Συναγερμός σήμανε χθες ντάλα μεσημέρι στο μέγαρο Μαξίμου. «Α πα Παππά, Νίκο μου! Τα 'παιξε πάλι ο πρόεδρος. Βυθίζεται διαρκώς στα αβυθομέτρητα βάθη της αυταπάτης του, την οποία, κατά πώς φαίνεται, θα πληρώσουμε πολύ ακριβά» έλεγε αναστατωμένος ο ένας υπουργός Επικρατείας στον άλλο, καθώς πλησίαζε λαχανιασμένος στο πρωθυπουργικό γραφείο. «Κακό που μας βρήκε, Αλέκο. Φλάμπουρα θα υψωθούν οι πομπές μας στην ταράτσα» αποκρίθηκε εμβρόντητος εκείνος. «Τι τον έπιασε πάλι;». Εν τω μεταξύ άρχισαν να μαζεύονται τα σόγια. Αδέλφια, ξαδέλφια, γειτόνοι, αρραβωνιαστικοί, μπατζανάκηδες, συννυφάδες· αυτόκλητοι λεφούσια οι μετακλητοί πλημμύρισαν τον διάδρομο και διαγκωνίζονταν να κρυφακούσουν σκυφτοί πίσω απ' την πόρτα. Μέσα, ο ΘΑλέξης πρόβαρε διαπρύσιο λόγο, σε ύφος τόσο οργισμένο που κανείς δεν τολμούσε να τον διακόψει. Ούτε να μπει, έστω στις μύτες των ποδιών. «Για μας το Ελληνικό δεν είναι ένα πρότζεκτ, αλλά κατάθεση ψυχής, είναι το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, της κινηματικής και συλλογικής δράσης. Είναι η εναλλακτική αντίληψη που έχουμε για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον» διακήρυττε.
Ο συρφετός των σφουγγοκωλάριων, απέξω, ξεβούλωνε τ' αυτιά του να βεβαιωθεί πως ακούει καλά. Πριν από λίγες ώρες ο πρωθυπουργός χαιρέτιζε την πώληση του παλαιού αεροδρομίου, ισχυριζόμενος ότι θα φέρει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία, χιλιάδες θέσεις εργασίας και, προπαντός, ανάπτυξη. Τώρα υποστήριζε τα ακριβώς αντίθετα. Οι όλο και συχνότερες μεταστροφές του τελευταία τους έβγαζαν απ' τον φούρνο και τους τοποθετούσαν σε αποστειρωμένα σακουλάκια στην κατάψυξη. Και τούμπαλιν. Χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη τα 'βαζε με το ΤΑΙΠΕΔ, χαρακτηρίζοντάς το εκτροφείο σκανδάλων. Φαντάσου τι θα 'σουρνε στο Υπερταμείο. «Είναι πρωτοφανές και αδιανόητο, μια κλίκα να αποφασίζει για το μέλλον του δημόσιου πλούτου, δίχως διαφάνεια, δίχως κοινοβουλευτική εποπτεία και έλεγχο, λες και πρόκειται για τα αμπελοχώραφα που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους» συνέχιζε ακάθεκτος. «Ας το έχουν καλά στο μυαλό τους. Δεν θα διστάσουμε να ακυρώσουμε ή να αναθεωρήσουμε συμβάσεις και ειλημμένες αποφάσεις. Και κάτι ακόμα: Τίποτα και κανένας δεν θα ξεχαστεί. Οσοι με πράξεις ή παραλείψεις έβλαψαν το Δημόσιο, θα κριθούν από τη Δικαιοσύνη».
Σύγκρυο και ρίγη αγωνίας διαπερνούσαν τους παρατρεχάμενους, σαν ρεύμα υψηλής τάσης. Εχει γούστο να τους μαντρώσει στον Κορυδαλλό και να περάσουν το υπόλοιπο του βίου τους εγκάθειρκτοι; Ασυγκράτητος ο ΘΑλέξης, κεραυνοβολούσε τους Τσολάκογλου. «Στο Ελληνικό όλα αυτά τα χρόνια συγκρούονται δύο κόσμοι. Αυτός που υπερασπίζεται με αγώνες το περιβάλλον και αυτός που ευνοεί τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα, προωθώντας τη fast track εκποίηση. Αυτός που προασπίζεται την πρόσβαση των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο, την προοπτική του μητροπολιτικού πάρκου, και αυτός που στόχο έχει να μετατρέψει την περιοχή σε θύλακα τζόγου, τσιμέντου και πλούτου για τους λίγους». Ξάφνου η απόχρωση της φωνής του έγινε πιο βραχνή, πιο μάγκικη. Πατείς με, πατώ σε έτρεξαν τότε να δουν τι συμβαίνει. Τον βρήκαν σκασμένο στα γέλια στον καναπέ να βλέπει στο βίντεο λόγο του από τις ένδοξες εποχές της αντιπολίτευσης. «Αν είναι να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ για να επικυρώσει συμφωνίες όπως αυτή στο Ελληνικό, τότε ο κόσμος καλύτερα να ψηφίσει Σαμαρά» υπογράμμιζε. Στράφηκαν όλοι προς την οθόνη, όπου αντίκρισαν τον Αντώνη μ' ένα σατανικό υπομειδίαμα.
Μπράβο σου Δημήτρη Νανούρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια!!