Τι κοινό έχουν ο νόμος για τον τουρισμό που ψηφίστηκε πέρυσι το
καλοκαίρι, το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό που προωθήθηκε ήδη για συζήτηση
στη Βουλή και το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του Χωροταξικού
Σχεδιασμού που βρίσκεται τώρα σε προσχηματική διαβούλευση;Σε καθένα απ' αυτούς τους νόμους, όπως και σε πολλούς άλλους που αφορούν σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, η κυβέρνηση συγκεντρώνει -με σκοπό να ισχυροποιήσει εκ των υστέρω- όλες τις επί μέρους ρυθμίσεις που πέρασε μέσα σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους. Αυτούς που βουλευτές και υπουργοί μπορεί να μην προλάβαιναν να διαβάσουν, αλλά ψήφιζαν για να να μην καθυστερήσει να εισπράξει η κυβέρνηση τη δόση και να την προωθήσουν στους δανειστές!
Όλοι οι νέοι νόμοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις της εφιαλτικής «επόμενης μέρας» και σκιαγραφούν το τοπίο μιας ασύδοτης εκμετάλλευσης της χώρας και των φυσικών της πόρων από τους νικητές του οικονομικού πολέμου, ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και του κόσμου της εργασίας.
Η κυβέρνηση ξέρει πόσο ανίσχυρες - από νομική άποψη- είναι αυτές οι ρυθμίσεις. Κάθε βασικός τομέας πολιτικής μέχρι σήμερα, διέπεται από ένα διαφορετικό νόμο – πλαίσιο. Αυτούς τους νόμους παραβιάζουν κατάφωρα οι αποσπασματικές αλλά στοχευμένες ρυθμίσεις που υπαγόρευσαν, είτε η τρόικα, είτε τα όργανα των μεγάλων εργοδοτών (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ) και βέβαια οι Τράπεζες!
Συγκεντρώνει λοιπόν η κυβέρνηση όλες αυτές τις ρυθμίσεις σε νέους νόμους και ανανεώνει το νόμο – πλαίσιο που αφορά στον κάθε τομέα, χωρίς να λογαριάζει καν τις ενστάσεις για αντισυνταγματικότητα που προβάλλονται ακόμα κι από την Επιστημονική Επιτροπής της Βουλής.
Είναι θέμα χρόνου. Πρέπει να προλάβει να δημιουργήσει τετελεσμένα!
Ελπίζει να μην νοιαστεί κανείς γι αυτά και να μην προλάβει να τα συνειδητοποιήσει, μέσα στην προσωπική του αγωνία και αβεβαιότητα.
Ελπίζει ότι κανείς δε θα διαβάσει, ακόμα κι αν κάποιος προλάβει να γράψει!











