Τον Οκτώβριο του 2006, ο τότε
υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, ανακοίνωνε την υπογραφή σύμβασης για την
κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας. Μετά 8 χρόνια, πληρώνουμε για ένα
έργο που δεν έγινε! Πηγή
Πάνω από 90 εκατ. ευρώ θα
φορτωθούν οι φορολογούμενοι για ένα έργο που δεν έγινε ποτέ! Η πρώτη
δόση των 3,7 εκατ. ευρώ δεσμεύτηκε από το υπουργείο Υποδομών,
προκειμένου να καταβληθεί τις επόμενες ημέρες στους εργολάβους που
δικαιώθηκαν από τις δικαστικές αρχές. Το πιο σημαντικό είναι ότι η
αποζημίωση αγγίζει τη συμβολή του Δημοσίου, στην περίπτωση που θα
προχωρούσε κανονικά το έργο.
Ο λόγος για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, που... ναυάγησε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και την επικύρωσή της από τη Βουλή, μετά την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), με την οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το βάθος της σήραγγας από τα 15 στα 25 μέτρα, ενώ εκτοξεύτηκε στο ένα δισ. ευρώ το κόστος των έργων, μαζί με τις πρόσθετες αρχαιολογικές δαπάνες των 100 εκατ. ευρώ.
Η αρχική σύμβαση
Το έργο, με αρχικό προϋπολογισμό 477 εκατ. ευρώ, αφορούσε την παράκαμψη του κέντρου της πόλης, μέσω μιας νέας αρτηρίας μήκους 6,5 χλμ που θα περιλάμβανε και υποθαλάσσια σήραγγα 1,2 χλμ., η οποία θα συνέδεε την ανατολική με τη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης.
Από τη δημοπράτηση του έργου το 2003 είχε ασκηθεί κριτική από πολλές πλευρές που θεωρούσαν την υποθαλάσσια σήραγγα ανεπαρκή για την κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, ενώ και οι Βρυξέλλες είχαν χαρακτηρίσει το οικονομικό πρόγραμμα μη βιώσιμο.
Η υπογραφή της σύμβασης είχε γίνει το 2007, με τις συνήθεις μεγαλοστομίες της τότε πολιτικής ηγεσίας του ΠΕΧΩΔΕ και με προοπτική να ολοκληρωθούν τα έργα σε μια τετραετία. Ανάδοχοι ήταν ο «Ακτωρ» του ομίλου Μπόμπολα, η ισπανική «Boskalis» και η πάλι ποτέ κραταιά «Αρχιρόδον», που θα αναλάμβαναν την κατασκευή των έργων με τη γνωστή «συνταγή» των αυτοκινητόδρομων και με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης των σταθμών διοδίων για 30 χρόνια.
Υπέρ εργολάβων
Η καταγγελία της σύμβασης έγινε από τη «Θερμαϊκή Οδό», την κοινοπραξία των τριών εταιρειών, που καταλόγιζε ευθύνες για τη ματαίωση του έργου στο Δημόσιο και διεκδικούσε αποζημίωση-μαμούθ 400 εκατ. ευρώ! Η πρώτη απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2009 και έδινε στους εργολάβους αποζημίωση 43,7 εκατ. ευρώ.
Το Δημόσιο άσκησε αναίρεση και τον περασμένο Οκτώβριο βγήκε η τελική απόφαση, πάντα υπέρ των εργολάβων, που ανεβάζει την αποζημίωση στα 67,8 εκατ. ευρώ. Το ποσό πρόκειται να καταβληθεί σε δόσεις και -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Υποδομών- μαζί με τους οφειλόμενους τόκους θα ξεπεράσει τα 90 εκατ. ευρώ. Μόλις τον περασμένο Μάρτιο, ο υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωνε ότι «λαμβάνεται μέριμνα» και έχουν γίνει «όλες οι απαραίτητες δικαστικές ενέργειες, ώστε να προστατευτεί πλήρως το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου».
Ο λόγος για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, που... ναυάγησε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και την επικύρωσή της από τη Βουλή, μετά την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), με την οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το βάθος της σήραγγας από τα 15 στα 25 μέτρα, ενώ εκτοξεύτηκε στο ένα δισ. ευρώ το κόστος των έργων, μαζί με τις πρόσθετες αρχαιολογικές δαπάνες των 100 εκατ. ευρώ.
Η αρχική σύμβαση
Το έργο, με αρχικό προϋπολογισμό 477 εκατ. ευρώ, αφορούσε την παράκαμψη του κέντρου της πόλης, μέσω μιας νέας αρτηρίας μήκους 6,5 χλμ που θα περιλάμβανε και υποθαλάσσια σήραγγα 1,2 χλμ., η οποία θα συνέδεε την ανατολική με τη δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης.
Από τη δημοπράτηση του έργου το 2003 είχε ασκηθεί κριτική από πολλές πλευρές που θεωρούσαν την υποθαλάσσια σήραγγα ανεπαρκή για την κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του κέντρου, ενώ και οι Βρυξέλλες είχαν χαρακτηρίσει το οικονομικό πρόγραμμα μη βιώσιμο.
Η υπογραφή της σύμβασης είχε γίνει το 2007, με τις συνήθεις μεγαλοστομίες της τότε πολιτικής ηγεσίας του ΠΕΧΩΔΕ και με προοπτική να ολοκληρωθούν τα έργα σε μια τετραετία. Ανάδοχοι ήταν ο «Ακτωρ» του ομίλου Μπόμπολα, η ισπανική «Boskalis» και η πάλι ποτέ κραταιά «Αρχιρόδον», που θα αναλάμβαναν την κατασκευή των έργων με τη γνωστή «συνταγή» των αυτοκινητόδρομων και με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης των σταθμών διοδίων για 30 χρόνια.
Υπέρ εργολάβων
Η καταγγελία της σύμβασης έγινε από τη «Θερμαϊκή Οδό», την κοινοπραξία των τριών εταιρειών, που καταλόγιζε ευθύνες για τη ματαίωση του έργου στο Δημόσιο και διεκδικούσε αποζημίωση-μαμούθ 400 εκατ. ευρώ! Η πρώτη απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2009 και έδινε στους εργολάβους αποζημίωση 43,7 εκατ. ευρώ.
Το Δημόσιο άσκησε αναίρεση και τον περασμένο Οκτώβριο βγήκε η τελική απόφαση, πάντα υπέρ των εργολάβων, που ανεβάζει την αποζημίωση στα 67,8 εκατ. ευρώ. Το ποσό πρόκειται να καταβληθεί σε δόσεις και -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Υποδομών- μαζί με τους οφειλόμενους τόκους θα ξεπεράσει τα 90 εκατ. ευρώ. Μόλις τον περασμένο Μάρτιο, ο υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωνε ότι «λαμβάνεται μέριμνα» και έχουν γίνει «όλες οι απαραίτητες δικαστικές ενέργειες, ώστε να προστατευτεί πλήρως το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου