Σε συμφωνία για συνεχή επιτροπεία και δημοσιονομική προσαρμογή διάρκειας πολλών δεκαετιών οδεύει η Αθήνα, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα του Eurogroup της Δευτέρας - Νέα σύσκεψη του EuroWorking Group θα προετοιμάσει τη σύνοδο της 24ης Μαΐου με σκοπό τη λήψη συμφωνίας για τα μέτρα και τη δόση
Το EWG προγραμματίζεται για την ερχόμενη Πέμπτη με στόχο να οριστικοποιηθεί η συμφωνία επί της αρχής. Αναμένεται να ακολουθήσει ο νέος εφαρμοστικός νόμος που θα φέρει προς ψήφιση, πιθανότατα την επόμενη εβδομάδα, τους έμμεσους φόρους, τις περικοπές μισθολογικού κόστους και τις παρεμβάσεις στα κόκκινα δάνεια.
Στη Βουλή θα οδεύσει και ο μηχανισμός που θα δίνει δικαίωμα αυτόματης περικοπής μέσω Προεδρικού Διατάγματος, όλων των δαπανών του δημοσίου σε περίπτωση αποκλίσεων, με εξαίρεση όσες συνδέονται με την άμυνα ή συγκεκριμένα επιδόματα.
Μέτρα 5,8 δισ., «κόφτης»...
Στόχος είναι μέχρι το Eurogroup της 24ης Μαΐου να υπάρξει συμφωνία σχετικά με τα μέτρα των 5,8 δισ. ευρώ, αλλά και τον μηχανισμό, γνωστό και ως «κόφτη». Οι δανειστές έκαναν σαφές ότι μόνο μέσα από αυτή την οδό θα ξεκλειδώσει, έστω και χωρίς την συμμετοχή του ΔΝΤ, αλλά μόνο με την συνεργασία του, το πακέτο των δόσεων από τον ESM.
Εντωμεταξύ, σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, οι δόσεις δεν αποκλείεται να ξεπερνούν το αρχικό ποσό των 5,7 δισ. ευρώ που είχε υπολογιστεί για τον Δεκέμβριο.
Σχετικά με το χρέος και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, πρόκεται για ζητήματα που θα επιχειρηθεί να κλείσουν επίσης στο τακτικό Eurogroup, χωρίς όμως να είναι δεδομένο.
Προς το παρόν, το EWG και ειδικοί πρόκειται να εξετάσουν τις ανάγκες του χρέους, τα κριτήρια, καθώς και τους όρους ενεργοποίησης παρεμβάσεων που θα αποφασιστούν σε βάθος χρόνου και πιο συγκεκριμένα, σε τρία στάδια, έως το 2019 και αργότερα.
Επιπλέον, οι παρεμβάσεις για το χρέος θα συνδεθούν άρρηκτα με την τήρηση των όρων του μνημονίου και κυρίως με το δημοσιονομικό σκέλος, κάτι που συνεπάγεται δημοσιονομική προσαρμογή διάρκειας δεκαετιών.
Πλεόνασμα και νέα ορόσημα
Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ερωτηθείς για την δημοσιονομική προσαρμογή και τις παρεμβάσεις στο χρέος εξήγησε ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θα ξεκινήσουν στο τέλος του προγράμματος, δηλαδή στο μέσο του 2018 ή στην αρχή του 2019.
«Δεν ζητάμε νέους όρους, αλλά ό,τι είναι στο πρόγραμμα», εξήγησε. Σε αυτά τα συμφωνηθέντα περιλαμβάνονται και οι δημοσιονομικοί στόχοι, διευκρίνισε.
Υπενθύμισε ότι στο μνημόνιο υπάρχει αναφορά σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά, ενώ διευκρίνισε ότι στο απώτερο μέλλον θα πρέπει να εξεταστεί το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Παράλληλα, έγινε σαφές ότι η Ελλάδα θα δεσμευτεί για σειρά από νέα ορόσημα.
Αποκρατικοποιήσεις και διαρθρωτικά
Μεταξύ άλλων, προβλέπεται στελέχωση του νέου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, που θα συμφωνηθεί μέχρι και τον Ιούνιο.
Ο δε μηχανισμός-«κόφτης» θα ενεργοποιείται κάθε Απρίλιο με την επικύρωση των ετήσιων στοιχείων από την Eurostat, εφόσον υπάρχουν αποκλίσεις στον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται, μέσω Προεδρικού Διατάγματος, αυτόματη περικοπή δαπανών, οι οποίες αργότερα θα υπάρχει η δυνατότητα να «αντικαθίστανται με διαρθρωτικά μέτρα που θα διασφαλίζουν ότι το πρόγραμμα θα είναι σε τροχιά εφαρμογής».
Όπως διευκρίνισε ο πρόεδρος του Eurogroup, ο μηχανισμός βασίζεται στην ελληνική πρόταση.
Τέλος, στην ανακοίνωση του Eurogroup σημειώνεται ότι τα μέτρα για το χρέος θα εξαρτηθούν από την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος και θα εξεταστούν μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αναθεώρησης, όταν θα έχουν εφαρμοστεί πλήρως όλες οι προαπαιτούμενες ενέργειες
«Η Ελλάδα πέτυχε μια σημαντική διαπραγματευτική επιτυχία στην Ευρώπη. Σε μια σκληρή και δύσκολη, ίσως για πρώτη φορά αληθινή διαπραγμάτευση, θέσαμε τους στόχους, ήμασταν συγκροτημένοι, δείξαμε αποφασιστικότητα αλλά και ευελιξία και πετύχαμε στο τέλος τον βασικό μας σκοπό». Αυτή ήταν η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα μετά το τέλος του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου πέρυσι. Τότε χρειάστηκε λίγος χρόνος μέχρι να καταλάβουν όλοι τι ακριβώς πετύχαμε εκείνο το βράδυ. Αυτή τη φορά θα χρειαστεί ακόμα λιγότερος.
του Κώστα Εφήμερου
Το crawl που περνούσε κάτω από τις δηλώσεις Τσακαλώτου στην ΕΡΤ έγραφε «Συμφωνία χωρίς νομοθέτηση επιπρόσθετων μέσων» και αυτό είναι απόλυτα ακριβές. Απλά οι λέξεις δεν λένε πάντα την αλήθεια, γιατί εκτός από τη λέξη «συμφωνία» που από καιρό έχουμε βαλθεί να την μετατρέψουμε σε κακόσημη, οι υπόλοιπες λέξεις της πρότασης περιγράφουν ένα δυσοίωνο άμεσο μέλλον.
Ας πάρουμε πρώτα τη φράση «χωρίς νομοθέτηση». Είναι επιτυχία αυτό; Θα ήταν αν σήμαινε ότι δεν θα χρειαστεί να πάρουμε τα μέτρα αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό: Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υποστήριξε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «κατάλαβε ότι δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε δεν έχει νομική βάση» και ότι «δεχτήκανε ότι η ελληνική πρόταση θα είναι η βάση της συμφωνίας» (κάπου θα το έχετε ξανακούσει αυτό). Το μόνο πρόβλημα είναι ότι -όπως ήταν φυσικό- το ΔΝΤ δεν έκανε πίσω στις απαιτήσεις του για ξεκάθαρα νέα μέτρα. Αυτά θα τα συζητήσει τις επόμενες 10 ημέρες, θα τα βάλει σε ένα χαρτί το οποίο θα χρησιμοποιεί ο νέος Μηχανισμός Δημοσιονομικής Σταθερότητας και όποτε ο προϋπολογισμός θα πέφτει έξω θα τα εφαρμόζει χωρίς να χρειαστεί να τα περάσει από τη Βουλή, μόνο με την υπογραφή Παυλόπουλου. Όταν λέμε λοιπόν «χωρίς νομοθέτηση» εννοούμε «χωρίς να χρειάζεται να περνάνε τα μέτρα από τη Βουλή με κίνδυνο να καταψηφιστούν» και όταν λέμε «βάσει της ελληνικής πρότασης» εννοούμε ότι «φυσικά ο Τσίπρας δεν ήθελε να κοψοχολιάζει κάθε φορά μετρώντας ψήφους».
Για να πάθουμε όμως ακόμα μεγαλύτερη κατάθλιψη να σημειώσω και το εξής: Ο Τσακαλώτος λέει ότι ο Κόφτης «δεν θα περιλαμβάνει μείωση δαπανών στους ευαίσθητους τομείς της άμυνας και του κοινωνικού κράτους». Αν ξεπεράσουμε του που έχω γραμμένη προσωπικά την ευαισθησία για την άμυνα και τα εξοπλιστικά που συνεχίζουμε κανονικά, καλό θα ήταν να γνωρίζετε ότι όπως φαίνεται μια απλή ανάγνωση στο ήδη υπάρχον Μνημόνιο και στο αναθεωρημένο που βρίσκεται στο Open Project η κατηγορία «κοινωνικό κράτος» δεν περιλαμβάνει τους μισθούς και τις συντάξεις, όπως πολλοί έσπευσαν να υποστηρίξουν. Σε αυτό το κεφάλαιο θα βρείτε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και άλλες ρυθμίσεις για το «ελάχιστο δίχτυ ασφαλείας» για τα οποία προβλέπεται έτσι και αλλιώς μείωση κατά 50% στη συμφωνία που θα ψηφιστεί πριν τις 24 Μαΐου.
Πάμε όμως τώρα στο σημαντικό στοιχείο, αυτό της «μη λήψης επιπρόσθετων μέτρων»: Όταν λέμε όχι στα επιπλέον μέτρα δεν εννοούμε ότι δεν θα πάρουμε καινούρια μέτρα. Ακριβώς το αντίθετο! Η αναφορά γίνεται μόνο για τα μέτρα του «Κόφτη». Αλλά μέχρι το βράδυ της 23ης Μαΐου η ελληνική κυβέρνηση θα έχει ψηφίσει ένα νέο πακέτο μέτρων που θα περιλαμβάνει μια ντουζίνα νέους φόρους, αύξηση στο ΦΠΑ, περικοπές δημοσίων δαπανών, προστασία 1ης κατοικίας μόνο για 6 μήνες ακόμα, πώληση όλων των δανείων (πράσινων και κόκκινων) στα κοράκια και δεσμεύσεις για μαζικές απολύσεις. Η πλειοψηφία αυτών των μέτρων βρίσκεται ήδη στην διαρροή της ενδιάμεσης συμφωνίας που δημοσιεύσαμε ως Μνημόνιο 3.5 πριν από περίπου ένα μήνα. Από την ανάλυση που έχουμε κάνει τα μέτρα και οι δημοσιονομικές περικοπές που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό φτάνουν τα 4 δισ. ευρώ. Άρα περιμένουμε να δούμε αρκετά μέτρα να προστίθενται τις επόμενες ημέρες.
Εκτός αυτού αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά την ομιλία του έκανε για πρώτη φορά λόγο σε 5,7 δισ. και όχι 5,4 που ξέραμε μέχρι σήμερα ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε «πιστεύω ότι έχουμε έρθει σχεδόν σε συμφωνία για ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων (sic) αξίας 3,5% του ΑΕΠ (αυτό σημαίνει 5,4 δισ. ευρώ) και νομίζω ότι έχουμε πετύχει και ακόμα μεγαλύτερο στόχο από αυτό (αυτά είναι τα 5,7 δισ. ευρώ). Γιατί όμως ο Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας να προσφέρει περισσότερα ακόμα και από αυτά που ζητάνε οι δανειστές; Η απάντηση κρύβεται σε άλλο σημείο της δήλωσης του, εκεί που είπε «τον Οκτώβριο κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού θα δούμε αν υπάρχει κάποια απόκλιση μικρή, π.χ. της τάξης του 0,3% και μόνο αν χρειαστεί θα ενεργοποιηθεί ο νέος μηχανισμός για κάποιες περικοπές». Μπίνγκο! Ο προγραμματισμός της κυβέρνησης είναι να περάσουν λίγα μέτρα παραπάνω τώρα προκειμένου να μην υπάρχει μεγάλη απόκλιση στο τέλος της χρονιάς και αν όλα πάνε καλά να έχει «κάβα» προκειμένου να αποδείξει ότι ο μηχανισμός δεν θα είναι απλά «κόφτης» αλλά θα μπορεί να λειτουργεί και ως «ανακούφισης», πληρώνοντας ίσως κάποια παραπάνω από τα χρωστούμενα του Ελληνικού Δημοσίου (επίσης μνημονιακή υποχρέωση).
Αυτό που συμφωνήσαμε σήμερα είναι ένα ακόμα σκληρό μνημόνιο, ίδιας λογικής με όλα τα προηγούμενα αποτυχημένα. Μόνο που αυτή τη φορά ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να το περάσει από τη Βουλή σε 13 ημέρες, υποσχόμενος στους βουλευτές του ότι θα είναι το τελευταίο και ότι δεν θα τους υποβάλει ξανά στη βάσανο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Για όσους θέλουν να τα αμφισβητήσουν όλα αυτά θα πρέπει να εξηγήσουν τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ανακοίνωση του Eurogroup που αναφέρει: «In this context, the Eurogroup looks forward to receive rapidly the draft supplemental MoU, including the final full list of prior actions». Το rapidly σημαίνει άμεσα, το draft supplemental σημαίνει προσχέδιο συμπληρωματικού και το MoU ξέρετε πολύ καλά τη σημαίνει.
Όσο για το χρέος. Αυτό που συμφώνησε η κυβέρνηση, όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι το εξής: Θα πάρει μια γενναία πρώτη δόση από το νέο πρόγραμμα του ESM, ίσως και μεγαλύτερη από ότι ήταν συμφωνημένο πέρυσι (και αυτή είναι η μόνη επιτυχία της Ελλάδας αφού φαίνεται να αποφεύγει την υπο-δόση), προκειμένου να πληρώσει κάποια από τα χρωστούμενα του Ελληνικού δημοσίου (αν ακολουθήσετε το χρήμα θα δείτε που θα καταλήξουν αυτά τα χρήματα) και εφόσον περάσει τα μέτρα, συμφωνήσει τα συμπληρωματικά και νομοθετήσει τον Μηχανισμό Δημοσιονομικής Προσαρμογής, τότε του χρόνου τον Μάιο θα μπορεί να ελπίζει σε μια αναπροσαρμογή των δόσεων του ελληνικού χρέους μέχρι το 2018 (ότι έγραφα χθες στο άρθρο μου The Endgame ) και αν φτάσει στο εξωγήινο 3,5% τότε σε δύο χρόνια μπορεί να γίνει μια συζήτηση για την ανακούφιση (με κάποια επιμήκυνση ή αναπροσαρμογή επιτοκίων και σε κάθε περίπτωση χωρίς κούρεμα) αλλάζοντας την ωρίμανση του.
Τις επόμενες 13 ημέρες θα μάθετε για το νέο Μνημόνιο. Τον Μάιο του 2017 θα δείτε ότι δεν άξιζε τον κόπο και στο τέλος του 2018... ε λοιπόν κανείς δεν ξέρει πως θα είναι η Ελλάδα στο τέλος του 2018. Πάντως δεν θα είναι επενδυτικός παράδεισος για τους Έλληνες, παρά μόνο για τους ξένους.
Υ.Γ. Ό,τι έγραψα χθες το υποστηρίζω και σήμερα 100%
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου