Του Κωνσταντίνου Παπακασόλα, δικηγόρου Αθήνας από εδώ
Να εξαρτήσει δηλαδή ένα θεμελιώδες και αδιαπραγμάτευτο συνταγματικό δικαίωμα κάθε εργαζομένου από μια μηχανιστική παράμετρο, πέρα της ήδη υπάρχουσας νομοθετικής, την οποία ο Σύριζα όχι μόνο δεν κατήργησε (ενώ προεκλογικά δεσμεύτηκε) αλλά επιχειρεί να την δέσει ακόμα πιο σκληρά!
Το κονκλάβιο των αλληλοεναλλασσόμενων υπουργών βορείων προαστίων & Λονδίνου μετά από οκτώ χρόνια αποτυχιών είχε ακόμα μια ιδέα για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την ανάπτυξη .
Όταν ακούω βέβαια από τέτοια άτομα τις δυο αυτές λέξεις ο μόνος μου συνειρμός είναι ηαπροκάλυπτη προστασία της διαφθοράς του δημοσίου και ο αναίσχυντος εμπαιγμός των ανέργων και υποαπασχολούμενων της χώρας μας .
(Σημειωτέον 1 ότι σε παλιό δημοσίευμα αναφερόταν ότι την χρυσή δεκαετία 1996-2006, το σύνολο των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν από ξένες επενδύσεις ήταν μετά βίας 10.000! Αντιλαμβάνεστε σήμερα πόσες θέσεις θα δημιουργηθούν, απ την περιβόητη ανάπτυξη που έρχεται συνεχώς απ το 2011 συμφωνά με τον –ακόμα ενεργό- Στουρναρα .)
Σημειωτέον 2 ότι σύμφωνα με τον ΓΕΔΔ Ρακιτζή αν η Ελλάδα είχε 10 χρόνια χωρίς διαφθορά, δηλαδή μίζες φακελάκια κλπ, θα μηδενιζόταν το δημόσιο χρέος της. Το κόστος της διαφθοράς φτάνει τα 33 δισ. ευρώ ετησίως, αλλά εμείς πρέπει να καταπολεμήσουμε, είπαμε, την φοροδιαφυγή των ανασφάλιστων και των υποαπασχολουμένων. Αυτό ήταν το πρώτο μέλημα και του αρχιφωστηρα Τομσεν, που δεν είχε ακούσει τίποτα για διαφθορά.)
Η φαεινή λοιπόν ιδέα ήταν εκτός από μηχανάκια να εγκαταστήσουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ταμειακές μηχανές. Και της κατάργησης των μετρητών.
Τις ίδιες και αντίστοιχες φαεινές ιδέες είχαν και προκάτοχοι τους με τα απίστευτα μέτρα των ΜΥΦ ανά τρίμηνο κ.α., τα οποία ευτυχώς εγκαταλείφτηκαν ως δύσχρηστα και πρακτικά άχρηστα, αφού ταλαιπώρησαν τις αρχές και τους πολίτες 2 χρόνια τσάμπα και βερεσέ.
Φυσικά δεν υπάρχει ούτε ένα επιχείρημα βάση του οποίου να τεκμηριώνεται ότι οι ως τώρα φοροδιαφεύγοντες θα κόβουν από εδώ και εμπρός αποδείξεις. Μα ούτε ένα.
Παράλληλα τα μηχανήματα αυτά έχουν δυσθεώρητο κόστος για πολλούς, το οποίο ενώ γνωρίζει το κονκλάβιο (χιλιάδες ανασφάλιστοι, υποαπασχολούμενοι, ειδικά στις μικρές επιχειρήσεις, στους μηχανικούς κλπ) ασφαλώς δεν σκοπεύει να τα βάλει από την τσέπη του. Αν το έκανε, θα ήταν κάτι τουλάχιστον.
Το δε εξοργιστικότερο όμως είναι ότι σκοπεύει ο κος Υπουργός να εξαρτήσει το αφορολόγητο από την αγορά και χρήση των ως άνω μηχανημάτων!
Να εξαρτήσει δηλαδή ένα θεμελιώδες και αδιαπραγμάτευτο συνταγματικό δικαίωμα κάθε εργαζομένου από μια μηχανιστική παράμετρο, πέρα της ήδη υπάρχουσας νομοθετικής, την οποία ο Σύριζα όχι μόνο δεν κατήργησε (ενώ προεκλογικά δεσμεύτηκε) αλλά επιχειρεί να την δέσει ακόμα πιο σκληρά!
Διακρατει λοιπόν τον φόρο απ το πρώτο ευρώ για τους αδύναμους και συντηρεί την έκπτωση φόρου για τα υψηλα εισοδήματα, που προφανώς δεν την χρειάζονται, όσο οι πρώτοι τουλάχιστον!
Τούτο φυσικά έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τα περί αξιοπρέπειας και αναδιανομής που προήγγελλε. Γιατί είναι προφανές στον καθένα, ότι ανάμεσα στο σύνολο των αυτοαπασχολούμενων υπάρχει ισχυρή μειοψηφία που ασφυκτιά φορολογικά και για την οποία ΟΥΤΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ δέησε να βρει τρόπο να την προστατέψει νομοθετικά απ το φοροπετσωκομα και την γραφειοκρατία επ ονόματι –πάντα- της φοροδιαφυγής.
Πιστωτικές μπορούν να χρησιμοποιούν μόνο συγκεκριμένες εισοδηματικές τάξεις, καθώς των υπόλοιπων η καταναλωτική δύναμη έχει υποχωρήσει δραματικά τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο πολύ χαμηλό. Αντί να υποχρεώσει τις πρώτες λοιπόν ο υπουργός, προσπαθεί να υποχρεώσει τις δεύτερες, μέσω αποκλεισμού απ το αφορολόγητο!
Και είναι κρίμα γιατί θυμίζει την πολιτική του πρώην πρωθυπουργού (του «ζητάμε να δώσουν από ανθρώπους που δεν έχουν»).
Και είναι επίσης κρίμα διότι έρχεται αμέσως μετά από μια ιστορική μεταρρύθμιση , τησύνδεση των εισφορών με το εισόδημα , η οποία έστω και με κακότεχνο τρόπο κινείται στη σφαίρα του εξορθολογισμού των δημοσίων βαρών (Από τα οικονομικά δεδομένα και προσδοκώμενα κέρδη του προϋπολογισμού η κατωτάτη εισφορά, θα μπορούσε να είναι 1000 ευρώ το χρόνο, που είναι ένα λογικό ποσό, έναντι των 2.000 ευρώ που τέθηκε).
Βέβαια δυσάρεστες εκπλήξεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες επεφύλαξαν και ταδικαστήρια.
Το ΣΤΕ αποφάνθηκε αρνητικά σε αιτήματα διαφορετικών διαδίκων τόσο για την εισαγωγή σε πρότυπη δίκη του θέματος του αφορολογήτου ορίου όσο και του θέματος τηςμείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών με βάση το εισόδημα, κατά τρόπο απαράδεκτο καθώς είναι αυτονοητως αντισυνταγματικές έκτροπες που αφορούν ένα εκατομμύριο εργαζομένους!
Κατά τα άλλα οι δικαστές βγάζουν ανακοινώσεις όπου κόπτονται για τα συνταγματικά δικαιώματα που παραβιάζονται κλπ, αλλά επί 8 χρόνια δεν είδαμε ΑΠΟΦΑΣΗ που να ακυρώνει η να μειώνει φόρο αδυνάμου οικονομικά πολίτη.
Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις φαεινές ιδέες αυτές αρκεί:
1) να έχουμε όλοι αφορολόγητο στα 9000 έστω ευρώ, άνευ προϋποθέσεων κλπ
2) να καταργηθούν βιβλία, στοιχεία, συγκεντρωτικές, ενημερότητες κλπ αφού τα μηχανάκια θα συνδεθούν άπαξ και συνολικά με το taxis
3) να διασφαλίζεται ότι κανένας φορολογούμενος δεν θα πέφτει κατόπιν φόρων τελών εισφορών και κρατήσεων κάτω απ το όριο της φτώχειας (κόφτης προστασίας της αξιοπρεπείας αρ. 2 συντάγματος)
4) να επεκταθεί με την ίδια αυστηρότητα το ίδιο πλαίσιο αυστηρότητας σε όλους τους έλληνες αναδρομικά :
Με ένα απλό πρόγραμμα υπολογισμού να εξετάζονται οι φορολογικές δηλώσεις σε συνάρτηση με τις καταθέσεις , τα ακίνητα και την κατανάλωση σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Όσων τα εισοδήματα δεν συνάδουν με τα αποκτήματα θα έχουν τις ίδιες συνέπειες με τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Βέβαια ότι στην πρώτη βδομάδα εφαρμογής της τέταρτης σκέψης τα συνολικως αποκομιζόμενα οφέλη θα μας έβγαζαν κατευθείαν από το μνημόνιο και το χρέος.
Είναι τρομερό πως με τα δυο εφευρήματα αυτά, της φοροδιαφυγής των αυτοαπασχολούμενων που τάχα φταίει μόνο αυτή για όλα και δεν μπορούν να την πιάσουν και της ανάπτυξης που όλο και έρχεται , και όλο και τις αναπαράγουν τα MME ανερυθρίαστα, έχουν πείσει τον κόσμο ότι κάνουν κάτι φοβερό.
Το πατριωτικοτερο όλων των άρθρων είναι το άρθρο 4.5 του Συντάγματος και όχι το 120. Όσοι όμως το επικαλούνται και μάλιστα με στόμφο περί αναδιανομής, πρέπει είτε να είναι ικανοί να το τηρήσουν, είτε αν το παραβιάζουν, να αφήνουν περιθώρια για λογικές εξαιρέσεις και διορθώσεις, τις όποιες κατά καιρούς έχω επισημάνει και στα σημεία και στον τρόπο.
Ας τελειώνουμε με τα απειλητικά για τη επιβίωση των νέων ελευθέρων επαγγελματιών & επιστημόνων πειράματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου