Κείμενο αποχώρησής από την ΛΑΕ

ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΕ

Το πολιτικό κενό παραμένει

Το οριστικό τέλος της διαδρομής του ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερής πολιτικής δύναμης (είτε των αυταπατών για τη διαδρομή - δεν θα μιλήσουμε εδώ για αυτό), η επιλογή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ (ανοιχτά, από την προκήρυξη των εκλογών του Σεπτέμβρη) να συντρίψει την ελληνική αριστερά και να αναλάβει με τον πιο θρασύ, αδίστακτο και αποτελεσματικό τρόπο τη δουλειά της δεξιάς, δηλαδή την μνημονιακή καταστροφή, ανέδειξαν με δραματική καθαρότητα το κενό της πολιτικής συγκρότησης της αριστεράς.

Το περίγραμμά του κενού ορίζει καταρχήν η δομική και πολιτική αδυναμία της υπαρκτής αριστεράς, που μετά από έξι χρόνια καταστροφής δεν καταφέρνει να βγει από το περιθώριο ή την στασιμότητα.

Όμως την ανάγκη νέου πολιτικού φορέα της αριστεράς, την αναδεικνύει κυρίως η κοινωνία που αντιστέκεται. Αντιστάθηκε εκπλήσσοντας τον πλανήτη, με τους αγώνες του ‘10 του ΄11 και του ΄12, με τις αλληλέγγυες δράσεις, με το δημοψήφισμα του ΄15, με τη στάση της στην προσφυγική κρίση. Για αυτή την κοινωνία, η προδοσία δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή. Η χώρα μας δεν αξίζει να εξευτελίζεται, με μια κυβέρνηση που προσφέρει διεθνές παράδειγμα για επίδοξους πραξικοπηματίες - όπως πρόσφατα συνέβη, στη συζήτηση που ακολούθησε το βρετανικό δημοψήφισμα.

Η ίδρυση της ΛΑΕ από βουλευτές που καταψήφισαν το 3^ο Μνημόνιο και η κατάθεση του διευρυμένου ψηφοδελτίου της στις εκλογές του περσινού Σεπτέμβρη,  προς στιγμήν λειτούργησε ως προσκλητήριο για τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα της αριστεράς.

Οι υπογράφοντες ανταποκριθήκαμε, μαζί με ήδη ενταγμένους σε επιμέρους συλλογικότητες ή ανέντακτους συντρόφους και συντρόφισσες διαφορετικών προελεύσεων.

 Ήταν προφανές ότι έμεναν να γίνουν πολλά βήματα για να μιλάμε σοβαρά για πολιτικό φορέα. Όμως τα βήματα που έγιναν ήταν μόνο προς τα πίσω.

Το προφανές έλλειμμα αποτελεσματικής αντιπολίτευσης, που άγγιξε επανειλημμένα τα όρια της πλήρους απραξίας, έχει επιφέρει μια ταχύτατη και δια γυμνού οφθαλμού αισθητή οργανωτική συρρίκνωση του φορέα.

Απ΄ την άλλη, ο κόσμος που παρακολούθησε το ξεκίνημα της ΛΑΕ, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες που στην αρχή συνεργάστηκαν με αυτήν, δε βρήκαν τρόπο και χώρο συμβολής και συμμετοχής, απομακρύνθηκαν, αποχώρησαν ή διαφοροποίησαν τη πολιτική τους πορεία.

Οι υπογράφοντες, αναζητήσαμε χρονικά περιθώρια για γίνουν αντιληπτά τα προβλήματα της πρώτης διαδρομής της ΛΑΕ και να αντιμετωπιστούν. Όμως η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, αντί για λύσεις, κατάφερε να σωρεύσει νέα προβλήματα στον φορέα.

Θα περιοριστούμε σε εκείνο που δεν μας επιτρέπει πλέον να διατηρήσουμε την ένταξή μας στην ΛΑΕ.

Περί τίνος επρόκειτο;

Ως γνωστόν, η ΛΑΕ επέλεξε εξ αρχής να συγκροτηθεί ως μέτωπο. Όμως το δίλημμα «κόμμα ή μέτωπο;», δευτερεύουσα δομική σημασία έχει, όπως μας διδάσκει και η κορυφαία -για να μείνουμε στα καθ΄ ημάς- εμπειρία του ΕΑΜ: Για έναν πολιτικό φορέα της αριστεράς, το μέτρο είναι πάντα η δημοκρατία, ως πολιτικό και οργανωτικό ρίζωμα στην κοινωνία που αντιστέκεται.

Το ρίζωμα στον κοινωνικό χώρο συναρτάται βέβαια με την πολιτική επάρκεια των κατευθύνσεων του φορέα, που επιτρέπουν την οργανωτική του ανάπτυξη ή επιφέρουν τη συρρίκνωσή του. Η καταστατική του συγκρότηση όμως και η λειτουργία του φορέα, αποτελεί και αυτή άσκηση πολιτικής, που επίσης κρίνεται. Κρίνεται για την αποτελεσματικότητα της διάταξης και διάρθρωσης μελών, οργανώσεων και οργάνων, ανάλογα με τις κατευθύνσεις του φορέα στα κοινωνικά μέτωπα, αλλά και σχετικά αυτόνομα από αυτές, καθώς συναρτάται άμεσα με το ζητούμενο της δημοκρατίας.

Αν λόγος ύπαρξης του πολιτικού φορέα της αριστεράς είναι να ενεργοποιεί τη δημοκρατία στην κοινωνία, πρώτη προϋπόθεση, είναι η δημοκρατία στη δική του συγκρότηση και λειτουργία. Με τονισμένη μάλιστα την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας, σε σχέση με τις έμμεσες δημοκρατικές μορφές. Αυτό αποτελεί μιαν ειδική απαίτηση, που διακρίνει ένα πολιτικό φορέα της αριστεράς από άλλους βασικούς, κοινωνικούς δημοκρατικούς πυλώνες. Κατώφλι της απαίτησης αυτής αποτελεί η ισοτιμία των μελών του.

Σύμφωνα με το καταστατικό που εγκρίθηκε στη Συνδιάσκεψή της ΛΑΕ (παράγραφος 3, του Άρθρου 7, του «Κανονισμού Λειτουργίας» της):

 «μέλη που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι [σ.σ.: για την εκλογή οργάνων και αντιπροσώπων] και δεν συμμετέχουν σε κατατεθειμένη λίστα οργάνωσης ή τάσης [σ.σ.: όπου για μια τάση, απαιτούνται «κατατεθειμένες απόψεις» - εννοείται γραπτές - και - σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 9 - προϋποτίθεται ομάδα άνω των 50 μελών], καταγράφονται σε [σ.σ.: εννοείται σε ένα και μοναδικό] ανοιχτό ψηφοδέλτιο το οποίο επίσης συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία ως λίστα».

Ο συντάκτης αυτής της διάταξης προφανώς θεώρησε ισότιμα τα μέλη της ΛΑΕ μόνον εφόσον οι απόψεις τους προσυπογράφονται από άλλα 50!

Δεν είναι όμως μόνον αυτό.

Φαίνεται ότι κατά τον συντάκτη, η πολιτική παρουσία, μέσα στην οποία αναδεικνύονται οι θέσεις και η επάρκεια των μελών, τόσο στην κοινωνική δράση, όσο και στη λειτουργία του φορέα, δεν αρκεί. Ίσως να μην είναι και ζητούμενη, κατά τη γνωστή σε όλους, θλιβερή τυπολογία, ουκ ολίγων «κομματικών μελών». Το βέβαιο είναι ότι αυτή η παρουσία κρίθηκε ως ασήμαντη και πάντως ανεπαρκής, όσον αφορά στο δικαίωμα των μελών να είναι υποψήφιοι, είτε στην δυνατότητα των ψηφοφόρων να τους κρίνουν. Ο συντάκτης της διάταξης προφανώς οραματίζεται φορέα ανηλίκων, ή πάντως ανίκανων να αναλάβουν την ευθύνη του υποψήφιου είτε του ψηφοφόρο, παρά μόνον υπό το «εχέγγυο» μιας γραπτής πλατφόρμας…

Η «διάταξη» αυτή προστέθηκε αιφνιδιαστικά από την Πολιτική Γραμματεία της ΛΑΕ, χωρίς ποτέ να έχει προταθεί, στις πολλές συνεδριάσεις, εν όψει της Συνδιάσκεψης, της Επιτροπής Καταστατικού της ΛΑΕ, ούτε να έχει περιληφθεί στο Εισηγητικό Κείμενο Εργασίας της Επιτροπής, στο οποίο είχε καταγραφεί το σύνολο των εναλλακτικών προτάσεων που διατυπώθηκαν στις συνεδριάσεις της.

Η Γραμματεία της ΛΑΕ απέρριψε σιωπηρά, ακόμα και το έγγραφο αίτημα, να παραστούν στις σχετικές συνεδριάσεις της, τα μέλη της Επιτροπής. Απέφυγε καν να τους απαντήσει.

Ως εδώ!

Μάταια εξηγήσαμε στη Συνδιάσκεψη ότι η λίστα - «κουβάς για ανέντακτους» ευτελίζει την έννοια της απλής αναλογικής, που είναι αναλογική εκπροσώπηση απόψεων και όχι κουβάδων από ανένταχτους, με τυχαίες και ενδεχομένως ετερόκλητες πολιτικές απόψεις.

Αυτό που ομολογουμένως δεν μπορέσαμε να φανταστούμε είναι ότι το «Αριστερό Ρεύμα», η πιο οργανωμένη τάση της ΛΑΕ, με ποσοστό εκπροσώπησης άνω του 50% στη Συνδιάσκεψη, θα έσπευδε στο τέλος να μπει το ίδιο στον «κουβά» (κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης, παρά το γεγονός ότι οι αντιπρόσωποί του είχαν εκλεγεί εκεί ως «Ρεύμα»), προφανώς για να βελτιώσει, έστω και λίγο, τις «εκλογικές του επιδόσεις», αλλά και τις «συνδιαλλακτικές του δυνατότητες», απέναντι σε πραγματικά ανέντακτους υποψηφίους…

Όταν, κατ αυτόν τον τρόπο, ο ευτελισμός της δημοκρατικής συγκρότησης έγινε τέλειος, ήταν επόμενο να μείνει ακατάληπτη και η σημαντικότερη επισήμανσή μας, ότι η επίμαχη διάταξη δεν ήταν θεωρητικού ή ιδεολογικού ενδιαφέροντος μόνον, αλλά πρωτίστως πολιτικού, ότι πρόκειται για καίρια υπονόμευση της ίδιας της προοπτικής, εν τέλει της ύπαρξης του φορέα: η κοινωνία που πάσχει και αντιστέκεται καλείται πλέον να ενταχθεί στην ΛΑΕ, είτε υπό τον όρο της «προένταξής» της στα γνωστά «ρεύματα» και «οργανώσεις», είτε με την ιδιότητα του μέλους περιορισμένων πολιτικών δικαιωμάτων!

Οι υπογράφοντες είχαμε καταθέσει στη Συνδιάσκεψη ψηφοδέλτιο υποψηφιότητας για την Πολιτική Επιτροπή της ΛΑΕ, συνοδεύοντάς το με κείμενο που επισυνάπτουμε στοπαρόν. Το σώμα της Συνδιάσκεψης αποφάσισε να κάνει «δεκτό» το ψηφοδέλτιο, κατά παράβαση της επίμαχης καταστατικής διάταξης, αλλά «για τελευταία φορά», σύμφωνα με τη σχετική «πρόταση ανοχής» του Παναγιώτη Λαφαζάνη…

Η Συνδιάσκεψη δεν έκανε δεκτή την πρότασή μας να αποσυρθεί η επίμαχη διάταξη. Την πρότασή μας αντιλήφθηκε και υποστήριξε μόνο μια μειοψηφία συντρόφων και συντροφισσών, που θέλουμε και με την ευκαιρία αυτού του κειμένου να χαιρετήσουμε για τη στάση τους αυτή.

Υπ΄ αυτούς τους όρους, αποσύραμε το ψηφοδέλτιο και δηλώσαμε την αποχώρησή μας από την ΛΑΕ.

Μέχρι το τέλος της συνεδρίασης, παρά τις έντονες και παρατεταμένες εκκλήσεις μας, το προεδρείο της Συνδιάσκεψης δεν μας επέτρεψε να το δηλώσουμε και από μικροφώνου.

Επομένως θεωρούμε το κείμενο αυτό ως ύστατη, έστω και καθυστερημένη, κατάθεσή μας στα Πρακτικά της…

31.7.2015

τα πρώην μέλη της Πολιτικής Επιτροπής Μηχανικών ΛΑΕ:

Βασόπουλος Αποστόλης

Κρητικός Μάριος

Μαούνης Αντώνης

Πάνου Γιάννης