Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Μαθήματα Αλληλεγγύης 2014-15

Από εδώ

Μαθήματα Αλληλεγγύης 2014-15

Για δυο συνεχόμενες σχολικές χρονιές διοργανώθηκαν στη Γκράβα Μαθήματα Αληλλεγγύης, δηλαδή δωρεάν ενισχυτικά μαθήματα από εθελοντές καθηγητές για μαθητές γυμνασίου και λυκείου.
Η διοργάνωση έγινε από την Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας και την Ενωση Γονέων 5ης Δημοτικής κοινότητας, με την προσωπική δέσμευση και την σκληρή εργασία αδιόριστων, διορισμένων και συνταξιούχων εκπαιδευτικών οι οποίοι είτε δίδαξαν είτε υποστήριξαν με άλλους τρόπους την διεξαγωγή των μαθημάτων.
Τι αποκομίσαμε από την εμπειρία και τι μάθαμε από τα λάθη μας:
Η ανάγκη των μαθητών για την ενισχυτική διδασκαλία είναι μεγάλη και αδιαμφισβήτητη. Φέτος περισσότερο από πέρσι, του χρόνου ακόμα περισσότερο. Όχι μόνο γιατί η οικονομική κρίση στερεί από τους γονείς την οικονομική δυνατότητα να στηρίξουν τα παιδιά τους με φροντιστήρια, αλλά κυρίως γιατι το εκπαιδευτικό σύστημα συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται ενισχύοντας όσο ποτέ την παραπαιδεία. Η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, οι συγχωνεύσεις σχολείων, η εξόντωση των καθηγητών μέσα από την οικονομική δυσπραγία, την αύξηση των διδακτικών ωρών και την κοινωνική απαξίωση που εδώ και χρόνια καλλιεργούν τα ΜΜΕ, υποβαθμίζουν την παρεχόμενη «υπηρεσία» με τρόπο που είναι περιττό να αναλυθεί. Παράλληλα, το «νέο λύκειο» με την Τράπεζα Θεμάτων δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη ζωή τόσο των καθηγητών που τρέχουν να προλάβουν την εξεταστέα ύλη αλλά κυρίως των μαθητών των οποίων η προαγωγή από τάξη σε τάξη γίνεται όλο και δυσκολότερη.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών, που σύντομα θα φανεί, είναι η αύξηση της σχολικής διαρροής, δηλαδή η αύξηση του αριθμού των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο. Και το αποτέλεσμα αυτό πονάει πολύ την εκπαιδευτική κοινότητα και θα έπρεπε να πονάει εξίσου πολύ την κοινωνία.
Μέχρι, λοιπόν, να μπορέσουμε να αλλάξουμε αυτήν την εκπαίδευση, που εδώ και πολλά χρόνια χρήζει αλλαγής αλλά με την μνημονιακή πολιτική διαλύεται, νιώθουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τους μαθητές μας του δημόσιου σχολείου, δηλαδή τα παιδιά των οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών που κάποιες φορές, το βλέπουμε, στερούνται και τα στοιχειώδη.
Αυτό που μάθαμε από την μέχρι τώρα προσπάθειά μας, είναι πως για να πετύχει το εγχείρημα, να αγκαλιαστεί από τα παιδιά και τις οικογένειές τους, να ξεφύγει από τα πλαίσια της φιλανθρωπίας και να οικοδομήσει ουσιαστικές σχέσεις, πρέπει να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις:
1. Να ξεκινάνε έγκαιρα τα μαθήματα, μέσα στον Σεπτέμβρη. Για να γίνει αυτό πρέπει τωρα το καλοκαίρι, που κλείνουν τα σχολεία, να προετοιμαστούμε Να μην περιμένουμε να τελειώσει το Υπουργείο τις αποσπάσεις, τις τοποθετήσεις, τις συμπληρώσεις ωραρίου (καλό Νοέμβρη) Και κυρίως να μην περιμένουμε να δούμε αν θα κάνει το Υπουργείο, ως όφειλε, την ενισχυτική διδασκαλία που κάθε χρόνο εξαγγέλλει*.
2. Να καλύψουμε όλες τις ανάγκες των μαθητών σε μαθήματα, ώστε να νιώσουν πως έχουν ελπίδα και μπορούν να τα καταφέρουν. Αυτό σημαίνει μεγάλο αριθμό καθηγητών σε όλες τις βασικές ειδικότητες
3. Να φτιάξουμε ολιγομελή τμήματα ώστε να γίνεται σωστή δουλειά και να μπορεί η διδασκαλία να εξατομικεύεται. Κι αυτό επίσης προϋποθέτει μεγάλο αριθμό καθηγητών.
Πως θα το καταφέρουμε αυτό όταν οι καθηγητές είναι ψυχικά, οικονομικά, επαγγελματικά εξουθενωμένοι; Πως θα πούμε στους αδιόριστους, που έχουν χάσει κάθε ελπίδα για διορισμό, να «χαρίσουν» το μόνο πράγμα που μπορούν να πουλήσουν για να ζήσουν; Πως θα πούμε στους συνταξιούχους συναδέλφους μας, που περιμένουν πάνω από δυο χρόνια κάποιες φορές να βγει η σύνταξή τους, που αντιμετωπίζουν το επερχόμενο γήρας με διαλυμένα ασφαλιστικά ταμεία και ελλιπή υγειονομική περίθαλψη, και έχουν να συντηρούν και τους απογόνους τους, να έρθουν να δουλέψουν κι άλλο λίγο ακόμα;
Δεν ξέρω.
Ξέρω όμως πως έστω κι ένα παιδί να σου πει πως βοηθήθηκε πολύ από τα μαθήματα αλληλεγγύης, πως τα πήγε καλά, πως αναπτερώθηκαν οι ελπίδες του να πετύχει και νιώθει ευγνωμοσύνη γι αυτό που του προσφέρθηκε, παίρνεις δύναμη και κουράγιο να συνεχίσεις. Ξέρω επίσης πως αυτά τα παιδιά κάπως κάπου στη ζωή τους θα δώσουν πίσω στην κοινωνία αυτό που πήραν από την αλληλεγγύη. Και ξέρω πως δεν γίνεται αλλιώς, μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε. Έτσι θα υπερασπιστούμε τον κατασυκοφαντημένο κλάδο μας, έτσι θα πολεμήσουμε το φόβο και τη μοναξιά, ετσι θα αντιμετωπίσουμε την διείσδυση του φασισμού μέσα στα σχολεία, έτσι θα ζήσουμε σαν άνθρωποι.
*Παράλληλα δεν σταματάμε να διεκδικούμε την έναρξη προγραμμάτων Ενισχυτικής Διδασκαλίας που αποτελούν υποχρέωση του κράτους και προσφέρουν αμοιβόμενη και ασφαλισμένη εργασία στους άνεργους συναδέρφους μας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα μαθήματα αλληλεγγύης που έγιναν στη Γκράβα εδώ κι εδώ κι εδώ  .
Για προσφορά μαθημάτων επικοινωνείτε στο gvalomenou@gmail.com  (κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη και πολύτιμη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου