Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944 με το φακό του Dmitri Kessel



Ο Καββαδίας για το Δεκέμβρη του 44

Στη Μέλπω Αξιώτη

Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές
Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα.
Θάλασσα τρώει το βράχο απ” όλες τις μεριές.
Μάτια λοξά και τ” αγαπάς: Κόκκινη Κίνα.

Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά.
Πουλιά σε αντιπερισπασμό- Μαύρη Μανία.
Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά.
Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία.

Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική.
Ανάβουνε του Barrio Chino τα φανάρια.
Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί.
Γκρέκο και Λόρκα-Ισπανία και Πασσιονάρια.

Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί.
Τ” άρματα ζώνεσαι μ” αρχαία κραυγή πολέμου.
Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί,
Οι κρεμασμένοι στα δεντρά , μπαίγνιο του ανέμου.

Κι απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά.
Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι,
Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά
το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη.

Ελεύθερα Γράμματα, τεύχος 14, 10/8/1945 [γραμμένο τις μέρες των Δεκεμβριανών]
Η αστυνομία επι το έργον …

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944 με το φακό του Dmitri Kessel. – Γράφει ο Πέτρος Γαϊτάνος, το Νοέμβρη του 1994, στην εισαγωγή του Λευκώματος «DMITRI KESSEL, ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ‘44», Εκδόσεις ΑΜΜΟΣ:

Ο Dmitri Kessel γεννήθηκε στην Ουκρανία στις αρχές του αιώνα. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1923 και εργάστηκε σαν φωτογράφος στο περιοδικό LIFE. Ταξίδεψε σ’ ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο και οι φωτογραφίες του –μολονότι προορίζονταν για ένα εφήμερο μέσο- άντεξαν στον χρόνο. Σήμερα ο Κέσελ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φωτορεπόρτερ στον κόσμο. Η δουλειά του, κλασική πια, έχει παρουσιαστεί σε πολλά βιβλία. Οι φωτογραφίες όμως που ο Ντμίτρ Κέσελ έβγαλε στην Ελλάδα του 1944 έμειναν περισσότερο ανέκδοτες και παρουσιάζονται σήμερα για πρώτη φορά.

Τον Αύγουστο του 1994, πενήντα χρόνια μετά, ένας άλλος μεγάλος φωτογράφος του αιώνα μας, ο Ντέηβιντ Ντάνκαν, έφερε στην Αθήνα αυτό το πολύτιμο υλικό και μας το έδωσε λέγοντας. «Ο Ντμίτρ Κέσελ ήταν εδώ, κάτω από την Ακρόπολη, στις 3 Δεκεμβρίου 1944. Τότε που πολλά όνειρα έγιναν εφιάλτες και ο ηρωισμός, η αγωνία και το πάθος μάτωσαν αυτή την όμορφη χώρα. Σας στέλνει, μέσα απ’ την καρδιά του, όσα θραύσματα μάζεψε από εκείνα τα γεγονότα. Τη δική του φωτογραφική μαρτυρία».


«Σαν οι συμπατριώτες μου ελληνιστές | διωχτήκανε απ’ τους ομηρικούς τους κάμπους
όπου αναζητούσαν λιόλαδο και κοπάδια, | οι ελευθερωτές γύρισαν απ’ τη μάχη
και βρήκανε καινούρια αφεντικά | να κυβερνάν τις πολιτείες τους».

Μπ. Μπρεχτ για το Δεκέμβρη του 1944

Η μεγάλη διαδήλωση έχει ξεκινήσει

Τα βρετανικά τεθωρακισμένα σε δράση …




Μετά το χτύπημα στη διαδήλωση: 23 νεκροί, 140 τραυματίες


Οχυρώνονται στους δρόμους της Αθήνας …






Στην Ακρόπολη



Στο Μουσείο …
Περίπολοι στις γειτονιές τρομοκρατούν και σκορπούν το θάνατο


Οι άνθρωποι ψάχνουν στα πτώματα τους συγγενείς τους …


Ερείπια απο τους βομβαρδισμούς



Συλλαμβάνουν εκατοντάδες …

Η δεύτερη «συμμαχική κατοχή» μετά τη Γερμανική έχει μόλις αρχίσει … Ένας σταυρός πάνω στο αίμα που άφησαν στην άσφαλτο δολοφονημένοι στα Δεκεμβριανά…

2 σχόλια:

  1. «Σαν οι συμπατριώτες μου ελληνιστές | διωχτήκανε απ’ τους ομηρικούς τους κάμπους
    όπου αναζητούσαν λιόλαδο και κοπάδια, | οι ελευθερωτές γύρισαν απ’ τη μάχη
    και βρήκανε καινούρια αφεντικά | να κυβερνάν τις πολιτείες τους».

    Μπ. Μπρεχτ για το Δεκέμβρη του 1944

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά που υπήρχε η Ορεινή Ταξιαρχία. Ευτυχώς που κρατήσανε οι χωροφύλακες στου Μακρυγιάννη.
    Και έτσι κρατήθηκε η Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή