Αναρτούμε ανακοίνωση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ. "Πρώτος σταθμός αυτής της αγωνιστικής περιόδου είναι το συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη πέρα από το συμβολισμό του, οφείλει να είναι μαζικό και δυναμικό δίνοντας την πρώτη απάντηση των εργαζομένων στην καταιγίδα των μέτρων. Ταυτόχρονα, ήδη το προτείναμε στην ΑΔΕΔΥ, πρέπει να πραγματοποιηθεί γενική απεργία πριν τις 15 Σεπτέμβρη και να σχεδιαστεί ένα πλέγμα δράσεων για όλο τον μήνα κατ΄ αρχάς με συλλαλητήρια, καταλήψεις υπηρεσιών και επιπρόσθετες γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις σε ημερομηνίες που θα κριθεί σκόπιμο."
Αθήνα, 3-9-2012
Συνάδελφοι,
Μετά από τον συνεχή βομβαρδισμό των μέσων ενημέρωσης για το περιβόητο πακέτο μέτρων, που συνεχώς άλλαζε και σε σχέση με το περιεχόμενο και σε σχέση με το ύψος, εξαντλήθηκε το επικοινωνιακό παιχνίδι της Κυβερνητικής Τρόικας και στις επόμενες μέρες (κατά την εκτίμηση μας στα μέσα Σεπτέμβρη) θα ανακοινωθεί επίσημα.
Έχει γίνει σαφές και απόλυτα κατανοητό, σε όσους έτρεφαν ψευδαισθήσεις και πίστεψαν τα περί "διαπραγμάτευσης", "σταδιακής απαγκίστρωσης", "κόκκινων γραμμών δώδεκα ή δεκαοχτώ σημείων" κ.λ.π., ότι οι ελπίδες τους για υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων των τριών Κυβερνητικών εταίρων αποδείχθηκαν φρούδες και οι δεσμεύσεις ένα ακόμα μεγάλο προεκλογικό ψέμα.
Είναι πλέον δεδομένο ότι η νέα καταιγίδα μέτρων που έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες θα "στραγγίξει" κυριολεκτικά ότι έχει απομείνει στους μισθωτούς Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχους, μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες, αγρότες, σε κάθε εργαζόμενο αυτής της χώρας.
Το αιτιολογικό, συνοδευμένο με κροκοδείλια δάκρυα για τα επώδυνα μέτρα, το ίδιο με αυτό των προηγούμενων Κυβερνήσεων, "να σώσουμε τη χώρα", έχει πια ξεφτίσει και δεν πείθει παρά ελάχιστους, αυτούς που από αυτή την πολιτική μεγιστοποιούν τα κέρδη και ταυτόχρονα εξασφαλίζουν για πολλές δεκαετίες φθηνά εργατικά χέρια και μυαλά, χωρίς δικαιώματα, έρμαιοι των αδηφάγων ορέξεων τους. Εξάλλου ποια σωτηρία της χώρας μπορεί να πιστέψει κανείς, όταν η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ζει ήδη σήμερα, την ανεργία, τη φτώχεια, τη μετανάστευση, τη πλήρη κατάρρευση.
Πιο συγκεκριμένα, η νέα καταιγίδα των μέτρων με όποιες παραλλαγές ή μικροδιαφοροποιήσεις, περιλαμβάνει:
· Απολύσεις στο Δημόσιο 150.000 -170.000 υπαλλήλων μέχρι το 2015. Τα εργαλεία για την εξυπηρέτηση αυτού του στόχου θα είναι οι "αξιολογήσεις υπηρεσιών και προσωπικού", "η νέα μορφή εφεδρείας", "η εργασιακή διαθεσιμότητα" ή όποιο άλλο εύηχο τίτλο ανακαλύψουν στην πορεία. Ταυτόχρονα με τις απολύσεις μέσω της "αξιολόγησης" θα επιτευχθεί και ο στόχος της διάλυσης του Δημοσίου, ότι δηλ. έχει απομείνει, με καταργήσεις και συγχωνεύσεις υπηρεσιών και μεταφορά των δραστηριοτήτων που προοιωνίζουν κερδοφορία στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
· Παραπέρα μείωση των ήδη κατακρεουργημένων αποδοχών μας, με την κατάργηση των υπολειμμάτων του 13ου και 14ου μισθών (δηλ. των 1000 € που αντιστοιχούσαν στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και στο επίδομα αδείας).
Μείωση κατά 23% του εφάπαξ, που προστιθέμενη στην προηγούμενη μείωση κατά 20%, το περικόπτει στο μισό.
· Δραματικές μειώσεις στις συντάξεις στο σύνολό τους δηλ. κύριες, επικουρικές κ.λ.π.
Εδώ οφείλουμε να καταγράψουμε την φημολογία των μέσων για περικοπή κατά 35% της δεύτερης σύνταξης, που για το σύνολο των μηχανικών θα αποτελέσει συντριπτικό πλήγμα, απαιτείται λοιπόν αγωνιστική εγρήγορση του συνόλου των Μηχανικών γιατί αν υλοποιηθεί ένα τέτοιο μέτρο πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου για τον κλάδο.
· Πλήρη συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών κάθε μορφής και δραματική υποβάθμιση της υγειονομικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μας, με αποτέλεσμα νέα οικονομική αιμορραγία για την κάλυψη των αναγκών αυτών.
· Τέλος διευρύνεται η ληστρική φοροεπιδρομή με την προσθήκη κάθε λογής χαρατσιών, που μας εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο οικονομικά, ενώ την ίδια στιγμή διατηρείται και διευρύνεται η φορολογική ασυλία και τα πολλαπλά "παράθυρα" για τους έχοντες και κατέχοντες.
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο τα βασικά σημεία του νέου πακέτου μέτρων, που αφορούν ειδικά το Δημόσιο Τομέα, σ’ αυτό το πακέτο περιλαμβάνονται και μέτρα που πλήττουν αντίστοιχα ΔΕΚΟ, εργαζόμενους που αμείβονται με ειδικά μισθολόγια, εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, κ.λ.π.
Συνάδελφοι
Αυτά που συντελούνται τα δυόμιση τελευταία χρόνια συνοδεύονται από την συστηματική επικοινωνιακή προσπάθεια των Κυβερνήσεων, μέσω του συνόλου των ΜΜΕ, να υιοθετηθεί από την κοινωνία η λογική του "διαίρει και βασίλευε", ώστε να αφομοιωθούν με ευκολότερο τρόπο και λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις τα μέτρα.
Τέτοιες λογικές δυστυχώς σ’ ένα βαθμό έχουν περάσει σ’ ένα μέρος εργαζομένων, που προτάσσουν εσωτερικές αντιθέσεις του τύπου δημόσιοι – ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι – άνεργοι, νέοι – παλαιοί, δημόσιοι υπάλληλοι – υπάλληλοι ΔΕΚΟ, αμειβόμενοι μέσω ενιαίου μισθολογίου με αμειβόμενους από ειδικά μισθολόγια και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσουμε χωρίς να παραγνωρίζουμε σε καμιά περίπτωση, ότι υπήρχαν ανισότητες και αδικίες ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες εργαζομένων, δημιούργημα φυσικά των πολιτικών των Κυβερνήσεων του παρελθόντος και αυτές, για την εξυπηρέτηση των στόχων τους, ότι στις σημερινές συνθήκες αυτές οι αντιθέσεις βοηθούν την Κυβερνητική πολιτική και αργά η γρήγορα θα οδηγηθούμε όλοι στην απόλυτη φτωχοποίηση.
Ο στόχος συνεπώς δεν μπορεί να είναι άλλος, για την βάρβαρη ανάλγητη και βαθιά ταξική επίθεση στο κόσμο της εργασίας, από την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του στόχου είναι το πιο πλατύ, μαζικό και ενωτικό μέτωπο όλων των εργαζομένων και όχι μόνο.
Στην κατεύθυνση αυτή η Ομοσπονδία προσπαθεί να κάνει συνεργασίες με άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου, ταυτόχρονα πιέζει την ΑΔΕΔΥ να αναλάβει τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που απαιτούν οι συνθήκες, ώστε ο αγώνας να είναι αποτελεσματικός.
Πρώτος σταθμός αυτής της αγωνιστικής περιόδου είναι το συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. Το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη πέρα από το συμβολισμό του, οφείλει να είναι μαζικό και δυναμικό δίνοντας την πρώτη απάντηση των εργαζομένων στην καταιγίδα των μέτρων. Ταυτόχρονα, ήδη το προτείναμε στην ΑΔΕΔΥ, πρέπει να πραγματοποιηθεί γενική απεργία πριν τις 15 Σεπτέμβρη και να σχεδιαστεί ένα πλέγμα δράσεων για όλο τον μήνα κατ΄ αρχάς με συλλαλητήρια, καταλήψεις υπηρεσιών και επιπρόσθετες γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις σε ημερομηνίες που θα κριθεί σκόπιμο.
Συνάδελφοι, πέρα από τα συλλογικά όργανα και τον σχεδιασμό τους, αυτό που συντελείται σε βάρος μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι υπόθεση όλων, ο κάθε εργαζόμενος λοιπόν αναλαμβάνει με την στάση του και προσωπική ευθύνη, ακόμα και στην περίπτωση που θεωρεί ότι οι συνδικαλιστικές του ηγεσίες είναι ανεπαρκείς ή ενδοτικές, μόνο με την ενεργή παρουσία και συμμετοχή του, μπορεί να τις ανατρέψει παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια του.
Με την ελπίδα της αφύπνισης και συμμετοχής όλων για την ανατροπή αυτής της καταδικαστικής πολιτικής ευχόμαστε καλούς αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου