Χρέη «μαμούθ» 88 δις προς το Δημόσιο και τα Ταμεία

Από την Ίσκρα

ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ 1,4 ΔΙΣ ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

«ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΕΣ» ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΗΜΙΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Στα 70 δις ευρώ, έχουν εκτιναχθεί τα χρέη προς την εφορία, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραμματεία Εσόδων του υπ. Οικονομικών. Δηλαδή, μέσα στην πενταετία 2009 – 2014, τα χρέη προς την εφορία έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, μιας και το 2009 ανέρχονταν περίπου σε 35 δις. ευρώ.

Δεν είναι μόνο όμως το συνολικό ύψος του χρέους που τρομάζει, αλλά και ο ρυθμός αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Συγκεκριμένα, μόνο τον Αύγουστο του 2014, τα χρέη προς το Δημόσιο αυξήθηκαν κατά 1,4 δις ευρώ, ενώ τους προηγούμενους μήνες αυξάνονταν κατά 1 δις ευρώ ανά μήνα! Συνολικά, για το 2014 μέχρι και τον Αύγουστο, έχουν συσσωρευθεί «νέα» χρέη ύψους 8,65 δις.

Παράλληλα, στο υπ. Οικονομικών περιμένουν ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ληξιπρόσθεσμων οφειλών, μιας και μέσα στο Σεπτέμβρη περίπου 6 εκατ. φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν δύο φόρους μαζεμένους (την πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ και τη δεύτερη δόση του φόρου εισοδήματος).

Το χρέος των 70 δις ευρώ (40% του ελληνικού ΑΕΠ), αρκεί για να περιγράψει με σαφήνεια την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία και μαζί της τα ελληνικά νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι, που αδυνατούν να πληρώσουν τις υπέρογκες οφειλές τους προς την εφορία. Και η αδυναμία τους αυτή είναι αντικειμενική, δημιουργημένη από την ύφεση, τη λιτότητα και την εξοντωτική φορολογική πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.

ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΕΤΟΣ	ΠΟΣΟ ΣΕ ΔΙΣ ΕΥΡΩ
2003	11,56
2004	16,89
2005	21,36
2006	25,75
2007	31,41
2008	29,47
2009	33,54
2010	38,72
2011	43,97
2012	55,31
2013	62,55
2014 (έως 31/08)	69,23

ΧΡΕΗ 18,9 ΔΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Όσον αφορά, τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία που αγγίζουν τα 19 δις ευρώ, μόνο το 3 – 5% των οφειλετών (που ήδη υπολογίζονται σε 1,5 εκατ. οφειλέτες) εξακολουθεί να πληρώνει τις δόσεις που είχε συμφωνήσει κατά τη «ρύθμιση» των οφειλών τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία των Ταμείων, στο ΙΚΑ οφείλονται 8,5 δις ευρώ, στον ΟΑΕΕ 9,1 δις ευρώ, στον ΟΓΑ 349 εκατ. και στο ΕΤΑΑ 952 εκατ. ευρώ.

Όσον αφορά τον ΟΑΕΕ, από όσους είχαν προβεί σε ρύθμιση των οφειλών τους, το 43,4% (σχεδόν οι μισοί δηλαδή) δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στην πληρωμή των δόσεων (48 δόσεις) και βρέθηκαν ουσιαστικά «εκτός ρύθμισης». Γεγονός που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο, ότι οι ρυθμίσεις με «δόσεις» και δήθεν «διευκολύνσεις» αποτελούν ημίμετρα που σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να ανακουφίσουν τους οφειλέτες που χειμάζονται από την ανέχεια και την λιτότητα που έχει επιβληθεί στην ελληνική οικονομία.

«ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΕΣ» ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΗΜΙΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Μπροστά σε αυτή την αδιέξοδη κατάσταση που μήνα με το μήνα γίνεται ακόμη χειρότερη, η κυβέρνηση αρνείται να δει την πραγματικότητα και προσπαθεί με ημίμετρα και σοφιστείες να δώσει, δήθεν «λύση» στο πρόβλημα.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, εξετάζεται η δυνατότητα καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε 72 δόσεις (6 χρόνια) ή ακόμη και σε 100 δόσεις.. Δηλαδή, όποιος έφτασε σε σημείο να χρωστάει στην εφορία επειδή δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην δριμύτατη φοροεπιδρομή, θα μετατρέπεται σε «αιώνιο» όμηρο των χρεών του.

Μάλιστα, για να εισέλθουν στη νέα ρύθμιση όσοι έχουν οφειλές, θα πρέπει να έχουν εξοφλήσει τις εισφορές δύο η τριών προηγούμενων μηνών ( αυτών που δεν είχαν να πληρώσουν!) πριν από την κεφαλαιοποίηση των χρεών που θα ρυθμιστούν.

Για τη ρύθμιση αυτή, το «επιχείρημα» της μνημονιακής συγκυβέρνησης είναι πως όσοι «δυσκολεύονται» θα έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεση τους για να αποπληρώσουν το χρέος, ενώ η τρόικα απαντά πως η συνεχής αλλαγές σε αυτόν τον τομέα, δημιουργούν προσδοκίες για καλύτερες μελλοντικές ρυθμίσεις και έτσι καλλιεργούν «αντικίνητρο» για την πληρωμή των οφειλών.

Τα επιχειρήματα αυτά περιγράφουν ανάγλυφα τη λογική που έχει επικρατήσει, και παρουσιάζει το σύνολο των οφειλετών σαν παμπόνηρους φοροφυγάδες, ενώ στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία αποτελείται από ανθρώπους και νοικοκυριά και πολύ μικρές επιχειρήσεις που έχουν χτυπηθεί από την μνημονιακή οικονομική πολιτική και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν όχι μόνο ως προς τι οφειλές τους αλλά ακόμη και ως προς τις βασικές τους ανάγκες.