Άλλος δρόμος δεν υπήρχε

Με αφορμή το θάνατο της Αργυρώς Κοκοβλη

Διαβάστε σχετικά και εδώ

Μετά από μια έντονη και περιπετειώδη ζωή πέθανε το Σάββατο και κηδεύτηκε χτες στο χωριό Βαμβακόπουλο του νομού Χανίων, στην Κρήτη, η συγγραφέας και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Αργυρώ Κοκοβλή. Το θυελλώδες της πέρασμα από τούτη τη ζωή έχει καταγραφεί σε βιβλίο από την ίδια και τον σύζυγό της και έχει γίνει κινηματογραφική ταινία [υπέροχη] από τον Σταύρο Ψυλλάκη με τίτλο [είναι και ο τίτλος του βιβλίου τους] «Αλλος δρόμος δεν υπήρχε».

Τέλη του ’47 μια νεαρή κοπέλα, η Αργυρώ Πολυχρονάκη, συλλαμβάνεται και κρατείται στη φυλακή. Η ένταξη του αδελφού στο ΚΚΕ και της οικογένειας στο ΕΑΜ τη στοχοποιούν. Αποφυλακίζεται ελλείψει στοιχείων. Αρχές του ’48 βγαίνει στο βουνό και εντάσσεται στον Δημοκρατικό Στρατό. Γνωρίζεται με τον μετέπειτα σύζυγό της, Νίκο Κοκοβλή, και παραμένουν μαζί με μερικούς άλλους επικηρυγμένοι και παράνομοι ακόμα και μετά τη λήξη του Εμφυλίου.

Οι δυο τους κρύβονται για δεκατέσσερα χρόνια (!) σε ένα στάβλο, στις Πλακούρες Ακρωτηρίου. Με τον τερματισμό του ένοπλου αγώνα το ’49 και έως το ’62 είναι με τον σύζυγό της υπεύθυνοι των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ του Νομού Χανίων. Το 1962 έξι απ’ αυτούς δραπετεύουν και, μέσω Ιταλίας, φτάνουν στην Τασκένδη. Επαναπατρίζονται όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα. Ο γιος τους είναι δώδεκα χρονώ.

Στην πατρίδα παράγει πλούσιο συγγραφικό έργο και αγωνίζεται και συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης, στο Θέρισσο, και στη διατήρηση της ιστορικής κληρονομιάς. Είναι ιδιαίτερα πλούσια η πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική δράση της. Με τον σύζυγό της έχουν συγγράψει πέντε ακόμη βιβλία -η ίδια ήταν πτυχιούχος Κοινωνικών Επιστημών και Δημοσιογραφίας και ο σύζυγός της πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών.

Στην ταινία του Σταύρου Ψυλλάκη παρακολουθούμε την απίστευτη περιπέτεια αυτών των ανθρώπων, σε ασύλληπτες για τα σημερινά δεδομένα συνθήκες διαβίωσης· ανθρώπων που δίνουν έναν αγώνα αξιοπρέπειας και ένα παράδειγμα-στάση ζωής, δυσεύρετα στην εποχή ετούτη. Ηρωες που πιστεύουν όχι μόνο σε ιδεολογίες αλλά κυρίως στον άνθρωπο τον ίδιο και την αξιοπρέπειά του.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ταινία με τη ζωή αυτών των ανθρώπων πήρε το πρώτο βραβείο μεγάλου μήκους ταινίας τεκμηρίωσης [ντοκιμαντέρ] της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου [Μάιος 2010] και επίσης πρώτο βραβείο στο 3ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας [2009].

Είναι εντυπωσιακό ότι το Κανάλι της Βουλής πρόβαλε χθες [στις 23:00] την ταινία και θα προβληθεί επίσης την ερχόμενη Δευτέρα, 25 Μαρτίου, στις 17.00 στον κινηματογράφο Ανδόρα [Σεβαστουπόλεως 117], στο πλαίσιο των προβολών που διοργανώνει η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου [με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου].

Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για όσους αγαπούν το καλό σινεμά και επίσης να μάθουν και να ακούσουν από ανθρώπους-πρωταγωνιστές πώς σκέφτονταν και τι ιδανικά είχαν μερικοί που έζησαν σε όχι και τόσο από μας μακρινή εποχή.