Επικίνδυνες αυταπάτες ή συνειδητός αποπροσανατολισμός

συσπειρωση αριστερων μηχανικων

Επικίνδυνες αυταπάτες ή συνειδητός αποπροσανατολισμός

Πραγματικά δε μπορούσε να βρει χειρότερη στιγμή το ΤΕΕ για να διοργανώσει διημερίδα για τον "Αναπτυξιακό ρόλο του Δημοσίου" και να καλέσει κυβερνητικούς εκπροσώπους να μας πουν τη γνώμη τους (λες και δε τη βλέπουμε καθημερινά να υλοποιείται). Τη στιγμή που :

• Είναι σε εξέλιξη χιλιάδες απολύσεων στο δημόσιο, πέρα από τα όρια του συντάγματος και με γκανγκστερικές - απάνθρωπες μεθόδους.
• Αλλάζουν οι οργανισμοί με στόχο να μειωθούν οι θέσεις των υπαλλήλων και να μειωθεί το αντικείμενο των υπηρεσιών (το Τεχνικό αντικείμενο να εξαφανιστεί πλήρως).
• Οι δημόσιοι υπάλληλοι μηχανικοί είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται μεσοσταθμικά 50% μέσα σε δύο χρόνια (και έχει και ακόμα παρακάτω).
• Ολοκληρώνουν την εκχώρηση - κρίσιμων για το δημόσιο συμφέρον - λειτουργιών στους ιδιώτες προκειμένου αυτοί να κερδοσκοπήσουν (βλέπε διαχείριση απορριμάτων, ενέργεια, έλεγχος δόμησης, ΣΔΙΤ, συμβάσεις παραχώρησης, fast track).
• Ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία και τη δημόσια γη για ένα κομμάτι ψωμί.
• Ξεδιάντροπα έκλεψαν τα αποθεματικά του Ταμείου, αύξησαν τις εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ και τα όρια ηλικίας, διέλυσαν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με τον ΕΟΠΥΥ.

Το ΤΕΕ και η διοίκηση του επιλέγουν να συνδιαλλαγούν με τη συγκυβέρνηση των προθύμων για το πως θα ξεχαρβαλωθεί περαιτέρω το δημόσιο. Επικίνδυνες αυταπάτες ή συνειδητός αποπροσανατολισμός, ας το κρίνει ο καθένας μας.

Τάδε έφη: Αντώνης Μανιτάκης, περιοδικό "Ο Πολίτης", τχ 1, Μάης 1976, σελ. 10-11
«Οι πρόσφατες απεργίες που ξέσπασαν στη χώρα μας βρέθηκαν αντιμέτωπες με μια σχετικά νέα κατάσταση. Πλάι στην αδιαλλαξία της εργοδοσίας και στην αποφασιστικότητα της Αστυνομίας προστέθηκε και μια καλά "στημένη" απεργοσπαστική κίνηση [...] Στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος, η ελευθερία της εργασίας ρυθμίζει σχέσεις αποστεωμένες και τυπικές. Δεν αφορά τόσο την ελευθερία του ατόμου όσο την ελευθερία του Κεφαλαίου να παράγεται και να αναπαράγεται. Και όσοι εξακολουθούν να την επικαλούνται για να διαφυλάξουν, όπως λεν, την αξιοπρέπεια του ατόμου, μεταβάλλονται συνειδητά ή ασυνείδητα σε προστάτες της αξιοπρέπειας του κεφαλαίου [...] Η εργοδοσία και οι απεργοσπάστες είναι εκείνοι που παρεμποδίζουν παράνομα την ακώλυτη άσκηση του δικαιώματος της απεργίας, και δεν είναι οι απεργοί εκείνοι που προσβάλλουν την ελευθερία της εργασίας. Όταν επομένως η πολιτική εξουσία τάσσεται ανεπιφύλακτα, στο όνομα της ελευθερίας της εργασίας, με το μέρος της εργοδοσίας, το εργατικό κίνημα νομιμοποιείται να προασπίσει τα κατακτημένα "κοινωνικά του δικαιώματα" προτάσσοντας το Νόμο που υπηρετεί το δίκιο του εργάτη».

Σήμερα ο ίδιος, απολύει χιλιάδες υπαλλήλων από τη μια και από την άλλη στο Υπουργείο του φροντίζει για να μην απολυθεί η σύζυγος Λοβέρδου.

Το θράσος και η αναλγησία της τρικομματικής κυβέρνησης δεν έχουν όριο!

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το Ν. 4093 που ψήφισαν οι 153 «εθνοσωτήρες» μας, και τα παπαγαλάκια της τρικομματικής κυβέρνησης ξαμολύθηκαν για να μας πείσουν ότι «δεν μας αφορά». Ότι δεν θα απολυθούμε «εμείς», ότι θα εξαιρεθούμε, ότι δεν πιάνουμε το μέτρο, ότι δεν είναι απολύσεις, ότι θα μας σώσουν με μια «καλή μετάταξη». Θέλουν να συνεχίσουν να μας κοιμίζουν, για να περάσουν αυτά που έχουν ήδη ψηφίσει: 2.000 απολύσεις τις επομένες 10 μέρες, 25.000 το 2013, 150.000 απολύσεις τα επόμενα τρία χρόνια.

Μετά την ψήφιση του Ν. 4093 είμαστε όλοι υπό απόλυση: μόνιμοι, αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι, κάθε κλάδου και ειδικότητας, με όποιον τρόπο κι αν έχουμε προσληφθεί, μπορούμε να βρεθούμε σε διαθεσιμότητα-απόλυση-αργία με μια απλή απόφαση που θα καταργεί τη θέση εργασίας μας: είτε με τις αλλαγές οργανισμών, είτε με τις συγχωνεύσεις υπηρεσιών, είτε με την «αξιολόγηση δομών και φορέων», είτε με την «αξιολόγηση υπαλλήλων», είτε με θέση σε αργία λόγω ποινικών ή πειθαρχικών διώξεων. ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ! Απλώς η απόλυσή μας μετατίθεται στο χρόνο. Αν σήμερα επιτρέψουμε τις απολύσεις «γιατί δεν μας αφορούν», αύριο θα έρθει η δική μας ώρα, η ώρα όλων μας.

Το δημόσιο που ετοιμάζουν θα είναι εφιαλτικό: με ελάχιστο μισθό και το φόβο της απόλυσης και των πειθαρχικών μέτρων, με υποχρεωτικές μετακινήσεις που ισοδυναμούν με στέρηση μισθού, οι λίγοι υπάλληλοι που θα απομείνουν, θα δουλεύουν σιωπηλά για να υλοποιούν όσα (καταστροφικά για την κοινωνία) τους διατάζουν. Άλλωστε, το «λιγότερο κράτος» πάει χέρι χέρι με την καταστροφή του κοινωνικού κράτους, με την απόδοση της φύλαξης, της καθαριότητας, της διοίκησης, της είσπραξης φόρων και άλλων λειτουργιών στους ιδιώτες, για να κερδοσκοπούν εις βάρος όλων μας. «Λιγότερο κράτος» σημαίνει ένα δημόσιο που θα είναι εχθρικό στο λαό και φιλικό στους εργοδότες. Σήμερα, δεν καταργούν απλώς τη μονιμότητα στον δημόσιο τομέα. Διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Φτιάχνουν ένα τοπίο ζούγκλας για όλους τους εργαζόμενους, που θα πρέπει να δουλεύουν πλέον χωρίς κανένα δικαίωμα.

Κάποιοι νομίζουν ότι «θα τη βολέψουν» σε αυτό το σκηνικό; Ότι ο δήμαρχος, ο Υπουργός, ο καλός συνδικαλιστής θα τους σώσει; Όποιος το πιστεύει αυτό, ανοίγει το δρόμο στην απόλυσή του και στην απόλυση του διπλανού του.

Προϋπόθεση η ανατροπή

Καμία συζήτηση για τον "Αναπτυξιακό ρόλο του Δημοσίου" δε μπορεί να γίνει με την τρόϊκα και τους εδώ εκπροσώπους της (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ). Προϋπόθεση είναι η ανατροπή τους, με ανυποχώρητους αγώνες να διώξουμε ΕΕ – ΔΝΤ και τις κυβερνήσεις τους. Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση, με στάση πληρωμών σε δανειστές και κερδοσκόπους και διαγραφή του χρέους. Για να καταργηθούν όλοι οι, κατ’ επιταγή του Μνημονίου, Νόμοι και Συμβάσεις. Να ανοίξει ο δρόμος ώστε οι εργαζόμενοι και ο λαός να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Τότε πράγματι πρέπει να συζητήσουμε το πως θα φτιάξουμε ένα δημόσιο τομέα που να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Με ισχυρές και λειτουργικές δημόσιες τεχνικές υπηρεσίες προσανατολισμένες στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και όχι τροχονόμους ιδιωτικών συμφερόντων.

Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να αντιδράσουμε όλοι μαζί, να σταματήσουμε τη λαίλαπα που μας έχουν ετοιμάσει. Με απεργίες και συλλογικές διαδικασίες. Με καταλήψεις, μπλοκαρίσματα και ανυπακοή. Με απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς. Με συντονισμένη δράση με όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αυτά που πρέπει να αποφασίσουμε στη Γενική Συνέλευση της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής στις 10/12. Να σταματήσει κάθε λειτουργία του δημοσίου. Να μη φύγει καμία λίστα της ντροπής, καμιά διαπιστωτική πράξη! Να τους διώξουμε πριν μας διώξουν.

http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.com/