Στις 8 Μάρτη του 1857, 161 χρόνια πριν, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μείωση του ωραρίου εργασίες στις 10 ώρες τη μέρα από 16, ίση αμοιβή ανδρών και γυναικών, καμία φυλετική διάκριση. Υψώνουν ο ανάστημά τους απέναντι στους εργοδότες, στους εργοστασιάρχες και στην κυβέρνηση. Και παρόλη την τρομοκρατία κατεβαίνουν σε μαχητικές διαδηλώσεις. Εργοδότεςκαι κυβέρνηση, μπροστά στην απειλή της γενικευμένης αντίδρασης χρησιμοποιούν όλους τους μηχανισμούς και τις δυνάμεις καταστολής και βάφουν με αίμα τις διαδηλώσεις.
Η 8η Μάρτη δεν είναι «γιορτή της γυναίκας»! Είναι ημέρα μνήμης και τιμής για μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του εργατικού κινήματος, αφού έβαζε στην πρώτη γραμμή τα ζητήματα κατά της εκμετάλλευσης, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της διάκρισης στην αμοιβή ανδρών και γυναικών.
Σήμερα, 161 χρόνια μετά, η 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες σε θέση δυσχερή! 161 χρόνια μετά θα περίμενε κανείς τουλάχιστον τα βασικά αιτήματα του 1857 να έχουν ικανοποιηθεί! Κι όμως! Σήμερα για μια ακόμη φορά οι γυναίκες βρίσκονται να εργάζονται πιο πολλές ώρες μέσα κι έξω από το σπίτι με μικρότερους μισθούς, βρίσκονται να πρέπει να «διαλέξουν» ανάμεσα στη δουλειά και στη μητρότητα, βρίσκονται να απολύονται λόγω εγκυμοσύνης, βρίσκονται να κατέχουν το ρεκόρ στα ποσοστά ανεργίας, βρίσκονται χωρίς κοινωνική προστασία για αυτές και τις οικογένειες τους, βρίσκονται να αποτελούν τον «σάκο του μποξ» για την εκτόνωση των ορέξεων και του θυμού, βρίσκονται περισσότερο κοινωνικά αποκλεισμένες, βρίσκονται να μην μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους, βρίσκονται να μην έχουν ελεύθερο χρόνο, βρίσκονται να είναι μετανάστριες σε βάρκες στο Αιγαίο και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των νησιών.
Βρίσκονται όμως και πιο αποφασισμένες να παλέψουν ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στην εκμετάλλευση, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των πολιτικών του μνημονίου, ενάντια στις κοινωνικές και φυλετικές διακρίσεις, ενάντια στον ιμπεριαλισμό αι τον πόλεμο, ενάντια στην φυλετική εκμετάλλευση και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Φέτος, 161 χρόνια μετά, στις 8 Μάρτη θα βγούμε στο δρόμο για να υψώσουμε την φωνή μας όλες κι όλοι απέναντι στις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης, που το μόνο που κάνουν είναι αυξάνουν τις ανισότητες σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα πεδία. Της κυβέρνησης που επιλέγει να δίνει χρήματα για πολεμικούς εξοπλισμούς, στηρίζοντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, ενώ περικόπτει τις κοινωνικές δαπάνες. Που όχι µόνο εφαρμόζει το ρατσισμό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των προσφύγων αλλά µε τις πολιτικές της, δημιουργεί το έδαφος για την μετατροπή της άκρας δεξιάς σε ρυθμιστικό παράγοντα της πολιτικής ζωής, ανοίγοντας το δρόμο στα τάγματα της Χρυσής Αυγής.
Όλα αυτά τα χρόνια έλαβε μέτρα που επιδείνωσαν τη ζωή των γυναικών, περιόρισε το δικαίωμα στην απεργία, δεν σεβάστηκε τους αγώνες των εργαζόμενων που όλα τα προηγούμενα χρόνια, µε τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή κατέβηκαν στο δρόμο, γέμισαν τις πλατείες, συγκρούστηκαν µε την αστυνομία.
Η 8η Μάρτη είναι µια ευκαιρία να διαδηλώσουμε μαζί, ενάντια στο σεξισμό, στον καπιταλισμό και στην πατριαρχική δομή της κοινωνίας. Η 8η Μάρτη είναι η ηµέρα των γυναικών, αλλά εμείς διεκδικούμε να είναι δικές τους όλες οι µέρες του χρόνου.
Το ΜΕΤΑ θεωρεί πως το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα οφείλει να πάρει παραδείγματα από τον αγώνα των γυναικών και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για τα δικαιώματα τους στην εργασία, στην οικογένεια, στην κοινωνία, στη ζωή.
Το ΜΕΤΑ καλεί όλους και όλες να δώσουν δυναμικό «παρών» στη διαδήλωση που διοργανώνεται, στις 8 Μάρτη και ώρα 6μμ., και σε όλες τις ανάλογες εκδηλώσεις που γίνονται σε όλη τη χώρα.
Διεκδικούμε δομές και δικαιώματα που θα απελευθερώνουν τις γυναίκες και θα βελτιώνουν τη ζωή όλων των εργαζομένων, μέσα κι έξω από τη δουλειά. Αγωνιζόμαστε για:
μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη δικαιώματα
προστασία της εργαζόμενης μητέρας και της μητρότητας
ίση αμοιβή για ίση εργασία
κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, προστασία της Κυριακάτικης αργίας και του ελεύθερου χρόνου
παιδικούς σταθμούς στους χώρους δουλειάς
πραγματική δημόσια – δωρεάν παιδεία & υγεία
δωρεάν ολοήμερα σχολεία και παιδικούς σταθμούς
παροχή παιδικών κατασκηνώσεων.
Μάρτης 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου