Η Τελική λύση για τους Μηχανικούς της Εκπαίδευσης

Αναρτούμε και προσυπογράφουμε κείμενο από λάβαμε από Συναδέλφους μηχανικούς από τη Μέση Εκπαίδευση

Εδώ και λίγους μήνες η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει το αδυσώπητο σχέδιο της Τελικής Λύσης ενάντια στην κοινωνία, τις λαϊκές τάξεις και τον κόσμο της εργασίας. Τα αφηνιασμένα  δρεπανηφόρα του αποθηριωμένου νεοφιλελευθερισμού κατακρεουργούν κάθε δημόσιο αγαθό και κοινωνικό δικαίωμα.

Το κυβερνητικό σχέδιο ξεκίνησε με την επιτυχή καταστολή της απεργίας των εκπαιδευτικών το Μάιο, συνεχίστηκε με το κλείσιμο της ΕΡΤ, όπου εγκαινιάστηκε η τακτική του ξαφνικού θανάτου, για να ακολουθήσει η κατάργηση, εν μια νυκτί, ειδικοτήτων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, το πέταγμα 2500 καθηγητών στην ανεργία και 20.000 μαθητών στον Καιάδα της αμορφωσιάς και της ανειδίκευτης εργασίας ή στα λαίμαργα σαγόνια του Μινώταυρου των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων των φίλων του Υπουργού Παιδείας. Όποιοι εφησύχασαν πιστεύοντας ότι «το κακό πέρασε και ευτυχώς εμείς  τη γλυτώσαμε» γρήγορα διαψεύστηκαν.

Ο Αύγουστος θα είναι ο μήνας Αρμαγεδδών του μνημονιακού ημερολογίου. Η ολοκλήρωση, μέσα στον Αύγουστο, της επιχείρησης ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, καταστροφής δομών και ξεθεμελιώματος της Υγείας και της Παιδείας αποτελεί για την κυβέρνηση επιτακτικό καθήκον. Όμως, ενώ  για την Υγεία υπάρχει μια μικρή ασάφεια των λεπτομερειών, στην Παιδεία, με τη δημοσίευση του Νομοσχεδίου για την Γενικό και το Τεχνικό Λύκειο, τα πράγματα είναι εντελώς ξεκάθαρα. Το σχολείο που ετοιμάζουν θα είναι το ταξικότερο σχολείο μεταπολιτευτικά (και πιθανόν μεταπολεμικά). Βέβαια, ακόμα και τώρα μαθήματα και ειδικότητες μπαίνουν και βγαίνουν, ωρολόγια προγράμματα αλλάζουν και επικρατεί μια εικόνα κινούμενης άμμου. Αν κάποιοι εκπλήσσονται από την φαινομενική προχειρότητα, είναι γιατί ξεχνούν ότι συνήθως η καταστροφή δεν απαιτεί σχεδιασμό αλλά μόνο επάρκεια καταστροφικής μανίας. Το κινούν αίτιο αυτών των αλλαγών και τροποποιήσεων δεν είναι η ξαφνική έμπνευση ή η ωρίμανση της σκέψης των ιθυνόντων, αλλά η παρουσία διαφόρων παρακοιμώμενων και παρατρεχάμενων του υπουργού, οι οποίοι υπεραμύνονται των στενών συμφερόντων  της ειδικότητάς τους με μόνο γνώμονα το ίδιον όφελος ή το όφελος της συντεχνίας, δίνοντας θεσμική υπόσταση στο θλιβερό ξεκατίνιασμα και το αλληλοφάγωμα μεταξύ των συντεχνιών που μπορεί να θαυμάσει κανείς και στο διαδίκτυο.

Μέσα σʼ αυτό το περιβάλλον οι μηχανικοί θα υπερασπιστούν τη σημασία της παρουσίας τους στο δημόσιο σχολείο χωρίς αντιπαραθετική διάθεση απέναντι σε συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων, έχοντας πάντα κατά νου ότι δεν είναι οι άλλοι η κόλαση μας αλλά οι κυβερνητικές επιλογές που θα πρέπει να ανατραπούν συνολικά, διαφορετικά η κόλαση θα είναι πάντα εδώ.

Δεν θα αναλωθούμε λοιπόν σε αντιπαράθεση με άλλες ειδικότητες ούτε θα οχυρωθούμε πίσω από τον ¨σκληρό ΑΣΕΠ¨ που ήταν ο τρόπος πρόσληψης των περισσότερων μηχανικών, αλλά θα υπερασπιστούμε την άλλη θέαση του κόσμου που έφεραν με την είσοδο  τους στο λογοκεντρικό σχολείο. Την θέαση του κόσμου της ένυλης πραγματικότητας- φυσικής ή κατασκευασμένης - και την Παιδεία της Χωρικής Αντίληψης. Μια παιδεία που η απουσία της σημαίνει ατομική και κοινωνική αναπηρία, όχι μονό γιατί η πραγματικότητα παραμένει πραγματική παρά τον πλημμυρίδα του εικονικού, ούτε γιατί αποτελεί προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων πρακτικών επαγγελμάτων, αλλά γιατί ολοκληρώνει την παιδεία που μπορεί να επιτρέψει την σφαιρική εποπτεία του κόσμου και επομένως ολοκληρώνει μια παιδεία κοινωνικής  ευθύνης και αναπτύσσει τον πραγματικό και έμπρακτο-και όχι τον θεωρητικό ή διακηρυκτικό- σεβασμό στον τόπο, τη φύση  και τους φυσικούς πόρους, τον πλανήτη, τη ζωή.

Οι μηχανικοί είναι υποχρεωμένοι από την ενασχόλησή τους και την εκπαίδευσή τους να συνδέσουν τη θεωρία με την πράξη, τον κόσμο των εννοιών με τον κόσμο των πραγμάτων, την επιστήμη με την τεχνική και γι αυτό η ουσιαστική παρουσία τους σε ένα σχολείο που μορφώνει ανθρώπους και δεν προγραμματίζει ρεπλίκες είναι κρίσιμης σημασίας. Στο Σχολείο καθημερινής τρέλας που προετοιμάζει η κυβέρνηση, στο σχολείο – ιππόδρομο όπου τα παιδιά μετατρέπονται σε άλογα κούρσας με μοναδικό σκοπό το βαθμό και την πρωτιά, οι μηχανικοί δεν απαξιώνονται απλά αλλά απαλείφονται.

Δεν θα υπερασπιστούμε τον αναιμικό ρόλο που μέχρι τώρα είχαν οι μηχανικοί στην Γενική Εκπαίδευση, ούτε τον στρεβλό -εκ κατασκευής- τρόπο με τον όποιο διδάσκονταν τα μαθήματα αρμοδιότητάς τους, όπως δεν υπερασπιζόμαστε το σχολείο ως έχει, μπορούμε όμως να υπερασπιστούμε την προοπτική του ρόλου τους και την μετεξέλιξη των μαθημάτων.

Σήμερα, από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια, εξορίζεται το μάθημα της Τεχνολογίας, ένα μάθημα εξ αρχής υποβαθμισμένο, που είχε πολλά προβλήματα αλλά που εισήγαγε τα παιδιά, έστω και υπαινικτικά, στον απτό, υλικό, κατασκευασμένο κόσμο και την Ιστορία της Τεχνολογίας.  

Τα μαθήματα του Γραμμικού Σχεδίου και του Ελεύθερου Σχεδίου, πανελλαδικά εξεταζόμενα για υποψήφιους των Αρχιτεκτονικών Σχολών αλλά και των Σχολών Γραφιστικής και Φωτογραφίας, που καθυστερημένα μπήκαν τα τελευταία χρόνια ως μαθήματα επιλογής στις δυο τελευταίες τάξεις του Γενικού Λυκείου, αν και διδάσκονταν ελλιπώς, καθώς το 2ωρο/ εβδομάδα σε καμιά περίπτωση δεν επαρκεί, τώρα καταργούνται εντελώς. Πρόκειται για μια απίστευτη οπισθοδρόμηση που δεν δικαιολογείται με καμιά λογική, παρά μόνο αυτήν της αδιαφορίας για όσους μαθητές είτε δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν φροντιστήρια σε περίπτωση που επιλέξουν να ακολουθήσουν μια από αυτές τις σχολές, είτε δεν έχουν καθόλου προσλαμβάνουσες παραστάσεις σχεδίου ή και ζωγραφικής από το σπίτι τους και έτσι δεν τους ανοίγεται καν ως πιθανότητα αυτό το πεδίο αφού δεν θα το γνωρίσουν ποτέ.

Αντίστοιχη είναι η τύχη των μηχανικών και στο νέο Επαγγελματικό Λύκειο καθώς εκχωρούνται επί της ουσίας στην ιδιωτική κατάρτιση οι τομείς όλων των δεξιοτήτων ελεύθερου επαγγέλματος, αλλά και τομέων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη συνέχεια σε ανώτατες σπουδές και ίσως σε ταξική διαπήδηση προς τα μεσαία στρώματα, ενώ αναδιαμορφώνει και κρατάει υπό τη ευθύνη του κράτους ειδικότητες που αφορούν αυστηρά σε εξειδικευμένες δεξιότητες εργατών που προορίζονται αποκλειστικά για τους νέους, απʼ ό,τι φαίνεται, τομείς του σχεδιαζόμενου πλιάτσικου της χώρας από μεγάλες αποκλειστικά εταιρίες και ομίλους: Τομείς δικτύων, ενέργειας, διαχείρισης φυσικών πόρων, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, αντιμετώπιση ρύπανσης από εξορύξεις, βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή κλπ. 

Ο Τομέας των Δομικών Έργων, παρά τα όσα διέρρεαν, τελικά παραμένει, όμως με μια μόνο ειδικότητα, αυτή των Σχεδιαστών Δομικών Έργων και Γεωπληροφορικής. Ωστόσο θα προωθηθούν με διάφορους τρόπους και τεχνάσματα εκείνοι οι τομείς και οι ειδικότητες που υπόσχονται άμεσα θέσεις εργασίας, χωρίς να γνωρίζουν τα παιδιά πως δεν πρόκειται παρά για κάτεργα με υποτυπώδεις μισθούς, αλλά και χωρίς να έχουν τα εργαλεία για μια κριτική στάση και για άλλες επιλογές.

Ο Μηχανικός - δάσκαλος σε αυτό το σχολείο υποβαθμίζεται σε εκπαιδευτή που προορίζεται να παρέχει σε μελλοντικούς, αναλώσιμους εργάτες τη στοιχειώδη κατάρτιση που θα τους εγκλωβίζει σε αυτόν και μόνο το ρόλο, χωρίς τα εφόδια που θα τους επιτρέπουν τη διαφυγή, τη ρήξη, την αμφισβήτηση.

Η υποβάθμιση -μέχρι εξαλείψεως- των μηχανικών στην εκπαίδευση θα έχει καταστροφικές συνέπειες στο σύνολο του τεχνικού κόσμου. Την ίδια ώρα ολομέτωπη είναι η επίθεση σε μηχανικούς των δήμων και των υπουργείων που τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αυτή η  μάχη δεν είναι υπόθεση μόνο των υπό απόλυση μηχανικών αλλά όλων μας. Οι σύλλογοι των μηχανικών και το ΤΕΕ δε μπορούν να μένουν παρατηρητές. Πρέπει να αντιδράσουν  με όλους τους τρόπους, έντονα και άμεσα. Το Σεπτέμβριο θα είναι πολύ αργά.