Η νέα ανθρωποφαγία

Συγκέντρωση σήμερα στις 12 από τα γραφεία της ΟΛΜΕ (Ερμού)

Εμείς οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ είμαστε καθηγητές ‘’πρώτης τάξης’’

 ή  Η νέα ανθρωποφαγία 

 ή  Οι ρινόκεροι είναι ανάμεσά μας!    

 Συνάδελφοι, έλαβα εχθές μια πρόσκληση να συμμετάσχω σε συνάντηση με ειδικευμένο δικηγόρο της Αθήνας με σκοπό την άμεση σύσταση συλλόγου ΑΣΕΠΙΤΩΝ.  Σύμφωνα με το blog του συλλόγου (sic) «ο υπό σύσταση σύλλογος περιλαμβάνει όλους τους εκπαιδευτικούς που αξιοκρατικά διορίσθηκαν στην εκπαίδευση μέσω γραπτών εξετάσεων του ΑΣΕΠ με ΦΕΚ. Σκοπός του είναι να προασπίσει τα εργασιακά δικαιώματα των μελών του, ενάντια σε κάθε κακόβουλη προσπάθεια υπονόμευσης από όπου κι αν αυτή προέρχεται.» Στο δε κάλεσμά τους αναφέρουν  ότι (sic) «ο δικηγόρος κρίνει ως κατεπείγουσα τη σύσταση του συλλόγου. Οι όποιες πιέσεις για την εξαίρεση των ΑΣΕΠΙΤΩΝ από διαθεσιμότητα - απολύσεις, θα κριθούν μέσα στον Ιούλη» και ότι «αμέσως μετά τη διοικητική πράξη σύστασης του συλλόγου, ο δικηγόρος θα καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα στο υπουργείο,  όπου θα αιτούνται  την απόλυτη  εξαίρεση των διορισμένων με ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών, από κάθε διαδικασία κινητικότητας (διαθεσιμότητα, απολύσεις κ.λ.π.)».  Διαβάζοντας την πρόσκληση, καθώς και την ενημέρωση στο blog ,καταλαβαίνω ότι το βασικό ζητούμενο του συλλόγου αυτού είναι, αν γίνουν απολύσεις καθηγητών, να απολυθούν πρώτα όλοι οι υπόλοιποι (που δεν έχουν αξιολογηθεί μέσω εξετάσεων του ΑΣΕΠ) και οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ να παραμείνουν, καθώς πληρούν τις προϋποθέσεις διορισμού με αξιολογικά κριτήρια.  

Εμείς οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ φορέσαμε κουκούλα και δείχνουμε τους υπόλοιπους. Αν πρόκειται να γίνουν απολύσεις εμείς θα είμαστε αυτοί που θα κλείσουμε την πόρτα, που θα φύγουμε τελευταίοι, καθώς είμαστε οι ‘’νεότεροι’’, ‘’καλύτεροι’’, ‘’ικανότεροι’’, ‘’αξιολογημένοι’’ και άρα οι μόνοι που θα πρέπει να μείνουμε στην εκπαίδευση. Λες και όλοι οι υπόλοιποι διορίστηκαν παράνομα ή με μέσο. Λες και φταίνε αυτοί που πριν μερικά χρόνια ο μόνος νόμιμος τρόπος διορισμού ήταν η επετηρίδα και στη συνέχεια η προϋπηρεσία ως αναπληρωτές.  Βέβαια εγώ αναρωτιέμαι ποιοι θα έχουν σειρά να απολυθούν όταν θα έχουν φύγει όλοι οι ‘’παλαιοί’’. Πόλεμος μεταξύ ‘’les modernes et les anciens’’ για όσους καταλαβαίνουν και διαθέτουν ανθρωπιστική κουλτούρα, κάτι που οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ δεν αξιολογούν. Και ξαναρωτώ! Ποιοι θα έχουν σειρά; Ο υπό σύσταση σύλλογος ΑΣΕΠΙΤΩΝ δεν απαντά σε αυτό το ερώτημα. Θα απαντήσω λοιπόν εγώ:  

- Πρώτα θα απολύσουμε όσους ΑΣΕΠΙΤΕΣ ήταν απλώς επιτυχόντες αλλά έγιναν διοριστέοι χάρη στη μοριοδότηση της όποιας προϋπηρεσίας είχαν  
- Κατόπιν όσους δε διαθέτουν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό  
- Μετά όσους έχουν μεταπτυχιακό αλλά όχι διδακτορικό.  
-  Έπειτα όσους διορίστηκαν τη δεύτερη χρονιά του διαγωνισμού (έγραψαν χειρότερα από τους υπόλοιπους)  
- Ύστερα θα απολύσουμε όσους πέτυχαν στο διαγωνισμό και ήταν προχωρημένης ηλικίας (αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήμουν ο πιο μεγάλος σε ηλικία της δικιάς μου φουρνιάς, 47 ετών, τότε)  
- Δε θα πρέπει βέβαια να ξεχάσουμε να εντάξουμε και κατηγορίες για άρρωστους, χοντρούς, αδύνατους, φαλακρούς, άσχημους, μη πατριώτες, διπλής υπηκοότητας κλπ. (Κινδυνεύω; Διότι είμαι και λίγο στρουμπουλός τα τελευταία χρόνια).  
Συνάδελφοι φοβάμαι!  Και δε φοβάμαι μήπως απολυθώ. Δε θα είναι η πρώτη φορά!  Φοβάμαι καθώς αντιλαμβάνομαι ότι η κρίση μάς μετατρέπει σε κανίβαλους. Έννοιες όπως συναδελφικότητα, αλληλεγγύη, συντροφικότητα, ομαδικότητα κλπ, έννοιες τις οποίες έχουμε να μεταδώσουμε στους μαθητές μας (ξαναλέω ότι για τέτοια θέματα δεν υπάρχει αξιολόγηση…) δε μας αγγίζουν.  Φοβάμαι που κάποιοι παίζουν μια χαρά στο παιχνίδι της κυβέρνησης, δηλαδή αυτό του διαίρει και βασίλευε.  Φοβάμαι βλέποντας νέους ανθρώπους, η πλειοψηφία των ΑΣΕΠΙΤΩΝ είναι πολύ νέοι, να ορίζουν το μέλλον τους με 20 ευρώ σε ένα δικηγόρο (τόσα έλεγε η πρόσκληση για τον δικηγόρο να έχουν μαζί τους)  Φοβάμαι όταν τον Σεπτέμβρη που θα γυρίσουμε στα σχολεία, στο γραφείο των καθηγητών θα υπάρχουν δύο ομάδες έτοιμες να αλληλοσπαραχτούν. Οι ΑΣΕΠΙΤΕΣ από τη μια και οι της επετηρίδας από την άλλη.  Φοβάμαι, αφού τόσο εύκολα δείχνουμε με το δάχτυλο ο ένας τον άλλο σήμερα, ότι εύκολα θα αρχίσουμε να δίνουμε ο ένας τον άλλο αύριο διότι τάχα κάποιος, σύμφωνα με μας ή τη διοίκηση δε θα κάνει ‘’καλά τη δουλειά του’’,  θα είναι ‘’διαφορετικός’’, δε θα είναι ‘’πατριώτης’’, θα είναι συνδικαλιστής ή θα ανήκει σε εκείνο το 10% που απεργεί για να έχει αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, θα έχει λόγο και αντίλογο για όλα αυτά που συμβαίνουν ή θα συμβούν.  Σίγουρα τα θεσμικά μας όργανα, ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ, Επιστημονικοί σύλλογοι, φάνηκαν αναποτελεσματικά, αλλά δε θα πρέπει να ξεχνούμε ότι εμείς τα εκλέγουμε.  Παρόλα αυτά, για να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται και που πολλοί από εμάς μάλλον ακόμη δεν το έχουμε καταλάβει, πρέπει όλοι μαζί να τα ξεπεράσουμε, να τα προσπεράσουμε και να τα αναγκάσουμε να παίξουν το ρόλο τους. Μόνο με συσπείρωση υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι. Μόνο κρατώντας το χέρι του/της συναδέλφου που βρίσκεται δίπλα μας θα έχουμε δύναμη και ικανότητα αντίστασης, και όχι κόβοντάς το.  

Σο.Βα.Τσ.  

Ένας ΑΣΕΠΙΤΗΣ που θέλει να κρατά το χέρι των συναδέλφων του