Αναδημοσίευση από http://www.axiaplus.gr
Την ώρα που το υπ. Ανάπτυξης υποτίθεται ότι δείχνει τα δόντια του στα πάσης φύσεως καρτέλ που έχουν απλώσει τα δίχτυα τους στην ελληνική αγορά, ένα συγκεκριμένο τραστ εταιρειών φαίνεται ότι «ζει και βασιλεύει», με τη λογική και την τακτική τού «έτσι θέλω», έκανε και κάνει… παιχνίδι σε όλο το φάσμα των έργων και των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων!
Υπό την ανοχή δε των αρμόδιων φορέων και λειτουργών του Δημοσίου, καρπώνεται οφέλη μέσα από συμβάσεις, διαγωνισμούς, δάνεια, διόδια, συμπληρωματικές συμφωνίες, μπόνους και πλήθος άλλων ενεργειών, διεργασιών και μεθοδεύσεων, όπως οι προσυμφωνίες, οι κοινές συμμετοχές σε διαγωνισμούς, αλλά και συνήθως οι χαμηλότατες προσφορές, εις βάρος του Δημοσίου και προς όφελος των ταμείων τους.
Ο λόγος, για όσους δεν το κατάλαβαν, για το περίφημο
«εργοληπτικό καρτέλ» στο οποίο συμμετέχουν οι 3-4 εναπομείναντες επί της
ουσίας ενεργοί όμιλοι, οι Ελλάκτωρ, ΓΕΚ Τέρνα, J&P Άβαξ και Intrakat. Οι οποίοι γιγαντώθηκαν περαιτέρω τα τελευταία χρόνια, αφού στρίμωξαν στη γωνία
τούς μικρότερους ομίλους και επί της ουσίας (μαζί με την οικονομική
κρίση, την έλλειψη αντικείμενου, τη σφιχτή έως αρνητική πολιτική των
τραπεζών και την αδιαφορία του κράτους) τους οδήγησαν στον αφανισμό, στην πτώχευση με τις τακτικές προσυνεννόησης, «μοιρασιάς» και νόθευσης του ανταγωνισμού
που χρησιμοποίησαν στην πλειονότητα των διαγωνισμών. Στους οποίους είτε
κατέβαιναν ως ένα ενιαίο ισχυρό γκρουπ, είτε αίφνης τα έβρισκαν μετά τη
διαδικασία, πάντα δίνοντας προσφορές και εκπτώσεις χαμηλότατες σε σχέση
με τα μέχρι τότε δεδομένα.
Σε σημείο που επενέβη η Επιτροπή Ανταγωνισμού, αλλά και ενεπλάκη η Δικαιοσύνη,
είτε αποδίδοντας σε κάποιους διαγωνισμούς κατηγορίες (π.χ. της ΕΡΓΟΣΕ),
είτε ξεψαχνίζοντας συμβάσεις και έργα που έφτασαν σε αυτήν ύστερα από
καταγγελίες ότι αποπνέουν οσμή «μοιρασιάς», διαφθοράς, διαπλοκής και
σκανδάλου.
Οι 3+1 αυτοί όμιλοι έφτιαξαν ένα καρτέλ, έγιναν πανίσχυροι, σάρωσαν όλα τα projects (οδικά έργα, λιμενικά, ΕΡΓΟΣΕ κ.λ.π.), εξασφάλισαν και εξασφαλίζουν για τους ίδιους τις οδικές συμβάσεις παραχώρησης, μοιράζοντας μάλιστα κατά το δοκούν διαγωνισμούς, ποσοστά και μερίδια, είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστερών, εισπράττουν διόδια, έλαβαν παχυλές αποζημιώσεις και μπόνους δίχως να δουλεύουν οι μπουλντόζες τους ή δίχως καν να γίνουν τα έργα (π.χ. Υποθαλάσσια Αρτηρία Θεσσαλονίκης).
Και τώρα, ασκώντας πιέσεις προς όλες τις κατευθύνσεις, χρησιμοποιώντας θεσμικές ή εξωθεσμικές επαφές, απειλώντας με καταγγελίες και ρήτρες, αισθανόμενοι προφανώς παντοδύναμοι, έρχονται και πάλι να σαρώσουν τα πάντα, καθώς βρήκαν… μπόσικο το Δημόσιο, που έσπευσε να τους δώσει δισεκατομμύρια ευρώ μέσω διοδίων, δανείων, χρηματοδοτήσεων, να θέλουν αυξήσεις και νέους σταθμούς, ακόμα και μέσα στην Αθήνα κ.λ.π.
Και όλα αυτά δίχως να βάλουν πολλά ίδια κεφάλαια, δίχως να αναλάβουν το ρίσκο που υποτίθεται ότι προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης,
δίχως οι ίδιοι οι κατασκευαστικοί όμιλοι να αναλάβουν τις επαφές με τις
χρηματοδότριες τράπεζες και τους όποιους κινδύνους απορρέουν από
τέτοιου είδους συμβάσεις, με το Δημόσιο να βάζει πλάτη,
κεφάλαια, να εγγυάται τα δάνεια από τις τράπεζες και την ΕΤΕπ, και
μάλιστα να παραχωρεί και τα έσοδά του για τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου