Κοινή Ανακοίνωση συσπείρωσης αριστερών μηχανικών με Αριστερή Παρέμβαση
Αριστερή Παρέμβαση Μηχανικών ΔΥ
δεν υπάρχει έτοιμος δρόμος, το δρόμο τον ανοίγεις περπατώντας
οργή λαού, ξεσηκωμός παντού ενάντια σε κυβέρνηση,εε και δντ
Ψωμί, παιδεία, ελευθερία η χούντα δεν τελείωσε το '73
αντίσταση, αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη
εεε, οοο, πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δώ, ΟΥΣΤ!!
αν οι εκλογές μπορούσαν ν’ αλλάξουν κάτι, Θα ήταν παράνομες
Ως εδώ! Φτάνει πια!
Αφού πρώτα μας έβαλαν στην ΕΕ και στο ευρώ, με διαρκείς λιτότητες, απελευθερώσεις των αγορών, ιδιωτικοποιήσεις, παραχωρήσεις, επιδοτήσεις, κίνητρα, ‘μεταρρυθμίσεις’ και όργια παροχών-μιζών μέσα από την επιχείρηση ‘Ολυμπιακοί αγώνες 2004’ υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οδήγησαν και οδηγούν τη χώρα σε υπερχρέωση και διάλυση.
Σήμερα, η επίθεση της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας έχει περάσει πλέον σε άλλο στάδιο. Όλοι μαζί, Κυβέρνηση, τρόικα, αγορές και διεθνείς τοκογλύφοι, μας ληστεύουν καθημερινά με το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση, εκποιούν κάθε υποδομή που έχτισαν με το υστέρημά τους οι εργαζόμενοι της χώρας μας, ξεπουλάνε όσο-όσο κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου.
Καθημερινά ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, που μας σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Ό,τι είχαμε εχέγγυο για τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας σμπαραλιάζεται. Ό,τι μας έδινε στοιχειώδη αξιοπρέπεια καταδικάζεται ως έγκλημα ενάντια στις ‘αγορές’ και κηρύσσεται εκτός νόμου. Η σταθερή δουλειά, ο αξιοπρεπής μισθός, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία βάλλονται καθημερινά. Κι ενώ κυβέρνηση, ΣΕΒ και ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, η τρόικα ομολογεί κυνικά το αυτονόητο, ότι δηλ. τα απανωτά μνημόνια δεν στοχεύουν στον περιορισμό του χρέους που αυξάνεται αλματωδώς, ούτε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Στόχος τους είναι η συντριβή κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος, η καταλήστευση του πλούτου και των υποδομών και η γενικευμένη εκποίηση της χώρας.
Δεν υπάρχει τέλος στα μέτρα
Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται, η υγεία κι η παιδεία ιδιωτικοποιούνται, οι συλλογικές συμβάσεις αντικαθίστανται από επιχειρησιακές κι ατομικές, κι άλλες μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς έρχονται μέσα από την φορολογία και την απελευθέρωση τιμών και υπηρεσιών. Δε θα σταματήσουν εδώ, όσο δεν αντιδρούμε και υποτασσόμαστε θα μας σφάξουν και άλλο. Το νέο πακέτο «σοκ και δέους» κυβέρνησης-τρόικας-εργοδοσίας έρχεται να ομολογήσει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο τα ψέματα της κυβερνητικής προπαγάνδας περί «προσωρινών θυσιών για την έξοδο από την κρίση».
Μέσα σε ένα μόλις χρόνο χάσαμε το 25% του εισοδήματος μας, μας κατάργησαν 13ο και 14ο μισθό, περιέκοψαν τα επιδόματα, πάγωσαν επ' αόριστον τις όποιες αυξήσεις. Διαρκώς ετοιμάζουν και νέες περικοπές, εξ ου κι επιστρατεύεται -όπως πάντα- το παιχνίδι του ‘διαίρει και βασίλευε’, του ‘κοινωνικού αυτοματισμού’. Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημοσίων, ο καθένας εναντίον του άλλου...
Οι συνδικαλιστικοί φορείς νομίζουν (ή προσπαθούν να μας πείσουν) ότι μπορεί να ‘διασωθούν’ με το νέο μισθολόγιο (και ήδη φτιάχνουν κλίμα λέγοντας ότι ‘δε θα πειράξουν εμάς, θα κόψουν απ τους «άλλους»’, ‘εμείς θα ανεβούμε’ κλπ), ή ζητιανεύοντας ξεχωριστά μισθολόγια. Στην ίδια ρότα κινείται και η ΕΜΔΥΔΑΣ, όπου με όχημα το κλαδικό μισθολόγιο (που σιγά-σιγά υποκατέστησε τον πάγιο στόχο για ομογενοποίηση προς τα πάνω των μισθών μας) έχει ήδη αποδεχτεί τη μείωση του μισθού μας.
Υπάρχουν όμως δυστυχώς ακόμα συνάδελφοι που δεν θέλουν να βλέπουν τι γίνεται γύρω μας, λες και δεν ζήσαμε μαζί τις οριζόντιες περικοπές, που ακόμα ελπίζουν σε ατομικές λύσεις και μικροεξυπηρετήσεις, που τρομοκρατημένοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και περιμένουν την τελειωτική εκτέλεσή μας, άβουλοι και μοιραίοι... Όπως υπάρχουν και συνάδελφοι αδιάφοροι για τη χειροτέρευση της θέσης και του ρόλου των μηχανικών καθώς έχουν επιλέξει άλλους, ατομικούς δρόμους επιβίωσης.
Μην έχουμε ψευδαισθήσεις, αν δε ματώσουμε στον αγώνα, αξιοπρεπείς μισθούς να τα ξεχάσουμε. Στη θέση τους έρχονται ‘πριμ αποδοτικότητας’ και ‘παραγωγικότητας’ για κολλητούς, μεγαλοσυνδικαλιστές, αυτούς που σκύβουν το κεφάλι, προνομιούχες Υπηρεσίες. Τα πρώτα δείγματα τα είδαμε με τις περικοπές στους μεταταχθέντες συναδέλφους με τον ‘Καλλικράτη’, αφού 6 μήνες μετά τον σχετικό νόμο αναιρούνται τα περί διατήρησης ‘τυχόν επιπλέον τακτικών αποδοχών και επιδομάτων ως προσωπική διαφορά’ και εξαπατώνται χιλιάδες Δ.Υ. Όσο δε για το επίδομα των Δήμων που θα δοθεί (;), απλά ‘χρυσώνει’ το χάπι. Το ίδιο προδιαγράφεται και για αυτούς που θα μεταταγούν από 1/7/2011 σε Περιφέρειες και Δήμους. Έχουμε δηλ. “ομογενοποίηση” προς τα κάτω κατά 30% (για την ώρα - καθώς με άλλοθι το νέο δάνειο ετοιμάζονται και νέες σκληρές περικοπές).
Ταυτόχρονα, σε πρωτοφανή επίπεδα φτάνει η διάλυση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών. Ο Καλλικράτης δίνει το τελειωτικό χτύπημα στις -πάντα προβληματικές- πολεοδομίες, η ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ αναλαμβάνει δημόσια έργα σε ολόκληρη τη χώρα, οι συμβάσεις παραχώρησης και τα fast track-ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας σε ντόπιους και ξένους επενδυτές είναι η εικόνα από το, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον. Ο στόχος να τα αναλάβουν όλα οι ιδιώτες, χωρίς περιττούς ελέγχους νομιμότητας με μόνο κριτήριο την κερδοφορία, είναι πολύ κοντά.
Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό, νέες ληστείες στο ασφαλιστικό, τη στιγμή που χαρίζονται δις € στις τράπεζες (και από τα Ταμεία μας), παράταση της δουλειάς μέχρι τα 65, τα 67 και βάλε, 40ωρο και κατάργηση υπερωριών, απολύσεις των συμβασιούχων, κατάργηση του κώδικα ελαχίστων αμοιβών για τους αυτοαπασχολούμενους και των συλλογικών συμβάσεων για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους...
Το επόμενο βήμα, που μεθοδικά προετοιμάζεται, είναι οι απολύσεις (μέσω μεταθέσεων, συγχωνεύσεων και Ο.Ε.Λ., όπως κι ένα πιο αυστηρό – εξοντωτικό πειθαρχικό δίκαιο για τους δημόσιους υπαλλήλους (που έχουν το θράσος να συνδικαλίζονται και να ‘χουν και γνώμη για τη δουλειά τους).
κι όμως, αυτή η πολιτική δεν έπεσε από τον ουρανό…
Πριν από δυο χρόνια περίπου, γράφαμε: «η σημερινή ‘δημοκρατία’ μπορεί να θεωρείται δημοκρατία; Μάλλον για ολιγαρχία πρόκειται, με τη θεσμικά κατοχυρωμένη ανάθεση της εκπροσώπησης σε μια κυβερνητική ελίτ, αποκομμένη και απρόσιτη… που το μόνο για το οποίο φροντίζει είναι… τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί (του κεφαλαίου), με την απαραίτητη συναίνεση και καταστολή κάθε αμφισβήτησης της ‘τάξης’ και της εξουσίας τους. Το θεσμικά κατοχυρωμένο μονοπώλιο στη βία εξάλλου, είναι βασικό συστατικό της ‘δημοκρατίας’ τους...» Όπως και «οι γνωστοί μηχανισμοί ‘ενημέρωσης’ (δηλ. επιστημονικής προπαγάνδας), ώστε να εξασφαλίζεται… κλίμα τρόμου και ανοχής στην κλιμάκωση της καταστολής και κατάλυσης των τελευταίων ιχνών δημοκρατικής επίφασης, όποτε η πολιτική της εξουσίας προκαλεί αντιδράσεις που μπορεί και να ξεφύγουν απ τον έλεγχό της.»
[άρθρο ‘περί δημοκρατίας, κουκουλοφόρων και άλλων δαιμονίων…’]
Πέρυσι τέτοιον καιρό, είχαμε βρει κάποια αποσπάσματα μιας έκθεσης του ΟΟΣΑ για κυβερνήσεις που θέλουν να περάσουν σκληρά μέτρα (με τη θλιβερή διαπίστωση ότι η σημερινή κυβέρνηση αποδεικνύεται πολύ καλός και επιμελής μαθητής): «…Τελικά, μια ενδεχόμενη προσφυγή στο ΔΝΤ μπορεί να κάνει καλό σε μια κυβέρνηση, μιας και θα μπορέσει να απαντήσει στους επικριτές της ότι η συμφωνία με το ΔΝΤ της επιβλήθηκε, δεν το ήθελε… Μπόνους μπορούν να περικοπούν…, χρησιμοποιώντας μια πολιτική διακρίσεων, έτσι ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να ενωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι σε ένα κοινό μέτωπο. Προφανώς δεν συμβουλεύουμε να κοπούν τα μπόνους των δυνάμεων ασφαλείας σε δύσκολες πολιτικές καταστάσεις, όπου η κυβέρνηση μπορεί να τους χρειαστεί… Μπορούμε να κόψουμε τα λειτουργικά έξοδα σε σχολεία ή πανεπιστήμια… Οι οικογένειες θα αντιδράσουν βίαια αν τα παιδιά τους δεν μπορούν να σπουδάσουν, αλλά θα δεχτούν με ήπιες αντιδράσεις μια σταδιακή μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ενώ τα σχολεία μπορούν προοδευτικά... να πάρουν συνεισφορές από τις οικογένειες, ή να παύσουν κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα […] Αν μια κυβέρνηση πρόκειται να χρειαστεί επαρκή χώρο για πολιτικές μανούβρες για την προσαρμογή, πρέπει να υποστηριχθεί από ένα ή δύο μεγάλα κόμματα …»
[του Christian Morrisson, αξιωματούχου του ΟΟΣΑ]
Δυστυχώς, οι διαπιστώσεις μας για τις κυβερνητικές εξουσίες (και τον καπιταλισμό), αποδεικνύονται διαχρονικές, αν και μάλλον συντηρητικές.
Όσο και αν απογοητευόμαστε, δεν το βάζουμε κάτω, δεν ιδιωτεύουμε. Οι πρόσφατες εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, δείχνουν γι άλλη μια φορά την τεράστια δύναμη που έχουν οι λαϊκές μάζες, όταν βγαίνουν στο προσκήνιο και δεν κάνουν πίσω. Το ίδιο και η γενικευμένες αντιδράσεις και αντιστάσεις σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Οι απεργίες των γιατρών και στις συγκοινωνίες, ή τα κινήματα ‘δεν πληρώνω’ (διόδια, εισιτήρια, νοσοκομεία), δείχνουν έναν άλλο δρόμο, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αγώνα.
Κυρίως όμως η πρωτοφανής λαϊκή κινητοποίηση των τελευταίων ημερών, με τις συγκεντρώσεις και συνελεύσεις στις πλατείες, είναι ένα πρώτο βήμα, που δημιουργεί αμηχανία και πίεση στην κυβέρνηση και την τρόικα ότι σύντομα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την οργή του ενωμένου και αποφασισμένου λαού και όχι τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική ‘αντιπολίτευση’ ή τις απεργίες -μια στο τρίμηνο- που περισσότερο εκτονώνουν, παρά ανοίγουν δρόμους ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Γι αυτό άρχισαν να παίζουν τελευταία και με σενάρια -περαιτέρω- συνταγματικών εκτροπών.
Οι εργαζόμενοι, και εμείς σαν κομμάτι τους, δεν έχουμε κανένα λόγο να αποδεχτούμε τη θηλιά που μας σφίγγει το λαιμό. Δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσουμε τα χρέη τους.
Υπάρχει διέξοδος.
Παρατεταμένος και πολύμορφος αγώνας για να φύγουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ
και να ακυρωθούν όλοι οι, κατ επιταγή του Μνημονίου, νόμοι και συμβάσεις.
Ρήξη με τις πολιτικές της ΕΕ
ΑΡΝΗΣΗ της αναγνώρισης και της πληρωμής του χρέους
ΟΧΙ στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας
Να προκηρυχθεί άμεσα Γενική Πολιτική Απεργία για να τους στείλουμε από κει που ήρθαν
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ, ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
Συμμετοχή της ΕΜΔΥΔΑΣ στο Συντονιστικό των Πρωτοβάθμιων Σωματείων
Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων – όχι στον υποταγμένο συνδικαλισμό
Γενικές συνελεύσεις τώρα
σε όλες τις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ
Συνάδελφοι,
όλοι στους δρόμους, στις πλατείες, στις απεργίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου