Γιάννης Ιωάννου (http://www.sarantakos.com/asteia/iwan.html)
Ο Γιάννης Ιωάννου εμφανίστηκε αμέσως μετά τη μεταπολίτευση· τότε σκιτσάριζε στο Αντί και στο Βήμα. Τον παρακολουθούσα ανελλιπώς, στο Αντί και στο Ποντίκι, στην Ελευθεροτυπία και στον Σχολιαστή, έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1990· ύστερα πιο αραιά, αν και βέβαια εξακολουθεί να δίνει εξαιρετικές γελοιογραφίες και σήμερα. Ήταν και πιθανότατα είναι ακόμα ο κατεξοχήν, να το πω έτσι αδέξια, «πολιτικός» γελοιογράφος. Πολιτικές γελοιογραφίες βέβαια κάνουν (σχεδόν) όλοι, αλλά ο Ιωάννου κάνει αποκλειστικά και μόνο πολιτικές, ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση έχω σχηματίσει.
Διάλεξα να παρουσιάσω εδώ μερικές παλιότερες γελοιογραφίες του, που είναι δυσεύρετες σήμερα.
Γελοιογραφία του 1978, μάλλον στο Αντί.
Για να αποφύγει τη σύλληψη από μια παλιά καταδίκη του, ο γιατρός Βασίλης Τσιρώνης οχυρώνεται στα τέλη του 1977 στο διαμέρισμά του στην οδό Άρεως στο Παλαιό Φάληρο, το οποίο ανακηρύσσει «ανεξάρτητο κράτος». Κάθε απόγευμα βγάζει λόγο στους περιοίκους από μεγάφωνα που έχει στο μπαλκόνι του. Στις αρχές Ιουλίου γίνεται κάποιο επεισόδιο (αν θυμάμαι καλά, μια κοπέλα ανέβηκε στο διαμέρισμα, όπως έκαναν κι άλλοι νέοι, και οι γονείς της πήγαν στην αστυνομία) και το Βήμα κυκλοφορεί με τίτλο ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ; ζητώντας από την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Υπουργό Δημ. Τάξης Μπάλκο να θέσουν τέρμα στην ασυδοσία του Τσιρώνη. Σε μια-δυο μέρες ένοπλοι κομμάντος εισβάλλουν στο διαμέρισμα. Ο Τσιρώνης σκοτώνεται ή αυτοκτονεί (επίσημη εκδοχή). Περισσότερα για τον γιατρό Τσιρώνη, εδώ.
Η γελοιογραφία του Ιωάννου δημοσιεύτηκε την άλλη μέρα στο Βήμα. Μου φαίνεται σαν δίκοπο μαχαίρι. Προσπαθεί ή όχι να απαλλάξει την εφημερίδα από τις ευθύνες της; Το καταφέρνει;
Σκίτσο του Οκτωβρίου 1979 για το νέφος. Σήμερα έχουμε και τα «ακραία καιρικά φαινόμενα.
Από ειδικό (και απολαυστικό) τεύχος του Αντί πριν από τις εκλογές του 1981. Θυμίζω ότι στόχος του ΚΚΕ στις εκλογές εκείνες ήταν να πιάσει το 17% που ήταν το όριο που έβαζε ο εκλογικός νόμος για την είσοδο στη β’ κατανομή.
Σκίτσο για τις δημόσιες υπηρεσίες αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 1981.
Σκίτσο του 1982 την εποχή της σφαγής των Παλαιστινίων στο Λίβανο.
Σκίτσο του 1982 για το ΟΑΚΑ και τους Πανευρωπαϊκούς αγώνες στίβου του 1982. Είναι η αρχή ενός δισέλιδου κόμικ, της πολύ πετυχημένης φόρμας που καθιέρωσε στη δεκαετία του 1980 ο Γιάννης Ιωάννου. Πολύ πετυχημένη, αλλά προβληματική στο σκανάρισμα και στην παρουσίαση, οπότε εδώ δεν έχω κανένα ολόκληρο δείγμα προς το παρόν.
Γελοιογραφία του 1987, από τις πιο ήπιες του Ιωάννου για τους έρωτες του Αντρέα Παπανδρέου.
Γελοιογραφία του 1991, την εποχή που είχε γίνει λόγος για πώληση βραχονησίδων.
Γελοιογραφία του 1991, για τον γυρισμό από τις θερινές διακοπές, φυσικά διαχρονική.
Γελοιογραφία του 1992 (?), για τον αντιτρομοκρατικό νόμο.
Φίλος των σελίδων μού έστειλε μια ενότητα με γελοιογραφίες του Γ. Ιωάννου, που αξίζει να έχει δική της σελίδα:Μια άλλη ενότητα: Σκόρπιες γελοιογραφίες του Γ. Ιωάννου από την εφημερίδα Πρώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου