Κοκτέιλ ήλιος

Αναδημοσίευση από τον Techie Chan

Το πασόκ το νεώτερο είχε μερικά μοτίβα για να κυβερνά. Τα οποία συμβάδιζαν με την εποχή του. Μέρος της τεράστιας σημερινής του αδράνειας, οφείλεται σε αυτό το σάστισμα που προκαλεί σε έναν ταχυδακτυλουργό η συνείδηση πως αυτά τα κόλπα πια δεν δουλεύουν. Επειδή όμως δεν ξέρει να κάνει άλλα επιμένει.

Η βασική συνταγή είχε λίγο πολύ ως εξής. Έπαιρνες δύο μεζούρες κοινωνικές συμμαχίες, μία μεζούρα συνενοχή, τρεις μεζούρες νεοφιλελεύθερα κόλπα κατευθείαν από τα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, δυο μεζούρες ντόπια επιχειρηματικά λαμόγια, μια μεζούρα δωράκια για το έσω κόμμα και μισή μεζούρα από τη μόδα της ημέρας.

Με αυτούς τους καταπληκτικούς οιωνούς ξεκίνησε και το πρόγραμμα ήλιος. Μέσα στην καταχνιά της κρίσης το πασόκ έψαχνε διέξοδο. Κάτι που τα φύκια του αστακού ή τα καζίνα του ελληνικού δεν μπορούσαν να προσφέρουν. Γι’ αυτό και έβαλε μπρος το πρόγραμμα ήλιος.

Ας ξεκινήσουμε από τη μόδα της ημέρας. Η εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας μέσω των φωτοβολταϊκών είναι μια αναμφίβολα πολύ καλή ιδέα, ειδικά για μια χώρα με τόση ηλιοφάνεια σαν την ελλάδα. Τα φ/β έχουν τρομερά πλεονεκτήματα καθώς παράγουν ήπια καθαρή ενέργεια ακριβώς στον τόπο κατανάλωσης, δεν χρειάζονται συντήρηση και ζουν με άνεση μια εικοσαετία. Είναι μάλιστα εύκολο να κατασκευαστούν εντός της χώρας και έτσι να δημιουργήσουν και μια πηγή εσωτερικής ζήτησης. Προκειμένου λοιπόν διαδοθούν, η κυβέρνηση διέταξε τη ΔΕΗ να αρχίσει να επιδοτεί το ρεύμα που θα παράγονταν από φ/β. Η τιμή ορίστηκε πριν από αρκετά χρόνια στα 45 με 50 λεπτά την kW/h, όταν το κόστος των πιο φθηνών φ/β ήταν περίπου στα 4-5ευρω/Watt.

Τα πρώτα χρόνια κύλησαν ήρεμα και κανείς δεν ασχολούνταν με το σπόρ. Πριν από 5 χρόνια είχα υπολογίσει (με κόστος φ/β 4-5ευρώ/watt) πως μια συνετή επένδυση σε φ/β με προσωπική εργασία, θα μπορούσε να έχει ένα ROI (return on investment) περί του 12-15% το έτος. Αυτό σημαίνει πως σε 8 χρονάκια θα είχες αποσβέσει την αρχική σου επένδυση και θα σου έμεναν κι άλλα τόσα να βγάλεις το κέρδος σου. Μπούρδες δηλαδή για τον ελληνικό καπιταλισμό.

Τα χρόνια πέρασαν, η κρίση ήρθε και οι τιμές των φ/β κατέρρευσαν. Εδώ και ένα χρόνο μπορείς να βρεις πολύ εύκολα φ/β με κόστος περί το 1 ευρώ/Watt. Και ξαφνικά άναψαν τα λαμπάκια της πασοκικής μηχανής. Με κόστος 1 ευρώ/Watt ένα παρόμοιο συνετό σχέδιο με τις παλιές «ξεχασμένες» τιμές των 45 σεντς μπορούσε να αποσβέσει την επένδυση σε ένα με ενάμιση χρόνο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το σύστριγγλο.

ΜΜΕ και τράπεζες ξεκίνησαν εν χορώ το πουσάρισμα της πράσινης ενέργειας, και οι μηχανικοί του ΤΕΕ έτριβαν τα χεράκια τους. Αλλά σιγά μην άφηναν όλη αυτή την υπεραξία στον κάθε άσχετο που νόμιζε πως θα γίνει πλούσιους. Οι τράπεζες λοιπόν άρχισαν να πουλάνε το εξής πακέτο. Σου έδιναν ένα μεγάλο δάνειο, προκειμένου να αγοράσεις από μια συνεργαζόμενη εταιρεία το δικό σου φ/β σύστημα με το κλειδί στο χέρι. Εσύ δεν χρειαζόταν παρά να βάλεις το πολύ το 1/3 των χρημάτων και κάθε χρόνο τα ραντιέρικα κέρδη θα εισέρρεαν στην τσέπη σου, την ώρα που εσύ θα έβαζες έναν πακιστανό να σκουπίζει τα πάνελ (γιατί δεν είμαστε και ρατσιστές). Όσο για το ROI; Αυτό θα παρέμενε κοντά στο 10-20% στο έτος (από 70-80% αν έκανες τη δουλειά μόνος σου), διότι στην ουσία οι τράπεζες και οι εταιρείες εγκατάστασης έμπαιναν συνέταιροι σε ένα είδους ΣΔΙΤ, όμως το μικρό κορόιδο αυτή τη φορά ήταν ο «επενδυτής» κι όχι το δημόσιο.

Όσο για το μεγάλο κορόιδο, αυτό φυσικά είμαστε όλοι εμείς οι υπόλοιποι που πληρώνουμε το ρεύμα των φ/β για χρυσό μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και το τέλος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Κι όπως λέει η παροιμία, μάθανε πως πηδιόμασταν πλάκωσε κι ο φιλελεύθερος Ρέσλερ. Καθώς οι γερμανοί είχαν στα χέρια τους καραβιές φ/β που είχαν αγοράσει σε τιμές ψηλότερες της σημερινής, και καθώς η ελλάδα έχει σαφώς περισσότερο ήλιο από τη γερμανία, σκέφτηκαν να μπουν κι αυτοί στο παιχνίδι. Κάπως έτσι γεννήθηκε το πρόγραμμα ήλιος. Στην ουσία γερμανικά φ/β από γερμανικές εταιρίες θα πούλαγαν ρεύμα σε έλληνες καταναλωτές σε τιμές διπλάσιες από αυτές που έπαιρναν στη χώρα τους. Το κέρδος τους δε (ακόμα και μετά τα δωράκια που θα έδιναν στις τράπεζες) θα ήταν πολλαπλάσιο καθώς το ίδιο φ/β μπορεί να παράγει δύο και τρεις φορές παραπάνω ρεύμα στην ελλάδα.

Αλλά αυτό ρε παιδιά δεν ακούγεται πολύ ωραίο. Γι’ αυτό και έτρεξε σύσσωμο το πασόκ να φτιασιδώσει το πρόγραμμα. Σύμφωνα λοιπόν με την αφήγηση, το ρεύμα από τα φ/β του προγράμματος ήλιος θα πουλιούνταν στη γερμανία, οπότε ρε βρωμοαριστεροί να και οικολογία και εξαγωγές. Βγήκε μάλιστα και το ΤΕΕ και πανηγύρισε γι’ αυτό το μεγαλειώδες πρόγραμμα. Κάτι που φυσικά θα έπρεπε να το κάνει να ντρέπεται (λέμε τώρα), καθώς είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μεταφέρεις οικονομικά ρεύμα από εδώ μέχρι τη γερμανία. Δεν υπάρχει η υποδομή και ταυτόχρονα, ακόμα κι αν υπήρχε η χωρητικότητα στο σύστημα, οι απώλειες λόγω της μεταφοράς θα ήταν απαγορευτικές. Απλά μαθηματικά που ούτε το πρώτο έτος του πολυτεχνίου δεν χρειάζεται να έχεις ολοκληρώσει.

Όταν βγήκαν λοιπόν διάφοροι καραγκιόζηδες και κράξαμε αυτό το τεράστιο ψέμα που προωθούσε η κυβέρνηση, τα λαμόγια αναγκάστηκαν να αναδιπλωθούν και να αρχίσουν να λένε πως μας παρεξηγήσατε, εμείς λέγαμε πως πρώτα θα φτιαχτούν οι υποδομές και μετά θα γίνουν οι εξαγωγές (δηλαδή σε καμιά δεκαπενταριά χρόνια). Εκεί έφαγαν ένα Χ από τους γερμανούς που δεν είχαν όρεξη φυσικά να πληρώσουν όλη αυτή τη φαραωνική υποδομή για ένα σχέδιο χωρίς νόημα. Αυτοί να βγάλουν κανένα γρήγορο φράγκο ήθελαν. Κι έτσι άλλαξε ξανά το τροπάρι. Ξεκίνησαν να λένε πως εννοούν λογιστικές μεταφορές ρεύματος όχι κανονικές. Μόνο που κι αυτές οι «λογιστικές μεταφορές» είναι εξίσου μια απάτη, καθώς το ρεύμα όπως και να γραφόταν λογιστικά, θα έπρεπε να καταναλωθεί στην ελλάδα. Διότι βλέπετε το ρεύμα δεν είναι σαγιονάρα να το βάλεις στην αποθήκη, να το γράψεις ως απόθεμα και να περιμένεις να ζεστάνει ο καιρός για να το πουλήσεις. Άσε που οι γερμανοί «επενδυταί» της κακιάς ώρας, μόλις έμαθαν πως το ρεύμα δεν θα πωλείται στις τιμές που το πληρώνουν τα ελληνικά κορόιδα, λάκισαν. Όμως ο αγέρωχος Παπακωνσταντίνου δεν πτοήθηκε. Μέχρι και την άνοιξη διαφήμιζε το περίφημο πρόγραμμα ήλιος (εδώ η είδηση από το παπαγαλάκι), λέγοντας μάλιστα πως θα αποφέρει και 15 ολόκληρα δισ. για τη μείωση του περίφημου χρέους μας, που όλο το κουρεύουμε κι όλο αυτό θεριεύει μοναχό του.

Τελικά ακόμα και τα επίσημα παπαγαλάκια μετά τις εκλογές άρχισαν να ψελλίζουν πως το πρόγραμμα ήλιος ήταν κι αυτό σαν τα φύκια του αστακού, ένα ακόμα όραμα στην έρημο της νεοφιλελεύθερης κατάρρευσης (προσέξτε όμως πως οι σύμβουλοι/τράπεζες θα παραδόσουν την εκτίμησή τους και φυσικά θα πληρωθούν).

Αν όμως το πρόγραμμα ήλιος πέθανε, δεν συνέβη ακόμα το ίδιο για το τρίγωνο τράπεζες-εταιρείες εγκατάστασης-«αγρότες επενδυτές», οι οποίοι συνεχίζουν και εισπράττουν και μάλιστα όταν πριν από 2 μήνες συζητήθηκε η πιθανότητα να ρίξουν αυτήν την τεράστια, αστεία και άδικη επιδότηση στο ρεύμα από φ/β, η κυβέρνηση μέσω της ΡΑΕ αποφάσισε να πράξει κάτι καλύτερο. Να αυξήσει σε όλους μας το τέλος ΑΠΕ κατά 45,9% (από 5,99 ευρώ/MWh σε 8,74 ευρώ/MWh)