Ραγδαία αύξηση υποδίκων και σε παραπομπή μηχανικών (των δήθεν «επίορκων»), ανάμεσα τους ο πρόεδρος της ΕΜΔΥΔΑΣ/ΚΜ

Αναδημοσίευση από ΕΜΔΥΔΑΣ Κεντρικής Μακεδονίας

Ραγδαία αύξηση υποδίκων και σε παραπομπή μηχανικών
(των δήθεν «επίορκων»), ανάμεσα τους ο πρόεδρος της ΕΜΔΥΔΑΣ/ΚΜ

Η ΕΜΔΥΔΑΣ ήταν πάντοτε υπέρ της τιμωρίας των λιγοστών μηχανικών που παραβαίνουν τον όρκο τους διότι έτσι προστατεύεται η πλειοψηφία που κάνει καλά τη δουλειά της. Σήμερα ωστόσο αυξάνει μέρα με τη μέρα πανελλαδικά ο αριθμός των μηχανικών του δημοσίου που παρόλο που κάνουν καλά τη δουλειά τους κινδυνεύουν με αργία και ενδεχόμενη απόλυση λόγω της αυστηροποίησης του πειθαρχικού πλαισίου με το μνημόνιο ΙΙΙ του 2012 και του κλίματος του "κυνηγιού μαγισσών" (κατασκευή "επίορκων") που επικρατεί. Το κλίμα αυτό συντηρείται από τα κανάλια και υλοποιείται από διοικητικές και δικαστικές αρχές αλλά και κάποιους αιρετούς άρχοντες που εφαρμόζουν τα νέα αντιδημοκρατικά θεσμικά πλαίσια, μερικές φορές με υπερβάλλοντα ζήλο. Υπάλληλοι που απλά κάνουν τη δουλειά τους και έχουν την ατυχία να βρεθούν απέναντι σε ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα ή σε αντιδικίες πολιτών βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Δικαιώνεται δυστυχώς η Πανελλήνια Ομοσπονδία και οι τοπικές ΕΜΔΥΔΑΣ, που από την αρχή ανέδειξαν το θέμα ως μείζον καθώς οι μηχανικοί αποτελούν έναν από τους παραγωγικούς κλάδους που μπορεί να στοχοποιηθεί πολύ εύκολα, καθώς έχουν αποκλειστική ευθύνη για έργα και αποφάσεις.

Για μία ακόμη φορά στη χώρα μας τα πράγματα πήγαν από το ένα άκρο στο άλλο. Από την ατιμωρησία (κυρίως των "ημετέρων" για όσους έχουν μνήμη), πήγαμε στην αυστηρότατη τιμωρία οιουδήποτε με το παραμικρό. Η όποια τυχόν ατιμωρησία επικρατούσε ήταν αποτέλεσμα της μη εφαρμογής και όχι της έλλειψης νομοθετικού πλαισίου. Παρουσιάστηκε ότι αυτό διορθώνεται πλέον με την επιβολή του αυστηρότερου και αντιδημοκρατικού πλαισίου, αντί για την εφαρμογή του επαρκούς υφιστάμενου. Αυτό "σερβιρίστηκε" στην κοινωνία μέσω των ΜΜΕ που παίζουν το γνωστό τους ρόλο ως εκσυγχρονιστικό μέτρο, σε μια εποχή που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Η απλή αντικατάσταση μιας λέξης, της λέξης "δυνητικής", δηλαδή κατά περίπτωση ανάλογα με τη σοβαρότητα, με τη λέξη "αυτοδίκαιη", δηλαδή σε κάθε περίπτωση και άσχετα με την σοβαρότητα, έχει ως αποτέλεσμα οι υπηρεσίες να είναι υποχρεωμένες να θέσουν σε αργία οποιονδήποτε παραπέμπεται για συγκεκριμένα πειθαρχικά αδικήματα, ΠΡΙΝ από οποιαδήποτε απόφαση, ΑΣΧΕΤΑ με τη βαρύτητα του υπό εξέταση αδικήματος, χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κρίση της υπό διερεύνηση καταγγελίας. Και χρησιμοποιώντας παραδείγματα δολοφόνων (!) που μισθοδοτούσε το ελληνικό δημόσιο από την μη εφαρμογή του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου προσπαθούν να πείσουν ότι δεν πρέπει να πληρώνονται καθόλου όσοι παραπέμπονται με τις παραπάνω διαδικασίες.

Επίσης και τα δικαστήρια φαίνεται να εξαντλούν την αυστηρότητα τους σε υποθέσεις δημοσίων υπαλλήλων αλλά και αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία ούτως ή άλλως βάλλεται ενορχηστρωμένα από τις μνημονιακές δυνάμεις και αυτούς που τις υπηρετούν. Πρόσφατο παράδειγμα η καταδίκη σε 18 (!) μήνες σε 1ο βαθμό στο τριμελές πλημμελειοδικείο, μεταξύ άλλων, και του ίδιου του προέδρου της ΕΜΔΥΔΑΣ/ΚΜ γιατί ενεργώντας το έτος 2006 με την υπηρεσιακή του ιδιότητα ως ελεγκτής τοπογραφικού ελέγχου διερεύνησε για να κρίνει, όπως όφειλε, την περίπτωση να χρειάζεται πράξη τακτοποίησης ένα οικόπεδο ιδιωτών που γειτνιάζει με μη άρτια ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου. Η έρευνα αυτή προβλέπεται και επιβάλλεται από την πολεοδομική νομοθεσία σε τέτοιες περιπτώσεις. Η απόφαση αν απαιτείται ή όχι πράξη τακτοποίησης, όπως ορίζει η νομοθεσία, είναι στην αποκλειστική και μη μεταβιβάσιμη κρίση του ελεγκτή τοπογράφου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αφορούσε ένα οικόπεδο που βρίσκεται στην οδό Σοφούλη δίπλα στη θάλασσα, σε μια περιοχή δηλαδή με πολλά χρόνια προβλήματα. Τα προβλήματα περιλαμβάνουν θέματα με τον αιγιαλό και την παραλία, με δημόσια περιουσία, με τον αρχαιολογικό χώρο του λιμένα Κελλαρίου, με πολεοδομικές εκκρεμότητες όπως το ότι έχει οριστεί ως περιοχή πολεοδομικής ανάπλασης χωρίς ποτέ να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση της σχετικής νομοθεσίας για τη βελτίωση της περιοχής και ιστορικό διαδοχικών χαρακτηρισμών και αποχαρακτηρισμών της περιοχής ως πράσινο. Μια περιοχή στην οποία η τελευταία οικοδομική άδεια εκδόθηκε από την χούντα με τις γνωστές διαδικασίες "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" της εποχής. Τα προβλήματα αυτά αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς και γρήγορα κατά τον τοπογραφικό έλεγχο. Από την άλλη μεριά η μηνυτήρια αναφορά αφορούσε ευθύνες για την επιστροφή του φακέλου της αίτησης οικοδομικής άδειας λόγω έλλειψης της έγκρισης της αρχιτεκτονικής μελέτης, αρμοδιότητα άλλου ελεγκτή. Υλοποιήθηκε με μεμονωμένη προβλεπόμενη από τη νομοθεσία ενέργεια του διευθυντή της υπηρεσίας (έγγραφο επιστροφής), παντελώς άσχετη με τη διερεύνηση για πράξη τακτοποίησης. Η έρευνα για  την πράξη τακτοποίησης διενεργήθηκε πριν την τελική έγκριση του τοπογραφικού και παράλληλα με άλλους ελέγχους, χωρίς να καθυστερήσει η συνολική διαδικασία ελέγχου της αδείας για το λόγο αυτό. Οι οικοπεδούχοι, μοναδικοί μάρτυρες κατηγορίας, υποστήριξαν ότι η παραπάνω διερεύνηση έγινε με δόλο και με σκοπό να τους βλάψει (!!) παπαγαλίζοντας απλώς τις προβλέψεις του νόμου για την παράβαση καθήκοντος. Ισχυρίστηκαν ότι έγινε με σκοπό την καθυστέρηση της έκδοσης της οικοδομικής αδείας χωρίς να μπουν στον κόπο να προσκομίσουν το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ αποδεικτικό στοιχείο για τον ισχυρισμό αυτό. Ούτε ένας μάρτυρας δεν μπόρεσε να απαντήσει στην ερώτηση «Ποια ήταν η παράνομη ενέργεια του ελεγκτή τοπογράφου;». Η συγκεκριμένη άδεια εντέλει εκδόθηκε το 2012 μετά από απόφαση του διοικητικού εφετείου. Αποφάνθηκε δηλαδή για το θέμα της έγκρισης της αρχαιολογίας μετά από τέσσερα χρόνια. Η χρονική διάρκεια αυτή των διαδικασιών του διοικητικού εφετείου να αποφασίσει χρεώθηκε σε ολιγωρία της υπηρεσίας (!) και στο σκεπτικό της εισαγγελέως τα τέσσερα χρόνια αυτά προσμέτρησαν στην καθυστέρηση έκδοσης της αδείας!!! Μετά την έκδοση της αδείας και μετά από παρέμβαση των κατοίκων της περιοχής ανεστάλησαν οικοδομικές άδειες στην περιοχή εκ των υστέρων με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Χωροταξίας (νυν ΥΠΕΚΑ).

Είναι προφανές ότι η δικαστική ή πειθαρχική δικαίωση τέτοιων ανυπόστατων καταγγελιών εις βάρος υπαλλήλων (ακόμα και η παραπομπή) ανοίγει το ασκό του Αιόλου ώστε όποιος υπάλληλος μηχανικός διενεργεί ελέγχους ή κάνει ενέργειες μέσα στα υποχρεωτικά και νόμιμα πλαίσια, να αντιμετωπίζεται ως εχθρός του ιδιώτη. Είτε λοιπόν σε κάποιες περιπτώσεις θεωρηθεί εχθρός είτε σε άλλες περιπτώσεις συνέταιρος του ιδιώτη, σε κάθε περίπτωση να βαφτίζεται «επίορκος». Αυτή είναι η δημόσια διοίκηση που επιζητούμε για ένα σύγχρονο κράτος;

Οι πληροφορίες για περιπτώσεις μηχανικών με παραπομπές έρχονται πλέον από όλη την Ελλάδα και θα πληθύνουν. Δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας και ανασφάλειας στους μηχανικούς του δημοσίου και οδηγούν σε πλήρη απαξίωση του έργου τους, σε αποδιοργάνωση των υπηρεσιών και κατάλυση βασικών εννοιών της δικαιοσύνης, όπως το τεκμήριο της αθωότητας. Η ΕΜΔΥΔΑΣ/ΚΜ θεωρεί το θέμα των λεγόμενων "επίορκων" ως βασικό ζήτημα και έχει συνεργαστεί με την ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ σε ενέργειες για την απόσυρση των επίμαχων διατάξεων ως βήμα εκδημοκρατισμού και βελτίωσης του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου.

Για το Δ.Σ.

Η Γεν. Γραμματέας Κική Αραβίδου

Ο Πρόεδρος Ιωάννης Τσιωνᾶς