ΕΙΣΗΓΗΣΗ για το 1ο θέμα της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στις 5 Ιουλίου 2014: «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ»
ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ
Με την ψήφιση του Νόμου 4254/2014 επιχειρείται εξομοίωση μεταξύ ΑΕΙ και ΑΤΕΙ που είναι αντίθετη τόσο με το Σύνταγμα όσο και με την πάγια νομολογία
του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πρόσθετα, η επιχειρούμενη εξομοίωση δεν επιβάλλεται από επιταγή του ευρωπαϊκού δικαίου και δεν υπάρχει ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία θα πρέπει να ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο.
Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΑΕΙ – ΑΤΕΙ
→ Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος, όπως έχει ερμηνευθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αν και η ανώτατη εκπαίδευση και η ανώτερη επαγγελματική εκπαίδευση ανήκουν στην ίδια τρίτη βαθμίδα, διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους ως προς την αποστολή και την οργάνωση.
→ Βασική αποστολή των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) είναι η καλλιέργεια της επιστήμης, που αναλύεται σε έρευνα και διδασκαλία ενώ αντιθέτως, η επαγγελματική εκπαίδευση που χορηγείται από σχολές ανώτερης βαθμίδας αποσκοπεί στη μετάδοση ειδικών γνώσεων και εμπειριών καταλλήλων για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος και αντιστοίχως στη δημιουργία στελεχών απαραίτητων για τη λειτουργία της σύγχρονης οικονομίας.
→ Ο διαχωρισμός αυτός των Α.Ε.Ι. από τις σχολές ανώτερης βαθμίδας, που παρέχουν επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, δεν μπορεί ούτε να ματαιωθεί αμέσως από τον κοινό νομοθέτη, με την εξίσωση αυτών, ούτε να καταστρατηγηθεί, με την παράταση του χρόνου σπουδών πέραν της συνταγματικώς οριζόμενης τριετίας για τα ΤΕΙ.
Δεν μπορεί επίσης να επιχειρείται ταυτόχρονη αλλοίωση του προγράμματος σπουδών των ΤΕΙ, ώστε να μην παρέχεται σε αυτά η επιτασσόμενη από το Σύνταγμα επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, αλλά εκπαίδευση προσομοιάζουσα προς την παρεχόμενη από τα Α.Ε.Ι
→ Η σύμφωνα με τα παραπάνω επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα ποιοτική διαφοροποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης μεταξύ των αποφοίτων ΑΕΙ και σχολών ανώτερης βαθμίδας και η πρόβλεψη για την έκδοση νόμου περί καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων μόνο για τους αποφοίτους των ΤΕΙ έχει ως συνέπεια το ότι, όταν κατά την κείμενη νομοθεσία για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος απαιτείται ως τυπικό προσόν η κατοχή πτυχίου ΑΕΙ οι κάτοχοι του πτυχίου αυτού δραστηριοποιούνται, σε όλο το εύρος του αντίστοιχου επαγγέλματος διεξάγοντας όλες τις δυνατές επαγγελματικές πράξεις.
→ Μετά την κατάργηση των ΚΑΤΕΕ ιδρύθηκαν τα ΤΕΙ ως σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τα οποία διακρίνονται σαφώς ως προς το ρόλο και την κατεύθυνση των ίδιων και των αποφοίτων τους και ως προς το περιεχόμενο και τους τίτλους σπουδών από εκείνους των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
→ Στους πτυχιούχους ΤΕΙ αναγνωρίζονται επαγγελματικά δικαιώματα, που καθορίζονται με Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού.
ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ
Με την ψήφιση του Νόμου 4254/2014 επιχειρείται εξομοίωση μεταξύ ΑΕΙ και ΑΤΕΙ που είναι αντίθετη τόσο με το Σύνταγμα όσο και με την πάγια νομολογία
του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πρόσθετα, η επιχειρούμενη εξομοίωση δεν επιβάλλεται από επιταγή του ευρωπαϊκού δικαίου και δεν υπάρχει ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία θα πρέπει να ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο.
Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΑΕΙ – ΑΤΕΙ
→ Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος, όπως έχει ερμηνευθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αν και η ανώτατη εκπαίδευση και η ανώτερη επαγγελματική εκπαίδευση ανήκουν στην ίδια τρίτη βαθμίδα, διακρίνονται σαφώς μεταξύ τους ως προς την αποστολή και την οργάνωση.
→ Βασική αποστολή των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) είναι η καλλιέργεια της επιστήμης, που αναλύεται σε έρευνα και διδασκαλία ενώ αντιθέτως, η επαγγελματική εκπαίδευση που χορηγείται από σχολές ανώτερης βαθμίδας αποσκοπεί στη μετάδοση ειδικών γνώσεων και εμπειριών καταλλήλων για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος και αντιστοίχως στη δημιουργία στελεχών απαραίτητων για τη λειτουργία της σύγχρονης οικονομίας.
→ Ο διαχωρισμός αυτός των Α.Ε.Ι. από τις σχολές ανώτερης βαθμίδας, που παρέχουν επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, δεν μπορεί ούτε να ματαιωθεί αμέσως από τον κοινό νομοθέτη, με την εξίσωση αυτών, ούτε να καταστρατηγηθεί, με την παράταση του χρόνου σπουδών πέραν της συνταγματικώς οριζόμενης τριετίας για τα ΤΕΙ.
Δεν μπορεί επίσης να επιχειρείται ταυτόχρονη αλλοίωση του προγράμματος σπουδών των ΤΕΙ, ώστε να μην παρέχεται σε αυτά η επιτασσόμενη από το Σύνταγμα επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, αλλά εκπαίδευση προσομοιάζουσα προς την παρεχόμενη από τα Α.Ε.Ι
→ Η σύμφωνα με τα παραπάνω επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα ποιοτική διαφοροποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης μεταξύ των αποφοίτων ΑΕΙ και σχολών ανώτερης βαθμίδας και η πρόβλεψη για την έκδοση νόμου περί καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων μόνο για τους αποφοίτους των ΤΕΙ έχει ως συνέπεια το ότι, όταν κατά την κείμενη νομοθεσία για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος απαιτείται ως τυπικό προσόν η κατοχή πτυχίου ΑΕΙ οι κάτοχοι του πτυχίου αυτού δραστηριοποιούνται, σε όλο το εύρος του αντίστοιχου επαγγέλματος διεξάγοντας όλες τις δυνατές επαγγελματικές πράξεις.
→ Μετά την κατάργηση των ΚΑΤΕΕ ιδρύθηκαν τα ΤΕΙ ως σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τα οποία διακρίνονται σαφώς ως προς το ρόλο και την κατεύθυνση των ίδιων και των αποφοίτων τους και ως προς το περιεχόμενο και τους τίτλους σπουδών από εκείνους των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
→ Στους πτυχιούχους ΤΕΙ αναγνωρίζονται επαγγελματικά δικαιώματα, που καθορίζονται με Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού.
→ Ο προβλεπόμενος στο άρθρο 16 παρ. 7 του Συντάγματος νόμος δεν μπορεί να ορίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων σχολών ανώτερης βαθμίδας κατά πλήρη εξομοίωση με τα αντίστοιχα δικαιώματα των αποφοίτων ΑΕΙ που δραστηριοποιούνται στον ίδιο επαγγελματικό τομέα διότι η εξομοίωση αυτή θα αναιρούσε την παραπάνω ποιοτική διάκριση μεταξύ ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης και θα καθιστούσε τα χορηγούμενα πτυχία ουσιαστικώς ισότιμα, ως αναγκαίους τίτλους για την άσκηση ορισμένου επαγγέλματος.
→ Η έκδοση των νόμων 3549/2007 (Α΄ 69) και 3794/2009 δεν επιφέρει από μόνη της εξομοίωση των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ επειδή δεν έχει εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα, που απαιτείται για τις προϋποθέσεις άσκησης επαγγελματικών δικαιωμάτων, ενώ επαναλαμβάνεται η υποχρέωση έκδοσης σχετικών προεδρικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν την επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων ήδη υφισταμένων τμημάτων ΤΕΙ, για τους οποίους δεν έχουν εκδοθεί σχετικά διατάγματα δυνάμει του άρθρου 25 παρ. 2 (γ) του ν. 1404/1983.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Με την ψήφιση του Νόμου 4093 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» καταργήθηκε η παράγραφος 5 του άρθρου 54 του ΠΔ 38/2010, με το απαράδεκτο αποτέλεσμα να συνεχίζουν οι αρμοδιότητες οι σχετικές με την απονομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των ακαδημαϊκών ισοτιμιών να δίνονται από το Υπουργείο Παιδείας και ΟΧΙ από το ΤΕΕ, χωρίς να σημαίνει ότι ο ρόλος του ΤΕΕ στη διαδικασία αυτή αποτελεί εξασφάλιση για τα δικαιώματά μας.
Επίσης μετά την ψήφιση του Νόμου 4093|2012 και την πρόσφατη τροποποίησή του με τον Νόμο 4111|2013, επεκτείνεται επίσης κατ απαράδεκτο τρόπο η αναγνώριση των Ευρωπαϊκών Πτυχίων, που δίδονται μετά από φοίτηση σε Ελληνικά Κολλέγια, που συνεργάζονται με Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια.
Με αυτούς τους Νόμους τροποποιείται το Π.Δ. 38|2010 και έτσι όλα τα Πανεπιστημιακά Πτυχία που εκδίδονται από Πανεπιστήμια χωρών της Ε.Ε. είναι πλέον επαγγελματικώς ισοδύναμα με εκείνα που δίδονται από Ελληνικά πανεπιστήμια ή ΤΕΙ. Δηλαδή κατ επιταγή του Μνημονίου οι κάτοχοι αυτών θα έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με τους κατόχους ελληνικών πτυχίων.
Σε συνέχεια των παραπάνω καθίσταται προφανές ότι η επιβαλλόμενη από το Ευρωπαϊκό και Διεθνές ΜΝΗΜΟΝΙΟ απελευθέρωση του επαγγέλματος και επομένως η απογύμνωση του από κάθε επιστημονική προσέγγιση είναι απαράδεκτη και η απαίτηση για σπουδές 2 ταχυτήτων (3ετεις -5 ετεις η καλύτερα Βορράς - Νότος) οδηγεί στην άγρια εκμετάλλευση και εξαθλίωση των νέων συναδέλφων Μηχανικών.
Οι επιστημονικές και επαγγελματικές επιδιώξεις του ΤΕΕ και των επιστημονικών συλλόγων των μηχανικών πρέπει να στοχεύουν στην απόλυτη προστασία και κατοχύρωση του επαγγέλματος του Μηχανικού. Δεδομένου μάλιστα ότι το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα είναι ήδη προ πολλών ετών το μοναδικό κατοχυρωμένο διεθνώς.
→ Η έκδοση των νόμων 3549/2007 (Α΄ 69) και 3794/2009 δεν επιφέρει από μόνη της εξομοίωση των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ επειδή δεν έχει εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα, που απαιτείται για τις προϋποθέσεις άσκησης επαγγελματικών δικαιωμάτων, ενώ επαναλαμβάνεται η υποχρέωση έκδοσης σχετικών προεδρικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν την επαγγελματική κατοχύρωση των πτυχιούχων ήδη υφισταμένων τμημάτων ΤΕΙ, για τους οποίους δεν έχουν εκδοθεί σχετικά διατάγματα δυνάμει του άρθρου 25 παρ. 2 (γ) του ν. 1404/1983.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Με την ψήφιση του Νόμου 4093 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016» καταργήθηκε η παράγραφος 5 του άρθρου 54 του ΠΔ 38/2010, με το απαράδεκτο αποτέλεσμα να συνεχίζουν οι αρμοδιότητες οι σχετικές με την απονομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των ακαδημαϊκών ισοτιμιών να δίνονται από το Υπουργείο Παιδείας και ΟΧΙ από το ΤΕΕ, χωρίς να σημαίνει ότι ο ρόλος του ΤΕΕ στη διαδικασία αυτή αποτελεί εξασφάλιση για τα δικαιώματά μας.
Επίσης μετά την ψήφιση του Νόμου 4093|2012 και την πρόσφατη τροποποίησή του με τον Νόμο 4111|2013, επεκτείνεται επίσης κατ απαράδεκτο τρόπο η αναγνώριση των Ευρωπαϊκών Πτυχίων, που δίδονται μετά από φοίτηση σε Ελληνικά Κολλέγια, που συνεργάζονται με Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια.
Με αυτούς τους Νόμους τροποποιείται το Π.Δ. 38|2010 και έτσι όλα τα Πανεπιστημιακά Πτυχία που εκδίδονται από Πανεπιστήμια χωρών της Ε.Ε. είναι πλέον επαγγελματικώς ισοδύναμα με εκείνα που δίδονται από Ελληνικά πανεπιστήμια ή ΤΕΙ. Δηλαδή κατ επιταγή του Μνημονίου οι κάτοχοι αυτών θα έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με τους κατόχους ελληνικών πτυχίων.
Σε συνέχεια των παραπάνω καθίσταται προφανές ότι η επιβαλλόμενη από το Ευρωπαϊκό και Διεθνές ΜΝΗΜΟΝΙΟ απελευθέρωση του επαγγέλματος και επομένως η απογύμνωση του από κάθε επιστημονική προσέγγιση είναι απαράδεκτη και η απαίτηση για σπουδές 2 ταχυτήτων (3ετεις -5 ετεις η καλύτερα Βορράς - Νότος) οδηγεί στην άγρια εκμετάλλευση και εξαθλίωση των νέων συναδέλφων Μηχανικών.
Οι επιστημονικές και επαγγελματικές επιδιώξεις του ΤΕΕ και των επιστημονικών συλλόγων των μηχανικών πρέπει να στοχεύουν στην απόλυτη προστασία και κατοχύρωση του επαγγέλματος του Μηχανικού. Δεδομένου μάλιστα ότι το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα είναι ήδη προ πολλών ετών το μοναδικό κατοχυρωμένο διεθνώς.
Η Πανεπιστημιακή εκπαίδευση του Μηχανικού πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από οργανωμένα ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από το κράτος και μόνον. Και τούτο σημαίνει ότι το ΤΕΕ πρέπει να επιδιώξει την δέσμευση του κράτους ώστε να εκπαιδεύει τους Μηχανικούς τόσο κατά την περίοδο της βασικής τους εκπαίδευσης όσο και κατά την διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας.
Πρέπει το ΤΕΕ να επιδιώξει την ανατροπή της συνθήκης της Μπολόνια, η οποία οδηγεί σε καινούριες κατευθύνσεις μιας στυγνής Καπιταλιστικής Κοινωνίας και στην εκπαίδευση Μηχανικών δυο ταχυτήτων και να αναλάβει μια Διεθνή Πρωτοβουλία για την τροποποίηση της Συνθήκης GATT, προκειμένου να ανατρέψει την απελευθέρωση των Δημοσίων Συμβάσεων και Έργων (άρθρο 6.5.2).
Γίνεται επομένως άμεσα επιτακτική η ανάγκη για την ανατροπή και αναδιάταξη του επιστημονικού και επομένως επαγγελματικού δυναμικού στα πλαίσια του αντίστοιχου ρόλου που επιβάλλεται να έχει η σημερινή αποστεωμένη επαγγελματικά και επιστημονικά πραγματικότητα για τη διεθνή κοινότητα των Μηχανικών. Είναι άμεσα αναγκαία η σύνταξη διεθνούς χάρτας για τη κατοχύρωση του 5 έτους κύκλου σπουδών σε απόλυτη συσχέτιση με τη κατάργηση της επιβληθείσας απελευθέρωσης και κατοχύρωσης της άδειας άσκησης του επαγγέλματος του Μηχανικού ως ελάχιστη κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος ,της προάσπισης της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Β. Ως προς το ρόλο του ΤΕΕ
Το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με μέλη τους διπλωματούχους του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, των πολυτεχνικών σχολών της χώρας και των ισοτίμων σχολών του εξωτερικού μετά τη λήψη της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Ως φορέας οργάνωσης του επαγγέλματος του μηχανικού και ως τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας, έχουν ανατεθεί στο ΤΕΕ ορισμένες δημοσίου δικαίου υποχρεώσεις, μεταξύ άλλων, η τήρηση μητρώου των μελών του, ο έλεγχος επάρκειας των μηχανικών, η διαρκής επιμόρφωσής τους και η άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου. Πρόσθετα, ο νόμος, για να περιβάλει τους διπλωματούχους μηχανικούς με τις εγγυήσεις που είναι αναγκαίες για την άσκηση του επαγγέλματός τους θεσμοθέτησε το Τ.Ε.Ε στο οποίο μετέχουν ως μέλη υποχρεωτικώς όλοι οι διπλωματούχοι μηχανικοί σε νομικό πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Η θεσμοθέτηση της επαγγελματικής οργάνωσης των μηχανικών σε Ν.Π.Δ.Δ. -λαμβάνοντας υπόψη ότι ασκεί και δημόσια εξουσία δηλαδή έχει διφυή χαρακτήρα -και η υποχρεωτική σε αυτό συμμετοχή δεν είναι ασύμβατες προς το Σύνταγμα, καθώς συνοδεύονται από ορισμένες εγγυήσεις, αναφερόμενες κυρίως στην εκλογή της διοίκησης του νομικού προσώπου από τα μέλη του και στη φύση και το εύρος των καθοριζομένων από τον νόμο αρμοδιοτήτων του, στις οποίες δεν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται η προστασία των επαγγελματικών συμφερόντων των μηχανικών, ορισμένα εκ των οποίων, καθίστανται δημοσίου συμφέροντος εξαιτίας της φύσης του επαγγέλματος.
Το γεγονός άλλωστε ότι το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου αποτελεί τη θεσμική εγγύηση για την άσκηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων που του παρέχει η Ελληνική Πολιτεία στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιας διοίκησης.
Πρέπει το ΤΕΕ να επιδιώξει την ανατροπή της συνθήκης της Μπολόνια, η οποία οδηγεί σε καινούριες κατευθύνσεις μιας στυγνής Καπιταλιστικής Κοινωνίας και στην εκπαίδευση Μηχανικών δυο ταχυτήτων και να αναλάβει μια Διεθνή Πρωτοβουλία για την τροποποίηση της Συνθήκης GATT, προκειμένου να ανατρέψει την απελευθέρωση των Δημοσίων Συμβάσεων και Έργων (άρθρο 6.5.2).
Γίνεται επομένως άμεσα επιτακτική η ανάγκη για την ανατροπή και αναδιάταξη του επιστημονικού και επομένως επαγγελματικού δυναμικού στα πλαίσια του αντίστοιχου ρόλου που επιβάλλεται να έχει η σημερινή αποστεωμένη επαγγελματικά και επιστημονικά πραγματικότητα για τη διεθνή κοινότητα των Μηχανικών. Είναι άμεσα αναγκαία η σύνταξη διεθνούς χάρτας για τη κατοχύρωση του 5 έτους κύκλου σπουδών σε απόλυτη συσχέτιση με τη κατάργηση της επιβληθείσας απελευθέρωσης και κατοχύρωσης της άδειας άσκησης του επαγγέλματος του Μηχανικού ως ελάχιστη κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος ,της προάσπισης της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Β. Ως προς το ρόλο του ΤΕΕ
Το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με μέλη τους διπλωματούχους του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, των πολυτεχνικών σχολών της χώρας και των ισοτίμων σχολών του εξωτερικού μετά τη λήψη της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Ως φορέας οργάνωσης του επαγγέλματος του μηχανικού και ως τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας, έχουν ανατεθεί στο ΤΕΕ ορισμένες δημοσίου δικαίου υποχρεώσεις, μεταξύ άλλων, η τήρηση μητρώου των μελών του, ο έλεγχος επάρκειας των μηχανικών, η διαρκής επιμόρφωσής τους και η άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου. Πρόσθετα, ο νόμος, για να περιβάλει τους διπλωματούχους μηχανικούς με τις εγγυήσεις που είναι αναγκαίες για την άσκηση του επαγγέλματός τους θεσμοθέτησε το Τ.Ε.Ε στο οποίο μετέχουν ως μέλη υποχρεωτικώς όλοι οι διπλωματούχοι μηχανικοί σε νομικό πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Η θεσμοθέτηση της επαγγελματικής οργάνωσης των μηχανικών σε Ν.Π.Δ.Δ. -λαμβάνοντας υπόψη ότι ασκεί και δημόσια εξουσία δηλαδή έχει διφυή χαρακτήρα -και η υποχρεωτική σε αυτό συμμετοχή δεν είναι ασύμβατες προς το Σύνταγμα, καθώς συνοδεύονται από ορισμένες εγγυήσεις, αναφερόμενες κυρίως στην εκλογή της διοίκησης του νομικού προσώπου από τα μέλη του και στη φύση και το εύρος των καθοριζομένων από τον νόμο αρμοδιοτήτων του, στις οποίες δεν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται η προστασία των επαγγελματικών συμφερόντων των μηχανικών, ορισμένα εκ των οποίων, καθίστανται δημοσίου συμφέροντος εξαιτίας της φύσης του επαγγέλματος.
Το γεγονός άλλωστε ότι το Τ.Ε.Ε είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου αποτελεί τη θεσμική εγγύηση για την άσκηση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων που του παρέχει η Ελληνική Πολιτεία στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιας διοίκησης.
Μπαρδάκης Κώστας
Πάνου Γιάννης
Σελιανίτη Ευδοκία
Φιντικάκης Νίκος
Χαλικιάς Αλέκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου