Ανακοίνωση της συσπείρωσης για το 16ο Συνέδριο της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

συσπειρωση αριστερων μηχανικων

Το 16^ο συνέδριο της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, που μόλις ολοκληρώθηκε, διεξήχθη σε μια ενδιαφέρουσα και κρίσιμη περίοδο. Πρακτικά ήταν το πρώτο συνέδριο όπου τακτοποιήθηκαν οικονομικά οι συνάδελφοι μέλη των πρωτοβαθμίων (είτε συμπληρώνοντας την απογραφική δήλωση είτε καταβάλλοντας τη συνεισφορά τους) και με την έννοια αυτή αποτέλεσε ένα κρίσιμο βήμα μπροστά σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο των επιδομάτων που συνέδεαν τον κλάδο. Έγινε επίσης σε μια περίοδο όπου οι ελπίδες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ για ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών αποδείχθηκαν φρούδες, λόγω της πλήρους μνημονιακής προσαρμογής του. Προσαρμογής για την οποία αν δε βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, μόνο απογοήτευση, αποστράτευση και απαξία προς την αριστερά προσφέρει.

Η σχετική απομαζικοποίηση οφείλεται στα παραπάνω αλλά και στα απανωτά πλήγματα που έχουμε δεχθεί ως εργαζόμενοι από τα 6 συνεχόμενα έτη μνημονιακών πολιτικών. Η δυνατότητα ανάσχεσης της επίθεσης εξαρτάται πλέον μόνο από τη δυνατότητα επανεμφάνισης ενός μαζικού αποφασιστικού και διεκδικητικού κοινωνικού κινήματος με πολιτικά χαρακτηριστικά που θα αμφισβητεί το μηχανισμό τους χρέους, τα “ιερά και όσια” της ΕΕ και του €.

Σχετικά με τις διαδικασίες του Συνεδρίου οφείλουμε να καταγγείλουμε την πρακτική σπασίματος των ψηφοδελτίων της που πραγματοποίησε η παράταξη της ΔΚΜ. Πρακτική που είχε ως στόχο το να καρπωθεί μία επιπλέον έδρα (που δεν την εδικαιούτο με βάση την εκφρασμένη βούληση των συνέδρων) και να την αφαιρέσει από τη Συσπείρωση που θα την έπαιρνε κανονικά. Πρακτική που ανήκει στο γερασμένο, μικροκομματικό και υποταγμένο συνδικαλιστικό κίνημα του Ναι σε όλα.

Το προηγούμενο ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ συγκροτήθηκε στη βάση μιας πολιτικής συμφωνίας κυρίως ανάμεσα στην Αγωνιστική Συνεργασία και στη Συσπείρωση και δευτερευόντως με την ΕΔΑΚ που στόχευε στην ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών όπως αυτές εκφράζονταν από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Το στόχο αυτό τον υπηρέτησε με συνέπεια, ακόμα και μετά την κυβερνητική αλλαγή, στο βαθμό που τελικά συνεχίστηκαν οι ίδιες πολιτικές. Με αυτή την έννοια αποτιμάται θετικά.

Η περίοδος όμως δεν είναι η ίδια, σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που στο όνομα της αριστεράς και ψηφίζοντας το 3^ο μνημόνιο διαλύει την κοινωνική ασφάλιση, ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο και εφαρμόζει αντικοινωνικές πολιτικές όπως ακριβώς και οι προηγούμενες. Στο χώρο της Αγωνιστικής Συνεργασίας εκπροσωπούνται απόψεις που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική, οι δυνάμεις που έμπρακτα διαφοροποιήθηκαν από τον πρώην χώρο της ΠΑΣΚ δεν έχουν ολοκληρώσει την κριτική τους και περιορίζονται σε επιμέρους κλαδικά ζητήματα κυρίως. Από την άλλη και στο συνέδριο (αλλά και γενικότερα) βγαίνουν ενισχυμένες πολιτικές-συνδικαλιστικές δυνάμεις που δουλεύουν για την επαναφορά της πιο σκληρής – νεοφιλελεύθερης εκδοχής διακυβέρνησης. Δυστυχώς η μνημονιακή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ και η πλήρης κατάρρευση του πολιτικού του σχεδίου κινδυνεύει να επαναφέρει «δικαιωμένη» την πιο μαύρη πολιτική της δεξιάς.

Προγραμματικό προεδρείο συνεπώς αυτή τη στιγμή (όπως είναι η πάγια θέση μας) δε μπορεί να υπάρξει γιατί οι μεν δυνάμεις του ΠΑΜΕ το αρνούνται συστηματικά, οι δε δυνάμεις της Αγων. Συνεργασίας οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Το μόνο που απομένει είναι η συγκρότηση διαπαραταξιακού αντιπροσωπευτικού αναλογικού προεδρείου με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων, ανάλογα με τη σειρά εκλογής τους, το οποίο θα αναλάβει το δύσκολο έργο της μαζικοποίησης – ανασυγκρότησης της ΕΜΔΥΔΑΣ στις νέες συνθήκες.

20-4-2016