Η ελάχιστη δικαίωση για το Γ. Καυκά ήρθε 10 χρόνια μετά και χωρίς να τιμωρηθεί κανένας αστυνομικός

Η ελάχιστη δικαίωση για το Γ. Καυκά ήρθε 10 χρόνια μετά και χωρίς να τιμωρηθεί κανένας αστυνομικός

Την 11η Μαΐου του 2011 χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους της Αθήνας διαδηλώνοντας σε ειρηνική πανεργατική απεργία. Με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης συντεταγμένα οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς τα Προπύλαια για να αποχωρήσουν. Τα ΜΑΤ τους περικύκλωσαν, φράζοντας κάθε έξοδο διαφυγής και τους επιτέθηκαν αναίτια και με ακραία βία. Από τις επιθέσεις οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Ένας εκ των βαριά τραυματισμένων ήταν και ο Γιάννης Καυκάς, ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και έμεινε στη ΜΕΘ σε κωματώδη κατάσταση για 10 ημέρες. Όταν ξύπνησε, θυμόταν τα πάντα και είχε μια ανάγκη να τα πει. Ωστόσο λόγω της τραχειοτομής, δεν μπορούσε να μιλήσει και έτσι τα κατέγραψε. «Το πρώτο πράγμα που έχω γράψει είναι ότι με χτύπησαν με πυροσβεστήρα», είχε πει σε επικοινωνία του με το TPP λίγες ώρες πριν εκδικαστεί η αγωγή του κατά του ελληνικού δημοσίου. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, έρχεται η ελάχιστη δικαίωση για εκείνον με μια απόφαση – σταθμό στη διερεύνηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Παρόλα αυτά, ποινικές ή πειθαρχικές ευθύνες για τον σοβαρότατο τραυματισμό του Γ. Καυκά δεν αποδόθηκαν ποτέ

Με την απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι στην υπόθεση Γ. Καυκά «αποδείχθηκε η αδιάκριτη χρήση βίας από τους αστυνομικούς σε διαδηλωτές, τους οποίους χτυπούσαν με τα κλομπ κανονικά ή ανάποδα και με τα πόδια, ενώ παράλληλα ψέκαζαν με τις φυσούνες επάνω στα πρόσωπά τους» . Στην απόφαση δε συμπληρώνεται ότι «η εν λόγω συμπεριφορά του αστυνομικού οργάνου όχι μόνο παραβιάζει το καθήκον του για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης, της ασφάλειας και της σωματικής ακεραιότητας του πολίτη, , αλλά πληροί και την ειδική υπόσταση του εγκλήματος της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης . Κατόπιν αυτών, θεμελιώνεται η αστική ευθύνη του εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου».

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ’ αρ. 3947/2021 απόφασή του, επιδίκασε 50.000 ευρώ στο Γιάννη Καυκά ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του.Όπως επεσήμαναν οι δικηγόροι Αθηνών Μαρίνα Δαλιάνη και Χάρης Λαδής που χειρίσθηκαν την εν λόγω υπόθεση «πρόκειται για μία απόφαση-σταθμό στη διερεύνηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας, η οποία με την εμπεριστατωμένη αιτιολογία της έρχεται να ενισχύσει και τιμήσει το ρόλο της διοικητικής δικαιοσύνης στη διερεύνηση συναφών περιστατικών».

Αξίζει πάντως να υπογραμμιστεί ότι παρά την απόφαση της δικαιοσύνης στην ίδια υπόθεση ποινικές ή πειθαρχικές ευθύνες ως προς τους εμπλεκόμενους δεν αποδόθηκαν ποτέ.«Είχαν παραπεμφθεί σε τακτική ανάκριση 22 αστυνομικοί για το αδίκημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, όμως απηλλάγησαν όλοι χωρίς να γίνει επαρκής διερεύνηση της υπόθεσης. Το απαλλακτικό βούλευμα εκδόθηκε επτά χρόνια μετά την επίθεση. Το σκεπτικό ήταν ότι δεν προέκυψε όχι μόνο ποιος τον τραυμάτισε αλλά και εν γένει αν τον τραυμάτισαν αστυνομικοί. Εξίσου κινήθηκε και η πειθαρχική διαδικασία, που έληξε με τον ίδιο τρόπο, και η ΕΔΕ. Είναι η πρώτη φορά που η απόφαση λέει ευθέως ότι ενήργησαν παρανόμως οι αστυνομικοί εκείνη την ημέρα» σημειώνει η δικηγόρος Μαρίνα Δαλιάνη, μιλώντας στην «Αυγή».

Μου λένε οι δικοί μου «ξέρουμε», τους λέω με χτύπησαν με πυροσβεστήρα

Σε συνέντευξη που είχε δώσει ο Γ. Καυκάς στο TPP λίγο πριν την έναρξη της εκδίκασης της υπόθεσης του τον Οκτώβριο του 2020 είχε περιγράψει ποιές ήταν οι πρώτες σκέψεις του όταν ξύπνησε μετά από δέκα μέρες σε κωματώδη κατάσταση.

«Όταν ξύπνησα μετά από 10 μέρες, δεν ήξερα ούτε πόσες μέρες είχαν περάσει, ούτε τι ήξεραν οι άνθρωποι γύρω μου. Οι άνθρωποι γύρω μου, η οικογένειά μου, τους είχαν συμβουλέψει οι γιατροί να μη μου πουν τίποτα, γιατί δεν ξέρανε τι θα θυμάμαι, για να μην ταραχτώ.

Εγώ ξύπνησα και τα θυμόμουν όλα και είχα μία ανάγκη να πω τι συνέβη αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω, γιατί είχα τραχειοτομή. Οπότε προσπαθούσα να γράψω. Το πρώτο πράγμα που έχω γράψει είναι ότι με χτύπησαν με πυροσβεστήρα. Είναι το πρώτο πράγμα που έχω ανάγκη να το πω ότι έχει συμβεί αυτό με έχουν χτυπήσει.

Μου λένε οι δικοί μου «ξέρουμε», τους λέω με χτύπησαν με πυροσβεστήρα. Είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στη μνήμη μου, τελείως αδιαμεσολάβητα και είναι γραπτό αυτό. Το έχω καταθέσει, τα είχαν πάρει αυτά τα χαρτιά τότε στις καταθέσεις, τις πρώτες πληροφορίες που κατέγραφα για το τι είχε γίνει. Έχουν μπει σε εκείνη τη διαδικασία.

Οπότε εμπιστεύομαι πολύ αυτό που μου βγήκε εκείνη τη στιγμή που ξύπνησα, που δεν είχα καμία άλλη πληροφορία, καμία εξωτερική πληροφορία για το τι είχε συμβεί. Οπότε έχω γράψει με χτύπησαν, με χτύπησαν με πυροσβεστήρα. Αυτό έχω στη συνείδησή μου. Είναι την πρώτη μέρα πριν μπω σε δωμάτιο, όταν με βγάζουν από την εντατική, όταν με βγάζουν από την ΜΕΘ και με βάζουν στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Είναι η πρώτη μέρα που βγαίνω από την εντατική και προσπαθώ να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους, να τους πω τι έχει συμβεί. Αυτό εμπιστεύομαι και αυτό είναι που επιβεβαιώνεται και από όλα τα τριγύρω στοιχεία».

Πηγή: ThePressProject