Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε η Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και αποφάσισε πως οι αποφάσισε ότι οι εκλογές του σωματείου θα πραγματοποιηθούν στις 18, 19, 20 Μαρτίου 2018 στην Αθήνα, ενώ κάλπες θα ανοίξουν στις 18 Μαρτίου 2018 σε Πάτρα, Λάρισα, Χανιά, Ηράκλειο.
Επιπλέον αποφάσισε:
- Πραγματοποίηση παράστασης διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ το Σάββατο 3 Μάρτη στις 9.30 π.μ. (ΤΕΕ, Νίκης 4, Σύνταγμα), όπου θα συζητηθούν οι αλλαγές στην άδεια άσκησης επαγγέλματος των μηχανικών.
- Πραγματοποίηση παράστασης διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία του ομίλου Ελλάκτωρ στην Κηφισιά τη Δευτέρα 5 Μάρτη 2018 (8.00 π.μ.) και 3ωρη στάση εργασίας από τις 8πμ έως και τις 11πμ, για συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια στην Ευελπίδων (κτίριο 9) την Τετάρτη 7 Μάρτη 2018 στις 8.30 π.μ. (ημέρα που εκδικάζεται η υπόθεση για την απόλυση συναδέλφισσας από τον όμιλο Ελλάκτωρ, η οποία αρνήθηκε να υπογράψει το κατάπτυστο συμφωνητικό αλλοδαπού δικαίου που προωθούσε ο όμιλος).
- Την προκήρυξη απεργίας στις 14 Μάρτη 2018 στα εργοτάξια της Αττικής. Την ίδια ημέρα έχει πάρει απόφαση για απεργία η Ομοσπονδία Οικοδόμων.
Αναλυτικά η απόφαση του εξέδωσε το ΣΜΤ
Πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του σωματείου κατά τη διάρκεια της οποίας εκλέχθηκε εφορευτική επιτροπή για τη διενέργεια των επερχόμενων εκλογών.
Η συνέλευση αποφάσισε ότι οι εκλογές του σωματείου θα πραγματοποιηθούν στις 18, 19, 20 Μαρτίου 2018 στην Αθήνα, ενώ κάλπες θα ανοίξουν στις 18 Μαρτίου 2018 σε Πάτρα, Λάρισα, Χανιά, Ηράκλειο. Η εκλογική διαδικασία στα παραρτήματα θα αφορά σε εκλογή πανελλαδικού ΔΣ και ΕΕ του σωματείου, σε εκλογή ΔΣ των τεσσάρων παραρτημάτων με έδρα τις παραπάνω πόλεις και σε εκλογή αντιπροσώπων στα αντίστοιχα εργατικά κέντρα. Λεπτομέρειες για την εκλογική διαδικασία θα ανακοινωθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες από την εφορευτική επιτροπή.
Επισυνάπτεται το πολιτικό πλαίσιο της απόφασης της συνέλευσης για τον απολογισμό και τον προγραμματισμό του σωματείου.
Επίσης, η συνέλευση αποφάσισε:
Πραγματοποίηση παράστασης διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ το Σάββατο 3 Μάρτη στις 9.30 π.μ. (ΤΕΕ, Νίκης 4, Σύνταγμα), όπου θα συζητηθούν οι αλλαγές στην άδεια άσκησης επαγγέλματος των μηχανικών.
Πραγματοποίηση παράστασης διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία του ομίλου Ελλάκτωρ στην Κηφισιά τη Δευτέρα 5 Μάρτη 2018 (8.00 π.μ.) και 3ωρη στάση εργασίας από τις 8πμ έως και τις 11πμ, για συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια στην Ευελπίδων (κτίριο 9) την Τετάρτη 7 Μάρτη 2018 στις 8.30 π.μ. (ημέρα που εκδικάζεται η υπόθεση για την απόλυση συναδέλφισσας από τον όμιλο Ελλάκτωρ, η οποία αρνήθηκε να υπογράψει το κατάπτυστο συμφωνητικό αλλοδαπού δικαίου που προωθούσε ο όμιλος).
Την προκήρυξη απεργίας στις 14 Μάρτη 2018 στα εργοτάξια της Αττικής. Την ίδια ημέρα έχει πάρει απόφαση για απεργία η Ομοσπονδία Οικοδόμων.
Ούτε βήμα πίσω!
Αντεπίθεση με το ταξικό εργατικό κίνημα στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου!
Η επίθεση της άρχουσας τάξης στο σύνολο των δικαιωμάτων μας δεν έχει όρια. Η θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου απαιτεί φτηνή εργατική δύναμη, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τσάκισμα των αυτοαπασχολούμενων. Τα έσοδα από τη φοροληστεία, την εισφοροληστεία του ΕΦΚΑ και την περικοπή κρατικών δαπανών κατευθύνονται ως κρατική χρηματοδότηση στους ξένους και ντόπιους ομίλους. Οι όμιλοι απαιτούν επιτάχυνση του ξεπουλήματος κρατικών επιχειρήσεων ως «χρυσοφόρα» πεδία επένδυσης για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους και προώθηση των μέτρων «απελευθέρωσης» της αγοράς για απόσπαση νέων μεριδίων αγοράς με τον βίαιο εκτοπισμό των αυτoαπασχολούμενων.
Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ότι το προσεχές καλοκαίρι φτάνουμε στο «τέλος των μνημονίων της επιτροπείας», οι υποσχέσεις για «δίκαιη ανάπτυξη» και ελάφρυνση των βαρών αποτελούν την προκλητική ειρωνεία του «επαγγελματία εκτελεστή» στα θύματά του, για όλους εμάς που είτε ως εργαζόμενοι είτε ως άνεργοι βρισκόμαστε διαρκώς στο στόχαστρο της επίθεσης κεφαλαίου –κυβέρνησης –ΕΕ.
Είναι πρόσφατη η ψήφιση των δεκάδων αντιλαϊκών προαπαιτούμενων της «3ης αξιολόγησης»: Εκτός από το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, νομοθέτησαν την επέκταση των πλειστηριασμών, την ταχεία προώθηση των επόμενων ιδιωτικοποιήσεων κ.ά. Ο μεταμνημονιακός «παράδεισος» απαιτεί όχι απλά την παγίωση όλων των αντεργατικών μέτρων που προηγήθηκαν, αλλά και την παραπέρα κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, το διαρκές χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων και διατήρησης θετικών ρυθμών στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Το «καρότο» της «δίκαιης ανάπτυξης» πάει πακέτο με το «μαστίγιο», την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία, την ένταση της κρατικής καταστολής: χτύπημα απεργιακών κινητοποιήσεων, διώξεις αγωνιζόμενων, αυτεπάγγελτες διώξεις για όποιους αντιστέκονται στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών…
Η «δίκαιη» ανάπτυξη της κυβέρνησης και των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο περιλαμβάνει:
Κατώτατο μισθό των 586 ευρώ μικτά συμπεριλαμβανομένου του ΕΦΚΑ για το «μπλοκάκι», δουλειά χωρίς ωράριο και απλήρωτη δουλειά τα Σαββατοκύριακα. Υποχρεωτικές μεταθέσεις σε έργα εκτός Αττικής ή εκτός Ελλάδας χωρίς αποζημίωση.
Απολύσεις και τρομοκρατία για όποιον αντιστέκεται στην επιβολή της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Διαρκείς περικοπές μισθών και επιδομάτων, πολύμηνες καθυστερήσεις στην καταβολή τους. Άρνηση πληρωμής αποζημιώσεων για τα μπλοκάκια. Δίωξη της μητρότητας για τις γυναίκες συναδέλφους με ΔΠΥ.
Νέα ληστεία των μισθών για τους μισθωτούς με μπλοκάκι, που έφερε το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, καθώς οι εργοδότες μετακύλησαν στο μισθό μας την εργοδοτική εισφορά. Ληστεία που μαζί με τη φορολογία στερεί πάνω από τα 2/3 του εισοδήματός μας. Όλα αυτά για μια μελλοντική σύνταξη πετσοκομμένη από 30 έως 40%.
Εκβιασμό των κατασκευαστικών ομίλων για υπογραφή νέων συμβάσεων ετήσιας διάρκειας για να λύσουν τα χέρια τους σε σχέση με τις απολύσεις. Προσπάθεια του μεγαλύτερου ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ για εκβιαστική εφαρμογή συμβάσεων «αγγλικού δικαίου» με απαράδεκτους όρους.
Το «νόμο – λαιμητόμο» Κατρούγκαλου που «νομιμοποίησε» οριστικά τη μορφή ευέλικτης εξαρτημένης εργασίας με το Μπλοκάκι και στη συνέχεια έκανε νέο «δώρο» στους εργοδότες την επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών ως «κίνητρο» για μετατροπή του Δελτίου σε σταθερή εργασία. Ληστεύει το 40% σχεδόν του εισοδήματός μας, μετατρέπει σε ανασφάλιστους δεκάδες χιλιάδες μηχανικούς και εξωθεί στην έξοδο από το επάγγελμα. Η αλλαγή στη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, προσθέτοντας στο καθαρό εισόδημα τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώθηκαν την προηγούμενη χρονιά, αυξάνει εκ νέου τις εισφορές μέχρι 38%… Για φέτος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώνει το «ριφιφί» καλώντας μας να πληρώσουμε αναδρομικές αυξήσεις για το 2011 και 2012.
Την αποσύνδεση «ασφάλισης-ιδιότητας» που δίνει τη «δυνατότητα» στον άνεργο, εφόσον «κλείσει βιβλία», να απαλλαχτεί από νέες ασφαλιστικές εισφορές και να παραμένει ανασφάλιστος χωρίς δικαίωμα σε Υγεία – Πρόνοια – Σύνταξη, όντας μέλος του ΤΕΕ. Βεβαίως αυτός διατηρεί ακέραια τα χρέη προς πρώην ΤΣΜΕΔΕ – ΕΤΑΑ και την απειλή κατάσχεσης. Ο άνεργος – υποαπασχολούμενος, χωρίς φορολογική & ασφαλιστική ενημερότητα, θα έχει τη δυνατότητα να εργάζεται «μαύρα» για λογαριασμό εταιρειών ή θα υποχρεώνεται να ανοιγοκλείνει βιβλία στην εφορία για να εισπράξει την αμοιβή του. Δεν μας φτάνουν 3 ζωές(!) για να πάρουμε σύνταξη πάνω από την κατώτατη – επίδομα φτώχειας που σήμερα ανέρχεται σε 380 ευρώ.
Τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για οφειλές προς Δημόσιο και προς τα ασφαλιστικά ταμεία με ορόσημο την 1η Μάη, την ώρα που το 80% των αυτοασφαλιζόμενων μηχανικών χρωστάνε στο ταμείο και δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη.
Την πλήρη αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος. Τη μαζική προλεταριοποίηση χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων που θα προστεθούν στις ουρές της ανεργίας συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης του μισθωτού τεχνικού. Απαξίωση του συνόλου των τίτλων σπουδών σε απλά διαβατήρια για τη «διαβαθμισμένη πρόσβαση» στο επάγγελμα. Ο μηχανικός θα είναι υποχρεωμένος να περνάει από επί πληρωμή πιστοποιήσεις, μέσω σεμιναρίων εξετάσεων κ.ά. (όπως τεκμηριωμένη εμπειρία και μέχρι τότε παραμονή στη βαθμίδα «δόκιμου μηχανικού»). Οι μεγάλες εταιρείες θα διαθέτουν το σύνολο των πιστοποιήσεων ενώ η μεγάλη μάζα των μηχανικών θα εργάζονται ως φτηνοί – ανειδίκευτοι.
Συνένοχοι στο έγκλημα κυβέρνησης – κεφαλαίου, οι άνθρωποι του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και των μνημονίων της εργασιακής ειρήνης είναι ταγμένοι να στηρίξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να περάσει τα επόμενα προαπαιτούμενα ολοκληρώνοντας το ρόλο που ανέλαβε, να φέρει σε πέρας τη «βρώμικη» δουλειά που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι ταγμένοι να υπογράφουν νέες απώλειες δικαιωμάτων και να επιτίθενται σε όποιον τολμάει να θίγει τα συμφέροντα των αφεντικών τους και να μπαίνει εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Δεν προκήρυξαν ούτε καν απεργία ενάντια στα μέτρα της τρίτης αξιολόγησης, τον περασμένο Γενάρη. Τελευταίο κραυγαλέο παράδειγμα αυτό του κλάδου του Τουρισμού: Στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης προτείνουν στον κλάδο του τουρισμού – την «ατμομηχανή» της οικονομίας- συμβάσεις με μειώσεις μισθών και χωρίς ρεπό μέχρι τελικής εξόντωσης της υγείας των ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Δεν χάνουν όλοι απ’ την προώθηση της επίθεσης
Τα κλιμακούμενα αντιλαϊκά μέτρα δεν πέφτουν απ’ τον ουρανό. Δεν σχετίζονται με λαθεμένες επιλογές της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, με λάθος συνταγές με τις οποίες επιχειρείται να αντιμετωπιστεί το αναπτυξιακό πρόβλημα.
Για να βρούμε τον ένοχο αρκεί να αναρωτηθούμε: “ποιος κερδίζει”; Και η απάντηση είναι εύκολη. Οι δικές μας θυσίες, οι μισθοί που ίσα ίσα αρκούν, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις με το ΔΠΥ, η κλιμακούμενη φοροεπιδρομή, οι αβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές, η συνολική επίθεση που δέχονται όλοι οι εργαζόμενοι, μεταφράζεται σε εκτόξευση της κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο, μεταφράζεται στην προσδοκία της ανάπτυξης και τις θετικές αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας.
Τα δικά τους κέρδη και η δική τους ανάπτυξη πατάει πάνω στις θυσίες, τις δικές μας και γενικότερα όλων των εργαζόμενων.
Τι σωματείο και τι κίνημα χρειαζόμαστε
για να απαντήσουμε σ’ αυτή την επίθεση
Δεχόμαστε μια γενικευμένη επίθεση, που δεν πρόκειται να σταματήσει στη φάση της ανάπτυξης και που αφορά, όχι μόνο τους εργαζόμενους μηχανικούς και τεχνικούς, αλλά όλους τους εργαζόμενους. Και το ζήτημα είναι πως μπορούμε να αντιδράσουμε και να αντεπιτεθούμε. Σ’ αυτή τη κατάσταση χρειαζόμαστε ένα σωματείο και γενικότερα ένα κίνημα που να μπορεί πραγματικά να οργανώσει μια αποφασιστική απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε, να οργανώσει την πάλη για να ικανοποιηθούν οι βασικές μας ανάγκες, σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους για τους οποία θυσιάζονται τα δικαιώματά μας. Η απάντηση μας πρέπει να ξεκινάει απ’ το ποιον έχουμε απέναντί μας.
Η γραμμή πάλης που εστιάζει μόνο στον μεμονωμένο εργοδότη, στον όμιλο που εργάζεται ο κάθε ένας, είναι άσφαιρη, αναποτελεσματική. Είναι η γραμμή του καμουφλαρισμένου κυβερνητικού συνδικαλισμού. “Παραβλέπει” πως η κρατική πολιτική είναι αυτή που τελικά καθορίζει και δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες στους ομίλους να πιέζουν για αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. “Παραβλέπει” πως οι απλοί οικονομικοί αγώνες, όσο απαραίτητοι και αν είναι για να “μάθουν” οι εργαζόμενοι τη δύναμή τους, δεν μπορούν να δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις σε μια περίοδο όπου η επίθεση του κεφαλαίου είναι γενικευμένη, στη βάση της πτώσης της κερδοφορίας του.
Είναι τελικά μια πολιτική λογική που αφήνει στο απυρόβλητο τον γενικό εκπρόσωπο και στυλοβάτη της τάξης των καπιταλιστών, το αστικό κράτος και την κυβέρνησή του, και φθάνει μέχρι το σημείο να συμπλέκεται εύκολα με τις απόψεις των “αριστερών” της κυβέρνησης για ένα κίνημα που πρέπει να πιέζει ώστε η κυβέρνηση να νομοθετεί υπέρ του. Πρόκειται για μια επανάληψη της χρεοκοπημένης γραμμής για “αριστερή κυβέρνηση”, ντυμένη με κινηματικό μανδύα, και δεν αποτελεί καθόλου εντύπωση πως, μέσα στο ΣΜΤ, οι βασικοί της εκφραστές είναι οι μέχρι πριν από λίγους μόλις μήνες, πρωτεργάτες της λύσης ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική που έχουμε απέναντί μας, αφορά την ανάγκη των μονοπωλιακών ομίλων να διασφαλίσουν τα κέρδη τους. Απέναντί μας έχουμε το σύνολο των μονοπωλιακών ομίλων, το αστικό κράτος που τους υπηρετεί, τις κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτή την εξουσία, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που στηρίζουν αυτή τη πολιτική. Γι’ αυτό και η απάντησή μας πρέπει να είναι επίσης συνολική. Το κίνημα σήμερα, για να πετύχει την αποτροπή των νέων μέτρων, την ανακούφιση, την ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων ετών, πρέπει να σημαδεύει αυτόν τον αντίπαλο. Να ξεμπερδεύει με μια πολιτική λογική διαπραγμάτευσης για λύσεις που μπορούν τελικά να “βολέψουν” και τους εργοδότες και τους εργαζόμενους. Απαιτείται ένα κίνημα που θα κινείται σε γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με τους ομίλους, τα κέρδη τους, το κράτος τους.
Για να κινηθούμε σ’ αυτή τη κατεύθυνση χρειαζόμαστε ένα ζωντανό σωματείο, που θα λειτουργεί ουσιαστικά, θα τιμά τις αποφάσεις που λαμβάνει στις Γενικές Συνελεύσεις, με πλούσια και πραγματική εσωτερική ζωή. Χρειαζόμαστε ένα σωματείο που θα δουλεύει οργανωμένα για να μαζικοποιείται συνεχώς, δίνοντας πρωτοπόρες μάχες στους χώρους δουλειάς. Ένα σωματείο που με σταθερή επίμονη παρέμβαση στους χώρους δουλειάς, θα οικοδομήσει επιτροπές αγώνα στα μεγάλα εργοτάξια και στους μονοπωλιακούς ομίλους.
Ένα σωματείο που, αναγνωρίζοντας το χαρακτήρα της επίθεσης που αφορά όλους τους εργαζόμενους, θα δίνει μάχες μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία που αντιστέκονται πραγματικά στην εφαρμοζόμενη πολιτική, τόσο του κλάδου όσο και γενικότερα. Το κεφάλαιο, οι εργοδοτικοί φορείς, ο ΣΕΒ επιτίθενται από κοινού στους εργαζόμενους όλων των κλάδων. Η επίθεση του κεφαλαίου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια κινητοποίηση του ΣΜΤ ή κάποιων μεμονωμένων Πρωτοβάθμιων Σωματείων, όσο μαχητική κι αν είναι αυτή, με βάση τις εκάστοτε αιχμές των μέτρων. Απαιτείται οργανωμένη καθημερινή αντιπαράθεση σε κάθε χώρο δουλειάς.
Ένα σωματείο που θα αποκαλύπτει τις αιτίες της αντεργατικής επίθεσης, και πίσω από τις εύκολες απαντήσεις για τον κάθε φορά «κακό» υπουργό, την κυβέρνηση που «προδίδει», την κακή συγκυρία, θα αποκαλύπτει το κέρδος και την εξουσία των μονοπωλιακών ομίλων ως την γενεσιουργό αιτία της πολιτικής που ασκεί κάθε αστική κυβέρνηση, το αστικό κράτος που υπηρετεί τους ομίλους, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν.
Ανάγκη ριζικής αλλαγής πορείας
Η μαζικοποίηση και ισχυροποίηση του σωματείου, η οργάνωση εκείνης της αντιπαράθεσης με την εργοδοσία και την κυβέρνηση που έχουμε ανάγκη για να εμποδίσουμε την κλιμάκωση της επίθεσης και να ανακτήσουμε τις απώλειες, είναι μονόδρομος. Και απαιτεί ριζική αλλαγή πορείας του σωματείου.
Όρος για τη συσπείρωση δυνάμεων είναι να αντιμετωπίσουμε την ιδεολογική πίεση περί «αντοχών» της οικονομίας και των εργοδοτών, αλλά και την εργοδοτική τρομοκρατία.
Να αναδείξουμε ότι δεν συμβιβάζεται η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου και της οικογένειάς του με την καπιταλιστική ανάπτυξη, ότι μόνο η σύγκρουση και η ταξική αντεπίθεση μπορεί να εμποδίσει νέες απώλειες δικαιωμάτων, να φέρει την ανάκτηση των απωλειών της κρίσης.
Να αναδείξουμε πως το πρόβλημα απέναντί μας δεν είναι ο ένας ή ο άλλος εργοδότης, η μία ή η άλλη κυβέρνηση. Η επιμονή στην αποκάλυψη του πραγματικού αντιπάλου των εργαζόμενων, των ομίλων, της εξουσίας τους και του κράτους τους, και η ανάγκη η πάλη μας να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, είναι λυδία λίθος για τον προσανατολισμό του σωματείου.
Προϋπόθεση για να αντεπιτεθούμε στη στρατηγική του κεφαλαίου, ιδιαίτερα τώρα, μπροστά στις μεγάλες μάχες για τις ΣΣΕ, την ευέλικτη εργασία, το ασφαλιστικό, τις νέες αλλαγές στο συνδικαλιστικό δικαίωμα, είναι ο ουσιαστικός συντονισμός της δράσης μας με τα άλλα ταξικά σωματεία στον κλάδο, με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων και γενικότερα με τα ταξικά σωματεία και ομοσπονδίες που κινούνται σε κατεύθυνση ρήξης και σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την ΕΕ, με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ.
Ξεδιπλώνουμε την αντεπίθεσή μας διεκδικώντας:
Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιασφαλιστικών – φορομπηχτικών νόμων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, των μνημονίων, όλων των νόμων που τσακίζουν τις ΣΣΕ.
Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν την λειτουργία των σωματείων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
Μείωση των ωρών εργασίας (35ωρο, 5νθημερο, 7ωρο). Πλήρης και σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση του καθεστώτος πληρωμής με ΔΠΥ! Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Καμία μείωση των αποδοχών. Αυτόματη αναγνώριση της εξαρτημένης σχέσης με βάση αντικειμενικά κριτήρια χωρίς υποχρέωση του εργαζόμενου να τη δηλώσει και καταβολή των εισφορών απ’ τον εργοδότη.
Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, παροχές. Επαναφορά των κλαδικών ΣΣΕ. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο μας με πραγματικές αυξήσεις. Συντονιζόμαστε με την Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας για την πάλη για υπογραφή ΣΣΕ στα εργοτάξια.
Άμεση μείωση των εισφορών. Όχι στην ανταποδοτικότητα, αποκλειστικά δημόσια – καθολική – υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Όχι στα Επαγγελματικά Ταμεία! Άμεση αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Attica Bank. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, σύγχρονη και υψηλού επιπέδου υγεία – ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους ανεξάρτητα από χρέη προς τα ταμεία, κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας! Επίδομα ανεργίας για όλους (και για τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι») για όσο διαρκεί η ανεργία.
Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες). Κατάργηση του ΚΕΑΟ και των ρυθμίσεων για τις κατασχέσεις! Καμία κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, επαγγελματικού εξοπλισμού, τραπεζικών λογαριασμών για χρέη προς τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο. Προστασία της λαϊκής κατοικίας με νόμο. Απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Πάγωμα χρεών για άνεργους και διαγραφή ανατοκισμών δανείων. Διαγραφή δανείων, ανέργων και εργαζομένων που έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς.Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για τα χρέη προς τις τράπεζες.
Όχι στη φοροληστεία. Αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, φόρος 45% στα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με προσανατολισμό στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Να πληρώσει το κεφάλαιο για τον επαγγελματικό κίνδυνο. Διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ.
Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, ΔΠΥ), αντίστοιχα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες. Κρατικό δίκτυο υποδομών, με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τους ανάπηρους. Επίδομα τοκετού για όλες τις γυναίκες.
Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης, χωρίς ταξικούς φραγμούς και αντιεπιστημονικούς διαχωρισμούς των σπουδών σε κύκλους και των ιδρυμάτων σε κατηγορίες. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο.
Κατάργηση του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση της γης και των δασικών εκτάσεων, του νερού, των φυσικών πόρων. Απόσυρση των Χωροταξικών Σχεδίων που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση, μεταφορές). Πάλη ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου δημόσιων/ιδιωτικών έργων και μελετών που επιταχύνουν τη συγκέντρωση μελετών και έργων στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
ΣΤΟΠ στα Πυρηνικά Σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Άμεση απεμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις, έξω από τα σύνορα. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες των Νατοϊκών πολεμικών σχεδιασμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου