ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Χορήγηση Μέσων Ατομικής Προστασίας στους Διπλωματούχους Μηχανικούς εργαζόμενους στους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αθήνα, 3-12-2018

Αρ. Πρωτ. : 7611

Προς: Τον Υπουργό Εσωτερικών

κ. Χαρίτση

Κοιν.: 1. Γεν. Γραμματέα Υπ. Εσωτερικών

2. Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ

Θέμα : Χορήγηση Μέσων Ατομικής Προστασίας στους Διπλωματούχους Μηχανικούς εργαζόμενους στους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού.

Κε Υπουργέ,

Σε συνέχεια της συνάντησης μας αναφορικά με τη χορήγηση Μέσων Ατομικής Προστασίας στους Διπλωματούχους Μηχανικούς εργαζόμενους στους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού έχουμε να σας ενημερώσουμε για τα εξής:

Στους χώρους εργασίας, παρ’ όλα τα μέτρα προστασίας που λαμβάνονται για τον περιορισμό των κινδύνων, αυτοί δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν τελείως. Το τελευταίο μέσο για την προστασία των εργαζομένων, αφού εξαντληθούν όλα τα άλλα μέσα (αποφυγή του κινδύνου, αντικατάσταση με λιγότερο επικίνδυνο, μη έκθεση του εργαζομένου, συλλογικά μέτρα προστασίας, μέθοδοι ή διαδικασίες οργάνωσης της εργασίας), είναι τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ).

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Π.Δ. 396/94 ως εξοπλισμός ατομικής προστασίας (ΜΑΠ) νοείται κάθε εξοπλισμός, τον οποίο ο εργαζόμενος πρέπει να φορά ή να φέρει κατά την εργασία του για να προστατεύεται από ένα ή περισσότερους κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία του, καθώς και κάθε εξάρτημα του εξοπλισμού που εξυπηρετεί αυτό το σκοπό. Το παρόν προεδρικό διάταγμα καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις τήρησης μέτρων ασφάλειας και υγείας για τη χρήση από τους εργαζόμενους εξοπλισμού ατομικής προστασίας κατά την εργασία τους, όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 2. Οι διατάξεις του εφαρμόζονται επιπλέον των γενικών διατάξεων για την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας που ισχύουν κάθε φορά και εφαρμόζονται και στο δημόσιο τομέα.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ν.3850/2010 «Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» και συγκεκριμένα το άρθρο 44, όπου αναφέρεται στις ειδικές διατάξεις για εργαζομένους σε δημόσιες υπηρεσίες, ν.π.δ.δ. και Ο.Τ.Α. δύναται, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, να χορηγούνται είδη ατομικής προστασίας στους εργαζομένους σε επικίνδυνες ή ανθυγιεινές απασχολήσεις ή χώρους.

Σύμφωνα με την KYA 53361/2006 (ΦΕΚ 1503/Β) «στους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. ανάλογα με τη θέση εργασίας τους παρέχονται μέσα ατομικής προστασίας. Η παροχή των ανωτέρω μέσων ατομικής προστασίας είναι υποχρεωτική για τον εργοδότη και ο εργαζόμενος υποχρεωτικά φέρει τα μέσα ατομικής προστασίας κατά τον χρόνο της εργασίας του, προς διαφύλαξη τόσο της ατομικής όσο και της δημόσιας υγείας. Σε κάθε περίπτωση τα ΜΑΠ πρέπει να ανταποκρίνονται στις συνθήκες που επικρατούν στους χώρους εργασίας. Να έχουν επιλεγεί με πρόνοια για τις εργονομικές ανάγκες και τις ανάγκες προστασίας της υγείας των εργαζομένων».

Λαμβάνοντας υπόψη την παραπάνω νομοθεσία, είναι σαφές ότι πουθενά δεν γίνεται αναφορά στη χρονική διάρκεια της εργασίας, αλλά σ΄ αυτή καθαυτή την εργασία.

Παρ’ ολ’ αυτά, στο άρθρο 97 του Ν.4483/17 που αναφέρεται στον τρόπο χορήγησης των Μέσων Ατομικής Προστασίας παρελθόντων ετών στους δικαιούχους εργαζόμενους των ΟΤΑ, επισημαίνουμε πως οι διπλωματούχοι μηχανικοί, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ στην πλειοψηφία τους, δεν συγκαταλέγονται στους δικαιούχους, άρα δεν δικαιούνται ΜΑΠ παρελθόντων ετών, παρά τις έγγραφες υποδείξεις των τεχνικών ασφαλείας (συνάδελφοι μηχανικοί), διότι υιοθετείται από τους επίτροπους η υπ’ αρ. 0196/7-6-11 πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου στην οποία αναφέρεται ότι οι ΠΕ μηχανικοί «δεν απασχολούνται σε μόνιμη και καθημερινή βάση καθ’ όλη τη διάρκεια του ωραρίου τους στις εργασίες και στους χώρους που προβλέπει η υπ’ αρ. 53361/2-10-2006 ΚΥΑ». Δηλαδή, σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί ως τεχνικοί ασφαλείας, ως υπεύθυνοι εργοταξίων, ως επιβλέποντες τεχνικών έργων και υπεύθυνοι τήρησης των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, ως οι διενεργούντες αυτοψίες σε επικίνδυνα και αυθαίρετα κτίσματα, ως οι υπεύθυνοι αποτύπωσης υπαίθριων και κλειστών χώρων, επειδή εκτελούν εργασία ΚΑΙ στο γραφείο τους δεν δικαιούνται να λαμβάνουν ΜΑΠ, πολλώ μάλλον δε και των παρελθόντων ετών! Το εργατικό ατύχημα όμως, δεν έχει χρονικά όρια για την τέλεση του, όπως χρονικά όρια δεν πρέπει να έχει και η προστασία των εργαζομένων όταν κινούνται σε επικινδύνους χώρους εργασίας εκτελώντας τα καθήκοντα τους σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης τους, η οποία απαιτεί την κατ΄ ελάχιστον αυτοψία στους χώρους εκτέλεσης έργου, είτε οικοδομικού, είτε τεχνικού έργου.

Το οξύμωρο και η αντίφαση μιας τέτοιας αιτιολόγησης εκτιμούμε ότι πρέπει να αρθεί και να συμπεριληφθούν στους δικαιούχους παρελθόντων ετών ΜΑΠ και οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί, ανεξαρτήτως αν συμπεριλαμβανόντουσαν στους πίνακες δικαιούχων του εκάστοτε ΟΤΑ και προφανώς να συμπεριλαμβάνονται εφεξής στους δικαιούχους.