Μια αναγκαία απάντηση στη φθηνή κυβερνητική προπαγάνδα για το ασφαλιστικό

Με άρθρο του σήμερα στην Αυγή ο αρμόδιος Υπουργός Γ. Κατρούγκαλος επανέρχεται στο θέμα των εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών. Αντιλαμβανόμενος, αυτός και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τις μεγάλες αντιδράσεις που προκαλεί το σχέδιο κοινωνικής καταστροφής που κατέθεσαν υπό τον κατ' ευφημισμό του Σ/Ν για την “κοινωνική ασφάλιση”, επιχειρούν να θολώσουν τα νερά. Δεν είναι η πρώτη φορά, το ίδιο ακριβώς έπραξε πριν 2 περίπου βδομάδες με τα Δελτία Παροχής Υπηρεσιών. Με σχετική ανάρτηση απαντήσαμε σε όλες τις ανακρίβειες που ανέφερε τότε και έκτοτε ούτε αυτός, ούτε άλλος από την κυβέρνηση δεν έχει επανέλθει στο θέμα.

Το ίδιο κάνει και σήμερα με τις εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών, προσπαθώντας να εμφανίσει -αν είναι δυνατόν- “ταξική μονομέρεια και δικαιοσύνη”, στο απαράδεκτο νομοσχέδιο του.

1. Αυτός και η κυβέρνηση, συστηματικά αποκρύπτουν τη σημαντικότερη πτυχή των νομοθετημάτων τους. Την υποχρέωση τους -σύμφωνα με το 3ο μνημόνιο που από κοινού με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ποτάμι ψήφισαν- να ενοποιήσουν τα ταμεία, να υλοποιήσουν το Ν. Λοβέρδου και να μειώσουν το “κόστος” του ασφαλιστικού συστήματος κατά 1,8 δις €. Η υποχρέωση αυτή προκύπτει από την κοινή τους πεποίθηση και δέσμευση να αποπληρώσουν μέχρι τελευταίου ευρώ το δημόσιο χρέος, ανεξάρτητα από την κοινωνική καταστροφή που επιφέρει η επιλογή αυτή (καθώς και το προφανές αδιέξοδο που επιφέρει). Κοινό στοιχείο όλων των μνημονιακών νόμων (από τον Ν3863/10 έως σήμερα) αποτελεί η απαλλαγή της υποχρέωσης του κράτους από την συνεισφορά του στην κοινωνική ασφάλιση. Η απαλλαγή αυτή θεσμοθετήθηκε το 2010 και επικυρώνεται σήμερα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούνται πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό, οι οποίοι μεταφέρονται αυτούσιοι από τις συντάξεις και την υγεία στις δόσεις αποπληρωμής του χρέους. Αυτό αποτελεί και την ουσία των μνημονιακών πολιτικών που πρόθυμα πλέον υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑτο αν η περικοπή θα προκύψει από μειώσεις συντάξεων ή αυξήσεις εισφορών είναι απλά "μίγμα πολιτικής". Γι αυτό και τόσο εύκολα ξεχάστηκε το έγκλημα του “κουρέματος” των αποθεματικών με το PSI αλλά και η διαχρονική ληστεία των αποθεματικών των Ταμείων. Όπως επίσης αποκρύπτουν το γεγονός ότι χωρίς αύξηση της απασχόλησης και των μισθών, σύντομα θα “αναγκασθούν” να πάρουν πρόσθετα μέτρα.

2. Είναι κοινά συνομολογημένη η πρόθεση του ΔΝΤ και της ΕΕ να μειώσει το πλήθος των αυτοαπασχολούμενων στην Ελλάδα και αυτός να εναρμονισθεί με το ΜΟ της ΕΕ. Η αυτοαπασχόληση αποτέλεσε και αποτελεί (ακόμα και μέσα στην κρίση) προοπτική επαγγελματικής διεξόδου για πληθώρα κοινωνικών στρωμάτων, ειδικά επιστημόνων, νέων και παλαιότερων μικροαστικών στρωμάτων. Οι συνεχείς μνημονιακές φορολογικές αλλά και ασφαλιστικές αλλαγές συνέτειναν στην οικονομική συμπίεση των στρωμάτων αυτών, ώστε να οδηγήσουν στην αναγκαστική εγκατάλειψη του ελεύθερου επαγγέλματος και στη μισθοτοποίηση – προλεταροιοποίηση τους με πολλαπλά δυσμενέστερους όρους. Τέτοιες κινήσεις ήταν: το τέλος επιτηδεύματος, η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ με τουλάχιστον 26%, η αύξηση των προκαταβολών φόρου. Αλλά και στο ασφαλιστικό η υποχρεωτική ανά τριετία αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας με τον Ν.3896/11 (Μεσοπρόθεσμο), που με τόσους αγώνες (στο χώρο των μηχανικών) σχεδόν καταφέραμε να παγώσουμε, νόμο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε πλήρως για το 2015 και το 2016 αμέσως μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη, ακυρώνοντας τις ρυθμίσεις Στρατούλη. Κινήσεις που συνέτειναν και εν μέρει κατάφεραν να οδηγήσουν εκτός επαγγέλματος, εκτός χώρας, και εκτός υγειονομικής περίθαλψης χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και ανέργους. Οδήγησαν επίσης σε μια πρωτοφανή εκτίναξη των οφειλών προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το εν λόγω νομοσχέδιο, αλλά και με το φορολογικό νομοσχέδιο που ακολουθεί, έρχεται να βάλει οριστική ταφόπλακα στα επαγγέλματα αυτά, κάνοντας πρακτικά αδύνατη τη διατήρηση τους μια και ποσοστά 60-80% των αμοιβών θα πηγαίνουν κατευθείαν στα κρατικά ταμεία και από εκεί στην μαύρη τρύπα του χρέους. Η συγκέντρωση των δραστηριοτήτων αυτών σε μεγάλα συγκροτημένα εταιρικά σχήματα (τα οποία έχουν νόμιμες διεξόδους φοροαποφυγής) και η υπαλληλοποίηση των εργαζομένων επιστημόνων και άλλων εργαζομένων, είναι η ταξική ουσία που υποκρύπτει η κοινή τους πολιτική. Υπαλληλοποίηση η οποία θα γίνει με όρους “ωφελούμενων” σε 5μηνα προγράμματα, δηλαδή με μισθούς των 500 € και μηδενικά δικαιώματα. Αυτή είναι η “ταξική μονομέρεια” των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

3. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τον παραλογισμό της χρέωσης με υποχρεωτικές εισφορές, ανέργους και υποαπασχολούμενους (ακόμα και αυτούς που βρίσκονται “υπό αναστολή” επαγγελματικής δραστηριότητας). Τα παχιά λόγια περί μείωσης εισφορών δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα μια και δεν έχει απολύτως καμία σημασία να χρεώνεις με υποχρεωτικές εισφορές (είτε είναι 2800 ευρώ ετησίως, είτε 4000 είτε 6000) ανέργους και υποαπασχολούμενους με μηδενικά ή σχεδόν μηδενικά εισοδήματα. Οι εισφορές αυτές δεν πρόκειται να πληρωθούν ποτέ και θα μετατραπούν αυτόματα σε οφειλές με άμεσο κίνδυνο κατασχέσεων κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων των ασφαλισμένων. Όλη η φιλολογία της αρθρογραφίας της κυβέρνησης περιστρέφεται γύρω από τους “κόφτες” (άθροισμα ποσοστού εισφορών και φορολογίας) που ενδέχεται να προστεθούν στα υψηλότερα εισοδήματα (όχι άλλη “ταξική μονομέρεια” ευχαριστούμε). Αν ένα πράγμα όφειλε να κάνει μια οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι να επιβάλει Ταμείο Ανεργίας και απαλλαγή από την υποχρέωση εισφοράς στους ανέργους και υποαπασχολούμενους που να καλύπτει εισφορές και επίδομα ανεργίας. Η σύνδεση των εισφορών με το εισόδημα είναι καταστροφικό να γίνεται με κοινά για όλους καθώς και τεράστια ποσοστά, όπως αυτά που ορίζονται (38,45%). Όπως επίσης δε μπορεί να γίνει ευθεία αντιστοίχηση και σύγκριση των μισθωτών με τους αυτοαπασχολούμενους μια και στους πρώτους το (ελαφρά) μεγαλύτερο μέρος των εισφορών καλύπτονται από την εργοδοσία. Αν θέλει πραγματική και όχι virtual “ταξική μονομέρεια” ας αυξήσει τους φορολογικούς συντελεστές στις εταιρίες και στα μεγάλα εισοδήματα και ας επαναφέρει τις ελάχιστες αμοιβές, τις συλλογικές συμβάσεις και την κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.

4. Πέρα από τη φθηνή προπαγάνδα, η ουσία της απορρύθμισης είναι απόλυτα κοινή με αυτή του Νόμου Λοβέρδου. Ενίσχυση της ανταποδοτικής-κεφαλαιοποιητικής λειτουργίας με προσωπικά ποσοστά αναπλήρωσης και ατομικές συντάξεις, υπολογιζόμενες στο σύνολο του εργασιακού βίου και όχι στα καλύτερα χρόνια, με τεράστιες αδικίες και συντάξεις πείνας. Ενοποίηση φορολογικού και ασφαλιστικού μηχανισμού, ως μορφή δήμευσης και εξόντωσης. Οριστική εξαφάνιση της κρατικής συμμετοχής (εκτός από το υποτυπώδες ποσό των 384 € το οποίο και να μειωθεί ενδέχεται και δε θα καταβάλλεται στο σύνολο του σε όλους). Υποτίθεται όλα αυτά για να μη μειωθούν άμεσα οι κύριες συντάξεις - που θα μειωθούν μόλις το απαιτήσει η τρόϊκα – ενώ από το 2018 είναι άγνωστο τι θα γίνει με την “προσωπική διαφορά”. Και στο ορατό μέλλον πλήρη ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης αφού πρώτα δημιουργήσει το σχετικό “κοινωνικό αίτημα” των κατεστραμμένων από τις βάρβαρες πολιτικές, αυτοαπασχολούμενων. Οι ηγεσίες ΤΕΕ και άλλων είναι έτοιμες από καιρό να αδράξουν την ευκαιρία δημιουργίας και λειτουργίας “επαγγελματικών ταμείων” για τους έχοντες, πάσα που ενδεχομένως να τους κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

5. Υπόγεια αλλά και ανοικτά η κυβέρνηση επαναφέρει όλη τη θεωρία αλλά και την πρακτική του “κοινωνικού αυτοματισμού”, μισθωτοί εναντίον ελευθέρων επαγγελματιών, παλαιοί εναντίον νέων, “ευγενή ταμεία και κλάδοι” έναντι των υπολοίπων κοκ. Βαθιά αντιδραστικές θεωρίες κοινωνικής μηχανικής που απαιτούν την εξίσωση στην καταστροφή, απευθείας προερχόμενες από το παλιό καλό βαθύ ΠΑΣΟΚ. Αξιοποιούν μάλιστα τις γνωστές και αναξιόπιστες ηγεσίες των συλλόγων – επιμελητηρίων για να διχάσουν και να αποπροσανατολίσουν τους κινητοποιούμενους εργαζόμενους επιστήμονες και αυτοαπασχολούμενους. Εντάσσουν τις δίκαιες (και ελάχιστες ακόμα) κινητοποιήσεις στην απαράδεκτη θεωρία των κινητοποιήσεων “κατσαρόλας”, λες και αυτοί έχουν οποιαδήποτε σχέση με “κυβέρνηση της αριστεράς”. Τις μεγάλες μας κοινωνικές – πολιτικές διαφορές με τις ηγεσίες των επιμελητηρίων – συλλόγων της γνωρίζουμε και θα τις λύσουμε μόνοι μας, αφού πρώτα ξεμπερδέψουμε με τα κυβερνητικά σχέδια κοινωνικής καταστροφής.

Για όλους εμάς που ζούμε από τη δουλειά μας - αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί, άνεργοι, νέοι και παλαιότεροι, συνταξιούχοι και εργαζόμενοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί - δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το δρόμο. Ξεκινώντας από την ενωτική και δυναμική συγκέντρωση των εργαζόμενων και επιστημόνων, την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου στις 11:30 π.μ. στα Προπύλαια και σε όλες όσες ακολουθήσουν. Μέχρι να το αποσύρουν ή να αποσυρθούν...

Πετρόπουλος Δημήτρης

μέλος ΔΣ ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής και Α/ΤΕΕ