Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Σχετικά με την εκλογή οργάνων του ΤΕΕ και τη συγκρότηση μετώπου στους μηχανικούς

Αναρτούμε την πρόταση της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών προς τις αριστερές παρατάξεις των μηχανικών για τη διαμόρφωση αριστερού αντιπολιτευτικού μετώπου.


Σχετικά με την εκλογή οργάνων του ΤΕΕ και τη συγκρότηση μετώπου στους μηχανικούς

“Οι εκλογές του ΤΕΕ της 24ης Νοεμβρίου βρήκαν τους μηχανικούς που ζουν από τη δουλειά τους, αλλά και τους χιλιάδες άνεργους συναδέλφους, εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης που διαλύει εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ο χρόνος που μεσολαβεί από το 2010 έως σήμερα δεν είναι απλά τρία χρόνια, αλλά πολλά χρόνια πίσω για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.

Εκτιμάμε ότι η σύγχρονη βαρβαρότητα που βιώνουν οι συνάδελφοι, με τις δυσβάσταχτες εισφορές, τις απολύσεις την απειλή κατασχέσεων, τη ληστρική φορολογία και την πλήρη απαξίωση του επαγγέλματος δεν εκφράστηκε στην κάλπη.
Η διαχρονικά ενεργή συναίνεση του ΤΕΕ στις πολιτικές των Μνημονίων έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απαξίωση του από τους συναδέλφους. «Όπου η κυβέρνηση, από πίσω και το ΤΕΕ, κρατώντας βέβαια τα προσχήματα και ας είναι καλά οι λέξεις αειφορία, βιωσιμότητα, επιστημονική τεκμηρίωση, και ας είναι καλά τα συνέδρια, τα ταξίδια και οι δημόσιες σχέσεις που δίνουν νόημα στις λέξεις.» γράφαμε στο προεκλογικό μας κάλεσμα. Απαξίωση που εκφράστηκε κυρίως μέσα από την τεράστια αποχή (ειδικά στην Αττική).

Η περιορισμένη πτώση των ποσοστών των δύο παρατάξεων της συγκυβέρνησης (με σημαντική υποχώρηση σε ψήφους), αλλά και η απελπισία, η ιδιώτευση, η παραίτηση, η τάση για φυγή που υπάρχει σε μεγάλη μερίδα συναδέλφων (ειδικά νεότερων) μας θλίβει και μας προβληματίζει για το τι πρέπει να γίνει για να επιστρέψει η ελπίδα.

Η μικρή αύξηση των ποσοστών των αριστερών ψηφοδελτίων δύσκολα αλλάζει τη γενική εικόνα. Ο κατακερματισμός, ο κομματισμός, η αδυναμία έμπνευσης και κινητοποίησης, ο περιορισμός στο μικρόκοσμο μας κυριάρχησαν και πάλι.
Η σημαντική ενίσχυση της συσπείρωσης (τόσο σε ψήφους, όσο και σε ποσοστά) αποτελεί μια μικρή ελπίδα, ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. Με εμπιστοσύνη στον κόσμο της εργασίας, με αγωνιστικότητα, διεκδικήσεις, ενεργή συμμετοχή αλλά και ενωτικό πνεύμα.”

Ως Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών, απευθύναμε, δύο μήνες πριν τις εκλογές, σε εκείνους τους συναδέλφους και σε εκείνες τις παρατάξεις των μηχανικών που υπερασπίστηκαν και αγωνίζονται για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, ασφάλιση και πρόνοια, πρόταση συγκρότησης ενός μετώπου που μπορεί να αποσπάσει το ΤΕΕ από τις δυνάμεις οι οποίες το διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα και να το αποδώσει στους σκληρά δοκιμαζόμενους συναδέλφους, με στόχο την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνικής λογικής, με τις ανθρώπινες ανάγκες πάνω από τα κέρδη.

Χωρίς να αναζητούμε συμφωνία σε μια συνολική πολιτική πλατφόρμα, εντοπίσαμε στοιχεία που θεωρούμε βασικά για την ενωτική δράση της αριστεράς στους μηχανικούς και στο ΤΕΕ σήμερα, όπως :

1. Η δέσμευση καμιάς συνεργασίας με το μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τη ΔΚΜ ή με δυνάμεις που ενδεχομένως επιλέξουν να συνεργαστούν με αυτούς τους χώρους στο ΤΕΕ

2. Η απόρριψη της κατεύθυνσης ΤΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ και ΕΤΑΑ για την Τράπεζα Αττικής,

Η αναγκαιότητα του μετώπου αυτή, παραμένει ακόμα και μετά τις εκλογές επίκαιρη και ενεργή. Η επιτυχία του φυσικά εξαρτάται πρώτιστα από την εμπλοκή των ίδιων των εργαζόμενων μηχανικών, οι οποίοι ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε παρατάξεις, πρέπει να πάρουν την υπόθεση αυτή στα χέρια τους.

Αναφερόμαστε σε ένα μέτωπο με στόχο την υπεράσπιση των εργαζόμενων μηχανικών και την ανατροπή των βάρβαρων πολιτικών κυβέρνησης – ΕΕ -ΔΝΤ στον κλάδο αλλά και στην κοινωνία, που – σε αυτή τη φάση – θα σταθεί απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές και τις δυνάμεις που τις υπηρετούν, απέναντι σε συντεχνιακές λογικές που συσκοτίζουν τα πραγματικά προβλήματα. Που θα αντιπολιτεύεται και δε θα διοικεί.

Για τη συνδιαμόρφωση μετώπου αριστερής αντιπολίτευσης στο ΤΕΕ απευθυνόμαστε :

1. στην ΑΕΠ-EM καθώς και στα κοινά σχήματα των ΕΕ και των συλλόγων (ΑΑΣΜΗ, ΑΧΜΜΕΤ - ΑΕΠ, ΑΣΕΧΜ, ΣΑΤ) με τις οποίες η Συσπείρωση διαθέτει προγραμματικά σημεία συμφωνίας, πολύχρονους συναγωνιστικούς δεσμούς, κοινά σχήματα σε συλλόγους και σωματεία, αλλά και κοινή εκπροσώπηση στη ΔΕ του ΤΕΕ, η οποία και επιθυμούμε να βαθύνει και να συνεχιστεί,

2. στους ΑΜΑΚ, με τους οποίες η η Συσπείρωση διαθέτει πολυετή συνεργασία και συναντίληψη μέσα στα όργανα του ΤΕΕ και στο κίνημα,

3. στην παράταξη της ΡΠΜ, που με σαφήνεια αναφέρεται στις ΔΚΜ και ΔΗΣΥΜ ως μνημονιακές και καταστροφικές για τους μηχανικούς και με την οποία βρισκόμαστε σε κινηματικό συντονισμό απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές για το ασφαλιστικό των μηχανικών (στο βαθμό που απέχει από συνδιαχειριστικές λογικές)

4. Σε παρατάξεις, όπως το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων, που δε συμμετείχαν στις εκλογές του ΤΕΕ, αλλά και σε συναγωνιστικές παρατάξεις που δρουν στα τοπικά επιμελητήρια (όπου σε πολλές περιπτώσεις έχουν συγκροτηθεί ελπιδοφόρες ενότητες)

 5. και στην Πανεπιστημονική με τις θέσεις και τις αναλύσεις της οποίας υπάρχει σε μεγάλο βαθμό συμφωνία, στο βαθμό βέβαια που τροποποιήσει τη σημερινή της πρακτική της απομόνωσης

Δε μπορεί να υπάρξει ένα «αριστερό ΤΕΕ» μια και απουσιάζουν οι βασικές προϋποθέσεις του, δηλαδή:

  • ένα δυναμικό και μαζικό κίνημα εργαζόμενων μηχανικών που να το διεκδικεί,
  • κοινές επεξεργασίες και θέσεις για τα ζητήματα που περιγράφουμε παρακάτω
  • κοινές δράσεις και αγώνες που να έχουν προηγηθεί
  • αξιόπιστες αντιμνημονιακές δυνάμεις που να μπορεί κανείς να συμμαχήσει μαζί τους
  • σαφής αριστερή πλειοψηφία, που με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών απλά δεν υπάρχει.

Μιλάμε συνεπώς με σαφήνεια για ένα μέτωπο το οποίο θα σταθεί με αποφασιστικότητα απέναντι στα ενδεχόμενα προεδρεία που θα συγκροτηθούν, με αντιπολιτευτική στόχευση σε όλα τα επίπεδα.

Τα “επίπεδα” ενός τέτοιου μετώπου είναι το κίνημα, οι θέσεις αλλά και τα όργανα.

Βασικότερος πυλώνας είναι η κοινή δράση και η ενίσχυση κινηματικών πρωτοβουλιών (όπως η ανοικτή συνέλευση μηχανικών) που απέδειξαν ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς στο χώρο των μηχανικών. Η ενίσχυση των σωματείων τα οποία εκπροσωπούν τους εργαζόμενους μηχανικούς σε ιδιωτικό και δημόσιο (ΣΜΤ, ΕΜΔΥΔΑΣ κλπ).

Αλλά και η από κοινού στήριξη και τροφοδοσία κινητοποιήσεων ευρύτερων (εργατικών, ενάντια στα χαράτσια και τη ληστρική φορολογία, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων κλ).

Οφείλουμε από κοινού να προχωρήσουμε σε προγραμματικό διάλογο και συνδιαμόρφωση θέσεων και απόψεων πάνω σε ζητήματα όπως:

  • για την πιστοποίηση και το νέο νόμο για το ΤΕΕ, για την οργάνωση, τη λειτουργία, το αυτοδιοίκητο του ΤΕΕ,
  • για το ασφαλιστικό, τα αποθεματικά και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων,
  • για τον Δημόσιο Χώρο, Τοπ. Αυτοδιοίκηση, τα ΣΔΙΤ, το ΕΣΠΑ, τα δημόσια έργα,
  • για το ενεργειακό ζήτημα, για την κρίση συλλογικής εκπροσώπησης, τη σωματειακή και συνδικαλιστική παρέμβαση,
  • για τις μορφές εναλλακτικής - συλλογικής οικονομίας,
  • για τους νέους όρους (μη) άσκησης του επαγγέλματος, για την επιχειρούμενη αλλαγή στα επαγγελματικά δικαιώματα

Σε ένα ΤΕΕ το οποίο μεταλλάσσεται ραγδαία προς το χειρότερο, ώστε να πλασαριστεί και να “διασωθεί” στη μνημονιακή εποχή (βλέπε πρόσφατο Νόμο), πρέπει να ξαναδούμε τη θέση των αριστερών αγωνιστικών δυνάμεων σε αυτό.


Αντιδρούμε στη μετατροπή του ΤΕΕ από γνωμοδοτικό όργανο σε τμήμα του κρατικού μνημονιακού μηχανισμού, μέσω της ανάδειξης του σε φορέα πιστοποίησης των τεχνικών επαγγελμάτων, διαδικασιών και προτύπων, στην εποικοδομητική συμβολή του ΤΕΕ στην διαδικασία επανακαθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών με συνεκτίμηση της προϋπηρεσίας, στον εξευτελισμό των νέων μηχανικών μέσα από τα προγράμματα μαθητείας, training voucher κλπ, στην επιχειρηματικοποίηση της μετεκπαίδευσης των μηχανικών μέσω του ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ, στην περεταίρω διασπάθιση των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ π.χ. με νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank.

Επιμείνουμε στη θέση μας ότι τα θεσμικά αποφασιστικά και γνωμοδοτικά όργανα του ΤΕΕ (και δευτερευόντως των ΤΣΜΕΔΕ, ΕΤΑΑ) διαπερνιούνται και αυτά από την ταξική πάλη, αποτελούν έδαφος παρέμβασης του κινήματος όχι μόνο δια της εκλογικής εκπροσώπησης που μας αναλογεί, αλλά κυρίως μέσα από κινητοποιήσεις.

Η ανάδειξη και όξυνση των αντιφάσεων μεταξύ διαφορετικών αστικών στρατηγικών στο εσωτερικό του ΤΕΕ, ο πολιτικός εκβιασμός προς την διοίκησή του με την μαζική παρουσία κινητοποιούμενων συναδέλφων, η αποκάλυψη της άσκησης σκληρής μνημονιακής πολιτικής από την ηγεσία του κάτω από την επιφάνεια ενός «αγωνιστικού» επικοινωνιακού προφίλ, αποτελούν πεδία στα οποία η μέχρι τώρα παρέμβασή μας αποδείχθηκε αρκετά παραγωγική, οφείλουμε να συνεχιστεί και να αναβαθμιστεί.

Η επίδρασή μας εντός του ΤΕΕ φυσικά, δε μπορεί να σταθεί χωρίς την κινητοποίηση μας εκτός του ΤΕΕ. Σε αυτό χρειάζεται ο συντονισμός και η μετωπική δράση όλων των διαθέσιμων κινηματικών και πολιτικών δυνάμεων για την ανυποχώρητη διεκδίκηση αιτημάτων που αγγίζουν την πληττόμενη πλειοψηφία, είναι αναγκαίος. Τα αιτήματα είναι σαφή και κατοχυρωμένα στην πράξη: εξασφάλιση περίθαλψης για όλους χωρίς προϋποθέσεις, κατοχύρωση της ιδιότητας του άνεργου μηχανικού, απαλλαγή του από ασφαλιστικές υποχρεώσεις, επίδομα ανεργίας και προνοιακές παροχές, δραστική μείωση ασφαλιστικών εισφορών, ματαίωση των κατασχέσεων και του ΚΕΑΟ, αξιοποίηση των αποθεματικών σε όφελος των μηχανικών, άμεση αποχώρηση του Ταμείου από τράπεζες, χρηματιστήρια, όχι στις πιστοποιήσεις και τους φραγμούς, πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα στο δίπλωμα του μηχανικού.

Ένα τέτοιο μέτωπο θα όφειλε, “εντός, εκτός και εναντίον” του ΤΕΕ:

  • Να διαμορφώσει κατευθύνσεις για να αποτραπεί η καταστροφή που συντελείται, σε ένα νέο πλαίσιο αξιοποίησης και ανάπτυξης των παραγωγικών υποδομών και θεσμών που έχουν διασωθεί, προτάσσοντας την ικανοποίηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
  • Να διερευνήσει και να σχεδιάσει νέους ρόλους και συνθήκες επαγγελματικής δραστηριότητας των μηχανικών. Πρέπει να προσδιορίσει τη δική μας συμβολή για να ακυρωθεί στην πράξη η εφαρμογή των καταιγιστικών αντικοινωνικών κυβερνητικών ρυθμίσεων με όρους αντίστασης, αλληλεγγύης και δημοκρατίας.
  • Να διαμορφώσει πολιτικές προκειμένου να αποτραπεί ο εξευτελισμός των όρων άσκησης του επαγγέλματος των μηχανικών. Να αποκαλύψει την σκοπιμότητα που υποκρύπτει η υποβάθμιση του ρόλου τους σε όλες τις εκφάνσεις και τις επιπτώσεις της εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
  • Να συμβάλλει σε θεσμούς κοινωνικής και λαϊκής αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης. Να ενισχύσει την αυτενέργεια και την πρωτοβουλία των μηχανικών, των εργαζομένων, της κοινωνίας. Να μετατραπεί από μνημονιακό σύμβουλο σε ενεργό σύμβουλο και συμπαραστάτη των κοινωνικών κινημάτων.

Θα μπορούσε να υπερασπίζεται την πλειοψηφία των μηχανικών και την κοινωνία, τον δημόσιο χώρο, την βιομηχανική πολιτιστική κληρονομιά, την βιοποικοιλότητα, τη διατροφική και ενεργειακή αυτοτέλεια της χώρας, την ποιότητα διαβίωσης στα χωριά και στις πόλεις;

Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Έχουμε φτάσει ένα αιώνα πίσω και η αναζήτηση κεκτημένων, ο περιορισμός του ενδιαφέροντός μας στα επιφαινόμενα μόνον της διαπλοκής και της διαφθοράς, που παίρνουν σοβαρές διαστάσεις και η «αποκατάσταση» του γνώριμου ΤΕΕ, το οποίο αποτέλεσε μέρος του προβλήματος, είναι όχι μόνο ανεπαρκείς απαντήσεις αλλά συνιστούν και μάταιες προσπάθειες.

Η αναζήτηση νέων συντακτικών αρχών για το επάγγελμα και την οργάνωση της αυτοδιοίκησής του έχει ήδη τεθεί, ώστε ένα άλλο ΤΕΕ:

  • Να αποτελεί τον τεχνικό σύμβουλο της κοινωνίας και των κινημάτων, που θα συμβάλλει στην οργάνωση και τον σχεδιασμό της παραγωγικής και βιομηχανικής δομής της χώρας με γνώμονα την ικανοποίηση των βασικών κοινωνικών αναγκών, την ορθολογική αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού, την ανατροπή του υφιστάμενου πλαισίου καπιταλιστικής ανάπτυξης, τη χειραφέτηση του τεχνικού δυναμικού της χώρας από τις επιταγές της αγοράς.
  • Να συμβάλλει στην κινητοποίηση των μηχανικών ενάντια στις καταιγιστικές αντικοινωνικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες, να ενισχύει την αυτενέργεια και την πρωτοβουλία τους, με όρους αντίστασης, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και συμμετοχής σε θεσμούς κοινωνικής και λαϊκής αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.
  • Να διαμορφώνει πολιτικές προκειμένου να αποτραπεί ο εξευτελισμός των όρων άσκησης του επαγγέλματος των μηχανικών, να αποκαλύπτει τη σκοπιμότητα που υποκρύπτει η υποβάθμιση του ρόλου τους σε όλες τις εκφάνσεις και τις επιπτώσεις της εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
  • Να αλλάξει το περιεχόμενο των δικών του δομών (καθιέρωση απλής αναλογικής, ίδρυση Τμήματος Αττικής, απόρριψη της μετατροπής της συνδικαλιστικής δράσης σε «επάγγελμα», ανοιχτή, εθελοντική και άμισθη συμμετοχή σε εισηγητικά όργανα, ομάδες και επιτροπές), με όρους αναβαθμισμένης δημοκρατίας και συνεργασίας με κοινωνικούς φορείς και κινήματα.

Οι κοινωνικές δυνάμεις που πρέπει να στηριχθεί ένα τέτοιο μέτωπο βρίσκονται στους:

  • μισθωτούς μηχανικούς, σε έναν ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της επιβολής του δελτίου παροχής υπηρεσιών, των απολύσεων, της κατάργησης των ΣΣΕ και των μισθών πείνας
  • μηχανικούς του δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, που απειλούνται με χιλιάδες απολύσεις, σε ένα υπό εξαφάνιση κοινωνικό κράτος, σε ένα δημόσιο υπηρέτη των ευνοούμενων του ΤΑΙΠΕΔ
  • άνεργους μηχανικούς που κινούνται μεταξύ μετανάστευσης και διαγραφής από το επάγγελμα
  • αυτοαπασχολούμενος μηχανικούς, τους όλο και περισσότερο κακοπληρωμένους «συνεργάτες» των μεγάλων κατασκευαστικών και μελετητικών γραφείων, εν τέλει εργαζόμενους σε πολλούς εργοδότες
  • μηχανικούς της εκπαίδευσης, που ζουν την απαξίωση του σημερινού σχολείου - πανεπιστημίου και της εργασίας τους.

Ένα τέτοιο μέτωπο μαζί με τους αγωνιζόμενους μηχανικούς, οφείλει να στείλει μήνυμα οργής στην κυβέρνηση και τα στηρίγματά της στο ΤΕΕ και να αγωνιστεί μαζί με την κοινωνία που αντιστέκεται

για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης και της πολιτικής της τρόϊκα

για απαγόρευση των απολύσεων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα

για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με Συλλογικές Συμβάσεις και δικαιώματα

για Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες και έργα με όφελος για την κοινωνία

για να μην περάσουν τα ΣΔΙΤ, οι χαριστικές συμβάσεις παραχώρησης σε τράπεζες και επενδυτές

για να μην περάσει η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και οι ιδιωτικοποιήσεις

δημόσιων αγαθών (ενέργεια - νερό - συγκοινωνίες)

για δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, ενημέρωση συγκοινωνίες

για εθνικοποίηση με κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφέλειας

για να περιέλθουν οι παραγωγικές μονάδες που καταστρέφονται και εγκαταλείπονται από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, στον έλεγχο των εργαζομένων

για αντίσταση στην φορολογική ληστεία. Άρνηση - ανυπακοή στην πληρωμή όλων των χαρατσιών

για να ακυρωθούν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι και συμβάσεις

για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση, για διαγραφή του χρέους

για ρήξη με την πολιτική και τις δομές της ΕΕ και της ΟΝΕ

για τη συντριβή του ναζιστικού φαινόμενου, για αντίσταση στον κρατικό αυταρχισμό, στη αντιδημοκρατική εκτροπή και την ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων



συσπειρωση αριστερων μηχανικων

05/02/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου