Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος (πρώτος στη σειρά των
καθήμενων) εγκαινίασε τις νέες εγκαταστάσεις του ΙΕΚ ΑΚΜΗ Πειραιά, στις 3
Ιουλίου. Λίγες μέρες μετά, ανακοίνωσε την απόλυση 2.500 εκπαιδευτικών
και την κατάργηση 52 ειδικοτήτων ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, αποκλείοντας από τη δημόσια
δωρεάν εκπαίδευση 20.000 μαθητές. Φυσικά, οι ειδικότητες που
καταργούνται περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα «σπουδών» του ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Καλό είναι η κυβέρνηση να αφήσει τις μεγαλοστομίες. Της Θεανώς Φωτίου από την Εποχή
Είναι πλέον κοινή πεποίθηση σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία όσο και στους εκπροσώπους της στο κοινοβούλιο ότι όλες οι απολύσεις, που φέρνει το μνημόνιο, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τον αριθμό απολυμένων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση στην τρόικα, η οποία τους απαιτεί ως τιμωρία, όπως παραδέχεται ο κ. Μητσοτάκης. Η μείωση 150.000 υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα, που υπέγραψε η κυβέρνηση στο πρώτο μνημόνιο, έχει ήδη συμβεί. Και οικονομικό όφελος στο δημόσιο τομέα δεν υπάρχει. Δεν επακολούθησε ο οιοσδήποτε εξορθολογισμός. Έγκλημα και τιμωρία, λοιπόν. Μόνο που ο τιμωρός, ο κ. Μητσοτάκης, διαπράττει και το έγκλημα.
Το άρθρο 82 αποτελεί ένα ιδανικό μεθοδολογικό παράδειγμα για την κατάρριψη τεσσάρων μύθων για τη Δημόσια Διοίκηση, που στηρίζουν τον γκεμπελισμό της κυβέρνησης, το δόγμα, δηλαδή, «συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, κάτι θα μείνει».
Μύθος πρώτος: Διαρθρωτικές αλλαγές
Η κυβέρνηση υποστηρίζει σε όλους τους τόνους πως το Δημόσιο είναι ανορθολογικό, χαοτικό, σπάταλο και πως εκείνη θα προβεί στις αλλαγές που χρειάζονται για να λειτουργήσει ορθά η Δημόσια Διοίκηση και με τον απαραίτητο σχεδιασμό.
Ο υπουργός Παιδείας πρότεινε στην ολομέλεια της Βουλής τις απολύσεις 2.500 εκπαιδευτικών –και είναι μόνο η αρχή- ωστόσο απουσίαζε από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, όταν συζητιόταν το νομοσχέδιο. Δεν έφερε όμως κανένα σχέδιο για την τύχη της Τεχνικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των ξένων γλωσσών. Να υπενθυμίσουμε, πάντως, ότι το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρόταση νόμου το Δεκέμβριο για τη λειτουργία Γενικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθετες διαφωνίες, αλλά η οποία δεν έχει έρθει ακόμη για συζήτηση στη Βουλή.
Με την κατάργηση των πενήντα ειδικοτήτων, υποστηρίζει ο κ. Αρβανιτόπουλος, θεραπεύεται το γεγονός της αλληλοεπικάλυψής τους τόσο στα ΕΠΑΛ όσο στα ΙΕΚ, στα ΤΕΙ και στα Πανεπιστήμια. Δηλαδή, επικαλύπτεται ο μηχανολόγος του ΕΜΠ με τον υδραυλικό από τα ΕΠΑΛ (;!). Ο υπουργός Παιδείας -πανεπιστημιακός και ο ίδιος- δεν νομιμοποιείται να αγνοεί τη διαφορά Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, άτυπης μεταλυκειακής, που είναι τα ΙΕΚ, και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που είναι τα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ. Να αγνοεί, δηλαδή, πώς διαβαθμίζονται τα περιεχόμενα των επαγγελμάτων σε αυτές τις βαθμίδες.
Μύθος δεύτερος: Θα γίνουν όλα με αξιολόγηση
Δεν θα γίνει καμία συγχώνευση, καμία διαθεσιμότητα, καμία απόλυση χωρίς αξιολόγηση, την αξιολόγηση που δήθεν δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια αξιολόγηση λέει ότι πρέπει να καταργηθούν πενήντα ειδικότητες, στους τομείς υγείας, αισθητικής, αργυροχοΐας, περιζήτητες σήμερα στην αγορά και από τους μαθητές των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και οι οποίες, όπως διαβεβαιώνει ο φιλοκυβερνητικός ΣΕΒ, έχουν επαγγελματικό αντίκρισμα μέσα στην κρίση; Καμία αξιολόγηση. Αντιθέτως, έχουμε αξιολόγηση προ τριετίας που τους κρίνει επιτυχείς.
Μύθος τρίτος: Κανείς δεν απολύεται
Μπαίνει σε διαθεσιμότητα και εφόσον αξιολογηθεί πάει κάπου αλλού, όπου έχουμε ανάγκη. Ουδέν ψευδέστερον!
Αν είναι να συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο οι αρμόδιοι υπουργοί οφείλουν να δημοσιοποιήσουν ακριβώς τις ανάγκες αυτές και τις θέσεις που προκύπτουν. Ανέλαβε ο κ. Γεωργιάδης να εξηγήσει. Αλλά, με δηλωμένη την πρόθεση να κλείσει νοσοκομεία, δεν είπε καν ποια είναι αυτά ούτε μίλησε για την κατάσταση στο Γενικό Κρατικό, στον Ευαγγελισμό, στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, που οι βουλευτές που το επισκέφτηκαν έφυγαν συντετριμμένοι από όσα είδαν, ενώ πριν από λίγο καιρό ένα ολιγόλεπτο ντοκιμαντέρ για τις τηλεοράσεις της Ευρώπης το παρουσίαζε ως τριτοκοσμικό.
Ο κ. Δένδιας, γνωστός υπερασπιστής του νόμου και της τάξης, αγνοεί τη συνταγματική επιταγή που ορίζει ότι οι υπηρεσίες και οι υπάλληλοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορούν να μεταφερθούν στο δημόσιο τομέα. Ωστόσο τολμά να υπόσχεται. Τι ακριβώς;
Ποιος νόμος δίνει το δικαίωμα στον κ. Αρβανιτόπουλο να δίνει εντολή για ανάρτηση ονομάτων των προς διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών πριν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, κατά τα ειωθότα της επίταξης των απεργών πριν κηρύξουν την απεργία; Ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας διδάσκει την ανομία στη νέα γενιά. Ενώ, φυσικά, εκκρεμεί ακόμη η εφαρμογή της υπογεγραμμένης, κατά δήλωση του υπουργού, από τον πρωθυπουργό άρσης της επίταξης των εκπαιδευτικών. Σε ποιο συρτάρι την κρατούν; Μήπως χαθεί και αυτή όπως τα στικάκια;
Μύθος τέταρτος: Το δημόσιο είναι αποτέλεσμα πελατειακών σχέσεων
Λένε ότι το δημόσιο είναι αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος. Η Νέα Δημοκρατία και του ΠΑΣΟΚ του παρόντος, όμως, ως αρχάγγελοι της κάθαρσης θα το αποκαθάρουν αυτό το δημόσιο, που σήμερα λένε ότι το στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καλό είναι η κυβέρνηση να αφήσει τις μεγαλοστομίες για την κάθαρση του δημόσιου τομέα και των δημόσιων αγαθών κατά μέρος. Έχουμε ζήσει μόλις πριν από λίγους μήνες τις γελοιότητες του Σχεδίου «Αθηνά», με τα πολιτικά ρουσφέτια του υπουργού να εξαφανίζουν και να εμφανίζουν τμήματα των ΤΕΙ και των πανεπιστημίων μέρα παρά μέρα.
Αντιθέτως, οφείλει να εξηγήσει με σαφήνεια στο λαό τι είδους προνομιακές σχέσεις με οσμή σκανδάλου εγκαθιδρύει ως πολιτικό προσωπικό με το ιδιωτικό κεφάλαιο, που δραστηριοποιείται στην άτυπη ιδιωτική εκπαίδευση. Και για να μιλήσουμε με παραδείγματα: Πρώτον, ανάθεση της χαρτογράφησης των ΑΕΙ για το Σχέδιο «Αθηνά» στον όμιλο ΑΚΜΗ έναντι 135.000 ευρώ. Δεύτερον, κατάργηση με το Σχέδιο «Αθηνά» πτυχίων των ΤΕΙ σε τομείς που δραστηριοποιούνται τα ιδιωτικά ΙΕΚ και ιδιαίτερα το ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Τρίτον, κατάργηση τώρα σε αυτό το πολυνομοσχέδιο ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ που έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης και για τους οποίους ενδιαφέρονται τα ΙΕΚ ΑΚΜΗ.
Όμως, πέρα από τα παραμύθια της κυβέρνησης για τις καλές νεράιδες, για το μεγάλο κεφάλαιο, υπάρχει το άγριο, ανελέητο, ανάλγητο ταξικό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης προς τα λαϊκά στρώματα, που αποκαλύπτει η συγκεκριμένη κατάργηση των ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Τα δύο τελευταία χρόνια αυξάνονται οι μαθητές που επιλέγουν τεχνική εκπαίδευση σε αυτούς τους τομείς, που εσείς καταργείτε σήμερα, καθώς σε αυτά τα τμήματα εγγράφονται ενήλικες, άνω των τριάντα χρονών, που επιθυμούν μία ειδικότητα που θα τους εξασφαλίσει την πιθανότητα της εργασίας και πτυχιούχοι που έχουν πάρει πτυχίο μεταλυκειακής εκπαίδευσης, γιατί προσδοκούν μία επαγγελματική δραστηριότητα οικογενειακής έστω δομής. Να τους στείλουμε όλους αυτούς στα ΙΕΚ, ενώ ξέρουμε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν;
Η Βουλή την περασμένη Τετάρτη δεν αποφάσισε απλώς για τις τυφλές απολύσεις δώδεκα χιλιάδων ανθρώπων, ούτε για τις πολλές άλλες χιλιάδες που ακολουθούν το Σεπτέμβριο. Διακυβεύτηκε και συνεχίζει να διακυβεύεται , μεταξύ πολλών άλλων, το δημόσιο σχολείο, αυτό που άντεξε σε καιρούς χαλεπούς, το εάν θα μάθει γράμματα η πλειονότητα των παιδιών που δεν μπορούν να πληρώσουν φροντιστήρια ή ιδιωτικά σχολεία, δηλαδή τα παιδιά όλου του φτωχοποιημένου λαού. Δεν διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών αλλά τα ίδια τα παιδιά. Ο ελληνικός λαός έχει μάθει να υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τα παιδιά του. Να το θυμηθεί αυτό η κυβέρνηση , όταν θα θερίζει τους καρπούς της οργής του λαού, γιατί έρχεται αυτή η ώρα.
Είναι πλέον κοινή πεποίθηση σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία όσο και στους εκπροσώπους της στο κοινοβούλιο ότι όλες οι απολύσεις, που φέρνει το μνημόνιο, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τον αριθμό απολυμένων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση στην τρόικα, η οποία τους απαιτεί ως τιμωρία, όπως παραδέχεται ο κ. Μητσοτάκης. Η μείωση 150.000 υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα, που υπέγραψε η κυβέρνηση στο πρώτο μνημόνιο, έχει ήδη συμβεί. Και οικονομικό όφελος στο δημόσιο τομέα δεν υπάρχει. Δεν επακολούθησε ο οιοσδήποτε εξορθολογισμός. Έγκλημα και τιμωρία, λοιπόν. Μόνο που ο τιμωρός, ο κ. Μητσοτάκης, διαπράττει και το έγκλημα.
Το άρθρο 82 αποτελεί ένα ιδανικό μεθοδολογικό παράδειγμα για την κατάρριψη τεσσάρων μύθων για τη Δημόσια Διοίκηση, που στηρίζουν τον γκεμπελισμό της κυβέρνησης, το δόγμα, δηλαδή, «συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, κάτι θα μείνει».
Μύθος πρώτος: Διαρθρωτικές αλλαγές
Η κυβέρνηση υποστηρίζει σε όλους τους τόνους πως το Δημόσιο είναι ανορθολογικό, χαοτικό, σπάταλο και πως εκείνη θα προβεί στις αλλαγές που χρειάζονται για να λειτουργήσει ορθά η Δημόσια Διοίκηση και με τον απαραίτητο σχεδιασμό.
Ο υπουργός Παιδείας πρότεινε στην ολομέλεια της Βουλής τις απολύσεις 2.500 εκπαιδευτικών –και είναι μόνο η αρχή- ωστόσο απουσίαζε από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, όταν συζητιόταν το νομοσχέδιο. Δεν έφερε όμως κανένα σχέδιο για την τύχη της Τεχνικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των ξένων γλωσσών. Να υπενθυμίσουμε, πάντως, ότι το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρόταση νόμου το Δεκέμβριο για τη λειτουργία Γενικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθετες διαφωνίες, αλλά η οποία δεν έχει έρθει ακόμη για συζήτηση στη Βουλή.
Με την κατάργηση των πενήντα ειδικοτήτων, υποστηρίζει ο κ. Αρβανιτόπουλος, θεραπεύεται το γεγονός της αλληλοεπικάλυψής τους τόσο στα ΕΠΑΛ όσο στα ΙΕΚ, στα ΤΕΙ και στα Πανεπιστήμια. Δηλαδή, επικαλύπτεται ο μηχανολόγος του ΕΜΠ με τον υδραυλικό από τα ΕΠΑΛ (;!). Ο υπουργός Παιδείας -πανεπιστημιακός και ο ίδιος- δεν νομιμοποιείται να αγνοεί τη διαφορά Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, άτυπης μεταλυκειακής, που είναι τα ΙΕΚ, και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που είναι τα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ. Να αγνοεί, δηλαδή, πώς διαβαθμίζονται τα περιεχόμενα των επαγγελμάτων σε αυτές τις βαθμίδες.
Μύθος δεύτερος: Θα γίνουν όλα με αξιολόγηση
Δεν θα γίνει καμία συγχώνευση, καμία διαθεσιμότητα, καμία απόλυση χωρίς αξιολόγηση, την αξιολόγηση που δήθεν δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια αξιολόγηση λέει ότι πρέπει να καταργηθούν πενήντα ειδικότητες, στους τομείς υγείας, αισθητικής, αργυροχοΐας, περιζήτητες σήμερα στην αγορά και από τους μαθητές των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και οι οποίες, όπως διαβεβαιώνει ο φιλοκυβερνητικός ΣΕΒ, έχουν επαγγελματικό αντίκρισμα μέσα στην κρίση; Καμία αξιολόγηση. Αντιθέτως, έχουμε αξιολόγηση προ τριετίας που τους κρίνει επιτυχείς.
Μύθος τρίτος: Κανείς δεν απολύεται
Μπαίνει σε διαθεσιμότητα και εφόσον αξιολογηθεί πάει κάπου αλλού, όπου έχουμε ανάγκη. Ουδέν ψευδέστερον!
Αν είναι να συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο οι αρμόδιοι υπουργοί οφείλουν να δημοσιοποιήσουν ακριβώς τις ανάγκες αυτές και τις θέσεις που προκύπτουν. Ανέλαβε ο κ. Γεωργιάδης να εξηγήσει. Αλλά, με δηλωμένη την πρόθεση να κλείσει νοσοκομεία, δεν είπε καν ποια είναι αυτά ούτε μίλησε για την κατάσταση στο Γενικό Κρατικό, στον Ευαγγελισμό, στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, που οι βουλευτές που το επισκέφτηκαν έφυγαν συντετριμμένοι από όσα είδαν, ενώ πριν από λίγο καιρό ένα ολιγόλεπτο ντοκιμαντέρ για τις τηλεοράσεις της Ευρώπης το παρουσίαζε ως τριτοκοσμικό.
Ο κ. Δένδιας, γνωστός υπερασπιστής του νόμου και της τάξης, αγνοεί τη συνταγματική επιταγή που ορίζει ότι οι υπηρεσίες και οι υπάλληλοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν μπορούν να μεταφερθούν στο δημόσιο τομέα. Ωστόσο τολμά να υπόσχεται. Τι ακριβώς;
Ποιος νόμος δίνει το δικαίωμα στον κ. Αρβανιτόπουλο να δίνει εντολή για ανάρτηση ονομάτων των προς διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών πριν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, κατά τα ειωθότα της επίταξης των απεργών πριν κηρύξουν την απεργία; Ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας διδάσκει την ανομία στη νέα γενιά. Ενώ, φυσικά, εκκρεμεί ακόμη η εφαρμογή της υπογεγραμμένης, κατά δήλωση του υπουργού, από τον πρωθυπουργό άρσης της επίταξης των εκπαιδευτικών. Σε ποιο συρτάρι την κρατούν; Μήπως χαθεί και αυτή όπως τα στικάκια;
Μύθος τέταρτος: Το δημόσιο είναι αποτέλεσμα πελατειακών σχέσεων
Λένε ότι το δημόσιο είναι αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος. Η Νέα Δημοκρατία και του ΠΑΣΟΚ του παρόντος, όμως, ως αρχάγγελοι της κάθαρσης θα το αποκαθάρουν αυτό το δημόσιο, που σήμερα λένε ότι το στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καλό είναι η κυβέρνηση να αφήσει τις μεγαλοστομίες για την κάθαρση του δημόσιου τομέα και των δημόσιων αγαθών κατά μέρος. Έχουμε ζήσει μόλις πριν από λίγους μήνες τις γελοιότητες του Σχεδίου «Αθηνά», με τα πολιτικά ρουσφέτια του υπουργού να εξαφανίζουν και να εμφανίζουν τμήματα των ΤΕΙ και των πανεπιστημίων μέρα παρά μέρα.
Αντιθέτως, οφείλει να εξηγήσει με σαφήνεια στο λαό τι είδους προνομιακές σχέσεις με οσμή σκανδάλου εγκαθιδρύει ως πολιτικό προσωπικό με το ιδιωτικό κεφάλαιο, που δραστηριοποιείται στην άτυπη ιδιωτική εκπαίδευση. Και για να μιλήσουμε με παραδείγματα: Πρώτον, ανάθεση της χαρτογράφησης των ΑΕΙ για το Σχέδιο «Αθηνά» στον όμιλο ΑΚΜΗ έναντι 135.000 ευρώ. Δεύτερον, κατάργηση με το Σχέδιο «Αθηνά» πτυχίων των ΤΕΙ σε τομείς που δραστηριοποιούνται τα ιδιωτικά ΙΕΚ και ιδιαίτερα το ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Τρίτον, κατάργηση τώρα σε αυτό το πολυνομοσχέδιο ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ που έχουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης και για τους οποίους ενδιαφέρονται τα ΙΕΚ ΑΚΜΗ.
Όμως, πέρα από τα παραμύθια της κυβέρνησης για τις καλές νεράιδες, για το μεγάλο κεφάλαιο, υπάρχει το άγριο, ανελέητο, ανάλγητο ταξικό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης προς τα λαϊκά στρώματα, που αποκαλύπτει η συγκεκριμένη κατάργηση των ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ.
Τα δύο τελευταία χρόνια αυξάνονται οι μαθητές που επιλέγουν τεχνική εκπαίδευση σε αυτούς τους τομείς, που εσείς καταργείτε σήμερα, καθώς σε αυτά τα τμήματα εγγράφονται ενήλικες, άνω των τριάντα χρονών, που επιθυμούν μία ειδικότητα που θα τους εξασφαλίσει την πιθανότητα της εργασίας και πτυχιούχοι που έχουν πάρει πτυχίο μεταλυκειακής εκπαίδευσης, γιατί προσδοκούν μία επαγγελματική δραστηριότητα οικογενειακής έστω δομής. Να τους στείλουμε όλους αυτούς στα ΙΕΚ, ενώ ξέρουμε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν;
Η Βουλή την περασμένη Τετάρτη δεν αποφάσισε απλώς για τις τυφλές απολύσεις δώδεκα χιλιάδων ανθρώπων, ούτε για τις πολλές άλλες χιλιάδες που ακολουθούν το Σεπτέμβριο. Διακυβεύτηκε και συνεχίζει να διακυβεύεται , μεταξύ πολλών άλλων, το δημόσιο σχολείο, αυτό που άντεξε σε καιρούς χαλεπούς, το εάν θα μάθει γράμματα η πλειονότητα των παιδιών που δεν μπορούν να πληρώσουν φροντιστήρια ή ιδιωτικά σχολεία, δηλαδή τα παιδιά όλου του φτωχοποιημένου λαού. Δεν διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών αλλά τα ίδια τα παιδιά. Ο ελληνικός λαός έχει μάθει να υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τα παιδιά του. Να το θυμηθεί αυτό η κυβέρνηση , όταν θα θερίζει τους καρπούς της οργής του λαού, γιατί έρχεται αυτή η ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου