Αναδημοσίευση από το Ποντίκι. Το νέο νομοσχέδιο που είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση επιτρέπει να χτιστούν σχεδόν τα πάντα
Σε δημόσια διαπόμπευση για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ μετατράπηκε η
δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου «Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί,
μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», με το οποίο οι φωτεινοί
εγκέφαλοι «ξεπατώνουν» Σύνταγμα και δασική νομοθεσία, αφού στα δάση και
τις δασικές εκτάσεις επιτρέπονται σχεδόν τα πάντα. Από τουριστικές
εγκαταστάσεις και χώροι απόθεσης αποβλήτων μέχρι νοσοκομεία, ναυπηγεία,
διυλιστήρια, δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών και επιχειρηματικά
πάρκα.
Το αποτέλεσμα της διαβούλευσης, η οποία έληξε στις 2 Οκτωβρίου, ήταν κόλαφος για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, που έφαγε στοιχειοθετημένο, τριφασικό... χεσίδι. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλείστα όσα σχόλια ενέχουν κομψό χλευασμό, αφού επισημαίνουν ότι πρόκειται περί τέτοιου εκτρώματος ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε βάση για συζήτηση...
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, όταν άρχισε να σκάει μύτη στην πιάτσα το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου, επιστημονικοί φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις θεώρησαν ότι επρόκειτο περί φάρσας, αφού δεν πίστευαν ότι μπορεί υπουργοί να βάλουν την υπογραφή τους σε τέτοιο κατασκεύασμα.
Η αλήθεια είναι ότι το ΥΠΕΚΑ, εάν δεν ήταν υποχρεωμένο, δεν θα έθετε το σχέδιο νόμου υπό διαβούλευση και, όπως λένε με δηκτικό χιούμορ στους διαδρόμους του υπουργείου, εάν μπορούσε, δεν θα το έθετε ούτε προς ψήφιση στη Βουλή, για να ξεμπερδεύει μια και καλή.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αρχικά έθεσε το σχέδιο νόμου προς διαβούλευση για μόλις 10 ημέρες και μετά τη γενική κατακραυγή παρέτεινε τη διαβούλευση για ακόμα 5 ημέρες, θεωρώντας ότι 15 ημέρες είναι υπεραρκετές για να τοποθετηθούν επιστημονικοί σύλλογοι, φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες.
Τώρα, βέβαια, όπως λέει και η λαϊκή ρήση, για την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ τα σχόλια της διαβούλευσης είναι «μπαινάκης - βγαινάκης». Βλέπετε, σύμφωνα με τη λογική τους, οι «πληγές» από το ομαδικό πυρ που δέχονται θεραπεύονται με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη από τα στελέχη της Task Force και της Παγκόσμιας Τράπεζας, με τις υποδείξεις των οποίων προθύμως συμμορφώθηκαν. Όπως λένε, άλλωστε, δεν αργεί η μέρα που θα αλλάξουν και το Σύνταγμα, θα ξεπατώσουν και το άρθρο 24 και τότε κανείς από τους ανυπάκουους δεν θα μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Για την ιστορία, το «Π» σταχυολόγησε μερικά από τα σχόλια που κατέθεσαν στη δημόσια διαβούλευση - διαπόμπευση οργανώσεις, επιστημονικοί φορείς και απλοί πολίτες.
10 περιβαλλοντικές οργανώσεις: «Το “νέο” αυτό σ/ν (το οποίο, σε ορισμένες περιπτώσεις, κωδικοποιεί ιδιαίτερα κακές, πρόσφατες και ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις) πλήττει καίρια τόσο την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων όσο και τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Είναι τόσο προβληματικό, ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση και θα πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις: Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, Greenpeace, ΜΟm και WWF Ελλάς».
Φίλοι της Φύσης: «Η λεηλασία της Φύσης, εκτός από τους λαθροϋλοτόμους, συνεχίζεται από τους “νόμιμους” λαθροϋλοτόμους του ΥΠΕΚΑ με το νέο ν/σ για τα “Δασικά οικοσυστήματα”.
Το αποτέλεσμα της διαβούλευσης, η οποία έληξε στις 2 Οκτωβρίου, ήταν κόλαφος για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, που έφαγε στοιχειοθετημένο, τριφασικό... χεσίδι. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλείστα όσα σχόλια ενέχουν κομψό χλευασμό, αφού επισημαίνουν ότι πρόκειται περί τέτοιου εκτρώματος ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε βάση για συζήτηση...
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, όταν άρχισε να σκάει μύτη στην πιάτσα το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου, επιστημονικοί φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις θεώρησαν ότι επρόκειτο περί φάρσας, αφού δεν πίστευαν ότι μπορεί υπουργοί να βάλουν την υπογραφή τους σε τέτοιο κατασκεύασμα.
Η αλήθεια είναι ότι το ΥΠΕΚΑ, εάν δεν ήταν υποχρεωμένο, δεν θα έθετε το σχέδιο νόμου υπό διαβούλευση και, όπως λένε με δηκτικό χιούμορ στους διαδρόμους του υπουργείου, εάν μπορούσε, δεν θα το έθετε ούτε προς ψήφιση στη Βουλή, για να ξεμπερδεύει μια και καλή.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αρχικά έθεσε το σχέδιο νόμου προς διαβούλευση για μόλις 10 ημέρες και μετά τη γενική κατακραυγή παρέτεινε τη διαβούλευση για ακόμα 5 ημέρες, θεωρώντας ότι 15 ημέρες είναι υπεραρκετές για να τοποθετηθούν επιστημονικοί σύλλογοι, φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες.
Τώρα, βέβαια, όπως λέει και η λαϊκή ρήση, για την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ τα σχόλια της διαβούλευσης είναι «μπαινάκης - βγαινάκης». Βλέπετε, σύμφωνα με τη λογική τους, οι «πληγές» από το ομαδικό πυρ που δέχονται θεραπεύονται με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη από τα στελέχη της Task Force και της Παγκόσμιας Τράπεζας, με τις υποδείξεις των οποίων προθύμως συμμορφώθηκαν. Όπως λένε, άλλωστε, δεν αργεί η μέρα που θα αλλάξουν και το Σύνταγμα, θα ξεπατώσουν και το άρθρο 24 και τότε κανείς από τους ανυπάκουους δεν θα μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Για την ιστορία, το «Π» σταχυολόγησε μερικά από τα σχόλια που κατέθεσαν στη δημόσια διαβούλευση - διαπόμπευση οργανώσεις, επιστημονικοί φορείς και απλοί πολίτες.
10 περιβαλλοντικές οργανώσεις: «Το “νέο” αυτό σ/ν (το οποίο, σε ορισμένες περιπτώσεις, κωδικοποιεί ιδιαίτερα κακές, πρόσφατες και ήδη ισχύουσες ρυθμίσεις) πλήττει καίρια τόσο την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων όσο και τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Είναι τόσο προβληματικό, ώστε δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση και θα πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις: Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Καλλιστώ, Greenpeace, ΜΟm και WWF Ελλάς».
Φίλοι της Φύσης: «Η λεηλασία της Φύσης, εκτός από τους λαθροϋλοτόμους, συνεχίζεται από τους “νόμιμους” λαθροϋλοτόμους του ΥΠΕΚΑ με το νέο ν/σ για τα “Δασικά οικοσυστήματα”.
Ενώ στην πόλη Nancy της Γαλλίας διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό
Ινστιτούτο Δασών / European Forest Institute διεθνές συνέδριο με θέμα
“Τα δάση μας στον 21ο αιώνα” (25.9.2013), στην Ελλάδα η γνωστή για τους
περιβαλλοντοκτόνους νόμους κυβέρνηση κατέθεσε μέσω του ΥΠΕΚΑ με
διαδικασίες Fast Track, ή “σκάσε και κολύμπα”, σε δημόσιο “διάλογο” επτά
ημερών (σ.σ.: το σχόλιο είναι πριν από την παράταση) το νομοσχέδιο, με
τον παραπλανητικό τίτλο “Δασικά οικοσυστήματα: ορισμοί, μέτρα
προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης”.
Η λεηλασία της φύσης “επιβάλλεται για το δημόσιο συμφέρον”, σύμφωνα με τους συγγραφείς εντολοδόχους της τρόικας: “Σκοπός του παρόντος νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών, δασικών εκτάσεων και δημοσίων γαιών (...) όπως και ο προσδιορισμός κατά περίπτωση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες οι προστατευτέες εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον”».
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος: «Το Νομοσχέδιο “Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” αποτελεί την πλέον απροκάλυπτη και συστηματική παραβίαση του Συντάγματος και της Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας για την προστασία των δασών στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Το γεγονός ότι τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μόνον ως εμπαιγμός μπορεί να εκληφθεί.
Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος θεωρεί ότι το Νομοσχέδιο δεν είναι δεκτικό σοβαρού σχολιασμού, αλλά μόνον άμεσης απόσυρσης στο σύνολό του».
Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ): «Με το νομοσχέδιο αίρεται η προστασία των εκτάσεων που αντιπροσωπεύουν το 13,6% της επιφάνειας της χώρας. Οι εκτάσεις αυτές θα προσφέρονται πλέον για ποικίλες επιχειρηματικές δραστηριότητες (ΧΥΤΑ, εκπαιδευτήρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομεία, ιερές μονές, σωφρονιστικά καταστήματα, κεραίες ραδιοτηλεοπτικών μέσων, υδροτριβεία, πάρκα κεραιών, κέντρα υποδοχής μεταναστών κ.λπ.). Η ελληνική γη δεν είναι εμπόρευμα.
Επειδή το μέλλον του τόπου μας συναρτάται απόλυτα από τη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος, το ΠΑΝΔΟΙΚΟ είναι απολύτως αντίθετο με τις διατάξεις του και την ψήφισή του».
Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης: «Διαπιστώνουμε ότι το προτεινόμενο σχέδιο νόμου είναι εξαιρετικά προβληματικό από επιστημονική άποψη, ενώ ταυτόχρονα εντοπίζουμε πολλά σημεία του που, αν εφαρμοστούν, θα οδηγήσουν με σιγουριά σε καταστάσεις και αποτελέσματα αντίθετα προς τον σκοπό του νόμου, όπως αυτός αναφέρεται στο άρθρο 1 παρ. 1 και στο άρθρο 24 του Συντάγματος. Αν το σχέδιο αυτό γίνει νόμος του κράτους, θα πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η ακεραιότητα των δασικών και χερσαίων γενικά οικοσυστημάτων της χώρας μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη βιοποικιλότητα της χώρας, την οικονομία της υπαίθρου και κάθε μελλοντική δυνατότητα αειφόρου ανάπτυξης του τόπου γενικότερα.
Καλούμε το ΥΠΕΚΑ να αποσύρει το παρόν κείμενο και να ξεκινήσει μία νέα προσπάθεια βελτίωσης της δασικής νομοθεσίας με τη συνδρομή της επιστημονικής κοινότητας και με στόχο ένα αποκεντρωμένο και υπαιθροκεντρικό μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται πάνω στην αειφορική αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας μας».
Λευκοθέα Βυζέλη: «Η εξαίρεση δασικών εκτάσεων – που αποτελούν το 15% της ελληνικής επικράτειας και αποκαλούνται “δημόσιες γαίες” – από την υποχρεωτική αναδάσωση οπλίζει το χέρι των επίδοξων εμπρηστών, αφού μετά την πυρκαγιά, οι εκτάσεις αυτές δεν θεωρούνται πλέον δασικές και δεν προστατεύονται από τον δασικό κώδικα.
Το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του και να ξεκινήσει νέος διάλογος με την ελληνική κοινωνία με γνώμονα την αειφορία, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία των δασών, στο σύνολό τους, που αποτελούν περιβαλλοντικό κεφάλαιο του ελληνικού λαού, που δεν μπορεί να χαρισθεί σε κανέναν στο όνομα μιας καταστροφικής οικονομικά και περιβαλλοντικά ανάπτυξης».
Ελένη Καπετανάκη - Μπριασούλη, Παν. Αιγαίου: «Με δεδομένα τα κενά, τις παραλείψεις και τις αδυναμίες του παρόντος σ/ν, το ερώτημα είναι γιατί προτάθηκε για διαβούλευση καν. Η ριζική αναμόρφωσή του και η απόδοσή του για διαβούλευση με πολύ περισσότερο διαθέσιμο χρόνο είναι επιβεβλημένη».
Ελληνική Οικολογική Εταιρεία: «Εκφράζουμε βαθιά ανησυχία για το πλήθος των επεμβάσεων που επιτρέπονται ή δύναται να επιτραπούν στις “δημόσιες γαίες” (αλλά και στα δάση και στις δασικές εκτάσεις). Οι επεμβάσεις αυτές θέτουν σε κίνδυνο υποβάθμισης, κατακερματισμού ή απώλειας πολλά φυσικά οικοσυστήματα, με σοβαρές επιπτώσεις στα σημαντικά είδη χλωρίδας και πανίδας που υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, οι περιοχές που χαρακτηρίζονται ως “δημόσιες γαίες” με το παρόν, αποτελούν σημαντικό τμήμα των περιοχών του δικτύου Natura 2000 της μεσογειακής ζώνης.
Στον βαθμό που η χώρα δεν έχει καθορίσει τους στόχους διατήρησης, τις προτεραιότητες διατήρησης και τα μέτρα διαχείρισης για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ως όφειλε σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της, αλλά και δεν έχει καθορίσει Σχήμα Διαχείρισης για την πλειονότητα των προστατευομένων περιοχών της (70%), οι όποιες επεμβάσεις σε αυτές θέτουν σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο την πλούσια βιοποικιλότητά τους».
Φωτεινή: «Σωστά, τα δέντρα δεν μιλούν. Οι κάμποι δεν βοούν. Αν κόψεις ένα δένδρο δεν θα γίνει διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Οπότε καλή περίπτωση... Δεν διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές (τώρα... γιατί η τόσο βραχυπρόθεσμη και καιροσκοπική σκέψη των συντακτών του σχεδίου είναι χαρακτηριστική της πολιτικής βούλησης αυτής της χώρας, φευ!).
Δασοκτόνο Σχέδιο Νόμου. Αν ψηφιστεί, οι υπέρμαχοί του θα είναι ένοχοι για εσχάτη προδοσία. Υψηλή ιδέα δεν είναι μονάχα η Ελευθερία και η Δημοκρατία, είναι και η Φύση, το Πλούσιο και Υγιές Δασικό Περιβάλλον και η Οικολογία. Αλλά πού να φτάσει το μυαλό και η μόρφωσή μας ακόμα σε τέτοιες ιδέες... Είμαστε πολύ μικροί... Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία...».
Ευάγγελος Κανιάστας: «Με τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 (Ζώνες Ειδικής Προστασίας και Ειδικές Ζώνες Διατήρησης), τα Εθνικά Πάρκα, τους Εθνικούς Δρυμούς και γενικότερα τις προστατευόμενες περιοχές τι θα γίνει; Δηλαδή οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και οι δημόσιες γαίες που βρίσκονται μέσα στα όρια περιοχών Natura 2000 μπορούν και αυτές να αποχαρακτηριστούν και να δοθούν προς εκμετάλλευση; Αν ισχύει αυτό, τότε πρόκειται για την απόλυτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι αναιρούνται αυτόματα ο Νόμος 3937/2011 για την προστασία της Βιοποικιλότητας, οι Οδηγίες 2009/147 και 92/43 της Ε.Ε. που έχει επικυρώσει η χώρα μας αλλά και κάθε έννοια προστασίας του περιβάλλοντος σε αυτήν τη χώρα».
Χρύσα Γρηγοριάδου: «Το δάσος είναι πιο σημαντικό κι απαραίτητο για τον άνθρωπο και τα ζώα από ό,τι έχουν να του προσφέρουν τα στρατιωτικά έργα, οι δημόσιες οδοί και οι εγκαταστάσεις συμβατικών ή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει να εξαντλούνται όλες οι περιπτώσεις για αξιοποίηση δημόσιας ή ιδιωτικής γης κι όχι να καταστρέφεται το δάσος. Πολύ περισσότερο δε να εκχωρείται σε ιδιώτες η μελέτη και εκτέλεση αυτών των καταστροφικών για το περιβάλλον έργων. Εφόσον τίθεται θέμα δημόσιου οφέλους και μεγάλης ανάγκης, τότε και οι δημόσιοι φορείς να είναι αρμόδιοι για τις μελέτες και τις επεμβάσεις. Όχι οι ιδιώτες».
Ανέστης, πυροσβέστης: «Οικοπεδοφάγοι! Ντροπή σας!»
Πυρά και από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς
Το καταπληκτικό είναι ότι με το σχέδιο νόμου η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ κατάφερε να βάλει απέναντί της ακόμα και κατηγορίες πολιτών που παραδοσιακά εδώ και δεκαετίες τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ τους φλερτάρουν με υποσχέσεις περί επίλυσης των χρόνιων προβλημάτων τους.
Έτσι πλήθος είναι τα σχόλια από εκπροσώπους Οικοδομικών Συνεταιρισμών που κατακεραυνώνουν την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ υποστηρίζοντας ότι «εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών». Και πώς να μην κατακεραυνώνουν το σχέδιο νόμου, αφού βλέπουν ότι παραδίδονται δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις σε επενδυτές για κάθε χρήση, αλλά στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, που κατέχουν ιδιωτικά δάση, δεν τους δίνει το πράσινο φως για να χτίσουν, αλλά τους υπόσχεται μέσω του θεσμού της Τράπεζας Γης ανταλλαγή εκτάσεων. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στα σχόλιά τους:
• «Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της Τράπεζας Γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η Τράπεζα Γης».
• «Επιτρέπεται σωρεία επεμβάσεων σε δάση, δημόσιες δασικές εκτάσεις, αναδασωτέες εκτάσεις και ιδιωτικές δασικές εκτάσεις, και μόνον για τις εκτάσεις των οικοδομικών συνεταιρισμών και ιδιαίτερα αυτών που αγόρασαν με νομιμότητα ιδιωτικές δασικές εκτάσεις πριν από το Σύνταγμα του 1975, το νομοσχέδιο απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση των εκτάσεών τους, και τους παραπέμπει στην Τράπεζα Γης, η οποία στην ουσία είναι ανταλλαγή».
• «Το μέτρο της ανταλλαγής δεν έρχεται στην επιφάνεια για πρώτη φορά. Έχει από χρόνια θεσμοθετηθεί και προβλεφθεί σε διάφορες διατάξεις νόμων, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς στην πράξη, γιατί ουδέποτε εφαρμόστηκε για πολλούς λόγους».
Στα κάγκελα είναι όμως αρκετοί σύλλογοι και για το θέμα των προϋφισταμένων του έτους 1923 οικισμών, αφού, όπως επισημαίνουν, «οι οικισμοί θεωρούνται μέρος του Δασικού Οικοσυστήματος, ενώ έχουν χορηγηθεί από τις Πολεοδομίες χιλιάδες οικοδομικές άδειες, έχουν γίνει χιλιάδες μεταβιβάσεις με νόμιμες συμβολαιογραφικές πράξεις, η εφορία έχει εισπράξει και εισπράττει καθημερινά υψηλούς φόρους, δεδομένου ότι θεωρούνται οικιστικές περιοχές μεγάλης αντικειμενικής αξίας και έχουν γίνει έργα υποδομής από την κεντρική διοίκηση και τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας».
Η λεηλασία της φύσης “επιβάλλεται για το δημόσιο συμφέρον”, σύμφωνα με τους συγγραφείς εντολοδόχους της τρόικας: “Σκοπός του παρόντος νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών, δασικών εκτάσεων και δημοσίων γαιών (...) όπως και ο προσδιορισμός κατά περίπτωση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες οι προστατευτέες εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον”».
Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος: «Το Νομοσχέδιο “Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” αποτελεί την πλέον απροκάλυπτη και συστηματική παραβίαση του Συντάγματος και της Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας για την προστασία των δασών στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Το γεγονός ότι τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μόνον ως εμπαιγμός μπορεί να εκληφθεί.
Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος θεωρεί ότι το Νομοσχέδιο δεν είναι δεκτικό σοβαρού σχολιασμού, αλλά μόνον άμεσης απόσυρσης στο σύνολό του».
Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ): «Με το νομοσχέδιο αίρεται η προστασία των εκτάσεων που αντιπροσωπεύουν το 13,6% της επιφάνειας της χώρας. Οι εκτάσεις αυτές θα προσφέρονται πλέον για ποικίλες επιχειρηματικές δραστηριότητες (ΧΥΤΑ, εκπαιδευτήρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομεία, ιερές μονές, σωφρονιστικά καταστήματα, κεραίες ραδιοτηλεοπτικών μέσων, υδροτριβεία, πάρκα κεραιών, κέντρα υποδοχής μεταναστών κ.λπ.). Η ελληνική γη δεν είναι εμπόρευμα.
Επειδή το μέλλον του τόπου μας συναρτάται απόλυτα από τη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος, το ΠΑΝΔΟΙΚΟ είναι απολύτως αντίθετο με τις διατάξεις του και την ψήφισή του».
Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης: «Διαπιστώνουμε ότι το προτεινόμενο σχέδιο νόμου είναι εξαιρετικά προβληματικό από επιστημονική άποψη, ενώ ταυτόχρονα εντοπίζουμε πολλά σημεία του που, αν εφαρμοστούν, θα οδηγήσουν με σιγουριά σε καταστάσεις και αποτελέσματα αντίθετα προς τον σκοπό του νόμου, όπως αυτός αναφέρεται στο άρθρο 1 παρ. 1 και στο άρθρο 24 του Συντάγματος. Αν το σχέδιο αυτό γίνει νόμος του κράτους, θα πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η ακεραιότητα των δασικών και χερσαίων γενικά οικοσυστημάτων της χώρας μας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη βιοποικιλότητα της χώρας, την οικονομία της υπαίθρου και κάθε μελλοντική δυνατότητα αειφόρου ανάπτυξης του τόπου γενικότερα.
Καλούμε το ΥΠΕΚΑ να αποσύρει το παρόν κείμενο και να ξεκινήσει μία νέα προσπάθεια βελτίωσης της δασικής νομοθεσίας με τη συνδρομή της επιστημονικής κοινότητας και με στόχο ένα αποκεντρωμένο και υπαιθροκεντρικό μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται πάνω στην αειφορική αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας μας».
Λευκοθέα Βυζέλη: «Η εξαίρεση δασικών εκτάσεων – που αποτελούν το 15% της ελληνικής επικράτειας και αποκαλούνται “δημόσιες γαίες” – από την υποχρεωτική αναδάσωση οπλίζει το χέρι των επίδοξων εμπρηστών, αφού μετά την πυρκαγιά, οι εκτάσεις αυτές δεν θεωρούνται πλέον δασικές και δεν προστατεύονται από τον δασικό κώδικα.
Το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του και να ξεκινήσει νέος διάλογος με την ελληνική κοινωνία με γνώμονα την αειφορία, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία των δασών, στο σύνολό τους, που αποτελούν περιβαλλοντικό κεφάλαιο του ελληνικού λαού, που δεν μπορεί να χαρισθεί σε κανέναν στο όνομα μιας καταστροφικής οικονομικά και περιβαλλοντικά ανάπτυξης».
Ελένη Καπετανάκη - Μπριασούλη, Παν. Αιγαίου: «Με δεδομένα τα κενά, τις παραλείψεις και τις αδυναμίες του παρόντος σ/ν, το ερώτημα είναι γιατί προτάθηκε για διαβούλευση καν. Η ριζική αναμόρφωσή του και η απόδοσή του για διαβούλευση με πολύ περισσότερο διαθέσιμο χρόνο είναι επιβεβλημένη».
Ελληνική Οικολογική Εταιρεία: «Εκφράζουμε βαθιά ανησυχία για το πλήθος των επεμβάσεων που επιτρέπονται ή δύναται να επιτραπούν στις “δημόσιες γαίες” (αλλά και στα δάση και στις δασικές εκτάσεις). Οι επεμβάσεις αυτές θέτουν σε κίνδυνο υποβάθμισης, κατακερματισμού ή απώλειας πολλά φυσικά οικοσυστήματα, με σοβαρές επιπτώσεις στα σημαντικά είδη χλωρίδας και πανίδας που υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, οι περιοχές που χαρακτηρίζονται ως “δημόσιες γαίες” με το παρόν, αποτελούν σημαντικό τμήμα των περιοχών του δικτύου Natura 2000 της μεσογειακής ζώνης.
Στον βαθμό που η χώρα δεν έχει καθορίσει τους στόχους διατήρησης, τις προτεραιότητες διατήρησης και τα μέτρα διαχείρισης για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ως όφειλε σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της, αλλά και δεν έχει καθορίσει Σχήμα Διαχείρισης για την πλειονότητα των προστατευομένων περιοχών της (70%), οι όποιες επεμβάσεις σε αυτές θέτουν σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο την πλούσια βιοποικιλότητά τους».
Φωτεινή: «Σωστά, τα δέντρα δεν μιλούν. Οι κάμποι δεν βοούν. Αν κόψεις ένα δένδρο δεν θα γίνει διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Οπότε καλή περίπτωση... Δεν διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές (τώρα... γιατί η τόσο βραχυπρόθεσμη και καιροσκοπική σκέψη των συντακτών του σχεδίου είναι χαρακτηριστική της πολιτικής βούλησης αυτής της χώρας, φευ!).
Δασοκτόνο Σχέδιο Νόμου. Αν ψηφιστεί, οι υπέρμαχοί του θα είναι ένοχοι για εσχάτη προδοσία. Υψηλή ιδέα δεν είναι μονάχα η Ελευθερία και η Δημοκρατία, είναι και η Φύση, το Πλούσιο και Υγιές Δασικό Περιβάλλον και η Οικολογία. Αλλά πού να φτάσει το μυαλό και η μόρφωσή μας ακόμα σε τέτοιες ιδέες... Είμαστε πολύ μικροί... Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία...».
Ευάγγελος Κανιάστας: «Με τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 (Ζώνες Ειδικής Προστασίας και Ειδικές Ζώνες Διατήρησης), τα Εθνικά Πάρκα, τους Εθνικούς Δρυμούς και γενικότερα τις προστατευόμενες περιοχές τι θα γίνει; Δηλαδή οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και οι δημόσιες γαίες που βρίσκονται μέσα στα όρια περιοχών Natura 2000 μπορούν και αυτές να αποχαρακτηριστούν και να δοθούν προς εκμετάλλευση; Αν ισχύει αυτό, τότε πρόκειται για την απόλυτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι αναιρούνται αυτόματα ο Νόμος 3937/2011 για την προστασία της Βιοποικιλότητας, οι Οδηγίες 2009/147 και 92/43 της Ε.Ε. που έχει επικυρώσει η χώρα μας αλλά και κάθε έννοια προστασίας του περιβάλλοντος σε αυτήν τη χώρα».
Χρύσα Γρηγοριάδου: «Το δάσος είναι πιο σημαντικό κι απαραίτητο για τον άνθρωπο και τα ζώα από ό,τι έχουν να του προσφέρουν τα στρατιωτικά έργα, οι δημόσιες οδοί και οι εγκαταστάσεις συμβατικών ή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει να εξαντλούνται όλες οι περιπτώσεις για αξιοποίηση δημόσιας ή ιδιωτικής γης κι όχι να καταστρέφεται το δάσος. Πολύ περισσότερο δε να εκχωρείται σε ιδιώτες η μελέτη και εκτέλεση αυτών των καταστροφικών για το περιβάλλον έργων. Εφόσον τίθεται θέμα δημόσιου οφέλους και μεγάλης ανάγκης, τότε και οι δημόσιοι φορείς να είναι αρμόδιοι για τις μελέτες και τις επεμβάσεις. Όχι οι ιδιώτες».
Ανέστης, πυροσβέστης: «Οικοπεδοφάγοι! Ντροπή σας!»
Πυρά και από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς
Το καταπληκτικό είναι ότι με το σχέδιο νόμου η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ κατάφερε να βάλει απέναντί της ακόμα και κατηγορίες πολιτών που παραδοσιακά εδώ και δεκαετίες τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ τους φλερτάρουν με υποσχέσεις περί επίλυσης των χρόνιων προβλημάτων τους.
Έτσι πλήθος είναι τα σχόλια από εκπροσώπους Οικοδομικών Συνεταιρισμών που κατακεραυνώνουν την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ υποστηρίζοντας ότι «εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών». Και πώς να μην κατακεραυνώνουν το σχέδιο νόμου, αφού βλέπουν ότι παραδίδονται δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις σε επενδυτές για κάθε χρήση, αλλά στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, που κατέχουν ιδιωτικά δάση, δεν τους δίνει το πράσινο φως για να χτίσουν, αλλά τους υπόσχεται μέσω του θεσμού της Τράπεζας Γης ανταλλαγή εκτάσεων. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στα σχόλιά τους:
• «Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της Τράπεζας Γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η Τράπεζα Γης».
• «Επιτρέπεται σωρεία επεμβάσεων σε δάση, δημόσιες δασικές εκτάσεις, αναδασωτέες εκτάσεις και ιδιωτικές δασικές εκτάσεις, και μόνον για τις εκτάσεις των οικοδομικών συνεταιρισμών και ιδιαίτερα αυτών που αγόρασαν με νομιμότητα ιδιωτικές δασικές εκτάσεις πριν από το Σύνταγμα του 1975, το νομοσχέδιο απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση των εκτάσεών τους, και τους παραπέμπει στην Τράπεζα Γης, η οποία στην ουσία είναι ανταλλαγή».
• «Το μέτρο της ανταλλαγής δεν έρχεται στην επιφάνεια για πρώτη φορά. Έχει από χρόνια θεσμοθετηθεί και προβλεφθεί σε διάφορες διατάξεις νόμων, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς στην πράξη, γιατί ουδέποτε εφαρμόστηκε για πολλούς λόγους».
Στα κάγκελα είναι όμως αρκετοί σύλλογοι και για το θέμα των προϋφισταμένων του έτους 1923 οικισμών, αφού, όπως επισημαίνουν, «οι οικισμοί θεωρούνται μέρος του Δασικού Οικοσυστήματος, ενώ έχουν χορηγηθεί από τις Πολεοδομίες χιλιάδες οικοδομικές άδειες, έχουν γίνει χιλιάδες μεταβιβάσεις με νόμιμες συμβολαιογραφικές πράξεις, η εφορία έχει εισπράξει και εισπράττει καθημερινά υψηλούς φόρους, δεδομένου ότι θεωρούνται οικιστικές περιοχές μεγάλης αντικειμενικής αξίας και έχουν γίνει έργα υποδομής από την κεντρική διοίκηση και τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου