25 Μάη 2011. Μετά από κάλεσμα, κυρίως μέσω κοινωνικών δικτύων, η Πλατεία Συντάγματος βουλιάζει. Μετά από την ημέρα αυτή και για περίπου 8 - 9 μήνες (μέχρι τη 12η Φλεβάρη του 2012) ο τόπος μας γνώρισε το μεγαλύτερο λαϊκό ξεσηκωμό των (πολλών) τελευταίων ετών. Οι μνημονιακοί (του τότε και του μετά) τρομάζουν και αλλάζουν κυβερνήσεις σαν τα πουκάμισα, η πολύ συνεπής αριστερά καταγγέλει και απέχει, η υπόλοιπη τρέχει ξοπίσω μπας και φανεί ή ελέγξει, η αναρχία αδυνατεί να προσφέρει κάτι παραπάνω από λίγη παραπάνω βία. Ήταν όμως ένας λαός που μέσω της δράσης του (με τις τεράστιες αντιφάσεις και αυταπάτες του) συγκροτείται και οδηγεί τις εξελίξεις με τις οργανώσεις του και τα σωματεία του να ακολουθούν ασθμαίνοντας. Τι διαφορετικό θα μπορούσε να γίνει ; Ακολουθούν λίγα ντοκουμέντα από το μαγικό αυτό ξεκίνημα για να θυμηθούμε και να αναλογιστούμε
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη μικρή ανοιχτή συγκέντρωση έγινε από τη Σπίθα στο Θησείο με παγερό κρύο κ αυτοοργάνωση. Ακολούθησε η μεγαλειώδης συγκέντρωση στα Προπύλαια με κύριους ομιλητές τον Μίκη, τον Νότη Μαριά κ.ά. Αμέσως μετά έγινε το Σύνταγμα που κακώς λένε ότι αντέγραψε την Ισπανία. Ήταν γνήσια αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση ειρηνική, αμεσοδημικρατική από τα κάτω με αυτοοργάνωση. Κράτησε σχεδόν δυο χρόνια και έσβησε αφενός γιατί την "έπνιξε" το κουκούλωμα της TV, οι απαγορεύσεις που ακολούθησαν το φόνο Φύσσα και η διάλυση από το Γλέζο του συμφωνηθέντος μετώπου αντιμνημονιακών στο κτήριο Διακογιάννη, για όσους τα έζησαν από πρώτο χέρι.
διόρθωση : κτήριο Κακογιάννη οδού Πειραιώς, βέβαια
ΑπάντησηΔιαγραφή