Όλοι στην απεργία στις 20 Φλεβάρη

Καλούμε 10.30 πμ στο Μουσείο

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

20 Φλεβάρη απεργούμε !

 

Ζούμε την υλοποίηση της σαρωτικής επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου (εφαρμογή του μνημονίου 3, φορολογικό νομοσχέδιο, επίθεση εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων κλπ.), που λεηλατεί κυριολεκτικά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι αντιμετωπίζουν μια δραματική κατάσταση, μια απότομη βουτιά του βιοτικού τους επιπέδου.

 

Με την διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με την τρομοκρατία των απολύσεων, των εργασιακών σχέσεων – λάστιχο, τις συμβάσεις μαύρης εργασίας. Με την πλήρη κατάργηση των ΣΣΕ, την «απελευθέρωση» των απολύσεων και τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ο λαός θυσιάζεται στο σφαγείο της χρεομηχανής, των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων. Ολόκληρη η κοινωνία είναι υπό συνεχή εκβιασμό και πίεση να αποδεχθεί την εξαθλίωση για το καλό της «εθνικής» οικονομίας, τη «διάσωση» της χώρας, την παραμονή στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση τους.

 

Οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες σε παρανομία.

 

Η πολιτική αυτή δεν μπορεί να περάσει χωρίς τον πρωτοφανή παροξυσμό της κρατικής και παρακρατικής βίας, τρομοκρατίας και καταστολής που παίρνει πλέον απροκάλυπτα χαρακτηριστικά. Η κυβερνητική – κρατική επίθεση που ζούμε το τελευταίο διάστημα αποτελεί προετοιμασία του συστήματος για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αντιστάσεων και εξεγέρσεων του σήμερα και του αύριο, που εγκυμονεί η εποχή μας. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την επιστράτευση για να τσακίσει απεργίες, συλλαμβάνει συνδικαλιστές, χρησιμοποιεί καταστολή σε βάρος των αγροτών, και σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, αποδεικνύοντας πως έχει αποφασίσει να κυβερνήσει με «στρατιωτικό νόμο» και ονομάζοντας «συντεχνία» όποιον παλεύει ενάντια στην πολιτική της.

 

Παράλληλα, η δρομολόγηση σαρωτικών αλλαγών στη νομοθεσία για τα σωματεία, και τον τρόπο λήψης αποφάσεων για την απεργία κλπ, αλλά και η επαναφορά του δικαιώματος των εργοδοτών στην ανταπεργία (λοκ άουτ), δηλαδή κλείσιμο επιχείρησης σε περίπτωση απεργιακών κινητοποιήσεων, έρχεται να καταργήσει πράξη το δικαίωμα στον αγώνα και στην απεργία.

 

Μισθωτοί τεχνικοί: Τα εργασιακά δικαιώματα θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου

 

Για τους μισθωτούς τεχνικούς όπως και για πολλά εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα, η μάχη της επιβίωσης έχει γίνει καθημερινή και πολύ δύσκολη υπόθεση. Η εργοδοσία «αποθρασυμμένη» από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους επιτίθεται με διαρκείς μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, απολύσεις και εξοντωτικούς ρυθμούς για όσους παραμένουν στη δουλειά. Με την απλήρωτη εργασία που γίνεται κανόνας, με απολύσεις σε εργαζόμενους με δελτίο χωρίς την καταβολή των νόμιμων αποζημιώσεων, καθώς βαφτίζονται «εργολάβοι» ή «συνεργάτες» ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία. Με «αντικατάσταση» παλαιότερων εργαζόμενων για να προσληφθούν νέοι. Με απολύσεις τρομοκρατικού χαρακτήρα, στρεφόμενες εναντίον όσων αγωνιστών δεν «πειθαρχούν», προκειμένου να λειτουργήσουν παραδειγματικά προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

 

Οι εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ αυξάνονται κατακόρυφα (θα ξεπεράσουν άμεσα τις 5000 ευρώ ετησίως), ενώ τα αποθεματικά του ταμείου τζογάρονται, για ακόμη μια φορά, σε νέες «επενδύσεις» και σε «κουρέματα», για να συνεχίζουν να κερδίζουν δις οι τράπεζες. Όλο και περισσότεροι τεχνικοί πετιούνται στο περιθώριο, ενώ την ίδια στιγμή καταργείται κάθε έννοια δημόσιων και δωρεάν παροχών υγείας.

 

Κάτω τα χέρια από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

 

Από το Γενάρη του 2010, η επέλαση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, με επίκεντρο την καταβαράθρωση των Συλλογικών συμβάσεων και την συνεχή καταστολή συλλογικών διεκδικήσεων, έχει οδηγήσει σε περικοπές των μισθών, διαμορφώνοντας κλίμα φόβου και ανασφάλειας σε όλο το λαό. Υπό την απειλή της ανεργίας και της απόλυσης, οι εργοδότες εκβιάζουν την υπογραφή ατομικών συμφωνητικών με μειωμένες αποδοχές και δικαιώματα, ενώ πληθαίνουν οι μορφές μαύρης και αδήλωτης εργασίας.

 

Στις 30/3/2013 λήγει και η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, γεγονός που θα σηματοδοτήσει έναν ακόμα γύρο χειροτέρευσης της θέσης των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών, νέες μειώσεις μισθών, κατάργηση επιδομάτων και κατακτήσεων.

 

Δεν πρέπει να ανεχτούμε την κατάσταση αυταπατώμενοι ότι μπορούμε να τη βολέψουμε ατομικά. Η δράση του σωματείου και η ενεργητική συμμετοχή όλων μας, μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο, στην κατάργηση των δικαιωμάτων μας. Ενημερωνόμαστε, οργανωνόμαστε για να αποκρούσουμε από κοινού τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, συνενώνουμε και συντονίζουμε τις αντιστάσεις μας, σχεδιάζουμε τα βήματα για να γίνει ο αγώνας μας για τη διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων πραγματική απειλή με στόχο την καλυτέρευση της θέσης μας, την περιφρούρηση της αξιοπρέπειάς μας στη δουλειά και τη ζωή και την ανατροπή της σημερινής βάρβαρης πολιτικής τους.

 

Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, προτάσσουμε τη συλλογική απάντηση των εργαζομένων και των σωματείων τους, των συνελεύσεων, του συντονισμού των αγώνων και των απεργιών. Να προσπεράσουμε τους άσφαιρους λεονταρισμούς της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που αρνούνται πεισματικά να οργανώσουν άμεσα και αποφασιστικά την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων. Τα συνδικάτα, το ταξικό εργατικό κίνημα, πρέπει να δώσουμε συντονισμένη απάντηση, με καρδιά τη μάχη των Συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ενάντια στην ανεργία, στη μείωση μισθών, στην απλήρωτη δουλειά, τις χιλιάδες απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.

 

Για να ανατραπούν τα μνημόνια και όλη η επίθεση της συγκυβέρνησης, του κεφαλαίου και της τρόικα. Για να διαγραφεί το χιλιοπληρωμένο χρέος σε ρήξη με την ΕΕ. Για να αποκτήσουμε εργασιακά δικαιώματα, αξιοπρέπεια και αξιοβίωτη ζωή.

 

• Κατάργηση της ελαστικής εργασίας, κανονικές προσλήψεις και υπογραφή αξιοπρεπών Συλλογικών Συμβάσεων.
• Αυξήσεις σε όλους τους μισθούς, επαναφορά τους άμεσα στα προ μνημονίου επίπεδα. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας
• Καμιά απόλυση. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζομένους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Άμεση εξόφληση όλων των δεδουλευμένων στους συναδέλφους που αντιμετωπίζουν την «στάση πληρωμών» των μισθών τους από την εργοδοσία. Να σταματήσει το πολιτικό και νομικό πλέγμα προστασίας των εταιρειών. Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή οφείλει δεδουλευμένα για να καλυφθούν οι αποζημιώσεις των απολυμένων.
• Όχι στην προγραμματισμένη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων. Άμεση ανάκληση της απόφασης της αύξησης των εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων. Κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Ούτε ευρώ από τις εισφορές μας στα παιχνίδια των τραπεζιτών. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς προϋποθέσεις. Επίδομα ανεργίας, στο ύψος του βασικού μισθού ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ).

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΕΕ, ΔΝΤ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ 

Ζούμε την υλοποίηση της σαρωτικής επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου - ΕΕ – ΔΝΤ. Η κατάργηση στην ουσία των Συλλογικών Συμβάσεων και η επιβολή μισθών πείνας, η εφαρμογή του μνημονίου 3, το φορολογικό, η επίθεση της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, η κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, λεηλατούν κυριολεκτικά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, τα εισοδήματα και τις ζωές μας.

Η λήξη της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων και της ΕΓΣΣΕ στα μέσα του Μάη, σηματοδοτεί έναν νέο γύρο εξαθλίωσης των εργαζομένων, με την πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών ενώ η κυβέρνηση έχει φροντίσει ήδη για τα συμφέροντά τους με την αλλαγή του κανονισμού και του ρόλου της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ, στην οποία δεν μπορούν μονομερώς πλέον να προσφεύγουν τα συνδικάτα.

Η δήλωση του γ.γ. του υπ. Οικονομικών Γ. Μέργου, ότι «είναι υψηλός» ο κατώτερος μισθός των 586 ευρώ μικτά ήταν δείγμα αυτών που προωθούν. Άλλωστε, με το Μνημόνιο 3 θεσπίζεται νέο σύστημα καθορισμού νόμιμου κατώτατου μισθού υπαλλήλων και ημερομισθίου εργατοτεχνιτών, το οποίο τίθεται σε ισχύ την 1.4.2013 και το οποίο έχει βασική προϋπόθεση για το ξεπέρασμα της κρίσης τη «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας» που υπαγορεύει μισθούς Βουλγαρίας των 123 ευρώ και Ρουμανίας των 156 ευρώ!

Η καταστροφική πολιτική τους δεν μπορεί να περάσει χωρίς πρωτοφανή κυβερνητική – κρατική βία, τρομοκρατία και καταστολή, όπως αυτή που εφαρμόστηκε το τελευταίο διάστημα στους εργατικούς αγώνες στο ΜΕΤΡΟ, στις συγκοινωνίες στους ναυτεργάτες, στους αγρότες συκοφαντόντας τους ως «συντεχνία» όπως και όποιον παλεύει ενάντια στην πολιτική της για την επιβίωση, όποιον αντιστέκεται στην εξαθλίωσή του.

Στις 20 Φλεβάρη απεργούμε και διαδηλώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο ενά­ντια στην κυβέρνηση των μνημονίων και της “επί­ταξης” και στην πολιτική της τρόικας-κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που καταστρέφει εμάς και τις ζωές μας. Τα συνδικάτα, το ταξικό εργατικό κίνημα, πρέπει να δώσομεν συντονισμένη απάντηση, με καρδιά τη μάχη των Συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ενάντια στην ανεργία, στη μείωση μισθών, στην απλήρωτη δουλειά, τις χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο που θα εκτινάξουν την ανεργία και θα διαλύσουν όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες, τις ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, ελεύθεροι χώροι), το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου.

Επίσης, τα σχέδια κατάργησης του δικαιώματος στην απεργία, με τις αλλαγές στο νόμο για τα σωματεία που προωθεί η κυβέρνηση, την επαναφορά του δικαιώματος των εργοδοτών στην ανταπεργία (λοκ άουτ), δηλαδή κλείσιμο επιχείρησης σε περίπτωση απεργιακών κινητοποιήσεων, χρειάζονται μια πρώτη μαζική απάντηση στην απεργία στις 20 Φλεβάρη.

Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό μέτωπο υπεράσπισης των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των ανέργων. Το βάρος μιας τέτοιας αναμέτρησης, ο χαρακτήρας της επίθεσης και το βάθος που αποκτά, δεν μπορεί να το σηκώσει ο κάθε κλάδος μόνος του. Όμως χρειάζεται ο κάθε μεμονωμένος αγώνας να υπηρετεί ένα σχέδιο οργάνωσης της πάλης με προοπτική, με αποφασιστικούς αγώνες, πέρα από τα όρια των υποταγμένων πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Χρειαζόμαστε συνδικάτα στα χέρια των εργαζόμενων, οργάνωση και συντονισμό από τα κάτω, αγώνες και απεργίες με διάρκεια, συλλογικά, μαζικά, μαχητικά και αποφασιστικά.

Όλοι στον αγώνα! Με συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, με διαδηλώσεις και απεργίες. Για να ανατραπούν τα μνημόνια και όλη η επίθεση της συγκυβέρνησης, του κεφαλαίου και της τρόικα. Για να φύγει η κυβέρνηση του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Να διαγραφεί το χιλιοπληρωμένο χρέος σε ρήξη με την ΕΕ. Για να αποκτήσουμε εργασιακά δικαιώματα, αξιοπρέπεια και αξιοβίωτη ζωή.

Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων