Στη μνημονιακή λαίλαπα της
απερχόμενης κυβέρνησης περίοπτη θέση κατέχει η πληθώρα «φωτογραφικών»
διατάξεων που κατεδάφισαν με ρυθμούς... fast track ό,τι είχε απομείνει
από τη νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος |
EUROKINISSI
Ακόμη ένας λόγος, για να
μείνει στην Ιστορία η απερχόμενη κυβέρνηση είναι η ταχύτατη
αναπροσαρμογή και -τελικά- η κατεδάφιση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Ο
βασικός μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό
ήταν ο καταιγισμός «φωτογραφικών» διατάξεων σε άσχετα νομοσχέδια που
νομιμοποίησαν παρανομίες και διευκόλυναν συγκεκριμένες επενδύσεις.
Προκειμένου να εισαχθούν στη νομοθεσία -και στο όνομα των επιταγών του Μνημονίου και των fast track διαδικασιών-, οι φωτογραφικές διατάξεις, γνωστότερες και ως χαριστικές ρυθμίσεις ή τακτοποιήσεις «ημετέρων», σε κάποιες περιπτώσεις παρέκαμψαν ακόμη και αποφάσεις του ΣτΕ. Σύμφωνα με τη 10η ετήσια έκθεση περιβαλλοντικής νομοθεσίας του WWF Ελλάς, τα σημαντικότερα πλήγματα υπέστησαν η δασική νομοθεσία, η χωροταξική και πολεοδομική νομοθεσία, η «κόκκινη γραμμή» νομιμοποίησης των αυθαιρέτων αλλά και η ασφάλεια δικαίου.
«Απαξίωση»
«Ενα από τα σημεία για τα οποία αυτή η κυβέρνηση θα μείνει στην Ιστορία είναι η παροιμιωδώς απαξιωτική στάση της απέναντι στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, όπως και σε κάθε έννοια συμμετοχής του πολίτη στα κοινά. Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και κατεπείγουσες διαδικασίες, νομοσχέδια δεκάδων (ή και εκατοντάδων) σελίδων σε διαβούλευση για λίγες μόνο ημέρες, κατάθεση νομοσχεδίων στην καρδιά της εορταστικής περιόδου (Παρασκευή, 10 Αυγούστου κατατέθηκε το νομοσχέδιο που σκότωσε την αγορά ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), υποβολή τροπολογιών και μεταβατικών διατάξεων της τελευταίας στιγμής σε άσχετα νομοσχέδια και φωτογραφικές διατάξεις είχαν την τιμητική τους τούς τελευταίους 30 μήνες», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Δημήτρης Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών στην Greenpeace.
«Ολα είχαν ένα κοινό: την εξυπηρέτηση συμφερόντων λίγων και την καταπάτηση των συμφερόντων των πολλών στο όνομα του γενικού καλού. Η επί της ουσίας καταστρατήγηση των θεσμών κρύβει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους και βαθύτερες επιπτώσεις που ξεπερνούν τον προφανή αποκλεισμό των πολιτών και την παραβίαση της διεθνούς, ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας. Η στέρηση της δυνατότητας ουσιαστικής συμμετοχής στα κοινά, επηρεασμού της διαδικασίας λήψης αποφάσεων ή ακόμα και της ίδιας της πρόσβασης στην πληροφορία σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης περιθωριοποιεί τους πολίτες, ασκώντας τους ακόμα μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση, επιδοκιμάζει έμπρακτα την αυθαιρεσία, τη διαφθορά και την έκνομη συμπεριφορά και τελικά υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια της δημοκρατίας», επισημαίνει ο ίδιος.
Το γνωστό ρουσφέτι
«Οποιος έχει την πρόσβαση στον υπουργό, ρυθμίζει το παιχνίδι του. Βάζει τους δικούς του ειδικούς όρους και φωτογραφίζει τη δική του επένδυση, χρήση γης, δραστηριότητα, αποκλείοντας ταυτόχρονα όλους τους άλλους που δεν μοιάζουν ακριβώς με τη δική του περίπτωση. Οι φωτογραφικές διατάξεις, λοιπόν, είναι το γνωστό ρουσφέτι, το ελληνικό ρουσφέτι, που μπαίνει στη Βουλή και γίνεται νόμος», τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια περιβαλλοντικής πολιτικής WWF Ελλάς.
• «Είναι υπεύθυνη η κρίση γι’ αυτά τα πλήγματα στην περιβαλλοντική νομοθεσία;», τη ρωτήσαμε...
«Η κρίση είναι μόνο μια δικαιολογία, γιατί και άλλες χώρες πέρασαν κρίση, και φέρνω το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου δεν υποβάθμισαν την περιβαλλοντική τους νομοθεσία και είχαν και τρόικα. Για παράδειγμα, λέει η τρόικα “θέλω φορολογικά έσοδα”. Εδώ τι έχουμε κάνει; Εχουμε τσεκουρώσει τους πάντες, σχεδόν πληρώνει το πετρέλαιο το κράτος και έχει φορολογήσει έξτρα τις ΑΠΕ. Στην Πορτογαλία τούς λένε “εμείς θα φέρουμε έσοδα, θα αλλάξουμε όλο το σύστημα και θα κάνουμε σύστημα περιβαλλοντικής φορολογίας. Θα ελαφρύνουμε τη φορολογία σε επενδύσεις που έχουν μικρή επίπτωση στο περιβάλλον και, για παράδειγμα, θα φορολογήσουμε τις πλαστικές σακούλες”».
Στο στόχαστρο
«Τα δάση και ο αιγιαλός ήταν πάντα στο στόχαστρο, αλλά κανένας δεν τολμούσε παλιά να αλλάξει σαρωτικά αυτούς τους νόμους. Τώρα λένε “η τρόικα το λέει”. Αν και η τρόικα δεν λέει ακριβώς αυτό, αλλά ζητάει σαφή και κατανοητή νομοθεσία για τα πολεοδομικά, τα χωροταξικά και τη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Για τα δασικά, η τρόικα ζήτησε σαφείς χρήσεις γης. Και αυτό που έγινε το καλοκαίρι ήταν αυτό το εγκληματικό δασικό νομοσχέδιο που ουσιαστικά είναι μόνο ειδικές τακτοποιήσεις: ένας οικοδομικός συνεταιρισμός από κει, ένας οικισμός αυθαιρέτων από την άλλη», επισημαίνει η Θεοδότα Νάντσου.
• Κατά πόσο πλήττεται η δημοκρατία από την εισβολή των φωτογραφικών διατάξεων;
«Στοιχεία της δημοκρατίας είναι η διαφάνεια, η συμμετοχή του πολίτη, οι καθαροί κανόνες. Οταν μια κυβέρνηση στρέφει τη μισή Βουλή προς τη νομοθέτηση, για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους, η ισονομία-ισοπολιτεία καταργείται. Είναι πολιτική η ευθύνη, κυρίως στο επίπεδο των υπουργών που κατεβάζουν νομοσχέδια. Το καλοκαίρι με το δασικό νομοσχέδιο φάνηκε και η ευθύνη του καθενός βουλευτή, γιατί -για να ψηφιστεί- έγινε φασαρία στη Βουλή και ο Ταγαράς βγήκε και είπε στους βουλευτές “όποιος θέλει να μου κατεβάσει τροπολογίες”.
»Τροπολογία σημαίνει νομική ρύθμιση για του καθενός το γαϊτανάκι. Και κατέβηκαν νομίζω 19 τροπολογίες, οι οποίες ψηφίστηκαν με σηκωμένα χέρια και φώναζαν οι βουλευτές από κάτω “μα, δεν μας τις μοιράσατε καν”. Δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν και ψήφιζαν ουσιαστικά χαριστικές ρυθμίσεις για διάφορα πράγματα, όπως τα αυθαίρετα στον Σχινιά, παρ’ όλο που είχαν κριθεί τελεσίδικα αυθαίρετα από το ΣτΕ και έπρεπε να γκρεμιστούν. Και ήρθε η παράκαμψη του ΣτΕ με μια τροπολογία, και αυτό το θέμα τακτοποιήθηκε. Υπάρχει λοιπόν ξεκάθαρη πολιτική ευθύνη για το ότι πετάμε έξω όλους τους μη έχοντες και, άρα, σκοτώνουμε τη δημοκρατία, αφού αυτό είναι ολιγαρχία εκείνων που έχουν πρόσβαση στην εξουσία. Και αυτό το έχουμε συνηθίσει - κι αυτό είναι το χειρότερο», καταλήγει η Θεοδότα Νάντσου.
15 «φωτογραφικά» οικολογικά εγκλήματα
■ Με το άρθρο 43 παρ. 1 στον νόμο «Οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων και των ενώσεών τους στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων» (4301/2014) προβλέφθηκε η δυνατότητα παράτασης του 50ετούς δικαιώματος χρήσης της ακτογραμμής (αιγιαλού και παραλίας) στο Μικρό Καβούρι. Το δικαίωμα είχε παραχωρηθεί με σύμβαση του 1971 μεταξύ ΕΟΤ και «Αστέρα».
■ Με το άρθρο 46 του ίδιου νόμου επεκτάθηκαν οι ειδικές ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα του Δημοσίου (άρθρο 16 Ν. 4178/2013) και για τα αυθαίρετα ακίνητα της Εκκλησίας Κρήτης, της Ιεράς Μητρόπολης Δωδεκανήσου και της Πατριαρχικής Εξαρχίας Δωδεκανήσου. Υπενθυμίζεται ότι οι ρυθμίσεις αυτές προβλέπουν τη νομιμοποίηση, ακόμα και όταν υπάρχει «απαγόρευση υπαγωγής» (π.χ., για αυθαίρετα σε δάση, αναδασωτέες εκτάσεις, παραλίες-αιγιαλούς, ρέματα, αρχαιολογικούς χώρους).
■ Φωτογραφική τροπολογία-διάταξη υπέρ της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», που της έδινε τη δυνατότητα να παρακάμψει την υποχρέωση οριοθέτησης δύο ρεμάτων στις Σκουριές, που η εταιρεία επιδίωκε να καταργηθούν, για να μετατραπούν σε χώρους απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων, κατέθεσε ο υπουργός Περιβάλλοντος σε νομοσχέδιο για τα υδατορέματα. Επειτα από αντιδράσεις, η επίμαχη διάταξη αποσύρθηκε.
■ Με μια τροπολογία της τελευταίας στιγμής που εντάχθηκε στο άρθρο 63 του αντιδασικού νόμου 4280/14 νομιμοποιήθηκαν οι ταβέρνες στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά, παρ' όλο που είχαν κριθεί τελεσίδικα αυθαίρετες από το ΣτΕ. O νόμος, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, είναι ολόκληρος μια «φωτογραφική τακτοποίηση» οικοδομικών συνεταιρισμών που διεκδικούσαν δικαίωμα δόμησης σε δάση και δασικές εκτάσεις, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του ΣτΕ και παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν είχαν δικαίωμα δόμησης σε δασική γη.
■ Μία τυπική διάταξη για την «τακτοποίηση» λατομείων πέρασε με το 9ο άρθρο του νόμου 4296/2014. Με βάση αυτήν, παρατάθηκε η προθεσμία για την ανανέωση των μισθώσεων και των αδειών εκμετάλλευσης. Η παράταση είναι τρίμηνη, αλλά στην ουσία για πολύ περισσότερο, αφού ορίζεται ρητά ότι εφαρμόζεται σε λατομεία που είχαν δικαίωμα εκμετάλλευσης την 31.12.2012.
■ Διάταξη για την οικοπεδοποίηση του Χορτιάτη περιλαμβανόταν σε νομοσχέδιο για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης που εισήχθη προς ψήφιση στο Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής, αλλά αποσύρθηκε.
■ Με το νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας, που πέρασε το καλοκαίρι στη Βουλή, η κυβέρνηση επέτρεψε την αλλαγή χρήσης στη λιμενο-βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας/Κερατσινίου, μετατρέποντας τον χώρο σε χαβούζα παραλαβής και επεξεργασίας αποβλήτων πλοίων, εξαιρετικά επικίνδυνων, από την εταιρεία OIL ONE ΑΒΕΕ, συμφερόντων Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος κατάφερε και απέκτησε σε εξευτελιστική τιμή 82,5 στρέμματα της περιοχής.
■ Διάταξη για τη «νόμιμη» εκμετάλλευση των δελφινιών στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, με αφορμή τις τροποποιήσεις του νόμου 4039/2012, αποσύρθηκε έπειτα από αντιδράσεις φιλοζωικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
■ Τροπολογία της τελευταίας στιγμής στο νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ» (Ιούλιος 2014) υποχρεώνει το αντίτιμο από την πώλησή της να κατευθυνθεί σε νέες λιγνιτικές μονάδες και αναβάθμιση παλιών, και τον νέο αγοραστή της «μικρής ΔΕΗ» να κατασκευάσει τη νέα λιγνιτική μονάδα «Μελίτη ΙΙ» στη Φλώρινα.
■ Στο πολυνομοσχέδιο «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε στη Βουλή στις 30.3.2014, προκάλεσε προβληματισμό το γεγονός ότι από τις δραστικές περικοπές στις εγγυημένες τιμές εξαιρέθηκαν ώς και το 2020 φωτοβολταϊκοί σταθμοί συνολικής ισχύος έως και 300 MW που είχαν ενταχθεί προηγουμένως στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων του Ν. 3894/2010.
■ Φωτογραφικό θα ήταν όλο σχεδόν το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, αν δεν συναντούσε τόσο ισχυρή κοινωνική κατακραυγή και αντίδραση.
■ Το 2013 ψηφίστηκε φωτογραφική ρύθμιση στον νόμο «Ρύθμιση θεμάτων της ΑΔΜΗΕ Α.Ε. και άλλες διατάξεις» (άρθρο 11, Ν. 4237/2014) που «τακτοποιούσε» (μεταξύ άλλων) και το αυθαίρετο νεκροταφείο Γλυφάδας στον Υμηττό, το οποίο τελικά κατεδαφίστηκε.
■ Με το άρθρο 23 παρ. 21 του νόμου 4178/2013 εντάχθηκαν κατά παρέκκλιση για δύο έτη στην υπαγωγή-νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευές σε παραμεθόριες περιοχές των περιφερειακών ενοτήτων Ξάνθης, Ροδόπης και Εβρου, ακόμα κι αν βρίσκονταν σε προστατευόμενες περιοχές. Η περίπτωση περιλάμβανε ειδικά την επί χρόνια γνωστή και προβληματική κατάσταση με τις αυθαίρετες καλύβες-κτίσματα στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα του Εβρου. Με την οριζόντια αυτή διάταξη παρακάμφθηκε το ειδικό καθεστώς προστασίας του πάρκου, μέρος του οποίου αποτελεί και Υγρότοπο Διεθνούς Σημασίας.
■ Διάταξη από τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, με την οποία επιχειρήθηκε η κεφαλαιακή ενίσχυση της μεταλλευτικής βιομηχανίας S&B του Οδυσσέα Κυριακόπουλου, αλλά και της Εldorado Gold, για να προστατέψουν το φυσικό περιβάλλον στον υπό ψήφιση επενδυτικό νόμο «Διαμόρφωση Φιλικού Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος», τελικά αποσύρθηκε.
■ Διάταξη που ευνοούσε την ξενοδοχειακή μονάδα «Grand Resort Lagonisi», ανεβάζοντας τους συντελεστές δόμησης στην περιοχή του Λαγονησίου, αλλά και στην παραλία Πεύκο, προκειμένου να μπορέσει να χτίσει ο «ενοικιαστής» του χώρου, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, Παντελής Μαντωνανάκης, στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ για την ενεργειακή απόδοση κτηρίων, αποσύρθηκε.
Προκειμένου να εισαχθούν στη νομοθεσία -και στο όνομα των επιταγών του Μνημονίου και των fast track διαδικασιών-, οι φωτογραφικές διατάξεις, γνωστότερες και ως χαριστικές ρυθμίσεις ή τακτοποιήσεις «ημετέρων», σε κάποιες περιπτώσεις παρέκαμψαν ακόμη και αποφάσεις του ΣτΕ. Σύμφωνα με τη 10η ετήσια έκθεση περιβαλλοντικής νομοθεσίας του WWF Ελλάς, τα σημαντικότερα πλήγματα υπέστησαν η δασική νομοθεσία, η χωροταξική και πολεοδομική νομοθεσία, η «κόκκινη γραμμή» νομιμοποίησης των αυθαιρέτων αλλά και η ασφάλεια δικαίου.
«Απαξίωση»
«Ενα από τα σημεία για τα οποία αυτή η κυβέρνηση θα μείνει στην Ιστορία είναι η παροιμιωδώς απαξιωτική στάση της απέναντι στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, όπως και σε κάθε έννοια συμμετοχής του πολίτη στα κοινά. Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και κατεπείγουσες διαδικασίες, νομοσχέδια δεκάδων (ή και εκατοντάδων) σελίδων σε διαβούλευση για λίγες μόνο ημέρες, κατάθεση νομοσχεδίων στην καρδιά της εορταστικής περιόδου (Παρασκευή, 10 Αυγούστου κατατέθηκε το νομοσχέδιο που σκότωσε την αγορά ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), υποβολή τροπολογιών και μεταβατικών διατάξεων της τελευταίας στιγμής σε άσχετα νομοσχέδια και φωτογραφικές διατάξεις είχαν την τιμητική τους τούς τελευταίους 30 μήνες», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Δημήτρης Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών στην Greenpeace.
«Ολα είχαν ένα κοινό: την εξυπηρέτηση συμφερόντων λίγων και την καταπάτηση των συμφερόντων των πολλών στο όνομα του γενικού καλού. Η επί της ουσίας καταστρατήγηση των θεσμών κρύβει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους και βαθύτερες επιπτώσεις που ξεπερνούν τον προφανή αποκλεισμό των πολιτών και την παραβίαση της διεθνούς, ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας. Η στέρηση της δυνατότητας ουσιαστικής συμμετοχής στα κοινά, επηρεασμού της διαδικασίας λήψης αποφάσεων ή ακόμα και της ίδιας της πρόσβασης στην πληροφορία σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης περιθωριοποιεί τους πολίτες, ασκώντας τους ακόμα μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση, επιδοκιμάζει έμπρακτα την αυθαιρεσία, τη διαφθορά και την έκνομη συμπεριφορά και τελικά υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια της δημοκρατίας», επισημαίνει ο ίδιος.
Το γνωστό ρουσφέτι
«Οποιος έχει την πρόσβαση στον υπουργό, ρυθμίζει το παιχνίδι του. Βάζει τους δικούς του ειδικούς όρους και φωτογραφίζει τη δική του επένδυση, χρήση γης, δραστηριότητα, αποκλείοντας ταυτόχρονα όλους τους άλλους που δεν μοιάζουν ακριβώς με τη δική του περίπτωση. Οι φωτογραφικές διατάξεις, λοιπόν, είναι το γνωστό ρουσφέτι, το ελληνικό ρουσφέτι, που μπαίνει στη Βουλή και γίνεται νόμος», τονίζει η Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια περιβαλλοντικής πολιτικής WWF Ελλάς.
• «Είναι υπεύθυνη η κρίση γι’ αυτά τα πλήγματα στην περιβαλλοντική νομοθεσία;», τη ρωτήσαμε...
«Η κρίση είναι μόνο μια δικαιολογία, γιατί και άλλες χώρες πέρασαν κρίση, και φέρνω το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου δεν υποβάθμισαν την περιβαλλοντική τους νομοθεσία και είχαν και τρόικα. Για παράδειγμα, λέει η τρόικα “θέλω φορολογικά έσοδα”. Εδώ τι έχουμε κάνει; Εχουμε τσεκουρώσει τους πάντες, σχεδόν πληρώνει το πετρέλαιο το κράτος και έχει φορολογήσει έξτρα τις ΑΠΕ. Στην Πορτογαλία τούς λένε “εμείς θα φέρουμε έσοδα, θα αλλάξουμε όλο το σύστημα και θα κάνουμε σύστημα περιβαλλοντικής φορολογίας. Θα ελαφρύνουμε τη φορολογία σε επενδύσεις που έχουν μικρή επίπτωση στο περιβάλλον και, για παράδειγμα, θα φορολογήσουμε τις πλαστικές σακούλες”».
Στο στόχαστρο
«Τα δάση και ο αιγιαλός ήταν πάντα στο στόχαστρο, αλλά κανένας δεν τολμούσε παλιά να αλλάξει σαρωτικά αυτούς τους νόμους. Τώρα λένε “η τρόικα το λέει”. Αν και η τρόικα δεν λέει ακριβώς αυτό, αλλά ζητάει σαφή και κατανοητή νομοθεσία για τα πολεοδομικά, τα χωροταξικά και τη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Για τα δασικά, η τρόικα ζήτησε σαφείς χρήσεις γης. Και αυτό που έγινε το καλοκαίρι ήταν αυτό το εγκληματικό δασικό νομοσχέδιο που ουσιαστικά είναι μόνο ειδικές τακτοποιήσεις: ένας οικοδομικός συνεταιρισμός από κει, ένας οικισμός αυθαιρέτων από την άλλη», επισημαίνει η Θεοδότα Νάντσου.
• Κατά πόσο πλήττεται η δημοκρατία από την εισβολή των φωτογραφικών διατάξεων;
«Στοιχεία της δημοκρατίας είναι η διαφάνεια, η συμμετοχή του πολίτη, οι καθαροί κανόνες. Οταν μια κυβέρνηση στρέφει τη μισή Βουλή προς τη νομοθέτηση, για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους, η ισονομία-ισοπολιτεία καταργείται. Είναι πολιτική η ευθύνη, κυρίως στο επίπεδο των υπουργών που κατεβάζουν νομοσχέδια. Το καλοκαίρι με το δασικό νομοσχέδιο φάνηκε και η ευθύνη του καθενός βουλευτή, γιατί -για να ψηφιστεί- έγινε φασαρία στη Βουλή και ο Ταγαράς βγήκε και είπε στους βουλευτές “όποιος θέλει να μου κατεβάσει τροπολογίες”.
»Τροπολογία σημαίνει νομική ρύθμιση για του καθενός το γαϊτανάκι. Και κατέβηκαν νομίζω 19 τροπολογίες, οι οποίες ψηφίστηκαν με σηκωμένα χέρια και φώναζαν οι βουλευτές από κάτω “μα, δεν μας τις μοιράσατε καν”. Δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν και ψήφιζαν ουσιαστικά χαριστικές ρυθμίσεις για διάφορα πράγματα, όπως τα αυθαίρετα στον Σχινιά, παρ’ όλο που είχαν κριθεί τελεσίδικα αυθαίρετα από το ΣτΕ και έπρεπε να γκρεμιστούν. Και ήρθε η παράκαμψη του ΣτΕ με μια τροπολογία, και αυτό το θέμα τακτοποιήθηκε. Υπάρχει λοιπόν ξεκάθαρη πολιτική ευθύνη για το ότι πετάμε έξω όλους τους μη έχοντες και, άρα, σκοτώνουμε τη δημοκρατία, αφού αυτό είναι ολιγαρχία εκείνων που έχουν πρόσβαση στην εξουσία. Και αυτό το έχουμε συνηθίσει - κι αυτό είναι το χειρότερο», καταλήγει η Θεοδότα Νάντσου.
15 «φωτογραφικά» οικολογικά εγκλήματα
■ Με το άρθρο 43 παρ. 1 στον νόμο «Οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων και των ενώσεών τους στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων» (4301/2014) προβλέφθηκε η δυνατότητα παράτασης του 50ετούς δικαιώματος χρήσης της ακτογραμμής (αιγιαλού και παραλίας) στο Μικρό Καβούρι. Το δικαίωμα είχε παραχωρηθεί με σύμβαση του 1971 μεταξύ ΕΟΤ και «Αστέρα».
■ Με το άρθρο 46 του ίδιου νόμου επεκτάθηκαν οι ειδικές ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα του Δημοσίου (άρθρο 16 Ν. 4178/2013) και για τα αυθαίρετα ακίνητα της Εκκλησίας Κρήτης, της Ιεράς Μητρόπολης Δωδεκανήσου και της Πατριαρχικής Εξαρχίας Δωδεκανήσου. Υπενθυμίζεται ότι οι ρυθμίσεις αυτές προβλέπουν τη νομιμοποίηση, ακόμα και όταν υπάρχει «απαγόρευση υπαγωγής» (π.χ., για αυθαίρετα σε δάση, αναδασωτέες εκτάσεις, παραλίες-αιγιαλούς, ρέματα, αρχαιολογικούς χώρους).
■ Φωτογραφική τροπολογία-διάταξη υπέρ της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», που της έδινε τη δυνατότητα να παρακάμψει την υποχρέωση οριοθέτησης δύο ρεμάτων στις Σκουριές, που η εταιρεία επιδίωκε να καταργηθούν, για να μετατραπούν σε χώρους απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων, κατέθεσε ο υπουργός Περιβάλλοντος σε νομοσχέδιο για τα υδατορέματα. Επειτα από αντιδράσεις, η επίμαχη διάταξη αποσύρθηκε.
■ Με μια τροπολογία της τελευταίας στιγμής που εντάχθηκε στο άρθρο 63 του αντιδασικού νόμου 4280/14 νομιμοποιήθηκαν οι ταβέρνες στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά, παρ' όλο που είχαν κριθεί τελεσίδικα αυθαίρετες από το ΣτΕ. O νόμος, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, είναι ολόκληρος μια «φωτογραφική τακτοποίηση» οικοδομικών συνεταιρισμών που διεκδικούσαν δικαίωμα δόμησης σε δάση και δασικές εκτάσεις, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του ΣτΕ και παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν είχαν δικαίωμα δόμησης σε δασική γη.
■ Μία τυπική διάταξη για την «τακτοποίηση» λατομείων πέρασε με το 9ο άρθρο του νόμου 4296/2014. Με βάση αυτήν, παρατάθηκε η προθεσμία για την ανανέωση των μισθώσεων και των αδειών εκμετάλλευσης. Η παράταση είναι τρίμηνη, αλλά στην ουσία για πολύ περισσότερο, αφού ορίζεται ρητά ότι εφαρμόζεται σε λατομεία που είχαν δικαίωμα εκμετάλλευσης την 31.12.2012.
■ Διάταξη για την οικοπεδοποίηση του Χορτιάτη περιλαμβανόταν σε νομοσχέδιο για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης που εισήχθη προς ψήφιση στο Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής, αλλά αποσύρθηκε.
■ Με το νέο Ρυθμιστικό της Αθήνας, που πέρασε το καλοκαίρι στη Βουλή, η κυβέρνηση επέτρεψε την αλλαγή χρήσης στη λιμενο-βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας/Κερατσινίου, μετατρέποντας τον χώρο σε χαβούζα παραλαβής και επεξεργασίας αποβλήτων πλοίων, εξαιρετικά επικίνδυνων, από την εταιρεία OIL ONE ΑΒΕΕ, συμφερόντων Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος κατάφερε και απέκτησε σε εξευτελιστική τιμή 82,5 στρέμματα της περιοχής.
■ Διάταξη για τη «νόμιμη» εκμετάλλευση των δελφινιών στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, με αφορμή τις τροποποιήσεις του νόμου 4039/2012, αποσύρθηκε έπειτα από αντιδράσεις φιλοζωικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
■ Τροπολογία της τελευταίας στιγμής στο νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ» (Ιούλιος 2014) υποχρεώνει το αντίτιμο από την πώλησή της να κατευθυνθεί σε νέες λιγνιτικές μονάδες και αναβάθμιση παλιών, και τον νέο αγοραστή της «μικρής ΔΕΗ» να κατασκευάσει τη νέα λιγνιτική μονάδα «Μελίτη ΙΙ» στη Φλώρινα.
■ Στο πολυνομοσχέδιο «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε στη Βουλή στις 30.3.2014, προκάλεσε προβληματισμό το γεγονός ότι από τις δραστικές περικοπές στις εγγυημένες τιμές εξαιρέθηκαν ώς και το 2020 φωτοβολταϊκοί σταθμοί συνολικής ισχύος έως και 300 MW που είχαν ενταχθεί προηγουμένως στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων του Ν. 3894/2010.
■ Φωτογραφικό θα ήταν όλο σχεδόν το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, αν δεν συναντούσε τόσο ισχυρή κοινωνική κατακραυγή και αντίδραση.
■ Το 2013 ψηφίστηκε φωτογραφική ρύθμιση στον νόμο «Ρύθμιση θεμάτων της ΑΔΜΗΕ Α.Ε. και άλλες διατάξεις» (άρθρο 11, Ν. 4237/2014) που «τακτοποιούσε» (μεταξύ άλλων) και το αυθαίρετο νεκροταφείο Γλυφάδας στον Υμηττό, το οποίο τελικά κατεδαφίστηκε.
■ Με το άρθρο 23 παρ. 21 του νόμου 4178/2013 εντάχθηκαν κατά παρέκκλιση για δύο έτη στην υπαγωγή-νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευές σε παραμεθόριες περιοχές των περιφερειακών ενοτήτων Ξάνθης, Ροδόπης και Εβρου, ακόμα κι αν βρίσκονταν σε προστατευόμενες περιοχές. Η περίπτωση περιλάμβανε ειδικά την επί χρόνια γνωστή και προβληματική κατάσταση με τις αυθαίρετες καλύβες-κτίσματα στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα του Εβρου. Με την οριζόντια αυτή διάταξη παρακάμφθηκε το ειδικό καθεστώς προστασίας του πάρκου, μέρος του οποίου αποτελεί και Υγρότοπο Διεθνούς Σημασίας.
■ Διάταξη από τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, με την οποία επιχειρήθηκε η κεφαλαιακή ενίσχυση της μεταλλευτικής βιομηχανίας S&B του Οδυσσέα Κυριακόπουλου, αλλά και της Εldorado Gold, για να προστατέψουν το φυσικό περιβάλλον στον υπό ψήφιση επενδυτικό νόμο «Διαμόρφωση Φιλικού Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος», τελικά αποσύρθηκε.
■ Διάταξη που ευνοούσε την ξενοδοχειακή μονάδα «Grand Resort Lagonisi», ανεβάζοντας τους συντελεστές δόμησης στην περιοχή του Λαγονησίου, αλλά και στην παραλία Πεύκο, προκειμένου να μπορέσει να χτίσει ο «ενοικιαστής» του χώρου, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, Παντελής Μαντωνανάκης, στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ για την ενεργειακή απόδοση κτηρίων, αποσύρθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου