Διακήρυξη της συσπείρωσης για τις εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής στις 22/10/2014

συσπειρωση αριστερων μηχανικων

εκλογές ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

Τετάρτη 22 Οκτώβρη 2014, στο ΤΕΕ, Νίκης 4, Σύνταγμα

δεν ξεχνάμε: ψηφίζουμε με ταυτότητα και βιβλιάριο υγείας

πόσα μνημόνια θα περιμένουμε για ν’ αντιδράσουμε;

Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια σαρωτική επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-εργοδοσίας (με τα μνημόνια, τα φορολογικά χαράτσια, την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος στους χώρους δουλειάς κλπ.) που λεηλατεί το δικαίωμα στη ζωή. Εργαζόμενοι και άνεργοι αντιμετωπίζουμε μια απότομη βουτιά του βιοτικού μας επιπέδου. Με καθημερινές απολύσεις και πραγματική ανεργία που υπερβαίνει το 30% και με άμεση επιδίωξη να προσθέσουν στη στρατιά των 1.500.000 ανέργων και των 500.000 απλήρωτων εργαζόμενων κι άλλα θύματα από το δημόσιο τομέα. Με πλήρη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Με τη διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με τρομοκρατία και «απελευθέρωση» των απολύσεων, με εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, συμβάσεις μαύρης εργασίας, κατάργηση των ΣΣΕ, πλήρη διάλυση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.

Τα μέτρα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έχουν απολύτως ενιαία «λογική» και στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός εργαζόμενου υποταγμένου και εξαθλιωμένου που δεν θα έχει το κουράγιο να ορθώσει ανάστημα απέναντι στον εργοδότη, είτε είναι το κράτος είτε ιδιώτης. Γι αυτό διαλύουν το Δημόσιο, μέσα από το ιδεολόγημα της «αξιολόγησης» και την εγκαθίδρυση κανιβαλικών σχέσεων, γι αυτό ο λαός είναι υπό συνεχή εκβιασμό και πίεση να αποδεχθεί την εξαθλίωση για το καλό της «εθνικής» οικονομίας, τη «διάσωση» της χώρας, την παραμονή στο ευρώ και στην Ε.Ε., θυσία στο σφαγείο της χρεομηχανής των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο, το Δ.Ν.Τ. και η Ε.Ε. ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την «κρίση» και τους ανταγωνισμούς τους.

Δε μας ξεγελάνε οι υποσχέσεις ότι «έρχεται η ανάπτυξη». Γιατί η «ανάπτυξη» που επιδιώκουν σημαίνει μισθούς πείνας 300 – 400 €, φτώχεια και υπερεκμετάλλευση, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και καταστροφή του περιβάλλοντος. Την ίδια στιγμή, η σκληρή πραγματικότητα διαψεύδει τις όποιες «αυταπάτες», αφού αυτοί οι ίδιοι (ΙΟΒΕ, ΔΝΤ, ΕΕ κ.ά.) μιλούν για ύφεση σωρευτικά τα τελευταία 5 χρόνια πάνω από 25% - μέγεθος που μόνο με σκληρές πολεμικές αναμετρήσεις μπορεί να συγκριθεί, αφού αυτοί οι ίδιοι (ΣΕΒ κ.ά.) αντιδρούν στις πρόσφατες προτάσεις για απαγόρευση των απεργιών, «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων και επαναφορά του lock out.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση, -ίσως μόνο πιο προωθημένο παράδειγμα- αντίθετα η διεθνής συστημική-καπιταλιστική κρίση κτυπά το σύνολο του κόσμου και την Ε.Ε., όπως και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την «αντιμετώπισή» της. Όχι μόνο στην περιφέρειά της, αλλά και στο κέντρο της, όπως στη Γαλλία, ακόμα και στην Γερμανία. Ο Νότος της Ευρώπης (PIGS) μετατρέπεται σε οικονομικά αλλά και σε κοινωνικοπολιτικά διακεκαυμένη ζώνη, με τη διαρκή κοινωνική καταστροφή και την εξαθλίωση των εργαζομένων, χωρίς άλλη διέξοδο πέρα από τον ίδιο των αγώνα των εργαζόμενων. Κάθε δανειοδότηση (είτε με ‘μνημόνια’, είτε χωρίς) γίνεται με όρους ασφυκτικής εποπτείας και κατάργησης δημοκρατικών δικαιωμάτων, διαμορφώνοντας ένα σύγχρονο «κοινοβουλευτικό» ολοκληρωτισμό. Πρόκειται για τομή βάθους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην οποία κινείται συνολικά η ΕΕ.

Όλα τα παραπάνω υπογραμμίζουν πως κανένα μέλλον δεν υπάρχει για το λαό μέσα σ’ αυτή τη φυλακή και είναι ενδεικτικά για το πόσο κρίσιμη είναι η μάχη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

δημόσιοι υπάλληλοι μηχανικοί: αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα των μνημονίων

Και για τους ΔΥ μηχανικούς όπως και για πολλά εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα, η μάχη της επιβίωσης έχει γίνει καθημερινή και πολύ δύσκολη υπόθεση. Με τα αλλεπάλληλα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, μέσα σε 4 μόλις χρόνια ζήσαμε:

• Συνολική μείωση των αποδοχών μας της τάξης του 50%, πλήρη κατάργηση επιδομάτων, 13ου και 14ου μισθού.
• Εφεδρείες, διαθεσιμότητες, αργία ή όπως αλλιώς ονομάζουν κάθε φορά τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
• Κλείσιμο - συρρίκνωση - συγχώνευση - υποβάθμιση δημόσιων οργανισμών και φορέων με στόχο να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο «μόνο ό,τι δε θέλουν οι ιδιώτες» ή «ό,τι συμφέρει τους ιδιώτες».
• Στοχοποίηση και λασπολογία σε βάρος του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων προσπαθώντας να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις τη διάλυση του Δημοσίου και την αντικατάστασή του από ιδιώτες. Καλλιέργεια κλίματος υποταγής, φόβου και κανιβαλισμού, ώστε να βρουν «πρόθυμους» στην υλοποίηση των πολιτικών τους.
• Εξαντλητική φορολογία κάθε είδους που αποψιλώνει ότι απομένει από το πενιχρό πλέον εισόδημα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΕΝΦΙΑ.
• Διάλυση του επαγγέλματος και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, μέσω του μηχανισμού των «πιστοποιήσεων», όπου δυστυχώς πρωταγωνιστεί το ΤΕΕ.
• Αυξήσεις στις εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ, τη στιγμή που η ίδρυση του ΕΟΠΥΥ ισοδυναμεί ουσιαστικά με κατάργηση των παροχών υπηρεσιών υγείας των ασφαλισμένων, ενώ παράλληλα οι εισφορές μας εξανεμίζονται με τα «κουρέματα» και τζογάρονται για να συνεχίζουν να κερδίζουν οι τράπεζες.

οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες σε παρανομία

Τα χρόνια αυτά όμως σημαδεύτηκαν και από μεγάλους κοινωνικούς αγώνες. Από τις μεγάλες πανεργατικές απεργίες, το κίνημα «δεν πληρώνω», τις λαϊκές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και τις πλατείες όλης της χώρας έως τα περιβαλλοντικά και τοπικά κινήματα (Χαλκιδική, Κερατέα, ενάντια στις ΒΑΠΕ στην Κρήτη κλπ) αναπτύχθηκαν ισχυρότατες αντιστάσεις, που καθώς δεν κατάφεραν να ανατρέψουν τις μνημονιακές κυβερνήσεις και το ειδικό καθεστώς που έχουν επιβάλει ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, σιγά-σιγά υποχώρησαν.

Η πολιτική όμως αυτή της εξουσίας, δεν μπορεί να περάσει χωρίς τον πρωτοφανή παροξυσμό της κρατικής και παρακρατικής βίας, τρομοκρατίας και καταστολής που παίρνει πλέον απροκάλυπτα στρατιωτικά χαρακτηριστικά. Η κυβέρνηση ξεκινώντας την επίθεση αυτή από τους μετανάστες και τις καταλήψεις στέγης, πέρασε γρήγορα στα «μαχητικά συνδικάτα» και σε μια διαρκή επιθετικότητα κατά του «εχθρού λαού» κάνοντας επίδειξη δύναμης με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και επεμβάσεις των ΜΑΤ, με την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη μπροστάρη σε αυτήν την προσπάθεια (καμία απεργία τα τελευταία χρόνια δεν έχει βγει νόμιμη). Καθημερινά αποδεικνύει πως έχει αποφασίσει να κυβερνήσει με «στρατιωτικό νόμο» και ονομάζει «συντεχνία» όποιον παλεύει -για την επιβίωσή του- ενάντια στην πολιτική της. Αποθρασυμένη από την υποχώρηση των κοινωνικών αγώνων και με τις πλάτες τρόικας και εργοδοσίας η κυβέρνηση έρχεται να βγάλει «εκτός νόμου» ακόμα κι αυτό το δικαίωμα στις απεργίες, τα σωματεία, το συνταγματικό δικαίωμα του συνδικαλισμού. Για τη νομιμοποίηση βέβαια του εντεινόμενου αυταρχισμού και του δόγματος «Νόμος και Τάξη» χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται (με διάφορους τρόπους) και η Χρυσή Αυγή. Τόσο σαν πολιτική δεξαμενή της κοινωνικής διαμαρτυρίας, όσο και σαν «σιδηρογροθιά» του συστήματος για να τσακίσει το κίνημα. Η στάση της ήταν και είναι αποκαλυπτική σε όλους τους εργατικούς αγώνες. Οι Χρυσαυγίτες δεν έχουν θέση σε κανένα σωματείο, σε κανένα χώρο δουλειάς.

τι κίνημα εργαζομένων θέλουμε

Αν σήμερα επανεξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά το κίνημα του λαού μας (και το δικό μας ως τμήμα του), αυτό γίνεται όχι για να οδηγηθούμε στη μοιρολατρεία, αλλά για να προετοιμαστούμε καλύτερα για τις συγκρούσεις που έρχονται. Οι αγώνες ανά κλάδο ή χώρο εργασίας συναντούν ένα όριο αναποτελεσματικότητας. Η συγκυρία και η ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου απαιτούν έναν πρώτιστα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ με διάρκεια, με ανυπακοή, που θα οργανωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, από ένα πλατύ κοινωνικό-λαϊκό μέτωπο, και θα οδηγήσει μέσα από μια πραγματική και νικηφόρα σύγκρουση στην ακύρωση των μέτρων, των Μνημονίων και των πολιτικών τους.

Εκτιμούμε πως η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος είναι κρίσιμη προϋπόθεση για τέτοιους αγώνες. Σήμερα χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να συσπειρώσει και να βρει δρόμους οργάνωσης για το τεράστιο τμήμα των εργαζομένων που δεν εκπροσωπείται συνδικαλιστικά ή είναι μακρυά από τα σωματεία, τα νέα τμήματα εργαζομένων και μορφών εργασιακών σχέσεων. Να είναι αντίπαλος της εργοδοσίας, του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων, έξω από διαδρομισμούς και υποταγή στην πολιτική εξουσία. Να θεωρεί σαν βασικό κριτήριο δράσης του τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Να έχει αυτονομία και ανεξαρτησία από κυβερνήσεις, κόμματα, κέντρα εξουσίας και το κράτος. Να βασίζεται στη δύναμη και την απόφαση των ίδιων των εργαζομένων, στη δημοκρατία του αγώνα και όχι σε κομματικές ντιρεκτίβες ή σε συμφωνίες κορυφής. Για να μπει ένα τέλος στον κατακερματισμό και την πολυδιάσπαση… δημόσιοι-ιδιωτικοί υπάλληλοι, ντόπιοι-μετανάστες, απασχολούμενοι-άνεργοι, όσοι παίρνουν τον μισθό τους-απλήρωτοι, πλήρους-μερικής απασχόλησης. Σε ένα τέτοιο συνδικαλιστικό κίνημα πιστεύουμε, σε μια τέτοια κατεύθυνση θέλουμε να κινηθούμε.

ριζική αντίθεση στα μνημόνια, σε ΕΕ-ΔΝΤ και στις κυβερνήσεις τους

• Ανυποχώρητοι αγώνες για να διώξουμε ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ και τις κυβερνήσεις τους. Καμία θυσία για το ευρώ, ρήξη με την ΕΕ.
• Κατάργηση όλων των δανειακών συμβάσεων, νόμων, μνημονίων της τελευταίας τετραετίας. Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Στάση πληρωμών σε δανειστές και κερδοσκόπους και διαγραφή του χρέους.
• Κατάργηση όλων των χαρατσιών. Άρνηση-ανυπακοή στην πληρωμή τους.
• Να φορολογηθεί άμεσα το κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, η εκκλησία, οι off shore εταιρείες, οι μεγαλοεκδότες, το ξένο κεφάλαιο και οι καταθέσεις στις δεκάδες λίστες Λαγκάρντ.
• Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με κοινωνικό έλεγχο.
• Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγώνων.
• Αταλάντευτος αγώνας ενάντια στο φασισμό και στη νεοναζιστική βία.

υπεράσπιση του αντικείμενου της εργασίας μας, των δημόσιων αγαθών, του περιβάλλοντος

Το «νέο» μισθολόγιο μας έδωσε ένα ισχυρότατο χτύπημα με την κατάργηση των κλαδικών επιδομάτων 6 και 7 ‰ και τη συμπίεση των μισθών. Ο Καλλικράτης, η κατάργηση των πολεοδομιών, το σταμάτημα των δημοσίων έργων, αφαίρεσαν μεγάλο μέρος του αντικειμένου εργασίας μας. Οι απολύσεις είναι πλέον εδώ (με «αξιολόγηση» ή χωρίς).

• Ούτε μια απόλυση εργαζομένου στο δημόσιο, όχι στην «αξιολόγηση» που μόνο στόχο έχει τη νομιμοποίηση των απολύσεων.
• Επαναφορά των αποδοχών στα επίπεδα αξιοπρέπειας που ίσχυαν πριν απ την επιδρομή με ομογενοποίηση αποδοχών.
• Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες και έργα σε όφελος της κοινωνίας και όχι σε όφελος τραπεζών και επενδυτών.
• Όχι στην κατάργηση των πολεοδομιών, στις ΣΔΙΤ, στις συμβάσεις παραχώρησης. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις παραχώρησης στο κατασκευαστικό κεφάλαιο. Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών, με υλοποίησή τους από το δημόσιο.
• Όχι στον Καλλικράτη, στη συγχώνευση – κατάργηση υπηρεσιών και φορέων, στη συρρίκνωση του ΠΔΕ.
• Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και γης και τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών (ρεύμα – νερό – συγκοινωνίες). Δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες.
• Υπεράσπιση της εργασίας, του αντικειμένου μας, των δημόσιων αγαθών, του περιβάλλοντος.
• Καμία βελτίωση της θέσης των ΔΥ μηχανικών δε μπορεί να προκύψει χωρίς ευρύτερες ανατροπές. Επιδίωξη μας είναι να συμβάλουμε στον αναγκαίο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων και αγωνιστικών ομοσπονδιών για να δοθεί η μάχη της επιβίωσης των εργαζόμενων και της ανατροπής της πολιτικής της εξαθλίωσης, καθώς και η συνεργασία με το υπόλοιπο κίνημα των εργαζομένων, με κινήσεις πολιτών, λαϊκές συνελεύσεις και περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες.

υπεράσπιση της ασφάλισής μας

• Να επιστραφούν τα κλεμμένα του ΤΣΜΕΔΕ από το «κούρεμα» και τα χρωστούμενα 600 εκατ. € του κράτους.
• Καμία αύξηση εισφορών σε καμία κατηγορία ασφαλισμένων, είναι ήδη υπέρογκες.
• Όχι στις μειώσεις συντάξεων, έχουμε πληρώσει χρόνια υπέρογκων εισφορών και κάθε περικοπή τους είναι ληστεία.
• Να επανέλθουν τα όρια ηλικίας στην 35ετία.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια καθολική και κοινωνική ασφάλιση έξω από τις λογικές της ανταποδοτικότητας.
• Απεμπλοκή του Ταμείου από την Τράπεζα Αττικής και τα τραπεζικά παιχνίδια. Ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση.
• Όχι στον ΕΟΠΥΥ και στη σχεδιαζόμενη κατάργηση του ΤΣΜΕΔΕ, μέσω ενοποίησης. Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλους χωρίς προϋποθέσεις.

για ένα δημοκρατικό, μαζικό σωματείο των μελών ή γιατί χρειαζόμαστε την ΕΜΔΥΔΑΣ

Την ώρα που με κάθε τρόπο η κυβέρνηση προσπαθεί να διαλύσει κάθε σωματείο που δεν είναι αυστηρά εργοδοτικό, είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξη της ΕΜΔΥΔΑΣ, τόσο για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων που έχουν σχέση με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου μας (ξεχωριστή ασφάλιση, αυξημένες ποινικές ευθύνες), όσο και -κυρίως- για τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος στον τομέα ευθύνης μας. Συνεχίζει να είναι επίκαιρο περισσότερο από ποτέ το διαχρονικό μας σύνθημα για την αναβάθμιση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών της χώρας με τις προτάσεις που έχουμε επανειλημμένα καταθέσει, σε αντίθεση βέβαια με την υποβάθμιση και τη διάλυσή τους που προωθείται σήμερα.

Όλοι εξάλλου αναγνωρίζουν ότι η ΕΜΔΥΔΑΣ στάθηκε στο πλάι μας όλα τα προηγούμενα χρόνια (παρά τις τυχόν επιμέρους επιφυλάξεις ή διαφωνίες που μπορεί να έχει κανείς), παλεύοντας όχι μόνο για την θεσμική και οικονομικήαξιοπρέπεια των Διπλ. Μηχανικών στο Δημόσιο, αλλά και για την προάσπιση του κοινωνικού κράτους, ενωτικά με τους άλλους εργαζόμενους της χώρας μας. Ειδικά δε στη σημερινή συγκυρία, εκεί που ξεπουλημένα εργασιακά σωματεία μας άφησαν ακάλυπτους απέναντι στην επίθεση, η ΕΜΔΥΔΑΣ υπήρξε το μόνο ανάχωμα (π.χ. στην ‘αξιολόγηση’).

Χρειάζεται βέβαια μια σοβαρή συζήτηση για την απαραίτητη αναδιοργάνωση της ΕΜΔΥΔΑΣ στις σημερινές συνθήκες θεσμικού και οικονομικού στραγγαλισμού των σωματείων, με στόχους όπως:

• Επανεγγραφή μελών και εκκαθάριση του μητρώου μέσα από συζήτηση με τους συναδέλφους.
• Ισχυρές και δραστήριες Πρωτοβάθμιες Ενώσεις. Δημιουργία τμημάτων που να ανταποκρίνονται στις πρόσφατες εξελίξεις. Λειτουργία Ομάδων Εργασίας και επεξεργασίας θεμάτων.
• Συχνές συνελεύσεις τμημάτων και των πρωτοβάθμιων ενώσεων, ώστε η συμμετοχή των μελών να συμβάλλει στη δράση του σωματείου. Λειτουργία Επιτροπών Αγώνα ανά χώρο και κεντρικά, καθώς και του απεργιακού ταμείου.
• Καταγγελία και διαχωρισμός από πρακτικές διαφθοράς.

η ΕΜΔΥΔΑΣ μας χρειάζεται

Όπως ο καθένας μας, έτσι και η ΕΜΔΥΔΑΣ, είναι σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η κατάργηση των επιδομάτων -που με πολύχρονους αγώνες είχαμε κατακτήσει- έχει αφήσει το σωματείο χωρίς καθόλου πόρους. Η τύχη του, αν θέλουμε ένα σωματείο χωρίς εξαρτήσεις, είναι στα χέρια όλων μας. Η εγγραφή μας και η καταβολή των σχετικών συνδρομών, είναι ο μοναδικός τρόπος να συνεχίσει να υπάρχει.

Γιατί όπως έχουμε πει και παλιότερα, ή θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας (ο καθένας μόνος του εναντίον όλων των άλλων), ή συλλογικά θα αντισταθούμε για να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα που μας περιβάλλει.

Κυρίως όμως για να ξεκινήσουμε μια διαδικασία συμμετοχής, ευθύνης, αξιοπρέπειας και αντίστασης που αφήνει πίσω την ιδιώτευση, τον ατομισμό και το βόλεμα.

Οφείλουμε λοιπόν όλοι, σε συνεννόηση με τα Διοικητικά Συμβούλια των Α΄βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ, είτε μέσω της άμεσης καταβολής της συνδρομής μας, είτε μέσω της αποδοχής της διαδικασίας της αυτόματης είσπραξής της από το μισθό μας (υπάρχει σχετικό έντυπο και οδηγίες στο site), να συμβάλλουμε στη διατήρηση του κινήματός μας.

Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση.

Όλοι μαζί με το σωματείο μας.

Και μην ξεχνάς συνάδελφε, το Σωματείο είσαι εσύ.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΗΣ

συσπειρωσης αριστερων μηχανικων

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΜΔΥΔΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

1. ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΧΗΜ. ΜΗΧ., Τ.Ε.Ε.
2. ΒΑΪΔΑΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΤ. ΜΗΧ. & ΜΕΤ. ΥΠ. ΠΕ.Ε.Κ.Α.
3. ΓΙΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΧΗΜ. ΜΗΧ, ΕΛΚΕΘΑ
4. ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
5. ΓΙΟΛΔΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ
6. ΓΚΟΥΜΑ ΒΑΓΙΑ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
7. ΔΙΚΑΡΟΣ ΝΙΚΟΣ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΕΣ.
8. ΔΡΟΥΓΑ ΙΟΥΛΙΑ, ΑΡΧ. ΜΗΧ., ΥΠΕΚΑ
9. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΚΗΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
10. ΚΑΚΟΥΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
11. ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. Υ.Π.Α.
12. ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ, ΠΟΛ. ΜΗΧ., ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
13. ΚΑΤΣΑΜΠΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΧ. ΜΗΧ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ-ΣΕΕΔΔ
14. ΚΛΕΦΤΟΔΗΜΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
15. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑΝΝΑ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
16. ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ., (ΠΡΩΗΝ) ΟΕΚ
17. ΜΑΡΙΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ, ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ., Ε.Μ.Π.
18. ΜΕΘΥΜΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ, ΑΡΧ. ΜΗΧ., ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
19. ΜΙΚΡΩΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΧ. ΜΗΧ. ΔΗΜΟΣ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
20. ΠΑΣΒΑΛΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΜΕΤ. ΜΗΧ. & ΜΕΤ., ΕΟΤ
21. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΤΑ ΑΓΡ. ΤΟΠ. ΜΗΧ. ΥΠΕΚΑ
22. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ
23. ΠΙΤΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΧ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΟΙ.Α.Ν
24. ΣΑΡΓΕΝΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΟΙΒΟΣ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΕΜΠ
25. ΤΟΥΡΤΑ ΒΑΣΩ ΠΟΛ. ΜΗΧ. ΥΠ.ΥΠΟ.ΜΕ.ΔΙ./Γ.Γ.Δ.Ε.
26. ΤΣΟΠΕΛΑΣ ΗΛΙΑΣ, ΗΛ. ΜΗΧ. & Η/Υ, ΥΠ.ΠΟ.Τ
27. ΦΟΙΝΙΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΑΡΧ. ΜΗΧ., ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΛΗΣΙΩΝ
28. ΧΑΡΙΣΙΑΔΗΣ ΧΑΡΙΣΗΣ ΗΛ. ΜΗΧ. ΒΟΥΛΗ

http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.com