Οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας λένε όχι στη μετεγκατάστασή τους στου Κεράνη

Εργατική Αλληλεγγύη

Τη Δευτέρα 4/4 και την Τετάρτη 6/4 οι εργαζόμενοι του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε δυο ξεχωριστές μαζικές συνελεύσεις των συλλόγων τους αποφάσισαν να αντισταθούν στην επιχειρούμενη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του υπουργείου στο κτήριο της παλιάς καπναποθήκης του Κεράνη στη λεωφόρο Θηβών στη Νίκαια. Τα βασικά επιχειρήματα που προβάλουν είναι δομική ακαταλληλότητα του κτηρίου για τη στέγαση υπηρεσιών και η προβληματική συγκοινωνιακή πρόσβαση (ο πλησιέστερος σταθμός μετρό απέχει πάνω από τρία χιλιόμετρα). Υποστηρίζουν πως για τους δυο αυτούς λόγους το συγκεκριμένο κτήριο είναι απαράδεκτο και για να στεγάσει εργαζόμενους, αλλά και για να εξυπηρετήσει τους πολίτες.

Οι εργαζόμενοι του ΥΠΕΝ δεν είναι οι πρώτοι που αρνούνται να μετεγκατασταθούν στην καπναποθήκη Κεράνη. Από το 2000 μέχρι σήμερα έχουν προηγηθεί οι εργαζόμενοι του παλιού ΥΠΕΧΩΔΕ, του ΥΠΠΟ, του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, του υπ. Οικονομικών και των δικαστήριων του Πειραιά. Σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξαν μελέτες που επιβεβαίωναν τις αντιρρήσεις τους για την καταλληλότητα της χρήσης του κτηρίου για δημόσιες υπηρεσίες. Παρόλα αυτά οι πιέσεις όλων των κυβερνήσεων για να “γεμίσει” η άδεια καπναποθήκη δεν σταμάτησαν ποτέ. Το επιχείρημα που προβάλλεται κάθε φορά είναι ότι “το κράτος πληρώνει για τον Κεράνη, άρα πρέπει να εκμεταλλευτεί το κτήριο”.

Και εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται το πραγματικό σκάνδαλο: γιατί το κράτος “πληρώνει” –και μάλιστα τεράστια ποσά– για την καπναποθήκη των 42.300 τ.μ.; Το κτήριο (κατασκευής δεκαετίας 1950) αγοράστηκε από το δημόσιο το 1998 έναντι 35 εκ. ευρώ (Καθημερινή 7/3/2015), λίγο πριν μπει σε καθεστώς πτώχευσης η καπνοβιομηχανία Κεράνη. Περίπου άλλα τόσα χρήματα δαπανήθηκαν για να υπάρξουν οι σχετικές οικοδομικές μετατροπές. Το 2011 το κτήριο πέρασε στην κατοχή του ΤΑΙΠΕΔ και άρχισαν οι διαδικασίες για το ξεπούλημά του, πράγμα που γίνεται το 2014. 

Η αποθήκη Κεράνη βγαίνει στο σφυρί μαζί με άλλα κτήρια του δημοσίου τα οποία τελικά καταλήγουν σε δυο θυγατρικές εταιρίες της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank –στις “Εθνική ΠΑΝΓΑΙΑ” και “Eurobank Properties”. Για το “πακέτο” των 11 κτηρίων που συμπεριλάμβανε και τον Κεράνη το συνολικό τίμημα ήταν 115 εκ. ευρώ. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, στην επίσημη επιτροπή που αξιολόγησε την προσφορά των δυο τραπεζών, συμμετείχαν και υπάλληλοι αυτών των δυο εταιριών! Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει…

Αγοραπωλησία

Ποια ήταν, όμως, αυτή η “προσφορά” που τελικά προκρίθηκε; Η αγοραπωλησία έγινε με τη μέθοδο sale and lease back. Που σημαίνει ότι το κράτος υποχρεώνεται για τα επόμενα 20 χρόνια να νοικιάζει το κτήριο της λεωφόρου Θηβών από την Εθνική ΠΑΝΓΑΙΑ (ή από όποιον ιδιώτη αυτή το παραχωρήσει) έναντι 2.658.000 ευρώ το χρόνο, ανεξάρτητα αν το χρησιμοποιεί ή όχι. 

Με απλά λόγια, μέσα σε 20 χρόνια η εταιρία θα βγάλει τα μισά λεφτά που έδωσε και για τα 11 ακίνητα του δημόσιου, μόνο από το νοίκι που θα παίρνει από το ένα από αυτά –τον Κεράνη. (Παρεπιπτόντως, στο ίδιο πακέτο του ΤΑΙΠΕΔ περιλαμβάνονται τα κεντρικά κτήρια του υπ. Πολιτισμού, του υπ. Δικαιοσύνης, του υπ. Εσωτερικών, του υπ. Υγείας, του υπ. Παιδείας, του Γενικού Χημείου, της ΕΛΣΤΑΤ και άλλα “φιλέτα”).

Και το κερασάκι στην τούρτα: όπως πάλι καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, ενώ η συνήθης πρακτική στη μέθοδο sale and lease back είναι το ακίνητο να επανέρχεται στον αρχικό ιδιοκτήτη (το δημόσιο) έναντι συμβολικού τιμήματος μετά το τέλος της σύμβασης, στη συγκεκριμένη περίπτωση το δημόσιο υποχρεώνεται να το επαναγοράσει από την εταιρία στην τιμή της αγοράς μετά από την εικοσαετία!

Η σκέψη για ακύρωση της σκανδαλώδους σύμβασης και αξιοποίηση του κτήριου με κοινωνικά κριτήρια (πχ για την άμεση στέγαση των προσφύγων στη “Νίκαια της προσφυγιάς”), ούτε καν περνάει από το μυαλό των υπουργών της “πρώτη φορά αριστεράς”. Σημασία έχει να μη θιχτούν τα κέρδη των τραπεζιτών. 

Κώστας Πίττας

γραμ. Ομοσπονδίας ΥΠΑΝ