Δ. Κλεφτοδήμος
Η απώλεια του συντρόφου Νίκου Κακουλάκη στις 2/11 είναι μεγάλη γιατί ''Μεγάλος'' ήταν και ο Νίκος σε όλη του τη ζωή.Πάντα ευαίσθητος , χαιρόμασταν τις συζητήσεις μαζί του, πάλεψε για τις ιδέες του , ανήσυχος πάντα για την πολιτική κατάσταση και την αριστερά μέχρι που έφυγε.
Ο Νίκος αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ το 1962. Εργάστηκε αρχικά ως ελεύθερος επαγγελματίας μηχανικός και στη συνέχεια στο Δημόσιο,παρότι ήταν μια περίοδος που η οικοδομική δραστηριότητα ήταν στο ζενίθ και θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί. Όμως είχε τις ιδεολογικές-ταξικές του ανησυχίες και γιαυτό επέλεξε το Δημόσιο. Πήρε μέρος στους αγώνες των μηχανικών μέσα από την ενεργοποίησή του στη Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών.Ως μηχανικός του Δημοσίου,αδέκαστος και με συγκρούσεις στην υπηρεσία του απέναντι σε πιέσεις -συκοφαντίες κλπ της πολιτικής ηγεσίας, έδειχνε στην πράξη πως πρέπει να στέκεται ένας δημόσιος υπάλληλος .Ήταν πάντα παρών στους αγώνες της ΕΜΔΥΔΑΣ και στους λαϊκούς-κοινωνικούς αγώνες.
Πήρε ενεργά μέρος στους λαϊκούς αγώνες μέσα από τις γραμμές του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος, στις συνοικίες όπου μεγάλωσε (Ελληνορώσσων,Ν.Φιλοθέη-Αμπελόκηποι).
Ηταν ενεργό μέλος του Προοδευτικού Συλλόγου Ελληνορώσσων-Ψυχικου-Φιλοθέης τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης .
Επίσης ήταν Ιδρυτικό μέλος του Παραγωγικού Συνεταιρισμού ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ και μαζί με την συντρόφισσά του Ρούλα στήριξε τις κρατούμενες και αποφυλακισμένες γυναίκες των Γυναικείων Φυκακών Κορυδαλλού (προωθώντας τόσο τα καλλιτεχνικά έργα που δημιουργούσαν οι έγκλειστες αλλά και στο καλλιτεχνικό εργαστήρι οι αποφυλακισμένες, κλπ)
'Ηταν ενεργό μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων ,παίρνοντας μέρος στις διεκδικήσεις των κατοίκων της γειτονιάς για τους ελεύθερους χώρους( για τη δημιουργία του Πάρκου ΚΑΠΑΨ, τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στο ΓΟΥΔΗ, για το οικόπεδο της ΔΕΗ πίσω από το Γηροκομείο Αθηνών κλπ).
Μετά τη συνταξιοδότησή του και την παραμονή του για αρκετούς μήνες κάθε χρόνο στην Κρήτη (Κουτσουνάρι Ιεράπετρας) δεν θα μπορούσε να ήταν απών από τα δρώμενα.Ήταν ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αλληλεγγύης ΚΑΕΡΕΤΙ στην περιοχή της Ιεράπετρας.Όταν επέστρεφε στην Αθήνα έπαιρνε μέρος σε δραστηριότητες του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων αλλά και σε μαζώξεις της αριστεράς. Ασυμβίβαστος και πάντα ανήσυχος συζητούσε σε συναντήσεις με παλιούς συντρόφους για την πολιτική κατάσταση και την κομμουνιστική αριστερά.
Όπως επεσήμανε ένας παλιός σύντροφος ''Γλυκός άνθρωπος λαϊκός και πάντα με αναζητήσεις....τιμούσε την ταυτότητα του ως αριστερός....θάλεγα παλιάς κοπής κομμουνιστης από αυτούς που λείπουν σημερα''
Τον τελευταίο χαιρετισμό στον σ.Νίκο θα τον δώσουμε στη πολιτική κηδεία του στο νεκροταφείο Παπάγου την ΔΕΥΤΕΡΑ 6/11 , ώρα 14:30μμ.
O Νικος όπως τον λέγαμε (παρότι ανήψια του) τον ζήσαμε όπως κ εσείς.Γλυκός, με τις συζητήσεις του , τις ανυσηχίες του, τις διαφωνίες του αλλά πάντα ήρεμος , σχολαστικός. Θυμάμαι που έπινε το καφεδάκι του σε ενα συγκεκριμένο ποτηράκι , κ παντα αφηνε το κατακάθι κ συμπληρωνε με νερό κ συνεχιζε ν τον πίνει νωρίς το απογευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες μας πάντα χαρούμενες, κ χαμογελαστές.
πάντα ευθύς.! οταν είχε κάτι ν σου πεί θα στο λεγε ο κόσμος να χαλάσει.
Σοφός κ Ηρεμος.
ο Θείος Νίκος θα μείνει στην μνήμη μου όπως εγώ τον ήξερα κ τον αγάπησα.
Καριώτογλου Κατερίνα