Αναδημοσίευση από το Ποντίκι
Ένα μεγάλο κύκλωμα συμφερόντων που δρα
στον χώρο της διαχείρισης των αποβλήτων, με διασυνδέσεις στους
εποπτικούς οργανισμούς του υπουργείου Περιβάλλοντος, έχει ως αποτέλεσμα
εκτός από τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, να γίνεται και
κατασπατάληση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, σε μια εποχή που ο ελληνικός
λαός βρίσκεται σε δεινή θέση με μειώσεις μισθών και αβάστακτες
φορολογικές επιβαρύνσεις.
Εδώ και καιρό, ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης( ΕΟΑΝ) όχι μόνο δεν
έχει προβεί στις κατάλληλες ενέργειες για να σπάσουν τα κυκλώματα, αλλά,
επιπλέον, με τις ενέργειές του δείχνει να είναι εγκλωβισμένος στους
μηχανισμούς που παρανομούν στον τομέα της ανακύκλωσης – και αυτό, όπως
επισημαίνουν παράγοντες του ΥΠΕΚΑ, «κάτω από τη μύτη» της πολιτικής
ηγεσίας.
Τόσο η ευθύνη του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ. Καλαφάτη όσο και του υπουργού ΥΠΕΚΑ κ. Μανιάτη είναι μεγάλες, από τη στιγμή που, εδώ και μεγάλο διάστημα, ο ΕΟΑΝ:
• Δεν έχει ελέγξει συγκεκριμένες εταιρείες που ρυπαίνουν το περιβάλλον, παρότι έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο δεκάδες ρεπορτάζ.
• Δεν έχει πάρει αποφάσεις και μέτρα, έπειτα από καταγγελίες για διασυνδέσεις ορισμένων μελών του Οργανισμού με συγκεκριμένες εταιρείες.
• Δεν έχει ασχοληθεί με καταγγελίες για εταιρείες που παραβιάζουν την κοινοτική νομοθεσία στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων.
• Δεν έχει απαντήσει σε καταγγελίες για πρώην στελέχη κόμματος που έχουν λόγο (από την πίσω πόρτα) στις αποφάσεις του Οργανισμού.
Θα ήταν χρήσιμο να παρέμβουν οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές προκειμένου να χυθεί άπλετο φως στις διαδικασίες ελέγχου που ασκεί ο ΕΟΑΝ, προκειμένου να τιμωρηθούν όσοι έχουν κάνει παραβάσεις – είτε αυτοί είναι δημόσιοι λειτουργοί, είτε εταιρείες.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν ήδη επώνυμες καταγγελίες που έχουν σταλεί για ενημέρωση, τόσο προς τον πρωθυπουργό όσο και προς τις εισαγγελικές αρχές.
Απομένει να δούμε αν ο υπουργός ΥΠΕΚΑ – που, πριν από λίγες μέρες με απόφαση του πρωθυπουργού, πήρε από τον κ. Καλαφάτη την αρμοδιότητα του ΕΟΑΝ – θα λάβει πρωτοβουλίες για έλεγχο στις διαδικασίες που ακολουθεί ο συγκεκριμένος εποπτικός οργανισμός.
«Ευεργετική» ασάφεια
Όπως είναι γνωστό, η διαχείριση των αποβλήτων δημιουργεί έναν τεράστιο και ενδιαφέροντα – από οικονομική άποψη – κύκλο εργασιών ο οποίος χρειάζεται τους κανόνες του για να λειτουργήσει. Αν μάλιστα τα απόβλητα είναι τοξικά και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, τότε αυτοί οι κανόνες περί της διαχείρισής τους πρέπει να είναι σαφέστατοι και να επιβάλλονται από την πολιτεία, η οποία θα πρέπει να έχει την ευθύνη της εποπτείας. Στην προκειμένη περίπτωση (της διαχείρισης των μπαταριών αυτοκινήτων), παρά το γεγονός ότι τα απόβλητα είναι άκρως επικίνδυνα, η εντεταλμένη κρατική υπηρεσία ΕΟΑΝ (Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης) δεν φροντίζει να εξασφαλιστεί η διεκπεραίωση της δύσκολης διαχείρισής τους. Και όχι μόνο…
Όσον αφορά στη διαχείριση των αποβλήτων των συσσωρευτών (μπαταριών) αυτοκινήτων, το ελληνικό κράτος ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα με τον τρόπο που το χαρακτηρίζει: αργά και με ασάφεια. Παρά το γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία προέβλεπε από το 2001 τη δημιουργία εθνικού φορέα ανακύκλωσης (για τον ΕΟΑΝ πρόκειται), εντούτοις χρειάστηκε να περάσει μια δεκαετία για την υλοποίησή του.
Στο μεταξύ, όπως παραδέχτηκε σε ομιλία της (στις 10-3-2011) η Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, κυρία Καραβασίλη, η κατάσταση στον τομέα της διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων των συσσωρευτών έχει ως εξής:
«Όλοι εμείς γνωρίζουμε ότι δίπλα σε ένα σύστημα που πάει να στηθεί και να δουλέψει σωστά, υπάρχει ένα κύκλωμα παράνομο, βρώμικο, το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί και είναι γνωστό τοις πάσι. Κανείς δεν το κατονομάζει γιατί η πολιτεία σε διάφορες μορφές της (τοπική, περιφερειακή αυτοδιοίκηση) είναι μέσα σε αυτό (…)
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, πια, ονομαστικά – και οι αρμόδιες αρχές και η αστυνομία και οι εισαγγελείς – τις επιχειρήσεις και τους παρανομούντες που παραλαμβάνουν συσσωρευτές χωρίς παραστατικά. Η παραλαβή συσσωρευτών χωρίς παραστατικά είναι σοβαρό θέμα γιατί σημαίνει ότι δεν δηλώνονται, άρα δεν γνωρίζουμε την πλήρη εικόνα των ποσοτήτων που παραλαμβάνονται. Παράλληλα, πολλές φορές επιλέγουν να ρίξουν το οξύ στα σκουπίδια ή σε χωράφια, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στη δημόσια υγεία».
Ανεξέλεγκτη κατάσταση
Αυτά (και άλλα πολλά) έλεγε η αρμόδια Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος κ. Καραβασίλη στην ημερίδα που είχε οργανώσει η εταιρεία ΣΥΔΕΣΥΣ (Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσσωρευτών), η οποία εμφανίζεται ως η μεγαλύτερη και πρωτοπόρος σε έναν χώρο που – κατά τα λεγόμενα της κ. Καραβασίλη – επικρατούν το χάος και ο νόμος της επικίνδυνης «περιβαλλοντικής ζούγκλας».
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία, μόνο ένα μικρό ποσοστό από τις ποσότητες του επικίνδυνου αποβλήτου των συσσωρευτών συλλέγεται νόμιμα (με παραστατικά που καταγράφουν την ποσότητα των αποβλήτων). Η μεγάλη ποσότητα είτε δε συλλέγεται καθόλου είτε δε συλλέγεται νόμιμα – γεγονός που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
Η τάξη μεγέθους των περιβαλλοντικών επιπτώσεων γίνεται σαφής αν κάποιος λάβει υπόψη του ότι ο ΣΥΔΕΣΥΣ, έχοντας πανελλαδική άδεια συλλέκτη, συλλέγει ετησίως 1.300 τόνους, επί του υπολογιζόμενου συνόλου 17.000 τόνων. Απ’ αυτούς τους 17.000 τόνους μόνο οι 7.000 τόνοι συλλέγονται με παραστατικά Έντυπα (ΕΑΕΑ) Αναγνώρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων.
Όλα τα παραπάνω περιγράφουν μια σχετική γνώριμη κατάσταση λειτουργίας του κράτους ως… «ξέφραγο αμπέλι». Και, όπως είναι αναμενόμενο, στα ξέφραγα αμπέλια συμβαίνουν πολλά και διάφορα περίεργα πράγματα.
Στην προκειμένη περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι – κάπως ξαφνικά, ομολογουμένως – ο ΣΥΔΕΣΥΣ (εκεί δηλαδή που η ειδική γραμματέας Καραβασίλη απέδιδε τα εύσημα, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωνε πριν από δύο χρόνια) καταγγέλθηκε για αθέμιτο ανταγωνισμό από τον αρμόδιο φορέα (ΕΟΑΝ ) του υπουργείου Περιβάλλοντος. Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΣΥΔΕΣΥΣ δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει τους όρους τους στον ανταγωνισμό ακόμη και αν το επιθυμούσε, καθώς – όπως είπαμε – από τους 17.000 τόνους αποβλήτων είναι σε θέση να διαχειριστεί τους 1.300, ενώ νόμιμα γίνεται η διαχείριση ακόμη 7.000 τόνων από άλλες εταιρείες. Προφανώς, το «ζουμί» βρίσκεται στους υπόλοιπους 10.000 τόνους τους οποίους διαχειρίζονται παράνομα κάποιοι επιτήδειοι, κερδοσκοπώντας σε βάρος του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.
Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός που έχει αποκαλυφθεί στον Τύπο, σύμφωνα με το οποίο δύο από τους στενούς συνεργάτες του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου και μέλη του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) του ΥΠΕΚΑ συμμετέχουν στην ομάδα έργου ιδιωτικής μελετητικής εταιρείας που διεκδικεί έργο 147.000 ευρώ από το ΥΠΕΚΑ.
Δηλαδή, για να το… εμπεδώσουμε, δύο μέλη Οργανισμού του υπουργείου Περιβάλλοντος εμφανίζονται ταυτόχρονα ως συνεργάτες ιδιωτικής εταιρείας που συμμετέχει σε διαγωνισμό τον οποίο θα εγκρίνουν άλλα στελέχη του ΥΠΕΚΑ.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί πως, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελλάδα Αύριο», ακόμη και η πρόεδρος του ΕΟΑΝ υπέγραψε ανάθεση δύο έργων σε offshore εταιρεία στην οποία και η ίδια (!) εμφανίζεται ως σύμβουλος.
Όλα αυτά τα «ωραία» συμβαίνουν κάτω από τη… μύτη του αναπληρωτή υπουργού ΠΕΚΑ, Σταύρου Καλαφάτη, ο οποίος είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να ασκήσει πειθαρχικό έλεγχο στον ΕΟΑΝ καθώς δύο μέλη του Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) συμμετέχουν ταυτόχρονα ως συνεργάτες ιδιωτικής εταιρείας σε διαγωνισμό που θα εγκριθεί από το ΥΠΕΚΑ.
Πρόκειται για το έργο «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων». Το εν λόγω έργο θα χρηματοδοτηθεί με κονδύλια του ΕΣΠΑ.
Πού είναι τα λεφτά;
Τα 20 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο που διαχειρίζεται η Ελληνική Εταιρία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (οι μπλε κάδοι σκουπιδιών) δεν φαίνεται να πιάνουν τόπο, καθώς η Κομισιόν (η οποία εξασφαλίζει τη χρηματοδότηση της εν λόγω εταιρείας) με επιστολή της (που αποκάλυψε η εφημερίδα «Το Θέμα») προς τον πρωθυπουργό και τα αρμόδια υπουργεία, ζητά να μάθει πού πάνε τα λεφτά!
Με πιο απλά λόγια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας καταβάλει για την υλοποίηση ενός προγράμματος ανακύκλωσης απορριμμάτων περισσότερα από 260 εκατ. ευρώ, διαπιστώνει αυτό που όλοι μας βλέπουμε καθημερινά στον δρόμο: Οι μπλε κάδοι είναι απλώς χρωματισμένοι κάδοι σκουπιδιών. Δηλαδή, το σύστημα δεν λειτουργεί, παρά το γεγονός ότι έχει χρηματοδοτηθεί γενναία. Γιατί άραγε η αρμόδια υπηρεσία (ΕΟΑΝ) του ΥΠΕΚΑ δεν έχει προχωρήσει τόσο καιρό σε κάποιον έλεγχο της λειτουργίας του συστήματος;
Τόσο η ευθύνη του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ. Καλαφάτη όσο και του υπουργού ΥΠΕΚΑ κ. Μανιάτη είναι μεγάλες, από τη στιγμή που, εδώ και μεγάλο διάστημα, ο ΕΟΑΝ:
• Δεν έχει ελέγξει συγκεκριμένες εταιρείες που ρυπαίνουν το περιβάλλον, παρότι έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο δεκάδες ρεπορτάζ.
• Δεν έχει πάρει αποφάσεις και μέτρα, έπειτα από καταγγελίες για διασυνδέσεις ορισμένων μελών του Οργανισμού με συγκεκριμένες εταιρείες.
• Δεν έχει ασχοληθεί με καταγγελίες για εταιρείες που παραβιάζουν την κοινοτική νομοθεσία στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων.
• Δεν έχει απαντήσει σε καταγγελίες για πρώην στελέχη κόμματος που έχουν λόγο (από την πίσω πόρτα) στις αποφάσεις του Οργανισμού.
Θα ήταν χρήσιμο να παρέμβουν οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές προκειμένου να χυθεί άπλετο φως στις διαδικασίες ελέγχου που ασκεί ο ΕΟΑΝ, προκειμένου να τιμωρηθούν όσοι έχουν κάνει παραβάσεις – είτε αυτοί είναι δημόσιοι λειτουργοί, είτε εταιρείες.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν ήδη επώνυμες καταγγελίες που έχουν σταλεί για ενημέρωση, τόσο προς τον πρωθυπουργό όσο και προς τις εισαγγελικές αρχές.
Απομένει να δούμε αν ο υπουργός ΥΠΕΚΑ – που, πριν από λίγες μέρες με απόφαση του πρωθυπουργού, πήρε από τον κ. Καλαφάτη την αρμοδιότητα του ΕΟΑΝ – θα λάβει πρωτοβουλίες για έλεγχο στις διαδικασίες που ακολουθεί ο συγκεκριμένος εποπτικός οργανισμός.
«Ευεργετική» ασάφεια
Όπως είναι γνωστό, η διαχείριση των αποβλήτων δημιουργεί έναν τεράστιο και ενδιαφέροντα – από οικονομική άποψη – κύκλο εργασιών ο οποίος χρειάζεται τους κανόνες του για να λειτουργήσει. Αν μάλιστα τα απόβλητα είναι τοξικά και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, τότε αυτοί οι κανόνες περί της διαχείρισής τους πρέπει να είναι σαφέστατοι και να επιβάλλονται από την πολιτεία, η οποία θα πρέπει να έχει την ευθύνη της εποπτείας. Στην προκειμένη περίπτωση (της διαχείρισης των μπαταριών αυτοκινήτων), παρά το γεγονός ότι τα απόβλητα είναι άκρως επικίνδυνα, η εντεταλμένη κρατική υπηρεσία ΕΟΑΝ (Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης) δεν φροντίζει να εξασφαλιστεί η διεκπεραίωση της δύσκολης διαχείρισής τους. Και όχι μόνο…
Όσον αφορά στη διαχείριση των αποβλήτων των συσσωρευτών (μπαταριών) αυτοκινήτων, το ελληνικό κράτος ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα με τον τρόπο που το χαρακτηρίζει: αργά και με ασάφεια. Παρά το γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία προέβλεπε από το 2001 τη δημιουργία εθνικού φορέα ανακύκλωσης (για τον ΕΟΑΝ πρόκειται), εντούτοις χρειάστηκε να περάσει μια δεκαετία για την υλοποίησή του.
Στο μεταξύ, όπως παραδέχτηκε σε ομιλία της (στις 10-3-2011) η Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, κυρία Καραβασίλη, η κατάσταση στον τομέα της διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων των συσσωρευτών έχει ως εξής:
«Όλοι εμείς γνωρίζουμε ότι δίπλα σε ένα σύστημα που πάει να στηθεί και να δουλέψει σωστά, υπάρχει ένα κύκλωμα παράνομο, βρώμικο, το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί και είναι γνωστό τοις πάσι. Κανείς δεν το κατονομάζει γιατί η πολιτεία σε διάφορες μορφές της (τοπική, περιφερειακή αυτοδιοίκηση) είναι μέσα σε αυτό (…)
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, πια, ονομαστικά – και οι αρμόδιες αρχές και η αστυνομία και οι εισαγγελείς – τις επιχειρήσεις και τους παρανομούντες που παραλαμβάνουν συσσωρευτές χωρίς παραστατικά. Η παραλαβή συσσωρευτών χωρίς παραστατικά είναι σοβαρό θέμα γιατί σημαίνει ότι δεν δηλώνονται, άρα δεν γνωρίζουμε την πλήρη εικόνα των ποσοτήτων που παραλαμβάνονται. Παράλληλα, πολλές φορές επιλέγουν να ρίξουν το οξύ στα σκουπίδια ή σε χωράφια, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στη δημόσια υγεία».
Ανεξέλεγκτη κατάσταση
Αυτά (και άλλα πολλά) έλεγε η αρμόδια Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος κ. Καραβασίλη στην ημερίδα που είχε οργανώσει η εταιρεία ΣΥΔΕΣΥΣ (Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσσωρευτών), η οποία εμφανίζεται ως η μεγαλύτερη και πρωτοπόρος σε έναν χώρο που – κατά τα λεγόμενα της κ. Καραβασίλη – επικρατούν το χάος και ο νόμος της επικίνδυνης «περιβαλλοντικής ζούγκλας».
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία, μόνο ένα μικρό ποσοστό από τις ποσότητες του επικίνδυνου αποβλήτου των συσσωρευτών συλλέγεται νόμιμα (με παραστατικά που καταγράφουν την ποσότητα των αποβλήτων). Η μεγάλη ποσότητα είτε δε συλλέγεται καθόλου είτε δε συλλέγεται νόμιμα – γεγονός που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
Η τάξη μεγέθους των περιβαλλοντικών επιπτώσεων γίνεται σαφής αν κάποιος λάβει υπόψη του ότι ο ΣΥΔΕΣΥΣ, έχοντας πανελλαδική άδεια συλλέκτη, συλλέγει ετησίως 1.300 τόνους, επί του υπολογιζόμενου συνόλου 17.000 τόνων. Απ’ αυτούς τους 17.000 τόνους μόνο οι 7.000 τόνοι συλλέγονται με παραστατικά Έντυπα (ΕΑΕΑ) Αναγνώρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων.
Όλα τα παραπάνω περιγράφουν μια σχετική γνώριμη κατάσταση λειτουργίας του κράτους ως… «ξέφραγο αμπέλι». Και, όπως είναι αναμενόμενο, στα ξέφραγα αμπέλια συμβαίνουν πολλά και διάφορα περίεργα πράγματα.
Στην προκειμένη περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι – κάπως ξαφνικά, ομολογουμένως – ο ΣΥΔΕΣΥΣ (εκεί δηλαδή που η ειδική γραμματέας Καραβασίλη απέδιδε τα εύσημα, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωνε πριν από δύο χρόνια) καταγγέλθηκε για αθέμιτο ανταγωνισμό από τον αρμόδιο φορέα (ΕΟΑΝ ) του υπουργείου Περιβάλλοντος. Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΣΥΔΕΣΥΣ δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει τους όρους τους στον ανταγωνισμό ακόμη και αν το επιθυμούσε, καθώς – όπως είπαμε – από τους 17.000 τόνους αποβλήτων είναι σε θέση να διαχειριστεί τους 1.300, ενώ νόμιμα γίνεται η διαχείριση ακόμη 7.000 τόνων από άλλες εταιρείες. Προφανώς, το «ζουμί» βρίσκεται στους υπόλοιπους 10.000 τόνους τους οποίους διαχειρίζονται παράνομα κάποιοι επιτήδειοι, κερδοσκοπώντας σε βάρος του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.
Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός που έχει αποκαλυφθεί στον Τύπο, σύμφωνα με το οποίο δύο από τους στενούς συνεργάτες του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου και μέλη του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) του ΥΠΕΚΑ συμμετέχουν στην ομάδα έργου ιδιωτικής μελετητικής εταιρείας που διεκδικεί έργο 147.000 ευρώ από το ΥΠΕΚΑ.
Δηλαδή, για να το… εμπεδώσουμε, δύο μέλη Οργανισμού του υπουργείου Περιβάλλοντος εμφανίζονται ταυτόχρονα ως συνεργάτες ιδιωτικής εταιρείας που συμμετέχει σε διαγωνισμό τον οποίο θα εγκρίνουν άλλα στελέχη του ΥΠΕΚΑ.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί πως, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελλάδα Αύριο», ακόμη και η πρόεδρος του ΕΟΑΝ υπέγραψε ανάθεση δύο έργων σε offshore εταιρεία στην οποία και η ίδια (!) εμφανίζεται ως σύμβουλος.
Όλα αυτά τα «ωραία» συμβαίνουν κάτω από τη… μύτη του αναπληρωτή υπουργού ΠΕΚΑ, Σταύρου Καλαφάτη, ο οποίος είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να ασκήσει πειθαρχικό έλεγχο στον ΕΟΑΝ καθώς δύο μέλη του Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) συμμετέχουν ταυτόχρονα ως συνεργάτες ιδιωτικής εταιρείας σε διαγωνισμό που θα εγκριθεί από το ΥΠΕΚΑ.
Πρόκειται για το έργο «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων». Το εν λόγω έργο θα χρηματοδοτηθεί με κονδύλια του ΕΣΠΑ.
Πού είναι τα λεφτά;
Τα 20 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο που διαχειρίζεται η Ελληνική Εταιρία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (οι μπλε κάδοι σκουπιδιών) δεν φαίνεται να πιάνουν τόπο, καθώς η Κομισιόν (η οποία εξασφαλίζει τη χρηματοδότηση της εν λόγω εταιρείας) με επιστολή της (που αποκάλυψε η εφημερίδα «Το Θέμα») προς τον πρωθυπουργό και τα αρμόδια υπουργεία, ζητά να μάθει πού πάνε τα λεφτά!
Με πιο απλά λόγια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας καταβάλει για την υλοποίηση ενός προγράμματος ανακύκλωσης απορριμμάτων περισσότερα από 260 εκατ. ευρώ, διαπιστώνει αυτό που όλοι μας βλέπουμε καθημερινά στον δρόμο: Οι μπλε κάδοι είναι απλώς χρωματισμένοι κάδοι σκουπιδιών. Δηλαδή, το σύστημα δεν λειτουργεί, παρά το γεγονός ότι έχει χρηματοδοτηθεί γενναία. Γιατί άραγε η αρμόδια υπηρεσία (ΕΟΑΝ) του ΥΠΕΚΑ δεν έχει προχωρήσει τόσο καιρό σε κάποιον έλεγχο της λειτουργίας του συστήματος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου