Βίντεο από την εκδήλωση των Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ στις 14/1/2015

Δείτε βίντεο από την εκδήλωση των Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ στις 14/1/2015
Παρέμβαση Γιάννου Γιαννόπουλου από την αρχή μέχρι το σημείο 10.43
Ομιλία Γιάννη Δραγασάκη από σημείο 14.00 έως 1.05.25
Παρέμβαση άλλων υποψηφίων από 1.05.25  έως 1.10.05
Ερωτήσεις και απαντήσεις από το σημείο 1.10.05 έως το τέλος

Διαβάστε επίσης

Η ομιλία του Γιάννη Δραγασάκη στην συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ

Τα αύρια θα διώξουν τα σήμερα, του Γιάννου Γιαννόπουλου 

Συνηθιζόταν στην πολιτική συνθηματολογία των δύο κυρίαρχων μεταπολιτευτικών κομμάτων να χρησιμοποιούν συμβολισμούς κενούς νοήματος, να μην έχουν ουσιαστικές πολιτικές αιχμές και πρόγραμμα, ώστε να τους έχουν όλους ευχαριστημένους στην προεκλογική περίοδο. Η φράση «με το αύριο και το μπροστά, ενάντια στο χθες και το πίσω» έχει ακουστεί σε ουκ ολίγες περιστάσεις και συνδυασμούς. Μόνο που αυτή τη φορά, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, σε όλες τις σημερινές εκδοχές του, δεν μπορούν να πουλήσουν ούτε ελπίδα ούτε εκδουλεύσεις, τουλάχιστον σε βαθμό που να μπορούν να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Έτσι άλλαξαν εμπόρευμα, εμπορεύονται το φόβο.

Την ίδια στιγμή όμως, μια διαδικασία εκκίνησης καινοφανών ανατροπών είναι προ των πυλών, με τις εκλογές να αποτελούν τον πρώτο σταθμό. Πλέον, και το «αύριο» και το «σήμερα», συμβολίζουν πολύ συγκεκριμένα και εντελώς αντίθετα μεταξύ τους προτάγματα. Η περιγραφή της σημερινής οικονομικής κατάστασης είναι στην ουσία αχρείαστη. Η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι οξυμένες σε τέτοιο βαθμό που δε χρειάζονται επισήμανση για να διαπιστωθούν. Υπάρχουν όμως και μια σειρά άλλων πτυχών που έχει αξία να αναδειχθούν, γιατί σκιαγραφούν το μέλλον που προοιωνίζονται οι σημερινές πολιτικές του αστισμού στην Ελλάδα, κυρίως σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά.

Η εργασία δεν είναι πλέον δικαίωμα

Μια εξ’ αυτών είναι η εμπέδωση της ελαστικής, μαύρης, απλήρωτης, επισφαλούς εργασίας. Επιχειρείται να καταστεί ηγεμονική η αντίληψη ότι η εργασία δεν είναι δικαίωμα, αλλά δώρο προς τον εργαζόμενο, ο οποίος πρέπει επομένως να αισθάνεται ευγνώμων. Έτσι, η συντριπτική πλειονότητα όσων νέων κατορθώνουν να βρουν δουλειά, εργάζεται με «μπλοκάκι», voucher, στα κοινωφελή προγράμματα του ΟΑΕΔ, ή ακόμα και δωρεάν, «για να αποκτήσει εμπειρία». Μια άλλη σημαντική διάσταση, αφορά στη συρρίκνωση της δημοκρατίας.

Από τις επιστρατεύσεις των απεργών ως την καταστολή κάθε διαδήλωσης, και από την κυνική αντιμετώπιση της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού ως την καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, τα κρούσματα είναι αμέτρητα. Εκτός από την επίτευξη ενός νέου, πολύ χειρότερου σημείου ισορροπίας για τους «από κάτω» στην Ελλάδα, οι «από πάνω» προσπαθούν να εξαλείψουν και τις δυνατότητες η πλάστιγγα να αλλάξει κλίση στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο που από ολόκληρο το mail του Χαρδούβελη, αυτό που όχι μόνο παραδέχονται, αλλά υπερασπίζονται με στόμφο, είναι η κατ’ ουσίαν κατάργηση των συνδικάτων. Περισσότερο κρυστάλλινα και αποφασισμένα είναι όμως τα «αύρια». Τα οποία αφορούν όλες τις ηλικιακές κατηγορίες και πληττόμενες κοινωνικές τάξεις, αλλά -όπως και τα αδιέξοδα- συμπυκνώνονται στους νέους ανθρώπους. Οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν γιατί δεν έχουν σχεδόν τίποτα να χάσουν. Μέσα στην κρίση, όμως, πολλοί από αυτούς επένδυσαν ακόμα περισσότερο σε σπουδές.

Έχουν εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους, και στις γνώσεις τους. Την ίδια στιγμή που μεγάλες πολυεθνικές αναπροσαρμόζουν το διεθνή καταμερισμό της εργασίας τους για να βρουν στην Ελλάδα φθηνούς ειδικευμένους επιστήμονες, οι νέοι αυτοοργανώνονται, προσπαθούν να φτιάξουν συνεταιριστικά εγχειρήματα, κάνοντας μικρά αλλά αποφασιστικά βήματα «χωρίς αφεντικά». Οργανώνονται σε πρωτοβάθμια σωματεία, ξαναζωντανεύουν τους φοιτητικούς τους συλλόγους, απέναντι στις αυταρχικές κυβερνητικές και πρυτανικές πρακτικές, διαδηλώνουν ενάντια στο νέο λύκειο, ζητώντας άλλου τύπου εκπαίδευση. Διαδικασίες και αιτήματα που η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έρθει να ολοκληρώσει σε πολιτικό επίπεδο, στη βάση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, και να τους δώσει νέα ώθηση.

Η σύγχρονη νεολαία έχει και άλλο ένα σημαντικό χαρακτηριστικό. Δεν έζησε «χρυσές εποχές», δε βολεύτηκε στη μεγάλη πλειοψηφία της, δεν νιώθει έλξη προς την «προ κρίσης» εποχή, με όλα τα αισθητικά και πολιτιστικά της συμφραζόμενα. Και αυτό είναι κάτι που μπορεί να τη μετατρέψει σε καταλύτη, εκτός από την υπόθεση της κυβερνητικής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ, και για την αφετηρία του κοινωνικού μετασχηματισμού.

Ο Γιάννος Γιαννόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής, Β΄ Αθηνών

Πηγή: Εποχή