Στις φλόγες παραδόθηκε το σήμα κατατεθέν των Πατησίων

Στις φλόγες παραδόθηκε το σήμα κατατεθέν των Πατησίων. Κάτοικοι μιλούν για εμπρησμό, αφού τα διατηρητέα κτίρια εμποδίζουν ποικιλώνυμα... επενδυτικά συμφέροντα.

 

Του Δημήτρη Αγγελίδη από την ΕφΣυν

Μία ακόμη πυρκαγιά στο πολύπαθο πάρκο Δρακόπουλου, η δεύτερη μέσα σε δύο εβδομάδες, η πέμπτη από το 2007, κατέστρεψε το απόγευμα του Σαββάτου σχεδόν ολοσχερώς την έπαυλη Δρακόπουλου με τον εξαγωνικό πύργο που αποτελούσε σήμα κατατεθέν των Πατησίων.

Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 5 το απόγευμα στο εσωτερικό του κτίσματος και γρήγορα έκανε παρανάλωμα το ξύλινο οικοδόμημα, πριν προλάβει να τη σβήσει η Πυροσβεστική που έσπευσε στο σημείο. Χτες το βράδυ, πυροσβεστικές δυνάμεις παρέμεναν στον χώρο ερευνώντας τα αίτια της πυρκαγιάς, που είναι ακόμα άγνωστα.

Ωστόσο, η Επιτροπή Κατοίκων για τη Διάσωση του κτήματος Δρακόπουλου μιλά για «εμπρησμό». «Είναι προφανές ότι δημιουργούνται πολλαπλά ερωτήματα σχετικά με τον χρόνο, τον τρόπο και την ακολουθία μιας τέτοιας εξέλιξης, που δύσκολα μοιάζει τυχαία [...] Τα διατηρητέα κτίρια με την παρουσία τους εμποδίζουν τα «επενδυτικά» σχέδια διαφόρων, οι οποίοι καιροφυλακτούν και εποφθαλμιούν έναν από τους τελευταίους χώρους πρασίνου των Πατησίων», αναφέρει ανακοίνωση της Επιτροπής.

Είναι άλλωστε η δεύτερη φορά που καίγεται η έπαυλη, που παρέμενε ερείπιο από την πρώτη πυρκαγιά το 2007. Πυρκαγιές έχουν εκδηλωθεί και στα άλλα δύο ιστορικά κτίρια του κτήματος Δρακόπουλου, το γνωστό στους κατοίκους ως «οδοντιατρείο» (εξαιτίας μιας αποτυχημένης προσπάθειας να γίνει εκεί οδοντιατρείο για τους οροθετικούς) και ένα βοηθητικό κτίριο.

Το κτήμα έκτασης 9 στρεμμάτων φιλοξενούσε το εργοστάσιο εριουργίας Δρακόπουλου, την έπαυλη του Δρακόπουλου, κτίρια γραφείων και βοηθητικούς χώρους. Οταν πέθανε ο Αθηνόδωρος Δρακόπουλος το 1977 (ο αδελφός του Κωνσταντίνος είχε πεθάνει το 1950) άφησε την ακίνητη περιουσία του κληροδότημα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ).

Ενα έργο τέχνης

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το κτήμα χαρακτηρίστηκε χώρος πρασίνου, τα τρία βασικά κτίρια διατηρητέα και η έπαυλη έργο τέχνης. Εκταση λίγο μεγαλύτερη από το μισό κτήμα μετατράπηκε σε δημοτικό πάρκο το 1985. Η έκταση που παρέμεινε στην ιδιοκτησία του ΕΕΣ, περίπου 4 στρέμματα στα οποία βρίσκονται και τα ιστορικά κτίρια, έγινε στόχος συμφερόντων ρίαλ εστέιτ, με την αγαστή συνεργασία του Δημοσίου, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι.

Το 1991 τα μέχρι τότε διατηρητέα κτίρια αποχαρακτηρίστηκαν και το 2003 ακολούθησε ο αποχαρακτηρισμός του χώρου του εργοστασίου, έως τότε διατηρητέου χώρου πρασίνου (κατά των αποχαρακτηρισμών έχουν προσφύγει κάτοικοι στο ΣτΕ και η υπόθεση εκκρεμεί).

Παραμονές Δεκαπενταύγουστου το 2009, επί δημαρχίας Νικήτα Κακλαμάνη, ο δήμος και ο ΕΕΣ προχώρησαν στην κατεδάφιση του ιστορικού εργοστασίου και υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας, με σκοπό να ανεγερθούν πολυώροφα κτήρια και υπόγειο πάρκινγκ.

Τότε αποφάσισαν οι κάτοικοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Φύτεψαν, έφτιαξαν παιδική χαρά και δημιούργησαν στο κτήμα έναν ελεύθερο, ανοιχτό δημόσιο χώρο που διαχειρίζονται οι ίδιοι, μετατρέποντάς τον σε εστία εκδηλώσεων και πολιτιστικών δράσεων. Αλλά φαίνεται πως οι επιδιώξεις των επενδυτών δεν σταματούν.

«Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός προσπαθεί συστηματικά –μέσω real estate εταιρείας– να πουλήσει το σύνολο του κτήματος ([...]ενέργεια τόσο παράνομη όσο και απαράδεκτη που προσωρινά αποσοβήθηκε λόγω έλλειψης αγοραστών), ενώ η Δημοτική Αρχή είτε σιγοντάρει τα σχέδια αυτά είτε κωφεύει», αναφέρει η επιτροπή.

Ο ΕΕΣ έχει ισχυριστεί πως μόνο τμήμα του παλαιού εργοστασίου είναι προς πώληση και πως ο χώρος όπου βρίσκονται τα κτίσματα θα παραμείνει χώρος πρασίνου.

«Ευτυχώς στα Πατήσια υπάρχει ένας δραστήριος κύκλος ανθρώπων και συλλογικοτήτων. Αρχιτέκτονες-μέλη της επιτροπής έχουν αποτυπώσει τη βίλα και έχουν φτιάξει σχέδια, σε περίπτωση που μπορέσει να ξαναφτιαχτεί. Οπως στο παρελθόν δεν αφήσαμε να δοθούν σε επιχειρηματικά συμφέροντα τέτοιου τύπου χώροι, έτσι και τώρα θα τα καταφέρουμε», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Δημήτρης Πετρόπουλος από την επιτροπή.