές δόμησης, τους περιβαλλοντικούς ελέγχους που ακολουθούν κοκ. Τα αποτελέσματα τα ζούμε ήδη, με συνεχή σεμινάρια, εξετάσεις για πιστοποιητικά των 50€.
8. Εξαφανίζει, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, σε συνδυασμό με τη ληστρική φορολογία και το εγκληματικό ασφαλιστικό, τη δυνατότητα τόσο των αυτοαπασχολούμενων όσο και του μισθωτού, να επιζήσουν, οδηγώντας τους στην ξενιτιά, ή και στην έξοδο από το επάγγελμα, μέσα από τη συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε μεγάλους ομίλους που επιβάλλουν τους όρους τους και φτωχοποιούν ακόμη παραπέρα τους μηχανικούς.
9. Χτυπά καίρια τη δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης, μέσα από το βίαιο κατακερματισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων, τις πολλαπλές πιστοποιήσεις, τις εκατοντάδες περιπτώσεις προσόντων, κλπ.
10. Ευτελίζει την όποια ποιότητα έργων και μελετών και όποιους κοινωνικούς όρους υπήρχαν στην άσκηση του επαγγέλματος

Αντίθετα λοιπόν με το πανηγυρικό πνεύμα που ακολούθησε την ψήφιση του ν. 4254 στον 8ο όροφο της Νίκης 4, η αλήθεια είναι ότι ο Νόμος καλεί το ΤΕΕ να γνωμοδοτήσει για τα Προεδρικά Διατάγματα εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου φραγμών στην άσκηση του επαγγέλματος. Συγκεκριμένα το ΤΕΕ καλείται να καθορίσει:

1. ειδικά προσόντα, ανεξάρτητα από το πρόγραμμα σπουδών, ως δυνατότητα και προϋπόθεση άσκησης του επαγγέλματος
2. το περιεχόμενο των ειδικών προσόντων σε γνώσεις και εμπειρία
3. τα επίπεδα άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, ανάλογα με τα ειδικά προσόντα και ανά πεδίο επαγγελματικής δραστηριότητας
4. περιορισμούς στην μελέτη, κατασκευή και λειτουργία τεχνικών συστημάτων με ιδιαίτερες επιστημονικές απαιτήσεις που απορρέουν από την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και της δημόσιας ασφάλειας

Συνεπώς η σύμφωνη γνώμη και η εισήγηση του ΤΕΕ ζητείται επί ενός θέματος για το οποίο η νομοθετική απόφαση πρέπει να θεωρηθεί ειλημμένη και δεν είναι άλλη από το να καταστεί το επάγγελμα του Μηχανικού εντελώς κλειστό για τους εργαζόμενους μηχανικούς και τα κοινωνικά συμφέροντα, εντελώς ανοικτό στην κερδοφορία των εκμεταλλευτών.

Η εμπλοκή του ΤΕΕ στα του ν. 4254 είναι στάση συνυπεύθυνου και συνενόχου στο έγκλημα. Η Κυβέρνηση δήθεν λαμβάνει υπόψη της το ενδεχόμενο κοινωνικό διακύβευμα και διαβουλεύεται με τον φορέα των μηχανικών. Το ΤΕΕ κολακεύεται από την ιδιαίτερη προσοχή που του προσφέρει η Κυβέρνηση και επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ. Επιτροπές, προτάσεις, πορίσματα και φυσικά πρόθυμη υλοποίηση των κρατικών και ευρωπαϊκών πολιτικών. Δεν πέρασε και πολύς καιρός εξάλλου, από τότε που το ΤΕΕ συναίνεσε στην κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, στον απόλυτο ευτελισμό του κλάδου με τις διάφορες “τακτοποιήσεις”, στους φραγμούς και τις εξετάσεις για τους “προσοντούχους”, στην προεκλογική θεσμοποίηση του ως απόλυτο κριτή όλων των τεχνικών επαγγελμάτων.

Τα παραπάνω εξηγούν και το κλίμα που επικρατούσε στις περισσότερες τοποθετήσεις όσων μετείχαν στην μεικτή συνεδρίαση της ΔΕ/τεε με εκπροσώπους των επιστημονικών συλλόγων Διπλωματούχων μηχανικών στις 26/6/14.

Αποτυπώθηκε δημόσια και με σαφήνεια μια εντελώς λανθασμένη και καταστροφική για την πλειοψηφία των συναδέλφων κατεύθυνση, συμμετοχής του ΤΕΕ στον διάλογο με την Κυβέρνηση, καταθέτοντας τη δική του Πρόταση και νομιμοποιώντας πολιτικά το έκτρωμα του ν.4524.

Η εξοντωτική ανεργία, οι μισθοί των 300€, οι τοκογλυφικές προσαυξήσεις του ΤΣΜΕΔΕ, η έλλειψη περίθαλψης για 50.000 μηχανικούς δεν ήταν αρκετά. Χρειαζόταν και η στέρηση της δυνατότητας να βρεθεί κάποια εργασία στο ελεύθερο επάγγελμα.

Σε αυτό το πλαίσιο διαβουλεύεται το ΤΕΕ.

Ο ν. 4524 όχι απλά δεν αντικρούεται από το σύστημα Διοίκησης του ΤΕΕ, απεναντίας αποτελεί την ευκαιρία που αναζητούσε εδώ και πολύ καιρό, ώστε να αναλάβει ηγετική θέση στην διαδικασία απόδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλες τις ακαδημαϊκές στάθμες και ειδικότητες.

Είναι βέβαιο ότι οι προτάσεις των Επιτροπών Επαγγελματικών Θεμάτων του ΤΕΕ και των Συλλόγων προς τα αποφασιστικά όργανα των μηχανικών (ΔΕ/τεε, Α/τεε) θα συγκλίνουν στην περιγραφή ενός δήθεν εκσυγχρονισμένου, αλλά στην πραγματικότητα αντι-συναδελφικού και αντι-κοινωνικού πλέγματος αποκλεισμού της πλειοψηφίας των μηχανικών από την πρόσβαση στο επάγγελμα, με άξονες:

1. την κλιμακωτή απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων σύμφωνα με την αποκτώμενη εμπειρία (κατασκευαστικά) ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του πτυχίου, ανά μεμονωμένο πεδίο και δυναμικότητα εγκατάστασης
2. κλιμακωτή απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων σύμφωνα με την αποκτώμενη εμπειρία και με εξετάσεις (μελετητικά) ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του πτυχίου, ανά μεμονωμένο πεδίο και δυναμικότητα εγκατάστασης
3. περιορισμένη απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε τμήματα ή κατηγορίες του γνωστικού αντικειμένου του Διπλώματος, κατόπιν κατακερματισμού του αντικειμένου σε “δραστηριότητες”.
4. μηδενικά ή απολύτως στοιχειώδη επαγγελματικά δικαιώματα στους νεοεισερχόμενους στο επάγγελμα Διπλωματούχους Μηχανικούς, σύσταση διαδικασίας μαθητείας (με πιο χαρακτηριστική εκδοχή αυτή του ΤΕΕ-ΚΜ για τους junior μηχανικούς, εσαεί εκπαιδευόμενους και εκμεταλλευόμενους)
5. δημιουργία μητρώου μελετητών και κατασκευαστών για τα ιδιωτικά έργα
6. η αξιοποίηση των παραπάνω φίλτρων για την απόδοση (ίσως κάποιων πολύ περιορισμένων) Επαγγελματικών Δικαιωμάτων σε αποφοίτους Κολεγίων, ΤΕΙ,
7. η αξιοποίηση των παραπάνω φίλτρων για την απόδοση Επαγγελματικών Δικαιωμάτων (περιορισμένων) σε αποφοίτους πολυτεχνικών σχολών με υψηλά ποσοστά ανεργίας και έλλειψη επαγγελματικής κατοχύρωσης, σε πεδία επαγγελματικής δραστηριότητας αποφοίτων πολυτεχνικών σχολών με μικρότερη ανεργία
8. την αντικατάσταση της έννοιας επαγγελματικά δικαιώματα από τις “θεσμικά ρυθμιζόμενες επαγγελματικές δραστηριότητες” και του ενιαίου Διπλώματος Πολυτεχνείου από πληθώρα κατακερματισμένων προσόντων

Η πρόσβαση σε επαγγελματικά δικαιώματα δεν θα απορρέει από τα Διπλώματα του Πολυτεχνείου. Κατά μια έννοια, ο οποιοσδήποτε πλέον θα μπορεί να ασκήσει τμηματικά και κατακερματισμένα το επάγγελμα του Μηχανικού, αρκεί να έχει την αντίστοιχη πιστοποίηση από τον αρμόδιο φορέα πιστοποίησης (το ΤΕΕ, ή άλλο φορέα πιστοποιήσεων όπως TUV κλπ).

Μια τέτοια πρόταση από το ΤΕΕ επί του ν. 4524, αποτελεί το αποκορύφωμα μιας συνεχιζόμενης πολιτικής ενάντια στις καταστατικές του αρχές, σύμφωνα με τις οποίες θα όφειλε να:

«…µεριµνά για την είσπραξη των νόµιµων αµοιβών τους όπως προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις, φροντίζει για την απασχόληση, την κοινωνική ασφάλιση, την προαγωγή και προστασία του κύρους των µελών του, την επιστηµονική πρόοδο, ενηµέρωση, επιµόρφωση και συνεχιζόµενη εκπαίδευσή τους…»

Τις τάσεις αυτές λαμβάνουν υπόψη τους η ηγεσία του ΤΕΕ και πλειοψηφία των Επιστημονικών Συλλόγων, όχι υπό το πρίσμα της συλλογικής αντίστασης, αλλά υπό το αμίμητο επιστημονικό σχέδιο ο σώζων εαυτόν σωθήτω (έναντι όλων των υπολοίπων).

Πίσω από την ανάγκη εφαρμογής ενός δήθεν συστήματος των αρίστων, κρύβεται η απέλπιδα επιδίωξη της προστασίας κάποιων πολύ λίγων μηχανικών από τις επιπτώσεις της κρίσης, μέσω της λύσης της αποσύνδεσης του Διπλώματος από το Επάγγελμα για την συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων.

Επιβεβαιώνεται ότι το ΤΕΕ εκπροσωπεί τα υλικά συμφέροντα μιας ορισμένης κοινωνικής μερίδας μηχανικών και κυρίως του κεφαλαίου που αξιοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για να διαλυτοποιήσει δικαιώματα δεκαετιών, όχι το σύνολο των συναδέλφων και σίγουρα όχι της κοινωνικής πλειοψηφίας ή του Δημοσίου Συμφέροντος όπως συχνά πυκνά αρέσκεται να λέει.

Αποδείχθηκε ότι η επιμονή στην διαδικασία επανακατάρτισης και εξετάσεων που δρομολογήθηκε για τους ενεργειακούς επιθεωρητές (και τους ελεγκτές δόμησης), αποτελεί τελική πρόβα αφαίρεσης κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα Διπλώματα, παρά την ευρύτερη κατακραυγή. Δυστυχώς οι αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν δεν ήταν οι απαιτούμενες (και σε αυτό οφείλουμε να κάνουμε και εμείς την αυτοκριτική μας).

Όπως επίσης ότι ευνοεί μια ωραιότατη μπίζνα σεμιναρίων, εκπαιδευτικών κέντρων, παραβόλων και εξέταστρων, εις βάρος των συναδέλφων και εις όφελος ενός ΤΕΕ που όπως αποδείχθηκε και με το φιάσκο των σεμιναρίων των ΕΝΕΡ, αρέσκεται στο να εξαπατά και χαρατσώνει τα μέλη του.

Παράλληλα, ενώ ο ν. 4524 (συμπληρωματικά με το Χωροταξικό, το Ρυθμιστικό, τα ν/σ για αιγιαλούς και δάση) την ίδια στιγμή που διαλύει κάθε πλαίσιο προστασίας του δημόσιου χώρου, προσφέροντάς τον στους κανιβάλους της ανεξέλεγκτης περιβαλλοντικής καταστροφής, επικαλείται την υπεράσπιση δημοσίου συμφέροντος και ασφάλειας ως πρόσχημα για την απαγόρευση άσκησης του επαγγέλματος σε δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους δήθεν μειωμένης επιστημονικής -επαγγελματικής επάρκειας (και δεοντολογίας θα προσέθετε και το ΤΕΕ).

Δυστυχώς σε αυτή την άποψη της προστασίας της κοινωνίας από ανίκανους και δολερούς μηχανικούς έχει από καιρό προσχωρήσει το ΤΕΕ, αναζητώντας τρόπους αποπομπής των κακών συναδέλφων από το επάγγελμα. Το ίδιο ΤΕΕ που χρόνια τώρα καλύπτει την πολυνομία, απαραίτητη προϋπόθεση της διαφθοράς, το ίδιο ΤΕΕ που σιωπά απέναντι στα μεγάλα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έγιναν ή γίνονται από “εθνικούς επενδυτές”, το ίδιο ΤΕΕ που έσπευσε να καλύψει και να διοργανώσει αντισυνταγματικές διαδικασίες όπως οι “τακτοποιήσεις”.

Μόνο που στην περίπτωσή μας, κακοί συνάδελφοι είναι εξορισμού όλοι οι συνάδελφοι που δεν θα δεχτούν, ή δεν αντέχουν ή δεν θα πληρούν τις κρίσεις και τα φίλτρα που σχεδιάζονται και αναφέρθηκαν. Κακοί συνάδελφοι είναι όσοι δεν θα καταφέρουν μέσα στα τοκογλυφικά χρέη της εφορίας και του ΤΣΜΕΔΕ να πληρώσουν τους τσαρλατάνους των ΚΕΚ, όσοι δεν θα βρουν μπάρμπα μεγαλο-εργολάβο ή μεγαλο-μελετητή για να τους παράσχουν τα μαγικά χαρτάκια επιβεβαίωσης προϋπηρεσίας, όσοι αρνούνται να κάνουν τους φοροεισπράκτορες για λογαριασμό άλλων.

Το ξεπούλημα και η καταστροφή της Δημόσιας Περιουσίας εις όφελος των εγχώριων Επενδυτών και των αλλοδαπών Δανειστών αποτελεί το τέλειο περιβάλλον της ταξικής συντριβής της εργασίας από το κεφάλαιο στην Ελλάδα. Η ισοπέδωση ενδιάμεσων θεσμικών εμποδίων που επιχειρείται, αποτελεί πολύ ευρύτερη επιδίωξη από την ισοπέδωση των μηχανικών και ως τέτοια πρέπει να την δούμε και να την παλέψουμε.

Στην πραγματικότητα μια σημαντική κοινωνική άμυνα που απέρρεε από την κατοχύρωση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αποφοίτους πολυτεχνικών σχολών ενιαίας πενταετούς διάρκειας χάνεται.

Παρά τις στρεβλώσεις και τα προβλήματα η άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανικού από μηχανικούς αποτελούσε εν δυνάμει ασφαλιστική δικλείδα ενάντια στην περιβαλλοντική, ενεργειακή και αισθητική τάση υποβάθμισης της κοινωνικής ζωής και των ανθρώπων.

Αυτή τη διάσταση θα όφειλε να αναδείξει το ΤΕΕ αντί της προσπάθειας του να διασφαλίσει μια μικρή ελίτ συναδέλφων εις βάρος όλων των υπολοίπων, μάλλον γνωρίζοντας ότι εντός της μικρής ελίτ που οραματίζεται θα περιλαμβάνονται όλοι οι επαγγελματίες γκάνγκστερς του σιναφιού μας.

Η υπεράσπιση της ισότιμης κατοχύρωσης του συνόλου των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους ανεξαιρέτως τους αποφοίτους ανάλογα με το γνωστικό αντικείμενο, το είδος του πτυχίου και το περιεχόμενο των σπουδών αποτελεί σήμερα όρο επιβίωσης για τους μηχανικούς και ταυτόχρονα κοινωνικής τους υποχρεώση.

Οφείλουμε να αντισταθούμε στην επιτελούμενη απαξίωση του Δημόσιου Πανεπιστημίου που ολοκληρώνει το σχέδιο διάλυσης των Μηχανικών.

Οφείλουμε να αντισταθούμε στους μισθούς των 300€, τα voucher και τις επιταγές της αγοράς για φτηνούς, ευέλικτους, και εξευτελισμένους μηχανικούς.

Οφείλουμε να διεκδικήσουμε αξιοπρέπεια στις εργασιακές συνθήκες για να ασκούμε με κοινωνική αξιοπρέπεια το επάγγελμα.

συσπειρωση αριστερων μηχανικων