Προγραμμα Δράσης ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

Π.Ο.   Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΔΗΜΟΣΙΩΝ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ  ΑΝΩΤΑΤΩΝ  ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων  17,  104 34  ΑΘΗΝΑ

              τηλ: 210-88.16.583  fax: 210-82.59.410  e-mail: emdydas@tee.gr        URL: www.emdydas.gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2013 - 2016

     Το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΕΜΔΥΔΑΣ που προέκυψε από τις εκλογές του 15ου Τακτικού Συνεδρίου στην Αθήνα, καλείται να αντιμετωπίσει τα οξυμένα και διογκούμενα προβλήματα του κλάδου, όπως αυτά διατυπώθηκαν στις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Συνεδρίου.

Παράλληλα, το Δ.Σ. καλείται να συντονίσει τα βήματά του με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό και κοινωνικό κίνημα στη χώρα μας, για να αντιμετωπίσει από κοινού τα προβλήματα που καθημερινά προκύπτουν σε βάρος των εργαζομένων στις συνθήκες αυτής της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής.

Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ

Βρισκόμαστε σε μια εποχή και σε μια περίοδο που στη χώρα μας, στην Ευρώπη και στον κόσμο κυριαρχεί μία ιδιαίτερα οξυμένη οικονομική κρίση που έχει τη ρίζα της στην υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου. Μία επί της ουσίας δηλαδή δομική κρίση του συστήματος που εκδηλώθηκε το 2008 αρχικά στις τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, στη συνέχεια στις επενδύσεις και στη μείωση της παραγωγής και ως φυσική συνέχεια πέρασε στην εργασία, την απασχόληση και τα εισοδήματα και μέσα από την τεράστια μεταφορά πιστώσεων για τη «διάσωση» των τραπεζών δημιούργησε την «κρίση» δημόσιου χρέους. Η κρίση επιτείνεται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που πιστά υπηρετούν οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.

Παντού ενισχύεται ή ηγεμονία του χρηματιστικού κεφαλαίου, αυτού δηλ. που επενδύει, όχι στην πραγματική οικονομία, αλλά σε τίτλους. Στην ουσία πρόκειται για τον καπιταλισμό που (μέσα από "φούσκες", κρίσεις κλπ) εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από την αναδιανομή και την κατανάλωση μελλοντικών εισοδημάτων.

Στα πλαίσια αυτά, οι δυνάμεις της εργασίας – κατά κύριο λόγο – υφίστανται σκληρή εκμετάλλευση σε ένα καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα, σε μια προσπάθεια να φορτωθούν στις πλάτες τους οι συνέπειες της κρίσης.

Η χρηματοπιστωτική κρίση και ιδιαίτερα η κρίση του χρέους (δηλ. η κρίση των δημόσιων οικονομικών των κρατών αλλά και η κρίση του ιδιωτικού χρέους και των επιχειρήσεων) και η ύφεση, αποκάλυψαν τους βαθιά ταξικούς όρους με τους οποίους η Ε.Ε. οικοδομήθηκε και λειτουργεί ως μία νομισματική ένωση υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, και διατήρησης της υψηλής κερδοφορίας του μέσω των διαφόρων Συνθηκών, της Ε.Κ.Τ. και του Συμφώνου Σταθερότητας με παράκαμψη της δημοκρατικής βούλησης των λαών.

Η κρίση στη χώρα μας και η κυβερνητική πολιτική.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα τα τελευταία τρία χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη ταξική λεηλασία των εργασιακών, εισοδηματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας. Σε τούτη τη δύσκολη στιγμή είναι απαραίτητες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι πλέον σαφείς και κατηγορηματικές τοποθετήσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η κρίση στην Ελλάδα συνδέεται με το Ευρωπαϊκό και διεθνές νεοφιλελεύθερο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά και με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας όλη την προηγούμενη περίοδο από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

Η στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου (κεφαλαιοποίηση των κερδών), η κοινωνικοποίηση των χρεών των επιχειρήσεων και των τραπεζών, οι πρακτικές του πελατειακού κράτους, οι φοροαπαλλαγές, η φοροδιαφυγή, οι εισφοροαπαλλαγές, η εισφοροδιαφυγή, η συστηματική διαπλοκή, η διάχυτη διαφθορά, συγκροτούν τον ταξικό χαρακτήρα του χρέους.

Η Κυβέρνηση και συνολικά το ελληνικό οικονομικό – πολιτικό σύστημα, θεώρησε την κρίση ως ευκαιρία για έναν πιο σκληρό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, με στόχευση και τις κατακτήσεις του εργατικού και μαζικού κινήματος των τελευταίων 100 χρόνων.

     Λόγω και των αντιλαϊκών επιλογών της Κυβέρνησης διαδοχικά μνημόνια ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας κλπ. σε πλήρη πολιτική και οικονομική ταύτιση με την ΕΚΤ, Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., στο όνομα "της σωτηρίας της Πατρίδας" εφαρμόζονται τα πιο σκληρά, ανάλγητα και απάνθρωπα μέτρα εναντίον των πλατιών λαϊκών στρωμάτων με θύματα τους μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες και αγρότες, τις γυναίκες και τη νέα γενιά αφήνοντας στο απυρόβλητο τους μεγαλοκεφαλαιούχους, τους τραπεζίτες και όλους εκείνους που επωφελήθηκαν την περίοδο της οικονομικής επέκτασης.

Λείπει παντελώς ο αναπτυξιακός σχεδιασμός με ένα ΠΔΕ που συνεχώς μειώνεται σπρώχνοντας την χώρα σε βαθύτερη ύφεση, απαξιώνονται δε ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στον Δημόσιο Τομέα και ειδικότερα οι Διπλωματούχοι  Μηχανικοί.

Τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν αποτελούν απάντηση στην κρίση, αντίθετα την εντείνουν και την παροξύνουν μέσα από την κατεδάφιση αυτού που έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος, την εργασιακή ασφάλεια και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.

Μέσα στην τριετή μνημονιακή περίοδο έχουμε υποστεί:

1) Σπίλωση του Δημόσιου τομέα και των υπαλλήλων του, για να διευκολυνθεί η συνέχεια και η παραπέρα διεύρυνση της ιδιωτικοποίησής του, οι απολύσεις και η νέα ομηρία και τρομοκρατία για όσους μείνουν.

2) Μεγάλες απώλειες στις αποδοχές μας.

3) Δραματική υποχώρηση των εργασιακών και επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.

4) Αναδιάρθρωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και βίαιης ανατροπής ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας, που οδηγούν στην κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων μέσα από την μεγάλη κλοπή των αποθεματικών τους (PSI), αβάσταχτες αυξήσεις στις εισφορές και τεράστιες μειώσεις στις συντάξεις.  

5) Αύξηση της φορολογίας (κυρίως έμμεσοι φόροι) που περιορίζει δραματικά την αγοραστική μας δύναμη.

6) Σημαντική υποχώρηση των κοινωνικών παροχών, καθώς και των παροχών υγείας και παιδείας που συστηματικά σπρώχνονται στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Επιπρόσθετα η παρούσα τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) όπως και οι προηγούμενες, από κοινού με την τρόϊκα (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) και την οικονομική ολιγαρχία, μη έχοντας πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν την εφαρμογή των σκληρών μνημονιακών μέτρων και τη διατήρηση της κυβερνητικής συνοχής και βιωσιμότητας, μέσα από ένα αυταρχικό, αντιδημοκρατικό κατήφορο που δεν έχει τελειωμό. Είναι πλέον καθημερινότητα η πρακτική διακυβέρνησης μέσω διαταγμάτων, πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και συνταγματικών παραβιάσεων, η δραματική υποβάθμιση του κοινοβουλίου και της δημοκρατίας, ο κλιμακούμενος αυταρχισμός και η καταστολή των λαϊκών αντιστάσεων κάθε κοινωνικής ομάδας που μπαίνει σε αγωνιστική διαδικασία, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η ποινικοποίηση των απεργιών και οι πολιτικές επιστρατεύσεις κλπ, την ίδια στιγμή που επιχειρείται η συγκάλυψη πολιτικών και ποινικών ευθυνών των κυβερνητικών συμμάχων, αφήνεται στο απυρόβλητο η διαφθορά, η διαπλοκή και η φοροδιαφυγή, μειώνεται η φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα και χαρατσώνονται οι λαϊκές τάξεις με κάθε είδους φορολογία (άμεση, έμμεση, χαράτσια). Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το κατεστημένο στη χώρα μας θα μετέλθει κάθε  μέσο για να συνεχιστεί η πολιτική των μνημονίων και της ακόμη πιο συντηρητικής αναδιάρθρωσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.   

Για το ξεπέρασμα της κρίσης

Είναι κατανοητό ότι όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μια προσωρινή κατάσταση που σύντομα θα περάσει. Ούτε μπορεί να ξεγελάσουν κανένα οι υποσχέσεις για επερχόμενη ανάπτυξη και τελευταίες θυσίες και να εθελοτυφλούμε για το μέλλον που μας επιφυλάσσουν κυβέρνηση, τρόικα κα οι σημερινές κυρίαρχες δυνάμεις. Σ’ αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να έχει τη βεβαιότητα ότι δεν τον αφορά, ότι αυτός θα ξεφύγει. Όλοι είμαστε υποψήφια θύματα, το σύνολο του κόσμου της εργασίας, γιατί πρόκειται για έναν καθολικό πόλεμο αφενός της ολιγαρχίας του πλούτου και του πολιτικού προσωπικού που την υπηρετεί, με στόχο να προστατεύσουν και να διευρύνουν τα κέρδη τους, και αφετέρου του κόσμου της εργασίας για ουσιαστική δημοκρατία, κοινωνικό κράτος, ελπίδα και προοπτική, για αξιοπρεπή ζωή.

Η συγκυρία και η ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου απαιτούν τη διαμόρφωση των καλύτερων προϋποθέσεων συνολικής αγωνιστικής απάντησης και πάλης, καθώς οι αποσπασματικοί αγώνες (κλαδικοί ή ανά χώρο εργασίας) δεν είναι στις κρίσιμες αυτές συνθήκες αποτελεσματικοί. Όλοι οι εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι άνεργοι, οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι πρέπει να οργανώσουμε μαζική – αγωνιστική απάντηση αντίστασης και αλληλεγγύης, έναν πρώτιστα πολιτικό αγώνα διαρκείας -ώστε να μπορεί να είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος- για να ανατρέψουμε αυτή την καταστροφική για τη χώρα μας και το λαό πολιτική και αυτούς που την επιβάλλουν. Να ακυρώσουμε τα μέτρα, τα μνημόνια και τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες επιλογές.  Να δημιουργήσουμε ελπίδα και προοπτική βάζοντας πάνω από τα κέρδη τους την κοινωνία και τις ανάγκες της. Οι παρακαταθήκες υπάρχουν. Είναι οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες που σημάδεψαν αυτή την τριετία. Οι μεγάλες πανεργατικές απεργίες, το κίνημα «δεν πληρώνω», οι λαϊκές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και τις πλατείες όλης της χώρας, οι αγώνες για τα περιβαλλοντικά και άλλα σοβαρά ζητήματα (Χαλκιδική, Κερατέα κλπ).

Ένα τέτοιο πλατύ, πολύμορφο κοινωνικό μέτωπο και η ανάπτυξη μαζικών αγώνων με άξονες τη στήριξη του εισοδήματος, την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, την προστασία της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος, την αναβάθμιση της εργασίας, την απασχόληση, την ανάδειξη της σημασίας του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου, την δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας και την αναδιανομή του πλούτου, αποτελεί την προϋπόθεση για τον απεγκλωβισμό από τα μνημονιακά δεσμά και τη χάραξη μιας εναλλακτικής πορείας προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας.

Από την προσπάθεια φυσικά αυτή, για τη δημιουργία ενός ευρύτατου κινήματος αντίστασης και ανατροπής αυτής της πολιτικής, ο χώρος των Διπλωματούχων Μηχανικών (Μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, Ελεύθεροι Επαγγελματίες  κλπ,) αποτελεί βασική μας προτεραιότητα, εξαιτίας και των πολλών κοινών προβλημάτων.         

Πιο συγκεκριμένα για τον εναλλακτικό αυτό δρόμο διεξόδου από την κρίση, προβάλλουμε και διεκδικούμε :

ΓΕΝΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

·           Άμεσος απεγκλωβισμός από τον μηχανισμό «στήριξης» που συγκρότησε η ΕΕ, το ΔΝΤ  και η ΕΚΤ και την πολιτική τους με κατάργηση των μνημονίων, των νόμων και των συμβάσεων που απορρέουν από αυτόν.

·           Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

·           Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές θυσίες που εξαθλιώνουν τον Ελληνικό λαό στο όνομα του Ευρώ, και απαιτείται ρήξη με τις κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ.

·           Εθνικοποίηση του Τραπεζικού συστήματος, που ούτως ή άλλως στηρίζεται με Δημόσιο χρήμα και εγγυήσεις πάνω από 200 δισ. €., που φορτώνεται σαν χρέος η Ελληνική κοινωνία.

·           Άμεσο πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Να μπει τέλος στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, των πάσης φύσεως συμβάσεων παραχώρησης, των ΣΔΙΤ των ΑΕ του Δημοσίου και των πάσης φύσεως συμβούλων που κατακλύζουν το Δημόσιο. Ανάκτηση από το δημόσιο των πιο κρίσιμων στρατηγικών κλάδων και επιχειρήσεων της οικονομίας. Αύξηση και αναδιάρθρωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, ώστε να καταστούν κεντρικός μοχλός για την αναπτυξιακή, παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας με στόχο την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και όχι την εκμετάλλευσή τους από τα κρατικοδίαιτα παρασιτικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Εφαρμογή ειδικών κλαδικών πολιτικών με ιδιαίτερη έμφαση στη διατροφική αυτάρκεια, την ενεργειακή επάρκεια, τα έργα υποδομής, την αγροτική οικονομία, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον ήπιο τουρισμό και τις νέες τεχνολογίες, με σεβασμό στο περιβάλλον.

·           Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, fast track, eldorado gold, ενεργειακούς πόρους κλπ).

·           Δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία,  φθηνές συγκοινωνίες και κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, θέρμανση, τηλεπικοινωνίες κλπ).

·           Προώθηση ενός στρατηγικού σχεδίου που με ομαλά βήματα θα θέσει τα θεμέλια της δημοκρατικής, διοικητικής ανασυγκρότησης του κράτους, θα αποκαθιστά την αξιοπιστία του, θα λειτουργεί με διαφάνεια και αξιοκρατία, θα καταπολεμά την διαφθορά, τη γραφειοκρατία και τη ρουσφετολογία και θα γίνεται έτσι ικανό και αξιόπιστο εργαλείο ανάπτυξης και κοινωνικής συνεισφοράς, με ταυτόχρονη καθολική κινητοποίηση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.

·           Μέτωπο απέναντι στις δρομολογημένες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μέσω των ψευδεπίγραφων αξιολογήσεων, της συρρίκνωσης των δομών των δημόσιων υπηρεσιών κλπ.

·           Στρατηγική στήριξης, με σειρά άμεσων μέτρων, των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, των μικρών και πολύ μικρών επαγγελματιών και βιοτεχνών και της αγροτικής παραγωγής.

·           Ανάκτηση της καταπατημένης δημόσιας γης.

·           Δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση σύμφωνα με τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να φορολογηθεί επιτέλους σ΄ αυτή τη χώρα και ο πλούτος που βρίσκεται σε μόνιμη ασυλία και να ελαφρυνθούν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

·           Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων που εξάλλου έχουν αποδειχθεί πεδίο διαπλοκής και διαφθοράς.

·           Υπεράσπιση, στήριξη και αναβάθμιση του δημόσιου, αναδιανεμητικού, κοινωνικού χαρακτήρα του συνταξιοδοτικού συστήματος και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

·           Προστασία και ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων και χτύπημα της ακρίβειας. Θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, καθώς και της εγγυημένης πρόσβασης σε δημόσια αγαθά και βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.

·           Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγώνων.

·           Αντίθεση στο φασισμό και στη νεοναζιστική βία. Οι νεοναζί δεν χωράνε ούτε στα σωματεία, ούτε πουθενά.

ΚΛΑΔΙΚΑ  ΑΙΤΗΜΑΤΑ

1.      Οικονομικά

·           Κατάργηση του ν. 4024/2011, διεκδίκηση μισθολογίου που θα αποτιμά το εξειδικευμένο έργο και τις ιδιαιτερότητες του Διπλ. Μηχανικού, με ελάχιστο άμεσο στόχο την επαναφορά των αποδοχών μας στην προ μνημονίων περίοδο.

·           Αναγνώριση του χρόνου προϋπηρεσίας από την ημερομηνία απόκτησης της άδειας άσκησης του επαγγέλματος, που δίνεται από πιστοποιημένο Φορέα της πολιτείας (ΤΕΕ) μετά από εξετάσεις και αποτελεί προϋπόθεση διορισμού στο Δημόσιο.

·           Άμεση ρύθμιση για την αύξηση των πόρων που αφορούν δαπάνες για εκτός έδρας μετακινήσεις ώστε να διασφαλίζονται οι απαιτούμενες πιστώσεις και παράλληλα εξασφαλίζεται η προκαταβολή της αναγκαίας δαπάνης, η οποία να ανταποκρίνεται στο πραγματικό κόστος της μετακίνησης, ώστε να εκτελείται απρόσκοπτα το έργο των Διπλ. Μηχανικών. Να προβλεφτεί διάταξη για την ιδιαιτερότητα των μετακινήσεων σε περιφέρειες που απαρτίζονται ή περιλαμβάνουν νησιά.

·           Διεκδίκηση της απόδοσης του 6‰, που άλλωστε δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, συνεχίζει δε να καταβάλλεται από τους εργολήπτες ως ποσοστό απομείωσης του εργολαβικού οφέλους, και συγκεντρώνεται στο ΤΣΜΕΔΕ.

2.      Θεσμικά

·           Καμία απόλυση Διπλ. Μηχανικού, μέσω ψευδεπίγραφων αξιολογήσεων δομών και προσωπικού, καταργήσεις και συγχωνεύσεις Οργανισμών. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στη διαδικασία αξιολόγησης που έχει μοναδικό στόχο την νομιμοποίηση των απολύσεων.

·           Διατήρηση του Δημόσιου χαρακτήρα των Τεχνικών Υπηρεσιών και αναβάθμισή τους, προς όφελος των κοινωνικών αναγκών και του περιβάλλοντος.

·           Περιφρούρηση της ύπαρξης και του δεσμευτικού χαρακτήρα του χωροταξικού, πολεοδομικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού σε όλα τα επίπεδα, καθώς και των φορέων που τον υλοποιούν στα δύο μητροπολιτικά κέντρα της χώρας (ΟΡΣΑ και ΟΡΘΕ), σε όφελος των συμφερόντων του λαού μας και του περιβάλλοντος.

·           Κατάργηση του «Καλλικράτη» και ανασχεδιασμός όλων των δομών Αυτοδιοίκησης με ενίσχυση αρμοδιοτήτων και πόρων, με γνώμονα την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και τις πραγματικές συνθήκες της χώρας (γεωγραφικές, πολιτιστικές, οικονομικές κλπ).

·           Κατάργηση των διατάξεων του ν. 4093/2012, που αδικαιολόγητα και άκριτα διευρύνουν και αυστηροποιούν το πειθαρχικό δίκαιο. Διεκδίκηση της επέκτασης των ρυθμίσεων για την Νομική μας κάλυψη σύμφωνα με τις προτάσεις μας. 

·           Διεκδίκηση, στον αντίποδα της μνημονιακής πολιτικής και του περιορισμού στις προσλήψεις, την άμεση κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν στο σύνολο των Τεχνικών Υπηρεσιών, αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και διεύρυνση του τεχνικού αντικειμένου. Επιπρόσθετα αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων με προσδιορισμό συγκεκριμένων δράσεων για την αναβάθμιση των Τεχνικών Υπηρεσιών.

·           Κατάργηση του Ν.3389/2005 για τις ΣΔΙΤ, την αναθεώρηση των απαράδεκτων συμβάσεων παραχώρησης που ήδη έχουν συναφθεί, τον αποκλεισμό της σχετικής μεθόδου στο μέλλον καθώς και τον τερματισμό της μεταφοράς αρμοδιοτήτων των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δημοσίου σε ΑΕ. Τη δημιουργία μετώπου μαχητικής αντίδρασης σ’ αυτήν την πολιτική με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, κινήματα πολιτών και συνδικαλιστικές οργανώσεις.

·           Άμεση νομοθετική ρύθμιση για τον προσδιορισμό προβαδίσματος για την κατάληψη θέσεων ευθύνης Δ/νσης, Τμήματος ή Γραφείου στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δημοσίου των Ν.Π.Δ.Δ., των νέων Περιφερειών και των Δήμων  ως προϊσταμένων κατά προτεραιότητα υπαλλήλων του κλάδου Π.Ε. Μηχανικών, και μόνον ελλείψει αυτών να επιτρέπεται η κατάληψη από υπαλλήλους άλλου Κλάδου.

·           Συνέχιση και αναβάθμιση της μέχρι σήμερα προσπάθειας της Ομοσπονδίας σχετικά με την Επιμόρφωση - Κατάρτιση των συναδέλφων Διπλ. Μηχανικών του Δημοσίου ιδιαίτερα σε θέματα τεχνικού αντικειμένου, η οποία τα τρία τελευταία μνημονιακά χρόνια έχει πλήρως παγώσει παρά τις αλλεπάλληλες αλλαγές της τεχνικής νομοθεσίας που έχουν συντελεστεί και μάλιστα με πολύ προχειρότητα αντιφάσεις και ασάφειες.

·           Νομοθετική ρύθμιση από το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας έτσι ώστε μετά το πέρας των ενιαίων και αδιαίρετων πενταετών βασικών σπουδών, να χορηγείται master.

3.      Ασφαλιστικά

·           Αναπλήρωση της απώλειας των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ λόγω του ληστρικού «κουρέματος».

·           Άμεση εξόφληση της οφειλής του Κράτους (600 εκατ €) από την τριμερή συμμετοχή του.

·           Κατάργηση του νόμου 2469/1997 που μας υποχρεώνει να καταθέτουμε τα αποθεματικά μας (αποκλειστικά χρήματα των Μηχανικών) στην Τράπεζα Ελλάδας.

·           Καμία περικοπή ιατροφαρμακευτικής παροχής, απεμπλοκή από τον ΕΟΠΥΥ με αυτούς τους όρους λειτουργίας. Αύξηση των παροχών και των καλύψεων.

·           Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

·           Κατάργηση των άδικων, εξοντωτικών και αναποτελεσματικών αυξήσεων στις εισφορές, που επιβλήθηκαν από τις μνημονιακές νομοθεσίες (μεσοπρόθεσμο), καθώς και  των δραματικών μειώσεων στις συντάξεις.

·           Πλήρης και αξιοπρεπής υγειονομική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ασφαλισμένους του ΤΣΜΕΔΕ.

·           Διασφάλιση, με το μικρότερο ρίσκο των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ, χωρίς τραπεζικά και χρηματιστηριακά παιχνίδια, μέσα από μια σοβαρή επενδυτική πολιτική, προσαρμοσμένη στις ανάγκες ενός ασφαλιστικού ταμείου, με ένταξη σε αυτόν τον σχεδιασμό της απεμπλοκής από την Τράπεζα Αττικής.

·           Να δοθεί η δυνατότητα στο ΤΣΜΕΔΕ να προσλάβει το απαιτούμενο προσωπικό ώστε να καλύψει με επάρκεια τις ανάγκες των ασφαλισμένων του.

·           Να εφαρμοστεί η λειτουργία του θεσμοθετημένου Κλάδου Ειδικών Παροχών και Ταμείου Ανεργίας.

·           Να επανέλθει η 35ετία, όχι στην αύξηση των ορίων ηλικίας.

ΔΡΑΣΕΙΣ

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, οφείλει να αναπτύξει πολύπλευρη δραστηριότητα σε όλα τα επίπεδα παρέμβασης και κυρίως αγωνιστική δράση  δημιουργώντας συνθήκες για συμμαχίες και μέτωπα με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, απαραίτητη προϋπόθεση για αποτελεσματική αντίσταση (και ανατροπή) στις βίαιες και βάρβαρες πολιτικές που δέχονται συνολικά οι εργαζόμενοι.

Προκύπτει λοιπόν ως αδήριτη ανάγκη όπως έχει ήδη καταγραφεί  ότι η όποια αντίσταση στην σημερινή (και μελλοντική) σκληρή πραγματικότητα, δεν μπορεί να είναι αποσπασματική γιατί θα είναι αναποτελεσματική, θα πρέπει να στηρίζεται στην ευρύτερη δυνατή ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και οι αγωνιστικές δράσεις μας να διαμορφώνονται μέσα από ευρύτερα μέτωπα εργαζομένων και των συνδικαλιστικών τους φορέων στη βάση των κοινών προβλημάτων.  Ωστόσο οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας την πρόδηλη αναντιστοιχία μεταξύ της οξύτητας της επίθεσης της Κυβέρνησης στους εργαζόμενους και της σχεδιασμένα υποτονικής αντίδρασης που προβάλλει το συνδικαλιστικό κίνημα, ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια έκφρασή του ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Η μάχη πρέπει να δοθεί στη βάση, με συνελεύσεις εργαζομένων συνεχείς περιοδείες, επαφές και συνεργασίες με Α΄βάθμια Σωματεία και Ομοσπονδίες με ιδιαίτερη βαρύτητα σε Φορείς που βρίσκονται σε αντιμνημονιακή και αγωνιστική κατεύθυνση αφενός και αφετέρου που συνδέονται με όμορους κα συναφείς στόχους με τον Κλάδο μας.

Στα πλαίσια αυτά θα αξιοποιηθούν και οι μέχρι σήμερα δοκιμασμένες μορφές αγώνα όπως τα μπλοκαρίσματα δημοπρασιών, η αποχή από συγκεκριμένα καθήκοντα, η δημόσια παρέμβαση σε περιπτώσεις δημοπρατήσεων έργων με ελλείψεις που αναδεικνύονται από τους συναδέλφους μας και παρόλες τις ενστάσεις τους αγνοούνται εξαιτίας πιέσεων (αδειοδοτήσεις, περιβαλλοντικούς όρους κλπ.), διαδικασία που μπορεί να αποδειχθεί  το ίδιο αποτελεσματική με τα δυναμικά μπλοκαρίσματα, και κάθε μορφή που θα αναδείξει το κίνημα μέσα από τις κινητοποιήσεις του.

Με βάση τα παραπάνω το Δ.Σ. άμεσα :

·       Ενημερώνει την Κυβέρνηση για το σύνολο των αιτημάτων μας, θέτοντας ως όριο για την επίλυση των πλέον ώριμων από αυτά το Φθινόπωρο του 2013. 

·        Ενημερώνει τις Α΄ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ καθώς και τους συναδέλφους  μέσω Γενικού Συμβουλίου, ανακοινώσεων, Έκτακτων Γενικών Συνελεύσεων κλπ., αναλύοντας το τι επιδιώκουμε και τι προσδοκούμε, καλώντας τους συγχρόνως σε αγωνιστική ετοιμότητα.

·       Συντονίζεται με άλλους φορείς για αγωνιστική απάντηση στις επερχόμενες απολύσεις – διαθεσιμότητες κλπ.

Παράλληλα η Ομοσπονδία θα πρέπει να προχωρήσει  σε διάλογο με στόχο στρατηγικές συμμαχίες με κοινό πρόγραμμα δράσης με άλλες Ομοσπονδίες προκειμένου να καταστεί ο αγώνας μας αποτελεσματικότερος. Βάση του διαλόγου μπορούν να αποτελέσουν τα παρακάτω :

·           Οι Συμπράξεις Δημόσιου και  Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), Συμβάσεις Παραχώρησης, αντικατάσταση ή υποκατάσταση Τ.Υ. από Α.Ε., δράσεις που μπορούν να διασφαλίσουν το Δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, τις χρήσιμες και απαραίτητες δομές του, τις θέσεις εργασίας.

·           Η διασφάλιση του Δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος Ασφάλισης που το οδηγούν οι Κυβερνητικές πολιτικές στη διάλυση.

·           Η απρόσκοπτη χρηματοδότηση των εκτός έδρας μετακινήσεων.

·           Η διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων στις αποδοχές. 

·           Οι ουσιαστικές Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο.

       Οι Φορείς με τους οποίους έχουμε κοινά προβλήματα είναι ενδεικτικά :

·           Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, τα Σωματεία και οι Σύλλογοι Μηχανικών του Ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ.

·           Η Ομοσπονδία υπαλλήλων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.

·           Η Ομοσπονδία υπαλλήλων των Περιφερειών.

·           Η Ομοσπονδία υπαλλήλων των Δήμων.

·           Κλαδικές Ομοσπονδίες, των εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ), νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) κλπ.

·           Η ΠΟΣΕ ΥΠΕΧΩΔΕ και οι ομοσπονδίες των Υπουργείων.

·           Η ΠΟΜΗΤΕΔΥ, Σύλλογος Εργοδηγών κλπ.

·           Κάθε άλλος συνδικαλιστικός Φορέας του Δημοσίου ή του Ιδιωτικού τομέα με τον οποίο δημιουργούνται οι προϋποθέσεις συνεργασίας και κοινής δράσης.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

·           Πρώτης προτεραιότητας ζήτημα που αντιμετωπίζει το Δ.Σ, είναι η επίλυση του οικονομικού ζητήματος που σχετίζεται ευθέως με την ίδια την ύπαρξη της Ομοσπονδίας καθώς επίσης και των Α΄βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ.

Η διακοπή του πόρου 6‰ από τον Οκτώβριο του 2011 που ως γνωστό χρηματοδοτούσε την λειτουργία της Ομοσπονδίας και των Α΄βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ, έχει στραγγαλίσει τους συνδικαλιστικούς Φορείς του Κλάδου μας με σοβαρότατες πλέον συνέπειες στη δράση και λειτουργία τους.

Η σκληρή λιτότητα, που με αποφάσεις του προηγούμενου Δ.Σ. της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, επιβλήθηκε, στερώντας βέβαια την δυνατότητα τακτικών Συμβουλίων, περιοδειών στις Α΄ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ, την συνέχιση έκδοσης του περιοδικού την κάλυψη δαπανών για νομική υποστήριξη κλπ., δημιουργώντας σημαντική υποβάθμιση στην λειτουργία και δράση της Ομοσπονδίας, ανάλογα δε προβλήματα δημιουργήθηκαν και στις Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ, αυτονόητα, το μόνο που απέδωσε ήταν χρονική παράταση της επιβίωσης μέχρι το 15^ο Συνέδριο.

Η λύση συνεπώς στο πρόβλημα δεν μπορεί να είναι άλλη από την τακτική είσπραξη συνδρομής από τους συναδέλφους μέλη μας, σύμφωνα και με την απόφαση του τελευταίου Συνεδρίου.

Η συνδρομή και η δημιουργία ουσιαστικού μητρώου (οικονομικά τακτοποιημένων) μελών είναι πρώτης προτεραιότητας ζήτημα συνολικά για τον Κλάδο. Η μέχρι σήμερα έγγραφες προτροπές προς τις Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα, θα πραγματοποιηθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα μια εκτεταμένη ΄΄καμπάνια΄΄ με στόχο να ευαισθητοποιήσει κάθε συνάδελφο που στις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες που βιώνουμε, αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα ύπαρξης του συνδικαλιστικού του Φορέα ενεργού και δραστήριου και όχι ανενεργού και ανήμπορου για την παραμικρή δράση. Στην επιτυχία αυτού του στόχου απαιτείται η συστράτευση όλων των δυνάμεων του Κλάδου δηλ. εκλεγμένοι στα Δ.Σ., εκλεγμένοι αντιπρόσωποι καθώς και κάθε ενεργός συνάδελφος.

·           Προτροπή στις Α΄ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ για ίδρυση Τμημάτων στη βάση και της νέας Διοικητικής Διάθρωσης (Καλλικράτης), καθώς και την πραγματοποίηση συστηματικών περιοδειών και συνελεύσεων σ΄ όλους τους χώρους δουλειάς με στόχο την ενημέρωση των συναδέλφων και την συσπείρωση τους στην ΕΜΔΥΔΑΣ έτσι ώστε να αποφύγουμε την αδράνεια και την απομαζικοποίηση.  

·            Προώθηση της αποκέντρωσης της δουλειάς του Δ.Σ. της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ  διατηρώντας κυρίως τον κεντρικό σχεδιασμό – προγραμματισμό, τις επιτελικές λειτουργίες και το συντονισμό του συνόλου των προσπαθειών του κινήματος, έτσι ώστε αφ΄ ενός μεν να καταστεί αποτελεσματικότερη η προσπάθεια όλων μας, αφ΄ ετέρου να ενεργοποιήσει τις Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ και κυρίως τους νέους συναδέλφους που πρέπει να εμπλουτίσουν το συνδικαλιστικό δυναμικό μας.

Με τα μεμονωμένα προβλήματα των συναδέλφων οφείλουν να ασχολούνται αποκλειστικά οι Α’ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ και όχι η Ομοσπονδία , εκτός των περιπτώσεων που τα προβλήματα έχουν γενικότερο ενδιαφέρον για τον κλάδο.

·           Το τελευταίο διάστημα συστηματικά, Κυβέρνηση και ΜΜΕ, προκειμένου να επιβάλλουν στην κοινωνία τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις και την διάλυση του Δημοσίου, σπιλώνουν συστηματικά τους εργαζόμενους στο Δημόσιο με ιδιαίτερες αναφορές στον Κλάδο μας, εκμεταλλευόμενοι τα υπαρκτά μεν, μειοψηφικά δε φαινόμενα διαφθοράς. Μας δυσφημούν συνεπώς συνολικά προκειμένου να αποδομήσουν τον Δημόσιο Τομέα, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο την προσπάθεια της πλειοψηφίας των συναδέλφων μας, που με εντιμότητα και σε αντίξοες συνθήκες ( εργασιακή ανασφάλεια, θεσμική υποβάθμιση, χαμηλές αμοιβές, ανοργάνωτες και υποβαθμισμένες Υπηρεσίες κλπ.), προσφέρουν πολύτιμο έργο στο κοινωνικό σύνολο.

Με βάσει τα παραπάνω και επειδή ουδέποτε το κίνημα των Μηχανικών κάλυπτε τέτοιου είδους φαινόμενα, θέλουμε να καταθέσουμε δημόσια, ότι καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε περίπτωση που πιστοποιημένα Μηχανικοί έχουν εμπλακεί σε καταστάσεις διαφθοράς και συναλλαγής με οικονομικά ή άλλα ιδιοτελή οφέλη, προτρέποντας ταυτόχρονα τα Δ.Σ. των Α΄βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ να προβάλλουν αυτή μας τη θέση σε κάθε ευκαιρία ώστε να βοηθήσουμε και εμείς στην εξάλειψη τέτοιων νοσηρών φαινομένων.  

·       Η οικονομική αδυναμία κάνει απαγορευτική τη λειτουργία Μόνιμων Επιτροπών και Ομάδων Εργασίας, συνεπώς επιβάλλεται η αξιοποίηση των Α΄ βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ με ανάθεση καθηκόντων από το Δ.Σ. για επεξεργασία ειδικών ή και γενικών θεμάτων. Για παράδειγμα η ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά , αναπτύσσοντας τμήματα σε όλα τα Υπουργεία και ΝΠΔΔ μέσα από τα οποία θα μπορούσε να τροφοδοτήσει και την Ομοσπονδία με επεξεργασμένες θέσεις ανά τομέα, έγκαιρα και έγκυρα, αξιοποιώντας τους συναδέλφους που εργάζονται εκεί.

·           Γενικά Συμβούλια, που εναλλακτικά και για λόγους οικονομίας στην παρούσα φάση μπορεί να έχουν τη μορφή  τακτικής σύγκλισης των Προέδρων των Α΄ βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ.

     Παράλληλα θα συνεχίσουμε τη συνεργασία και την κοινή δράση με Φορείς του Δημοσιοϋπαλληλικού – Εργατικού  Κινήματος της χώρας μας, τους Κοινωνικούς και Πολιτικούς Φορείς, ενώ ταυτόχρονα θα αναζητήσουμε δίαυλους επικοινωνίας με Φορείς του Ιδιωτικού τομέα για ζητήματα ειδικού ενδιαφέροντος όπως οι ΣΔΙΤ, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων στα εργοτάξια, τα εργατικά ατυχήματα κλπ.

     Παραμένει στους στόχους μας η ανάπτυξη σχέσεων για παροχή έμπρακτης βοήθειας και αλληλεγγύης σε δομές που παρέχουν στήριξη και προστασία στους δοκιμαζόμενους από την φτώχεια και την ανεργία συμπολίτες μας, σε πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες κλπ.

     Το παρόν πρόγραμμα δράσης, του οποίου αναπόσπαστα κείμενα είναι η απόφαση του 15^ου Συνεδρίου, εγκρίθηκε στη συνεδρίαση  της  5/6/2013  του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Η υλοποίησή του επαφίεται στη συνέπεια και την άοκνη συνδικαλιστική δράση και πρακτική, όχι μόνον των μελών του Δ.Σ. αλλά όλων των συναδέλφων Μηχανικών του Δημοσίου.