Αναδημοσίευση από Το περιβάλλον συζητά με έναν Αρχιτέκτονα
Περιβάλλον:
Τι είναι «θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο»;
Αρχιτέκτονας:
Που το άκουσες εσύ αυτό;
Περιβάλλον:
Το είπε χθες η κ. Ρένα Δούρου στην
παρουσίαση του προγράμματος της για το περιβάλλον. Είναι μία από τις τρεiς αρχές του προγράμματός της «Στην
αρχή της προστασίας του περιβάλλοντος: με την έννοια της αποφυγής και άλλου
δομημένου χώρου. Η Αττική δεν έχει ανάγκη επί πλέον δόμησης-αυτό που χρειάζεται
είναι θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
Αρχιτέκτονας:
Αυτό είπε;
Περιβάλλον:
Ναι.
Αρχιτέκτονας:
Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο δόμησης περιοχής ή πόλης ή οικισμού ορίζεται από το
ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής της πόλης ή του οικισμού. Είναι το σχέδιο που έχει εγκριθεί
σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις και καθορίζει τους ειδικούς όρους δόμησης,
τους κοινόχρηστους και δομήσιμους χώρους και τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε κάθε
τμήμα ή ζώνη του οικισμού. Είναι σχέδιο
με ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που
ορίζει ποσοτικά και κατανέμει ποιοτικά στον χώρο της περιοχής της πόλης ή του
οικισμού το ποσοστό οικοδομήσιμου χώρου τμ/κάτοικο, τμ ελεύθερου χώρου/κάτοικο,
τμ πρασίνου/κάτοικο, τμ. κοινόχρηστων χώρων/κάτοικο, κ.α.
Το
ρυμοτομικό σχέδιο λοιπόν σύμφωνα με τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που
εμπεριέχει καθορίζει τον βαθμό της καλής λειτουργίας της πόλης και η εφαρμογή
του εξασφαλίζει την ανάλογη ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν ή εργάζονται σε
αυτήν.
Τώρα όπως
γνωρίζουμε όλοι τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του ρυμοτομικού σχεδίου
που ορίζουν το περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι διαφορετικά από περιοχή σε περιοχή
και έχουν ταξικό προσανατολισμό. Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο της περιοχής του
Παλαιού Ψυχικού έχει υψηλότερο βαθμό ποιότητας διαβίωσης από την περιοχή του
Χαλανδρίου που έχει υψηλότερο βαθμό ποιότητας διαβίωσης από την περιοχή της
Κυψέλης.
Το
περιβαλλοντικό ισοζύγιο λοιπόν έχει ταξικό περιεχόμενο, και αυτό δεν πρέπει να
το αγνοούμε.
Το
περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι ισορροπημένο όταν εφαρμόζεται πλήρως, γίνεται
θετικό όταν αναβαθμίζονται ποσοτικά και ποιοτικά όλες οι λειτουργίες της πόλης και κατά συνέπεια η ποιότητα διαβίωσης των
κατοίκων, και αρνητικό όταν αυτές υποβαθμίζονται.
Για να
έλθουμε και στην πραγματικότητα πρέπει να πούμε, και η πράξη το αποδεικνύει
αυτό, ότι αναβάθμιση ποιοτική και ποσοτική του περιβαλλοντικού ισοζυγίου πόλης
ή περιοχής ήδη δομημένης δεν είναι δυνατόν να γίνει γιατί αυτό σημαίνει
επανασχεδιασμό του ρυμοτομικού σχεδίου και νέα εφαρμογή επί της γης. Γίνεται
μόνο σε θεωρητικό επίπεδο δηλαδή «σχεδιασμός επί χάρτου» που λέμε. Και δεν
γίνεται γιατί τα μεγαλοκατασκευαστικά
και μεγαλοϊδιοκτησιακά συμφέροντα που κερδοσκοπούν στον χώρο της πόλης,
φροντίζουν, και σ αυτό έχουν και την στήριξη των Κυβερνήσεων που τα
εξυπηρετούν, να βρίσκουν τρόπους να κερδοσκοπούν εις βάρος του λαού, και να
καλλιεργούν στο λαό εσφαλμένες αντιλήψεις για το περιβάλλον, να τον παραπλανούν
με δήθεν αναβάθμιση του περιβάλλοντος το οποίο οι ίδιοι υποβαθμίσανε και
κερδοσκοπήσανε εις βάρος του.
Το
τελευταίο δώρο στα συμφέροντα αυτά είναι η έμμεση αύξηση του Σ.Δ των οικοπέδων
που έδωσε η Κυβέρνηση μέσω του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ). Αν δούμε το
άρθρο 11 παρ. 6 ποιοι χώροι δεν προσμετρώνται στον Σ.Δ. θα δούμε την έμμεση
αύξηση του Σ.Δ. στα οικόπεδα που θα χτιστούν από εδώ και πέρα. Για να σου δώσω
ένα παράδειγμα τα κεντρικά κλιμακοστάσια μέχρι 25,00τμ δεν θα προσμετρώνται πια
στον Σ.Δ. σε όλους τους ορόφους.
Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο των
δομημένων περιοχών της Αττικής έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό από την
αυθαίρετη δόμηση. Το πόσο
έχει υποβαθμιστεί ποιοτικά και ποσοτικά μπορούμε να το δούμε σε πρώτη
φάση από
τους χώρους που έχουν δηλωθεί με τον Νόμο 3843/2010. Θα μας δώσει μια
πρώτη
εικόνα. Σ αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε τους χώρους που έχουν δηλωθεί
μέχρι
τώρα με τον Ν4178/2013 (Νόμος Αυθαιρέτων), τις κατασκευές που έγιναν
για τους Ολυμπιακούς αγώνες των
και δεν έχουν υπολογιστεί σε κανένα περιβαλλοντικό ισοζύγιο καμιάς
περιοχής,
τις κατασκευές καθ υπέρβαση της δόμησης που έγιναν με την μεταφορά του
συντελεστή δόμησης που μεγαλούργησε τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτό θα
μας βοηθήσει να δούμε καθαρά και να εκτιμήσουμε το πραγματικό μέγεθος της
ποιοτικής και ποσοτικής υποβάθμισης του περιβάλλοντος, θα μας βοηθήσει να
εντοπίσουμε σε κάθε περιοχή ποια είναι εκείνα τα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία
που έχουν συμβάλλει στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αυτή η εργασία και μόνο
αυτή θα μας βοηθήσει να δούμε το μέγεθος
της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και στο ποσοτικό και στο ποιοτικό του
περιεχόμενο.
Και αυτό
θα μας βοηθήσει να διατυπώσουμε την πρότασή μας. Και η πρόταση για την Αττική
πίστεψέ με δεν είναι εύκολη, και όταν έχει και αριστερό προσανατολισμό γίνεται
ακόμη δυσκολότερη.
Περιβάλλον: Γιατί;
Αρχιτέκτονας:
Γιατί η πρόταση πρέπει να έχει θεωρία που να επιβεβαιώνεται στην πράξη, και η
πράξη πρέπει να επαληθεύσει τη θεωρία. Γιατί η πρόταση πρέπει να στηρίζεται
στην ανάλυση της πραγματικής κατάστασης, στη σύνθεση και επεξεργασία των
πραγματικών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα και πια
μακροπρόθεσμα, και η πρόταση πρέπει να έχει αριστερό προσανατολισμό και να είναι
και πραγματοποιήσιμη. Κοίταξε η Αριστερά δεν μπορεί να δανειστεί στην
περιβαλλοντική της πολιτική τον όρο «Περιβαλλοντικό ισοζύγιο» που επινοήθηκε
από την Κυβέρνηση των μνημονίων για να παραπλανήσει τον λαό, σου το έχω
εξηγήσει αυτό στην πρώτη μας συζήτηση, και να νομίζει ότι μιλώντας για «θετικό
περιβαλλοντικό ισοζύγιο» κάνει αριστερή πολιτική. Κάνει ουτοπική αριστερή
πολιτική, και δεν νομίζω ότι αυτό βοηθά τον λαό και τον τόπο. Ας
σοβαρευτούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου