Με αφορμή το παρακάτω άρθρο του tvxs.gr και τη δίκη για τον εμπρησμό της marfin ένα κείμενό του Γ. Πάνου που γράφτηκε και διακινήθηκε την επόμενη μέρα του εμπρησμού (6.5.2010).
Όσα περιγράφει είναι η εκτίμηση της πρώτης στιγμής για τα δεδομένα που επικράτησαν στο κτίριο κατά την εκδήλωση της πυρκαγιάς και τα οποία επιβεβαιώθηκαν μερικές μέρες αργότερα από την αυτοψία της πυροσβεστικής.
Ο εμπρησμός του τραπεζικού καταστήματος της marfin
3 εγκλήματα που αφήνουν ηθικά έκθετη και υπόλογη τη διοίκηση της marfin.
Ο εμπρησμός του τραπεζικού καταστήματος της marfin στην οδό Σταδίου έγινε λίγο μετά τις 2:00 το μεσημέρι της 5.5.2010 κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους απεργιακής διαδήλωσης 100.000 τουλάχιστον απεργών της Αθήνας.
Σύμφωνα με καταγγελίες των ίδιων των εργαζόμενων τραπεζικών που βρίσκονταν στο κτίριο εκείνη τη στιγμή σε παρευρισκόμενους δημοσιογράφους, κατά την εκκένωσή του κτιρίου,
οι εργαζόμενοι εκβιάστηκαν από τη διοίκηση, σε μέρα γενικής απεργίας, να παραμείνουν στο κατάστημα της marfin. Ή να μην ξαναπατήσουν.
Λίγα λεπτά πριν από τον εμπρησμό του κτιρίου της Marfin.
Προηγήθηκαν ελάχιστης αποτελεσματικότητας σπασίματα καταστημάτων με βαριοπούλες από ομάδες 10 περίπου ατόμων που έτρεχαν στα πεζοδρόμια παράλληλα με το σώμα της διαδήλωσης την ώρα που προσπέρναγε την πλατεία κλαυθμώνος το σωματείο μισθωτών τεχνικών, το σωματείο που προηγούνταν στη διάταξη της διαδήλωσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του μπλοκ του συριζα που ακολουθούσε.
Τα περισσότερα καταστήματα, που ήταν όλα κλειστά, ήταν προστατευμένα με ρολά και οι ζημιές ήταν μηδαμινές. Παρ’ όλα αυτά τα ΜΑΤ εμφανιζόμενα από το πουθενά από την πλατεία Κοραή, χτύπησαν την ειρηνική πορεία που ανέβαινε την οδό Σταδίου απρόκλητα και στην αντίσταση των διαδηλωτών να διαλυθούν απάντησαν με δακρυγόνα.
Την ίδια στιγμή, στο πεζοδρόμιο της Σταδίου, εκεί που οι «άγριες» ομάδες έτρεχαν παράλληλα στην πορεία, και μπροστά στα μάτια μας, όσων βρισκόμασταν σε αυτό το σημείο, έγιναν λεκτικοί διαπληκτισμοί ανάμεσα στους συμμετέχοντες στις ομάδες αυτές, στους οποίους οι μεν κατηγορούσαν τους δε ότι "παρασύρονται από δυό μπατσόνια και με τις πράξεις τους - τα σπασίματα κλπ.- βάζουν σε κίνδυνο τη διαδήλωση" και με τους άλλους να ανταπαντούν " δηλαδή μας λες χαφιέδες ;".
Λίγα λεπτά μετά πέσανε οι μολότοφ στο κτίριο της Marfin.
Δεν ξέρουμε ποιοί πέταξαν τις μολότωφ.
Ξέρουμε και αυτό πρέπει να το πούμε σε όλους τους τόνους πως η διοίκηση της marfin και ο ίδιος ο Βγενόπουλος έχει την ηθική ευθύνη για τους θανάτους τριών ανθρώπων.
Γιατί ,σύμφωνα με καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων μπροστά σε δημοσιογράφους κατά την έξοδό τους από το κατάστημα, η διοίκηση της marfin τους εξανάγκασε να διατηρήσουν ανοιχτό το κατάστημα της marfin στην οδό Σταδίου σε μέρα γενικής απεργίας και τους αρνήθηκε το αίτημα να αναχωρήσουν στις 12:00 πριν την έλευση της διαδήλωσης, ενώ ήταν πολύ πιθανό να συμβεί το οτιδήποτε σαν αυτό που συνέβη - για όποιον έχει και μιά στοιχειώδη τουλάχιστον αίσθηση της πραγματικότητας - δηλαδή να γίνει επίθεση στις βιτρίνες του καταστήματος.
Γιατί το τραπεζικό κατάστημα της marfin δεν διέθετε απ’ ότι αποδείχτηκε έξοδο κινδύνου, όπως απαιτείται από τον κανονισμό παθητικής πυροπροστασίας των κτιρίων, μην αφήνοντας οδό διαφυγής στους εγκλωβισμένους υπαλλήλους, που βρήκαν κλειδωμένη την είσοδο αλλά ακόμη και την έξοδο προς το δώμα του κτιρίου.
Γιατί το τραπεζικό κατάστημα, απ' ότι φαίνεται, δεν διέθετε ούτε σύστημα ενεργητικής πυροπροστασίας - πυρόσβεσης δηλαδή, που αν υπήρχε θα είχε κατασβέσει τη φωτιά εν τη γενέσει της. Η απουσία πυρόσβεσης, οδήγησε στην επέκταση της πυρκαγιάς και το θάνατο από ασφυξία των τριών τραπεζικών, οι οποίοι δεν βρήκαν ανοιχτή καμία οδό διαφυγής, εγκλωβιζόμενοι στο κλιμακοστάσιο του καταστήματος που δεν οδηγούσε πουθενά. Επιπλέον, το κλιμακοστάσιο, χωρίς κανένα εξαερισμό και με τον καπνό να ανεβαίνει πάντα στα ψηλότερα σημεία του κτιρίου, λειτούργησε σαν φρέαρ - καμινάδα εγκλωβισμού του καπνού από το καιόμενο ισόγειο του κτιρίου. Έτσι πέθαναν οι τρείς αυτοί άνθρωποι. Από ασφυξία, εγκλωβισμένοι στο κλιμακοστάσιο του κτιρίου, χωρίς καμία οδό διαφυγής.
Δεν ξέρουμε ποιός ήταν ο εγκληματικός νους του εμπρησμού. Αν ήταν κάποιος τρελαμένος φασίστας κάθε ιδεολογίας ή αν ήταν - εξ ίσου πιθανό - κάποιος σε διατεταγμένη υπηρεσία προβοκάτορας. Αυτό που ξέρουμε είναι πως όποιος κι αν ήταν ο φυσικός αυτουργός της εγκληματικής αυτής πράξης, ηθικά υπόλογος στο έγκλημα είναι ο ίδιος ο Βγενόπουλος και η Διοίκηση της marfin που παράνομα κατά τους κανονισμούς ασφαλείας των κτιρίων και ανήθικα από τη στιγμή που γνώριζε τα κενά ασφαλείας κράτησε, με εκβιασμό, τους υπαλλήλους της τράπεζας εγκλωβισμένους στο κτίριο φέρετρο.
Οι προβοκάτορες ή οι φασίστες που πέταξαν τις μολότωφ, ευθύνονται για τον εμπρησμό, και είναι οι φυσικοί υπόλογοι των εγκλημάτων.
Για τους θανάτους των τριών ανθρώπων όμως, ηθικά υπόλογη είναι η εργοδοσία της marfin που τους εξανάγκασε να παραμείνουν στο επικίνδυνο κτίριο αλλά και όλοι εκείνοι οι αρμόδιοι φορείς - πολεοδομία, πυροσβεστική, κλπ. που παρά το νόμο επέτρεψαν τη λειτουργία ενός κτιρίου με μηδενική - απ' ότι φαίνεται - εφαρμογή των κανόνων παθητικής και ενεργητικής πυροπροστασίας κτιρίων.
Υ.Γ.
Η ιατροδικαστική έκθεση επιβεβαίωσε την ασφυξία σαν αιτία θανάτου.
Περιμένουμε την έκθεση αυτοψίας της πυροσβεστικής. Και πιστεύουμε πως και αυτή θα επιβεβαιώσει το αυτονόητο.
ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΡΗΘΕΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ MARFIN.
Και κανένας δεν θα χρεώσει αυτό το έγκλημα στην αριστερά και την πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στο ΔΝΤ και το παράρτημά του στην Ελλάδα, την κυβέρνηση του πρωθυπουργού της χώρας Γεωργίου Α Παπανδρέου.
6.5.2010
Γιάννης Πάνου
Αρχιτέκτονας, Μέλος του ΔΣ του ΣΑΔΑΣ - ΠΕΑ (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων)
Ξεκίνησε μετά από έξι χρόνια η δίκη για τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin στη Σταδίου, που είχε σαν αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο τρεις άνθρωποι μεταξύ των οποίων και μια έγκυος γυναίκα 4 μηνών. Η δίκη θα συνεχιστεί στις 14 Οκτωβρίου.
Στο εδώλιο του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας κάθισαν δύο κατηγορούμενοι που αντιμετωπίζουν κατά περίσταση σειρά αδικημάτων, μεταξύ των οποίων, ανθρωποκτονία από πρόθεση, απόπειρα ανθρωποκτονίας, έκρηξη, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικής βόμβας.
Οι δύο κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την οποιαδήποτε ανάμειξη στον εμπρησμό, λέγοντας ότι καταδικάζουν την επίθεση. Μάλιστα, ο δεύτερος κατηγορούμενος δήλωσε πως δεν ήταν καν στη διαδήλωση αλλά στην εργασία του. Συντετριμμένοι εμφανίστηκαν οι γονείς της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, αλλά και οι συγγενείς των άλλων δύο εκλειπόντων, Επαμεινώνδα Τσάκαλη και Παρασκευής Ζούλια.
Συγκλονιστικές ήταν οι καταθέσεις των υπαλλήλων του υποκαταστήματος της Marfin, που περιέγραψαν τα όσα δραματικά έζησαν πριν καταφέρουν να εγκαταλείψουν το κτίριο και σωθούν από τις φλόγες και τον πυκνό καπνό. Συνολικά 20 άτομα, υπάλληλοι της Marfin και εργαζόμενοι σε διπλανές επιχειρήσεις, εξετάστηκαν κατά την πρώτη ημέρα. Αυτόπτης μάρτυρας, ο οποίος είχε συνομιλία με τους δράστες τη στιγμή του εμπρησμού, είπε: «Υπήρχε ένας διάλογος τότε με κάποια άτομα. Δεν έχω δει τα πρόσωπα αυτά σήμερα εδώ». Μάλιστα είπε ότι δεν θέλει να επεκταθεί επειδή θεωρεί ότι κινδυνεύει.
Ο υπάλληλος της Marfin, Γιώργος Στρατογιαννάκης, ο οποίος περιέγραψε τα όσα έζησε είπε ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο και περιέγραψε όσα έζησε: «Προσπάθησα να κατέβω στο ισόγειο για να σβήσω τη φωτιά. Είδα φλόγες που έγλειφαν το ισόγειο και ανέβηκα πάνω. Στο μπαλκόνι, στον 2ο όροφο ήταν 2 συνάδελφοι, και μου είπαν "αυτοί έρχονται και πετάνε κι άλλο". Έσκυψα και είδα κάποιον στο σημείο που είχε σπάσει η τζαμαρία, που κρατούσε κάνιστρο και κάτι έριχνε, ή έτσι φαινόταν. Το έκανε 2-3 φορές και όταν έφευγε ξαναφούντωνε η φωτιά. Φορούσε μαύρα ρούχα, ήταν νεαρός μετρίου αναστήματος καλοντυμένος, θα μπορούσε να ήταν φοιτητής, 20 -22 χρονών. Μας κοιτούσε και μας έκανε χειρονομία. Στην αρχή κατάλαβα ότι ήταν κάποιος που έδειχνε τη φωτιά.
Μετά που το συζήτησα με συναδέλφους τελικά έδειχνε τα γεννητικά του όργανα και έκανε άσεμνη χειρονομία... Έμπαινε ο καπνός στο γραφείο του Νώντα. Προσπαθούσε να βρει κάποιον στο τηλέφωνο, μάλλον για να δει τί πρέπει να κάνουμε για να προστατευτούμε. Η Αγγελική ήταν δίπλα του, μάλλον γιατί ήξερε την κατάσταση της και ήθελε να τη βοηθήσει. Λέμε να φύγουμε, να βρούμε τους άλλους. Έβαλα το σακάκι μου στη μύτη και κρατούσα με το άλλο χέρι την κουπαστή. Κατέβηκα στον άλλο όροφο. Αύτη η τελευταία επαφή που είχα. Το Νώντα τον βρήκαν στα σκαλιά,δεν του έφτασε η ανάσα του και έπαθε ασφυξία» είπε και πρόσθεσε: «Η Αγγελική δεν είχε κουνηθεί καθόλου από το γραφείο. Μέρες μετά είδα το αποτύπωμα του σώματός της, στο πάτωμα. Εκείνη την ημέρα, 21 άτομα βγήκαμε ζωντανοί. Τρεις άλλοι, όχι».
«Ζήσαμε την αγωνία του θανάτου πάρα πολλή ώρα, δεν ξέραμε αν θα ζούμε στα επόμενα 5 λεπτά. Αναρωτιόμασταν, γιατί δεν βλέπουμε την πυροσβεστική, άκουσα μετά ότι εμποδίστηκε από κάποιους διαδηλωτές. Θυμάμαι ότι μας έβριζαν, περπατούσαν και μας φώναζαν "να καείτε, να καείτε"», υποστήριξε στην κατάθεσή του υπάλληλος της τράπεζας.
Στην ύπαρξη ενός ατόμου μεταξύ του πλήθους στην οδό Σταδίου που μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς φαινόταν ότι έριχνε κάποιο υγρό το οποίο αναζωπύρωνε τη φωτιά, αναφέρθηκε άλλος υπάλληλος, που βρισκόταν στο μπαλκόνι προσπαθώντας να σωθεί. Όπως είπε στην κατάθεσή του, «προσπάθησα να κατέβω στο ισόγειο για να σβήσω τη φωτιά. Είδα φλόγες που έγλειφαν το ισόγειο και ανέβηκα πάνω. Στο μπαλκόνι, στο 2ο όροφο ήταν 2 συνάδελφοι, και μου είπαν "αυτοί έρχονται και πετάνε κι άλλο". Έσκυψα και είδα κάποιον στο σημείο που είχε σπάσει η τζαμαρία, που κρατούσε κάνιστρο και κάτι έριχνε, ή έτσι φαινόταν. Το έκανε 2-3 φορές και όταν έφευγε ξαναφούντωνε η φωτιά. Φορούσε μαύρα ρούχα, ήταν νεαρός μετρίου αναστήματος καλοντυμένος, θα μπορούσε να ήταν φοιτητής, 20 -22 χρονών. Μας κοιτούσε και μας έκανε άσεμνη χειρονομία».
Η Αναστασία Κούκου, υποδιευθύντρια του ίδιου υποκαταστήματος, υποστήριξε πως η φωτιά εξαπλώθηκε γρήγορα. «Έπιασε φωτιά μπροστά στη τζαμαρία στο γραφείο της διευθύντριας. Εξαπλώθηκε όπως κατάλαβα, από το εύφλεκτο υλικό και από τον τρόπο που ήταν φτιαγμένο το κατάστημα. Δημιουργήθηκε το φαινόμενο της καμινάδας μας είπαν και άρπαξε αμέσως [...] Ήμασταν στο μπαλκόνι. Υπήρχε καπνός από μέσα από το κατάστημα και από την είσοδο. Προσπαθούσα να προστατευθώ για να αναπνεύσω. Δεν έβλεπα τίποτα. Ένας συνάδελφος είχε περάσει τα κάγκελα στο μπαλκόνι, σε ένα διακοσμητικό πεζουλάκι για να αναπνεύσει και κρατιόμασταν χέρι χέρι για να μην πέσει. Δεν μπορούσα να μιλήσω, ήμουν μέσα στον καπνό. Δεν μπορούσα ούτε να ζητήσω βοήθεια».
Η Αναστασία Χρηστάκη, επίσης υπάλληλος, περιέγραψε τους δράστες της επίθεσης ως «μικρόσωμα, αδύνατα παιδιά. Δεν ήταν άνδρες. Είχαν ευλυγισία και έκαναν γρήγορα τις κινήσεις τους. Είχαν καλυμμένα χαρακτηριστικά, με υφάσματα και μάσκες». Η ίδια επεσήμανε ότι από το μπαλκόνι όπου βρισκόταν, έβλεπε κόσμο να περνάει καθώς και μία κοπέλα: «Άκουσα τη φωνή της να λέει "να καείτε". Κάποιοι άλλοι μου πέταξαν ένα μπουκάλι νερό και το έριξα στο πρόσωπο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου