Ανασύρουμε από το ηλεκτρονικό αρχείο της συσπείρωσης κείμενο αποτίμησης της Επιτροπής Αγώνα Μηχανικών για το ασφαλιστικό που έδρασε πριν 20 περίπου χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του 90. Θα εκπλαγείτε για το πόσο ίδια παραμένουν τα προβλήματα (το δούλεμα των διοικήσεων του ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΕΕ, η Τράπεζα Αττικής, οι αυξήσεις εισφορών, η ανταγωνιστικότητα αλλά και το ποιοι αγωνίζονταν και τότε και σήμερα). Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι...ο αγώνας συνεχίζεται...
υγ. αφορμή υπήρξε μια αναζήτηση που κάναμε για το συνάδελφο Σκόκο, υποψήφιο του Ποταμιού σήμερα και διοικητή του ΤΣΜΕΔΕ τότε (τις εποχές θριαμβευτικής εξαγοράς πακέτου μετοχών της Άττικα)
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΜΕΔΕ
ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
(Κείμενο της Επιτροπής Αγώνα Μηχανικών για το Ασφαλιστικό)
Το θέμα του ΤΣΜΕΔΕ άρχισε να μπαίνει επιτακτικά και από πολλές πλευρές ήδη από το 1988, αφού όλες οι παρατάξεις που δρουν στο ΤΕΕ είχαν συμπεριλάβει το θέμα αυτό σαν πρωταρχικό στα προγράμματά τους. Όμως χρειάστηκαν πολλές πιέσεις και συνεχείς αναβολές πριν το θέμα μπει για συζήτηση στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ στις 16-12-89. Στην Α. ξεκίνησε ενημέρωση από τον Πρόεδρο του ΤΣΜΕΔΕ Θ. Σκόκο (ενώπιον κενών καθισμάτων) και η συνέχεια παραπέμφθηκε σε επόμενη συνεδρίαση. Και ενώ καμιά συζήτηση δεν είχε προηγηθεί, ανακοινώνεται η κινητοποίηση του ΔΣ του ΤΣΜΕΔΕ για τη "σωτηρία του Ταμείου", με αναστολή λειτουργίας του για μια μέρα και με αιτήματα: τον απεγκλωβισμό από τον ασφυκτικό κλοιό του κράτους (πάρεδρος, Ελεγκτικό Συνέδριο), που εμποδίζει: α) την εύρυθμη λειτουργία του Ταμείου, β) την αξιοποίηση των αποθεματικών του, γ) την αύξηση των συντάξεων στο σημερινό επίπεδο διαβίωσης, δ) την προστασία του Ταμείου από την είσοδο άλλων ασφαλισμένων και ε) την παροχή αξιοπρεπούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κλπ.
Χωρίς να παραβλέπεται η σημασία της δυσκαμψίας που προκύπτει από το στραγγαλισμό που ασκεί το κράτος σ' όλα τα επίπεδα, θα έπρεπε να αξιολογούνται διαφορετικά τα στοιχεία που σκιαγραφούν το πρόβλημα του Ταμείου και πρέπει να επισημανθεί ότι αλλού είναι το πρόβλημα ουσίας. Είναι το πρόβλημα της διαφυγής των πόρων και ο χαρακτήρας της.
Ανάγλυφο εμφανίζεται το πρόβλημα αυτό στην Έκθεση της Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ, που συγκροτήθηκε με την 2961/23-11-89 απόφαση της ΔΕ του ΤΕΕ και με αντικείμενο τη μελέτη των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την προστασία των πόρων του ΤΣΜΕΔΕ.
Πολλά και ενδιαφέροντα συμπεράσματα προκύπτουν από τη μελέτη αυτής της Έκθεσης. Εντοπίζεται κατ΄ αρχήν η πλήρης απουσία απολογισμών και ισολογισμών και αναδεικνύεται το τεράστιο πρόβλημα της διαρροής των πόρων του Ταμείου. Οι κύριες διαρροές εντοπίζονται:
α) στον πόρο 2% επί των τεκμαρτών κερδών των εργολάβων, που προέρχονται από πάσης φύσεως έργα και οικοδομές, δημόσια και ιδιωτικά και
β) στον πόρο 1% επί παντός ανεξαιρέτως λογαριασμού πληρωμής εργολάβων γι έργα του Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, από τα οποία παράνομα έχουν εξαιρεθεί τα έργα τα χρηματοδοτούμενα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Όμως με την Απόφαση 10/94 του Αρείου Πάγου, η κράτηση αυτή είναι υποχρεωτική για όλα τα έργα και επιβάλλεται η αναδρομική απόδοσή της.
Οι διαρροές αυτές ανέρχονται σε ποσά της τάξης των 10 δις το χρόνο. Αν προσθέσουμε και τις εργοδοτικές εισφορές που διαφεύγουν (μη απόδοση των κρατήσεων των εργαζομένων από τους εργοδότες, ευρεία χρήση του δελτίου παροχής υπηρεσιών σε σχέσεις πραγματικά εξαρτημένης εργασίας κλπ), το Ταμείο χάνει κάθε χρόνο έσοδα πολλών δις. Γίνεται έτσι φανερό ότι τα βάρη του Ταμείου τα σηκώνουν κυρίως οι εργαζόμενοι, οι υπάλληλοι, οι υποαπασχολούμενοι, ακόμα και οι άνεργοι μηχανικοί με τις πάγιες εισφορές που συνεχώς αυξάνονται.
Τα συμπεράσματα όμως αυτής της Ομάδας Εργασίας, καθώς και τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση του προβλήματος της διαρροής των πόρων, οι διοικήσεις των ΤΣΜΕΔΕ-ΤΕΕ συστηματικά αγνόησαν και αποσιώπησαν και βέβαια κανένα βήμα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση.
Αντίθετα, δύο χρόνια αργότερα και ενώ είχε ψηφιστεί το λεγόμενο "μίνι" ασφαλιστικό (ο Ν.1902/90), ο Πρόεδρος του ΤΣΜΕΔΕ κατεβάζει στις 18-10-91 στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ ενημερωτική εισήγηση για την αναδιάρθρωση των κλάδων παροχών. Έτσι χωρίς να έχει επιτευχθεί ισολογισμός, χωρίς, έστω κατ' ελάχιστο, να είναι επακριβώς γνωστά τα κονδύλια που εισρέουν στο Ταμείο από κάθε πόρο, προτείνεται ανακατανομή των πόρων στους αναδιαρθρωμένους κλάδους παροχών, που από τρεις γίνονται τέσσερεις.
Στην πρώτη αυτή πρόταση αναδιάρθρωσης των κλάδων του Ταμείου και στον "Ειδικό Αναλογικό Κλάδο", που αντικαθιστά τον ΕΛΠΠ, μπαίνει για πρώτη φορά η λογική της ανταποδοτικότητας. Παράλληλα ο "Κλάδος Προνoιακών Παροχών", του οποίου μέτοχοι θα είναι οι ίδιοι με τους μετόχους του "Ειδικού Αναλογικού Κλάδου" και ο οποίος, μεταξύ άλλων, θα παρέχει κάποιου τύπου επίδομα ανεργίας, αποκλείει αυτούς στους οποίους θα έπρεπε να αναφέρεται, δηλ. τους άνεργους, υποαπασχολούμενους και ετεροαπασχολούμενους μηχανικούς, εφ΄ όσον αυτοί δε θα έχουν αποδώσει έσοδα στο Ταμείο από επαγγελματική δραστηριότητα.
Εν τω μεταξύ, η αύξηση του 30% το χρόνο για μερικά χρόνια οδήγησε σε μια σημαντική, για άλλους δυσβάστακτη, αύξηση των ετήσιων εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ. Η ΔΕ του ΤΕΕ όμως, στις θέσεις της για την κρίση στο ασφαλιστικό σύστημα (πρακτικά συνεδρίασης της 21-8-90), "δε βρίσκει τις εισφορές μας από τις υψηλότερες σε σχέση με άλλα Ταμεία"! Παρά τις αυξήσεις των εισφορών οι παροχές του ΤΣΜΕΔΕ προς τους ασφαλισμένους του κυμαίνονται από άθλιες μέχρι και μετά βίας ανεκτές.
Παράλληλα το μέλλον των συντάξεων προοιωνίζεται συρρικνωμένο τόσο στα σχέδια της Πολιτείας για το ασφαλιστικό σύστημα, όπως προδιαγράφονται από τα πορίσματα της σχετικής επιστημονικής επιτροπής του ΥΠΚΑ, που επεξεργάζεται το ασφαλιστικό ("αντιασφαλιστικό") νομοσχέδιο, όσο και από τα σχέδια αναδιάρθρωσης του Προέδρου του ΤΣΜΕΔΕ, που είδαμε παραπάνω, αλλά και από τις θέσεις της ΔΕ του ΤΕΕ στην Αντιπροσωπεία της 18-1-92, που μας πείθουν ότι το βάρος της λεγόμενης κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος, θα το φορτωθούν οι εργαζόμενοι, υποαπασχολούμενοι, ετεροαπασχολούμενοι κλπ μηχανικοί, όπως και οι αντίστοιχες κατηγορίες άλλων κλάδων εργαζομένων.
Η εκφρασμένη αντίθεση του ΤΕΕ στο κυοφορούμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν αφορά στα συμφέροντα όλων των μηχανικών. Πιστεύουμε ότι εκφράζει αποκλειστικά το οικονομικά και κοινωνικά ισχυρότερο στρώμα των μηχανικών, που επιδιώκει, με τη συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου που θα προκύψει, να διεκδικήσει το δικό της μερίδιο. Αυτό γίνεται φανερό και από τα σημεία αιχμής και "κυριλέ" σύγκρουσης (δεν ανακάλεσε, παρά τις διαφωνίες του, τον εκπρόσωπό του από την επιστημονική επιτροπή του ΥΠΚΑ), που δεν είναι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, η συρρίκνωση της κύριας σύνταξης, η περίφημη ανταποδοτικότητα, η ιδιωτικοποίηση, πόσο μάλλον το Ταμείο Ανεργίας κλπ, αλλά η συγχώνευση Ταμείων, η είσοδος των αποφοίτων ΤΕΙ, τα εμπόδια στην ίδρυση Τράπεζας (TECHNOBANK), η δυνατότητα αυτοδιοίκησης των ασφαλιστικών οργανισμών κλπ
Το ΤΕΕ που ενδιαφέρεται για την ιδιωτικοποίηση και αυτοτέλεια του Ταμείου, είναι πρόθυμο να αποποιηθεί τους πενιχρούς κοινωνικούς πόρους του ΤΣΜΕΔΕ, περνώντας από τη μεριά των ιδιωτικών φορέων. Το κομβικό σημείο της κόντρας ΤΕΕ - Κυβέρνησης αφορά την επενδυτική δραστηριότητα των Ταμείων. Βρίσκεται ακριβώς στο ότι η κυβέρνηση θέλει τα οφέλη που θα προκύψουν από τη συρρίκνωση της κρατικής ασφάλισης να τα διαχειρίζεται και πάλι το κράτος, δηλ. η επενδυτική δραστηριότητα των Ταμείων να βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κράτους, ενώ το ΤΕΕ επιδιώκει να διαχειρίζεται αυτοτελώς και προς όφελος μιας μερίδας μηχανικών την επενδυτική δραστηριότητα του ΤΣΜΕΔΕ.
Απόδειξη των παραπάνω αποτελεί και το σκηνικό στη συνέχεια.
- Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ψηφίζεται και στο Ν. 2084/92, παράγρ. 3 του άρθρου 54 αναφέρεται:
"Με Π.Δ. που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού ΥΠΚΑ μέχρι την 31-12-93 ύστερα από γνώμη του ΔΣ του ΤΣΜΕΔΕ και σύνταξη αναλογιστικής μελέτης, αναδιαρθρώνονται οι εισφορές και παροχές του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης του Ταμείου και Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ) και θεσπίζονται οι αναγκαίες μεταβατικές διατάξεις για τους μέχρι 31-12-1992 ασφαλισμένους των φορέων αυτών. Μέχρι της εκδόσεως του ανωτέρω Π.Δ. διατηρούνται οι ισχύουσες διατάξεις ως προς τις παροχές των φορέων αυτών."
- Μετά τη "νίκη" αυτή του ΤΕΕ, το Ταμείο αυξάνει, από μόνο του, τις εισφορές από 1-1-93 μέχρι και 50%, επισπεύδοντας τη διαδικασία σύγκλισης με τον "ασφαλιστικό" νόμο.
- Το ΤΣΜΕΔΕ, αν και πλεονασματικό, μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με τα ελλειμματικά με τη λογική αύξηση εισφορών - μείωση παροχών, για να αντιμετωπιστούν τα ελλείμματα.
- Στο Π.Δ. που ετοιμάζει το ΥΠΚΑ για το νέο πλαίσιο ασφάλισης των ελευθέρων επαγγελματιών, που αφορά και το ΤΣΜΕΔΕ, για τους νέους συναδέλφους εισάγεται σαφώς η αρχή της ανταποδοτικότητας, αφού η σύνταξη που θα μπορέσουν να πάρουν θα είναι ανάλογη με το πλαφόν της σύνταξης που θα μπορούν να χρηματοδοτούν με τις εισφορές τους.
- Το Ταμείο υποχρεώνεται σε χαριστικές ρυθμίσεις χρεών προβληματικών επιχειρήσεων, όπως των Ναυπηγείων Ελευσίνας, όπου συμφωνήθηκε, ερήμην του ΤΣΜΕΔΕ (και άλλων Οργανισμών), να διαγραφούν οι απαιτήσεις του κατά 98% και να καταβληθεί μόνο το 2%, πράγμα που σημαίνει έναντι 62.000.000 δρχ. να εισπραχθούν μόνο 1.240.000 δρχ., χωρίς δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη.
Και ενώ συμβαίνουν όλ' αυτά, το ΤΕΕ και το ΤΣΜΕΔΕ οργανώνουν το Δεκέμβρη του 1992 επιστημονικό διήμερο στο ξενοδοχείο Χίλτον "προκειμένου να διερευνηθούν τα προβλήματα της ασφάλισης των Διπλωματούχων Μηχανικών και το μέλλον του ασφαλιστικού τους φορέα, σε σχέση με τις αλλαγές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και να διατυπωθούν προτάσεις για την ποιοτική αναβάθμιση και την εξασφάλιση του μέλλοντος του ΤΣΜΕΔΕ". Στο φιλόδοξου στόχου αυτό διήμερο, δε γίνεται ούτε παρεμπιπτόντως σχόλιο για τα παραπάνω καυτά προβλήματα που αναλύσαμε, ούτε καν καλείται να συμμετάσχει η Ομάδα Εργασίας για τους πόρους του ΤΣΜΕΔΕ, αντίθετα γίνεται σαφές ότι το "ψητό" της συνάντησης είναι το αποθεματικό των 40 δις, που κάποιοι επιθυμούν διακαώς να διαχειριστούν εν ονόματι του "ενιαίου στρώματος" των μηχανικών, αλλά όχι και προς όφελός τους. Στο διήμερο οι ομιλητές συναγωνίστηκαν στο πλασάρισμα της καλύτερης εναλλακτικής λύσης για την "αξιοποίηση" των αποθεματικών: αμοιβαία κεφάλαια, Leasing, Factoring, κλπ
Στις αρχές του 1993, ο Πρόεδρος του ΤΣΜΕΔΕ, έχοντας παραλάβει την αναλογιστική μελέτη για το Ταμείο (η οποία σημειωτέον δεν έλαβε καθόλου υπόψη της το θέμα της διαρροής των πόρων και επομένως και το πραγματικό ύψος του αποθεματικού και των εσόδων του Ταμείου), καλεί όλες τις παρατάξεις για ενημέρωση και δεσμεύεται να συγκαλέσει ευρεία επιτροπή με αντικείμενο όλα τα σοβαρά θέματα που αφορούν το Ταμείο. Επειδή όμως η συγκρότηση της επιτροπής καθυστερεί, με υπογραφές συναδέλφων συγκαλείται η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ για άμεση αντιμετώπιση των θεμάτων αυτών. Αποτέλεσμα μηδέν γιατί περιέργως απουσιάζουν οι αρμόδιοι. Όμως συγκροτείται Ομάδα Εργασίας που μέσα σε 60 μέρες θα καταλήξει σε ρεαλιστικές προτάσεις μόνο για το θέμα της αναδιάρθρωσης των κλάδων!
Μετά απ' όλ' αυτά, στις 16-2-94 με πρωτοβουλία του Συλλόγου Μεταλλειολόγων Μεταλλουργών και συμμετοχή της ΕΜΔΥΔΑΣ, των Συλλόγων Αρχιτεκτόνων και Ηλεκτρολόγων -Μηχανολόγων, καθώς και φοιτητών πραγματοποιείται κοινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ΤΣΜΕΔΕ, που απαιτεί από το Δ.Σ. του ΤΣΜΕΔΕ άμεσες λύσεις στα οξυμένα ασφαλιστικά προβλήματα των μηχανικών και συγκεκριμένα:
- την κατάργηση του "ασφαλιστικού" Ν.2084/92, πράγμα για το οποίο είχε δεσμευτεί προεκλογικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
- τη δημιουργία Κλάδου Προνοιακών Παροχών, ο οποίος θα αντιμετωπίσει κυρίως το πρόβλημα ανεργίας των μηχανικών
- το πάγωμα των αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών
- την απαλλαγή των άνεργων μηχανικών από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών
- την αντιμετώπιση της μεγάλης διαφυγής πόρων από το Ταμείο
- την άμεση αύξηση των συντάξεων, κατά 20% τουλάχιστον, για το 1994.
Επίκειται πλέον η λήξη της "περιόδου χάριτος" για την πλήρη εφαρμογή του ασφαλιστικού νόμου στους μηχανικούς, την 1-1-95 και μετά τις ραγδαίες αυξήσεις των εισφορών τα τελευταία χρόνια, έρχεται η ώρα του διπλασιασμού τους από 1-1-95.
Την ύστατη ώρα οι ηγεσίες ΤΕΕ-ΤΣΜΕΔΕ, ενόψει του επικείμενου αναθέματος, αναγκάζονται να ασχοληθούν με το ζήτημα. Μετά από πρόταση του Προέδρου του ΤΣΜΕΔΕ στην Αντιπροσωπεία της 8-10-94, η τελευταία με ψήφισμά της αποφασίζει να καλέσει τις κλαδικές και εργασιακές οργανώσεις των μηχανικών και τα σωματεία των άλλων εργαζομένων, να προχωρήσουν στις αναγκαίες παντεχνικές κινητοποιήσεις, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων του ΤΣΜΕΔΕ και την κατάργηση του "ασφαλιστικού" νόμου, που οδηγεί εκτός επαγγέλματος πολλούς συναδέλφους και κυρίως νέους. Στην Αντιπροσωπεία αυτή ιδρύεται και διασυλλογικό όργανο για το ασφαλιστικό.
Η συνεδρίαση της Α. συνεχίζεται στις 5-11-94 με αποκλειστικό θέμα την ίδρυση Κλάδου Προνοιακών παροχών και την αναδιάρθρωση των κλάδων του Ταμείου, όπου παρουσιάζεται η πρόταση του προέδρου του ΤΣΜΕΔΕ Σκόκου με τις προτεινόμενες από το διασυλλογικό τροπολογίες. Η Αντιπροσωπεία αποφασίζει ομόφωνα την ίδρυση Κλάδου Προνοιακών Παροχών με το χαρακτήρα της εισήγησης του Προέδρου του ΤΣΜΕΔΕ, δηλαδή την επιδότηση των ανέργων.
Την ίδια περίοδο δημιουργείται η Επιτροπή Αγώνα Μηχανικών για το ασφαλιστικό, που πραγματοποιεί συγκέντρωση στις 9-11-94, όπου αποφασίζει τη συλλογή υπογραφών για την επίλυση των ασφαλιστικών προβλημάτων και την υλοποίηση της απόφασης της Α. του ΤΕΕ.
Στις 8-12-94 οργανώνεται δεύτερη συγκέντρωση της Επιτροπής στο Μεγάλο Αμφιθέατρο των Χημικών στο Πολυτεχνείο, όπου αποφασίζεται να γίνει παρέμβαση στην Α. του ΤΕΕ, ώστε η τελευταία να προβεί σε παντεχνική κινητοποίηση, και, σε περίπτωση περαιτέρω ολιγωρίας, να προχωρήσει η Επιτροπή στην οργάνωσή της με ή χωρίς το ΤΕΕ.
Στις 10-12-94, κάτω από την πίεση των γεγονότων (έχουν συλλεγεί περίπου 7000 υπογραφές μηχανικών), η Α. του ΤΕΕ αποφασίζει παντεχνική κινητοποίηση για τις 22-12-94 με τετράωρη στάση εργασίας. Αυτή πραγματοποιείται με εκδήλωση στο θέατρο Βρετάνια και πορεία στο Υπ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η απάντηση του υπουργού είναι ότι η Ελλάδα και γενικότερα η Ευρώπη οφείλουν να μειώσουν το εργασιακό κόστος, για να ανταγωνιστούν τις αναπτυσσόμενες χώρες της ανατολικής Ασίας και ότι το μόνο που μπορεί να γίνει είναι η αύξηση των εισφορών να πραγματοποιηθεί σταδιακά! Η τελική ρύθμιση που συμφωνείται είναι η γνωστή σε όλους μας σταδιακή αύξηση των εισφορών κατά 25% περίπου το χρόνο για τα επόμενα 3 χρόνια, μέχρι αυτές να φτάσουν το ύψος που ορίζεται από τον αντιασφαλιστικό νόμο.
Το επόμενο διάστημα η Επιτροπή Αγώνα συνεχίζει να συνέρχεται μέχρι τις 28-9-95, οπότε πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας στο ΤΣΜΕΔΕ με κύριο αίτημα τη δημιουργία Ταμείου Ανεργίας. Έκτοτε η δραστηριότητά της ατόνησε. Παράλληλα, η απόφαση της Α. του ΤΕΕ για την αναδιάρθρωση των κλάδων του Ταμείου και την ίδρυση Κλάδου προνοιακών παροχών, κάτω και από την αντίδραση μερίδων των μηχανικών, παραπέμφθηκε στις καλένδες.
Από την άλλη μεριά, το ΤΣΜΕΔΕ, κάτω από τη νέα προεδρία του προέδρου της ΠΕΔΜΕΔΕ Κουμπλή, προχώρησε σε επενδυτική δραστηριότητα με την αγορά του μειοψηφικού πακέτου 34% των μετοχών της Τράπεζας Αττικής, θυγατρικής της Εμπορικής Τράπεζας. Μάλιστα η Τράπεζα Αττικής προχώρησε πρόσφατα σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, με αποτέλεσμα το ΤΣΜΕΔΕ να διαθέσει επιπλέον των αρχικών κεφάλαια από τα αποθεματικά του προκειμένου να διατηρήσει το μειοψηφικό πακέτο μετοχών του. Και έπεται συνέχεια...
Από τα παραπάνω γίνονται πλέον σαφείς οι στόχοι κάποιων που έχουν πρόσβαση στα ηγετικά κλιμάκια των ΤΕΕ-ΤΣΜΕΔΕ: βαθμιαία ενίσχυση του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα του ΤΣΜΕΔΕ και βαθμιαία υπονόμευση και δυσφήμιση του ασφαλιστικού χαρακτήρα του Ταμείου.
Είναι φανερό ότι αυτή η προοπτική θα μετατρέψει σε πάρεργο την προνοιακή - ασφαλιστική δραστηριότητα του Ταμείου, με ολέθρια αποτελέσματα για την πλειοψηφία των μηχανικών, σε μια εποχή που οι έννοιες κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια αμφισβητούνται, ενώ το μέλλον του Ταμείου υπονομεύεται με δραστηριότητες υψηλού επιχειρηματικού ρίσκου. Τέτοιες δραστηριότητες, κατά την άποψη κάποιων καλοπροαίρετων συναδέλφων θα μπορούσαν να είναι ανεκτές, αν με απόλυτο τρόπο μπορούσε να εξασφαλιστεί το ότι τα τυχόν κέρδη θα διατεθούν για τον κύριο σκοπό του Ταμείου, δηλαδή τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές. Είναι όμως γνωστό ότι κάτι τέτοιο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προτεραιότητες του Banking.
Ο νέος πρόεδρος του Ταμείου, μπροστά στον κίνδυνο να μειωθεί η σύνταξη του ΕΛΠΠ στο 20% της κύριας, αν αυτός θεωρηθεί κλάδος επικουρικής, όπως σαφώς όριζε διάταξη του νόμου Σιούφα (παρ. 3, άρθρο 54), η οποία ανεστάλη πρόσφατα, υπέβαλλε νέα πρόταση για αναδιάρθρωση των κλάδων (Ε.Δ. 1944/3-3-97).
Με την πρόταση ιδρύεται Κλάδος Προνοιακών Παροχών (ΚΠΠ), ο οποίος θα έχει δύο οικονομικά αυτοτελείς κλάδους με ίδιο προϋπολογισμό, τον Κλάδο Πρόνοιας και τον Κλάδο Εφάπαξ. Ιδρύεται Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης κατά τις διατάξεις του Ν.2084/92 και εναρμονίζεται μ' αυτές. Ο Κλάδος Υγείας θα έχει ίδια οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και σκοπό την υγειονομική κάλυψη των ασφαλισμένων του. Ο Κλάδος Κύριας Σύνταξης (ΚΣΣ) παραμένει ο κύριος κλάδος ασφάλισης του ΤΣΜΕΔΕ. Διατηρεί το σύνολο των πόρων και εισφορών, όπως έχουν θεσμοθετηθεί από τους Ν.2326/40, Ν915/79 και τον Ν.2084/92. Έχει σαν παράρτημα τον ΕΛΠΠ, τον οποίο επιχορηγεί.
Η πρόταση αυτή της διοίκησης του ΤΣΜΕΔΕ δεν κατοχυρώνει το χαρακτήρα της επιδότησης των ανέργων μηχανικών, όπως είχε συμφωνηθεί στην Αντιπροσωπεία και αποτελεί πάγιο αίτημα των μηχανικών. Είναι πλέον προφανές ότι οι μηχανικοί για άλλη μια φορά πρέπει να πάρουν την υπόθεση του ασφαλιστικού τους φορέα στα χέρια τους.
Αθήνα, Ιανουάριος 1998
EΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου