Κόμματα και Κοινωνικές Συμμαχίες στην Προδικτατορική Ελλάδα, 1991 (Χρ.Βερναρδάκης & Γ.Μαυρής)

http://www.mavris.gr/books/book/
Δημοσίευση : 1991 Εκδότης : Εκδόσεις Εξάντας Συγγραφείς : Γιάννης Μαυρής, Χριστόφορος Βερναρδάκης

Αντικείμενο του βιβλίου αποτελούν οι βασικοί κομματικοί σχηματισμοί της μετεμφυλιακής-προδικτατορικής περιόδου, οι σχέσεις που διαμόρφωσαν σε αυτήν την περίοδο με τις κοινωνικές δυνάμεις και τις καμπές του κοινωνικού ανταγωνισμού, η θέση που κατέλαβαν στη συγκεκριμένη μορφή του κράτους. Η ανάλυση ολοκληρώνεται σε οκτώ κεφάλαια.
Στο εισαγωγικό κεφάλαιο επιχειρείται η ανάλυση της βασικής τομής του σύγχρονου ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού που συντελέστηκε κατά τη δεκαετία 1940-50. Οι κοινωνικές και πολιτικές διαιρέσεις που διαμορφώνονται από τότε, θα αποτελέσουν το σημείο εκκίνησης της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας. Στο πρώτο κεφάλαιο εξετάζονται συγκεκριμένα οι σχέσεις εκπροσώπησης που διαμόρφωσε το ΚΚΕ στην κατοχή με το λαϊκό κοινωνικό μπλοκ, αλλά και η διάρρηξή τους στην επόμενη περίοδο του εμφυλίου, γεγονός εξαιρετικής σημασίας σε ό,τι αφορά στην εμφάνιση του πολιτικού φαινομένου του ‘Κέντρου’. Το δεύτερο και το τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου παρουσιάζει και αναλύει τις συνθήκες ζωής στη μεταπολεμική (μετεμφυλιακή) κοινωνία, καθώς και τους κοινωνικούς αγώνες της περιόδου. Οι πολιτικές εκπροσωπήσεις των δύο κοινωνικών μπλοκ, του αστικού συνασπισμού εξουσίας και του λαϊκού κοινωνικού μπλοκ, αποτελούν το αντικείμενο του τετάρτου και του πέμπτου κεφαλαίου. Ιδιαίτερο βάρος δίδεται στη μορφοποίηση και διατήρηση μιας πρωτοφανούς κοινωνικής και εκλογικής πόλωσης, χαρακτηριστικό γνώρισμα ολόκληρης της υπό εξέταση περιόδου, αλλά και της επόμενης μεταπολιτευτικής περιόδου. Επιστέγασμα της μελέτης αποτελεί η ανάλυση των Ιουλιανών γεγονότων του 1965 που παρουσιάζεται στο έκτο κεφάλαιο, ιστορική στιγμή που σύμφωνα με το βιβλίο αποτελεί σημείο κορύφωσης της κοινωνικής έντασης που κυοφορείται στη μετεμφυλιακή δεκαπενταετία. Τα Ιουλιανά γεγονότα, αποτελούν ίσως την πλέον ‘απωθημένη’ και ‘συσκοτισμένη’ μεταπολεμική στιγμή, παρά το γεγονός ότι καθορίζει τόσο τις ιστορικές εξελίξεις που ακολούθησαν (δικτατορία 1967) όσο και τη μορφή των πολιτικών δυνάμεων και των ιδεολογικών σχέσεων που διαμορφώθηκαν μετά τη μεταπολίτευση. Τα καταλυτικά αποτελέσματα της κοινωνικής έκρηξης των Ιουλιανών στην πολιτική σκηνή, στις ιδεολογικές σχέσεις, στον πολιτισμό και τη δομή των κοινωνικών δυνάμεων παρουσιάζονται στο έβδομο κεφάλαιο. Τέλος, στο όγδοο κεφάλαιο εξάγονται ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με την αντιπροσώπευση, τις μορφές που αυτή έλαβε στο συγκεκριμένο ιστορικό – κοινωνικό πλαίσιο, καθώς και τις μορφές της ιδεολογίας στην προδικτατορική Ελλάδα.
Σε θεωρητικό επίπεδο, το συγκεκριμένο βιβλίο τοποθετείται, μέσω της ανάλυσης που το συγκροτεί, στον αντίποδα των θεωριών της ‘εξάρτησης’ του ελληνικού καπιταλισμού και της ελληνικής κοινωνίας, του πολιτικισμού και του δομικισμού, θεωρίες που αποτέλεσαν εμπόδια στην θεωρητική κατανόηση της ελληνικής πολιτικής. Αντίθετα, αποδόθηκε προτεραιότητα στην ανάλυση των ενδογενών κοινωνικών αντιθέσεων και στις μορφές του κοινωνικού ανταγωνισμού, υλικά (και δυναμικά) αποτελέσματα των οποίων είναι τα πολιτικά κόμματα, τα προγράμματά τους, οι ιδεολογίες τους, αλλά και η μορφή του κράτους και της αντιπροσώπευσης

Τα περιεχόμενα του βιβλίου σε pdf:

Πρόλογος των συγγραφέων
Εισαγωγικό Κεφάλαιο
Κεφάλαιο Πρώτο: Το ΚΚΕ και οι σχέσεις εκπροσώπησης με το εαμικό κοινωνικό μπλοκ και τη “συνέχειά” του (1941-1967)
Κεφάλαιο Δεύτερο: Η εξαθλίωση της ελληνική κοινωνίας μετά την κατοχή και τον εμφύλιο
Κεφάλαιο Τρίτο: Οι κοινωνικοί αγώνες κατά την περίοδο 1949-1967
Κεφάλαιο Τέταρτο: Τα δύο κοινωνικά μπλοκ και οι σχέσεις εκπροσώπησης μετεμφυλιακά – Το φαινόμενο του “Κέντρου”
Κεφάλαιο Πέμπτο: Η διαρκής κοινωνική και εκλογική πόλωση στην προδικτατορική πολιτική σκηνή (1950-1964)
Κεφάλαιο Έκτο: Ιουλιανά 1965. Ο “Ελληνικός Μάης”
Κεφάλαιο ΈΒδομο: Τα πολιτικά αποτελέσματα της συγκυρίας Ιουλίου – Αυγούστου 1965. Η πολιτική σκηνή 1965-1967
Κεφάλαιο Όγδοο: Πλευρές της αντιπροσώπευσης και της ιδεολογίας στην προδικτατορική Ελλάδα
Παραρτήματα
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο Ονομάτων

Ενημέρωση για μετενέργεια και συλλογικές συμβάσεις

Αναρτούμε εγκύκλιο της ΓΣΕΕ για τη μετενέργεια και τις συλλογικές συμβάσεις. Προφανώς η ανάρτηση δεν έχει να κάνει με τη συμφωνία μας με τις θέσεις της (πολύ περισσότερο με τις "πράξεις" της) αλλά με την πληροφόρηση των χιλιάδων συναδέλφων που καλούνται να αντιμετωπίσουν μειώσεις μισθών, καταστρατήγηση συλλογικών συμβάσεων κλπ.

Θέμα: Επείγουσα ενημέρωση για ζητήματα που αφορούν την από 14-5-2012 εφαρμογή της «μετενέργειας» της αντεργατικής ΠΥΣ ν.6/2012.

Συνάδελφοι,

Τα αντισυνταγματικά, άδικα και απρόσφορα μέτρα που έχουν ληφθεί από το ν. 3845/2010 και μετά, με αποκορύφωμα την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ν.6/2012, εφαρμόζονται σε ένα διαπιστωμένο περιβάλλον ερμηνευτικής σύγχυσης. Η σύγχυση αυτή επιτείνεται διαρκώς από ερμηνευτικές προσεγγίσεις (επίσημες ή μη), που έρχονται στο φως της δημοσιότητας με προφανή στόχο, μέσω της ολοένα και πιο στενής ερμηνείας των διατάξεων, την ενίσχυση του ανέλεγκτου χαρακτήρα του διευθυντικού "δικαιώματος" των εργοδοτών και την εξάλειψη των υποχρεώσεών τους προς τους εργαζομένους.

Μέσα στο διαπιστωμένο αυτό περιβάλλον ερμηνευτικής σύγχυσης, σε αρκετές περιπτώσεις σκόπιμης, η 14^η Μαΐου 2012 (3 μήνες μετά τη θέση σε ισχύ της ΠΥΣ ν.6 την 14^η-2-2012) προβάλλεται ως ορόσημο γενικευμένης και καθολικής έναρξης ισχύος της μισθολογικής μετενέργειας της ΠΥΣ. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται η ερμηνεία ότι, σε περίπτωση που δεν έχει υπογραφεί νέα αντίστοιχη ΣΣΕ, όλοι οι λοιποί όροι της ΣΣΕ που έχει λήξει (εκτός του βασικού μισθού και των 4 προβλεπόμενων επιδομάτων) παύουν αυτόματα να ισχύουν ως όροι των ατομικών συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων.

Προκειμένου να ενημερωθούν άμεσα τα σωματεία μέλη σας και οι εργαζόμενοι θέτουμε υπόψη σας την άποψη της Νομικής μας Υπηρεσίας για τα ακόλουθα κρίσιμα σημεία:

1. Ως προς το θέμα της άμεσης γενικής εφαρμογής της περιορισμένης μισθολογικής μετενέργειας από την 14^η Μαΐου 2012.

Συνεχίζουν να ισχύουν και να παράγουν την κανονιστική τους ισχύ, δεσμεύοντας τους εργοδότες και τους εργαζόμενους που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής τους,

• όλες οι ΣΣΕ με ισχύ πάνω από ένα (1) έτος, ακόμα κι εάν είχαν ημερομηνία λήξης, αλλά συνεχίζουν να εφαρμόζονται. Αυτές οι ΣΣΕ θεωρούνται αόριστης διάρκειας και λύνονται, ως τέτοιες, μόνο με καταγγελία. Εάν δεν καταγγελθούν, συνεχίζουν να ισχύουν μέχρι την αναγκαστική τους λήξη που επιβάλλεται, ανεπίτρεπτα και παράνομα, από την ΠΥΣ ν.6¹.
• οι ΣΣΕ, που βρίσκονται σε διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσής τους, ύστερα από νομότυπη καταγγελία τους, και δεν έχει παρέλθει το 3μηνο (πλέον) της παράτασης της κανονιστικής τους ισχύος.
• τυχόν διεξαγωγή διαβουλεύσεων και ενημερωτικών συναντήσεων μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών σε μία ΣΣΕ που είναι σε ισχύ, για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος ή της επιχείρησης, δεν οδηγεί σε κατάργηση της ΣΣΕ αυτής, η οποία συνεχίζει να παράγει κανονικά και πλήρως τη κανονιστική της δέσμευση.

Πως να τρέξετε μια τράπεζα (run little bank, run)

Αναδημοσίευση από TechieChan

σήμερα ο θείος techiechan θα ασχοληθεί με τα κουλουράκια. Συγκεκριμένα με τα αγαπημένα πολίτικα που έφτιαχνε η μάνα του παρά την άρνησή της να χρησιμοποιήσει κανονικό βούτυρο αντί για την άθλια και ανθυγιεινή υδρογονωμένη μαργαρίνη. To bank run είναι μια κατάσταση όπως τα πολίτικα κουλουράκια. Είναι αδύνατο να τα βγάλεις από το μυαλό σου.

Αλλά όπως έχετε υποψιαστεί όσοι διαβάζετε κάποιο καιρό, πολύ λίγες από τις έννοιες που κυριαρχούν στο γενικό φαντασιακό όπως καναλάρεται από τα γκεσέμια των μμε (λατρεμένο επικοινωνιακό τρίποντο από αυτά που οι συριζαίοι δεν μας συνηθίζουν), έχουν κάποια επαφή με την αλήθεια. Να θυμίσω μερικά: τα 28δις στις τράπεζες ως απόλυτη θωράκιση, το μνημόνιο ως σωτηρία της πατρίδος, η ανάπτυξη που θα φέρει η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, τα πετρέλαια ως το νέο ελντοράντο, το κατοχικό δάνειο ως το νέο ελντοράντο, το πρώτο PSI ως σωτηρία της χώρας, το δεύτερο PSI ως σωτηρία της χώρας, το τρίτο PSI ως σωτηρία της χώρας, ο EFSF ως σωτηρία του πλανήτη, οι δανειακές υποχρεώσεις ως προπατορικό αμάρτημα που θα το κουβαλάμε για πάντα, τα CDS ως το τέρας της αποκαλύψεως που θα πέσει να μας πλακώσει, κλπ κλπ….

Φυσικά υπάρχουν και μερικά ακόμα που δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα ή θα επιβεβαιωθούν μεσο-μακροπόθεσμα όπως λένε και οι σοβαροί οικονομολόγοι (δηλαδή ποτέ), αλλά όπως και στα αμοιβαία κεφάλαια, οι αποδόσεις των προηγούμενων ετών δεν εξασφαλίζουν τις μελλοντικές αποδόσεις. Πάντως νομίζω τη συνταγή του πως φτιάχνω τα κουλουράκια την έχετε πιάσει. Παίρνουμε μια έννοια με μυθικές διαστάσεις, προσπαθούμε να δούμε αν αυτές οι μυθικές διαστάσεις ακουμπάνε κάπου στα δεδομένα που διαθέτουμε σήμερα ή στα ιστορικά δεδομένα που διαθέτουμε από το παρελθόν, εξετάζουμε αν η πρόταση έχει μια κάποια λογική συνέχεια και μετά σπάμε πλάκα με τα κενά που βρίσκουμε.

Τον τεράστιο πρόλογο τον έγραψα όχι μόνο για να απομυθοποιήσω των καραγκιόζη που βρίσκεται πίσω από την περσόνα techiechan, αλλά και γιατί ξέρω πως το θέμα σας καίει τόσο πολύ, που και ολόκληρη την ηλιάδα να έγραφα, εσείς θα φτάνατε μέχρι το τέλος (evil evil). Οπότε (drums please) ας μιλήσουμε για το bank run.

Πως να τρέξετε μια τράπεζα

Ένας χρόνος πλατείες

Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων

Την Κυριακή 27 Μαΐου ψηφίζουμε για το ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων (ΠΣΔΜΗ).

Στην Αθήνα, η ψηφοφορία θα γίνει στο κτίριο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Νίκης 4 – Σύνταγμα.

Στην υπόλοιπη χώρα τα τμήματα υπάρχουν αναρτημένα εδώ

Δικαίωμα ψήφου έχουν οι εγγεγραμμένοι στον ΠΣΔΜΗ μηχανολόγοι – ηλεκτρολόγοι μηχανικοί.

Κόστος συμμετοχής 2 €.

 

Η Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων ζητά την ψήφο σας:

 

·         Για να προασπιστεί τα συμφέροντα των συναδέλφων μηχανικών που πλήττονται από την οικονομική κρίση και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων του μνημονίου και της ΕΕ.

 

·         Για να αποτρέψουμε τη  διάλυση του ΤΣΜΕΔΕ και την καταλήστευση των αποθεματικών του.  

 

·         Για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στον ΠΣΔΜΗ σε βάρος των “τεχνικών συμβούλων” της τρόικας (ΠΑΣΚ – ΔΚΜ) που πρωτοστατούν στην “απελευθέρωση” του επαγγέλματος και στις πιστοποιήσεις των επαγγ. δικαιωμάτων (ΚΕΝΑΚ, Ελεγκτές Δόμησης).

 

Όποιος εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια στο μέλλον που σχεδιάζουν και να παρέχει στήριξη σε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και στους πρόθυμους συνεργάτες τους, είναι συνυπεύθυνος για την απόλυση (τη δική του ή του διπλανού του), τη φτώχεια και την εξαθλίωση, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

 

Το τέρμα σε αυτό τον δίχως πάτο κατήφορο, μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να το επιβάλουμε … 

Διαβάστε την εκλογική διακύρηξη της Ανεξάρτητης Αριστερής Συσπείρωσης

και  δείτε και τους υποψηφίους από παλαιότερες αναρτήσεις.

H Oμολογία του Δ.Ν.Τ. για την Αποτυχία...

Αναρτούμε άρθρο του συναδέλφου και μέλους της συσπείρωσης Παπουλή Κώστα Η Ομολογία του Δ.Ν.Τ. για την Αποτυχία και ο Καταχρεωμένος  που πρέπει να Κηρύξει την Δικιά του  Σεισάχθεια  Ένας μακροχρόνια άνεργος χρωστάει ένα δάνειο στην τράπεζα. Μέχρι σήμερα οι μοναδικοί του πόροι ήταν δάνεια από την ίδια τράπεζα, με τα οποία ξεχρέωνε τις δόσεις και τους τόκους. Η τράπεζα, όμως του έχει πει, ότι σε μερικούς μήνες θα πρέπει να βάζει και δικά του λεφτά για να ξεχρεώνει τουλάχιστον τους τόκους. Ο άνεργος, που δεν έχει από πουθενά έσοδα, σκέφτεται αν θα δηλώσει εκείνος την αδυναμία στην τράπεζα, ή  θα την αφήσει να τη διαπιστώσει μόνη της. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, τουλάχιστον όσον αφορά την δυνατότητα της Ελλάδας (ο άνεργος] να εκπληρώσει το ακολουθούμενο οικονομικό πρόγραμμα και να ξεχρεώσει. Από αυτήν την σκοπιά το κομμάτι του πολιτικού κόσμου που αντιτίθεται στην περίφημη «μονομερή» καταγγελία της δανειακής σύμβασης,  ονειρεύεται ακόμη ότι ίσως ο άνεργος θα βρει κάποια άλλη λύση. Η μεν «δεξιά», ότι το πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων», κοινωνικής ισοπέδωσης και εσωτερικής υποτίμησης θα προσφέρει τελικά μια φτηνή εργασία. Η δε «αριστερά», ότι θα κάνει έναν πλούσιο γάμο με την ευρωζώνη και με την προίκα που θα πάρει, θα στήσει μια καλή δουλειά. Ας αφήσουμε το δεύτερο που μοιάζει με τέλος παλιάς  ελληνικής ταινίας και ας ασχοληθούμε με το πρώτο που μοιάζει με το ελληνικό δράμα.     Στην τελευταία έκθεση του Δ.Ν.Τ. (σελ: 48-49) για την Ελλάδα διαβάζουμε τα εξής: «Η εμπειρία της Αργεντινής στα 1998-2002 δείχνει ότι μια οικονομία μπορεί να παγιδευτεί σε μια καθοδική σπείρα στην οποία η προσαρμογή μέσω της εσωτερικής υποτίμησης τελικά αποδεικνύεται αδύνατη και ο μόνος τρόπος που απομένει για να επιτευχθεί  ανάκαμψη είναι η αθέτηση πληρωμών και η εγκατάλειψη της πρόσδεσης του νομίσματος σε μια καθορισμένη ισοτιμία........Η Αργεντινή κατέληξε στη μετατρεψιμότητα (του νομίσματος  -αποδέσμευση δηλ. από το δολάριο) τον Ιανουάριο του 2002, αφού βυθίστηκε επί σχεδόν τέσσερα χρόνια σε μια βαθιά ύφεση που οδήγησε σε συσσωρευτική απώλεια 20% επί του εθνικού προϊόντος της, που κορυφώθηκε με απότομες αυξήσεις των επιτοκίων, χρεοκοπίες, ανεργία και φτώχεια, μεγάλες περικοπές μισθών και συντάξεων, επιδείνωση της ποιότητας των τίτλων και αποσύρσεις καταθέσεων. Το τραπεζικό σύστημα κατέρρευσε και η οικονομική δραστηριότητα σχεδόνσταμάτησε το πρώτο τρίμηνο του 2002. Εντούτοις, το επόμενο μόλις τρίμηνο άρχισε μια ταχεία και συνεχής οικονομική ανάκαμψη, με μέσο ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης 8,5% του πραγματικού ΑΕΠ τα επόμενα 6 χρόνια. Ύστερα από τρία χρόνια η παραγωγή ξεπέρασε το προ της ύφεσης επίπεδό της….»

Και ο θεός την 9η μέρα ήθελε να μοιράσει 18δις στους πιστούς του*

Αναδημοσίευση από το TechieChan.

 *για να θεωρηθείς πιστός, ισχύουν οι ίδιοι όροι και προϋποθέσεις που ίσχυαν και στο “δωρεάν χρήμα για όλους τώρα“. Παρακαλούνται όσοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα θα ειδοποιηθούν αρμοδίως από άγγελο φέροντα κρίνο.

Όταν ο θεός έφτιαξε το διαύγεια, ήταν αρκετά προνοητικός προκειμένου να το κάνει τόσο δύσχρηστο, έτσι ώστε κανείς -πέρα από τους πιο σκληραγωγημένους- να μην μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Όπως και με τη μηχανογράφηση του εθνικού τυπογραφείου αν δεν πήγαινες μιλητός στο τάδε φεκ της τάδε ημερομηνίας, ήσουν χαμένος από χέρι.

Αυτό είναι μια κλασική τακτική επικοινωνιακής διαχείρισης. Κρύβεις τα πιο σημαντικά μέσα σε μια θάλασσα από ασήμαντα πράγματα. Και επειδή οι δυνατότητες μας είναι περιορισμένες, η τακτική είναι συνήθως επιτυχημένη.

Σε αντίθεση με τους οχτρούς μου που πιστεύουν ότι είμαι η θεά κάλι με τα 10 χέρια και κατευθείαν πληροφόρηση από τη goldman sachs και analprobe σε απευθείας wireless σύνδεση με τους αριανούς, σας διαβεβαιώ πως είμαι ένας συνηθισμένος καραγκιόζης. Που προσπαθεί να παρακολουθεί τα νέα, όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται προκειμένου να μη χάνεται μέσα στη θάλασσα της άχρηστης πληροφορίας.

Αυτές τις μέρες κατακλυζόμαστε από δεκάδες άσχετες βλακείες. Που έχουν στόχο να φτιάξουν κλίμα. Όπως η φοβερή είδηση πως οι πρέσες είναι έτοιμες να τυπώσουν δραχμές (όταν η μοναδική είδηση του άρθρου είναι πως υπάρχει μια εταιρία που τυπώνει χαρτονομίσματα). Ή όπως η ανακυκλούμενη εμμονή των φιλελεύθερων με ένα πιθανό bank run, το οποίο -κοπιάροντας φον μίζες- το θεωρούν “ψήφο” των καταναλωτών. Κάτι σαν φυσικό φαινόμενο. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνω ταληράκια το για ποιο λόγο στις σημερινές οικονομίες το bank run είναι αδύνατο και πως η απόδειξη του πόσο αδύνατο είναι έχει συμβεί εδώ και 3 χρόνια. Σας υπόσχομαι να το κάνω μέχρι τις εκλογές για να τελειώνουμε και με αυτόν τον μύθο. Αλλά θα με αφήσετε να ασχοληθώ σήμερα με τη μοναδική είδηση που θα έπρεπε να μας απασχολεί.

Εμφανίστηκε πριν από μερικές μέρες σε όλα τα καθεστωτικά παπαγαλάκια με μικρές παραλλαγές μεταξύ τους. Στην ουσία εμφανίστηκε ως προσπάθεια εφησυχασμού της κοινής γνώμης από τον πανικό που δημιουργούσαν τα ίδια παπαγαλάκια μερικές μέρες πιο πριν. Η είδηση ήταν πως τα πρώτα 18δις ετοιμάζονται να δοθούν στις τράπεζες αυτές τις μέρες. Πρόκειται για τα πρώτα 18δις από τα 50δις που μας είπαν ότι θα δοθούν δωράκι στις τράπεζες. Αλλά ας το ξεμπλέξουμε λίγο το κουβάρι.

Πάρε πάρε πάρε

Σάλος στο ΥΠΕΚΑ

Της Βάλιας Μπαζού από το Ποντίκι

Οι προεκλογικές τακτοποιήσεις της τελευταίας στιγμής αποτελούν talk of the town στους διαδρόμους του υπουργείου Περιβάλλοντος επί της οδού Αμαλιάδος, αφού στο παρακείμενο κτήριο- επί της οδού Πανόρμου- όπου στεγάζεται ο Οργανισμός της Αθήνας επικρατεί «πυρετός διευθετήσεων» όπως λένε χαρακτηριστικά.

Τελευταίο κρούσμα η συνεδρίαση που έχει προγραμματιστεί για τη Δευτέρα 21 Μαΐου με αποκλειστικό θέμα την έγκριση τροποποίησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Αθηναίων στην Ακαδημία Πλάτωνα και συγκεκριμένα του οικοδομικού τετραγώνου 75,  έτσι ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την κατασκευή από την εταιρεία «ARTUME S.A.» «πολυκέντρου» 45.600 τετραγωνικών μέτρων στον χώρο του πρώην εργοστασίου Μουζάκη επί των οδών Λένορμαν και Κηφισού, με την επωνυμία «Academy Gardens», με την υπόσχεση της δημιουργίας 1.600 θέσεων εργασίας.

Και το ερώτημα είναι εάν η διοίκηση του Οργανισμού εν μέσω προεκλογικής περιόδου και τελούσα επί της ουσίας υπ΄ατμόν, δικαιούται να προχωρεί σε επιλεκτικές τροποποιήσεις του ΓΠΣ, τη στιγμή, μάλιστα που ακόμα δεν έχει ψηφιστεί το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, καθυστέρηση που αποτέλεσε και την αιτία για τη σύσσωμη παραίτηση του προηγούμενου συμβουλίου του ΟΡΣ.

Επισημαίνεται ότι ο Νίκος Σηφουνάκης πίεζε για την τροποποίηση των χρήσεων γης στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο από τον περασμένο Δεκέμβριο, η τότε διοίκηση, όμως, θεωρούσε ότι δεν μπορούν να γίνουν επιλεκτικές τροποποιήσεις τη στιγμή που  εκκρεμεί το Ρυθμιστικό Σχέδιο.

Όπως λένε όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο ΥΠΕΚΑ παρατηρείται μια αγχώδης προσπάθεια να διευθετηθούν ζητήματα πριν οι εκλογές δημιουργήσουν νέα δεδομένα.

Την ίδια στιγμή ακόμα και το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του,  αποφάσισε να αναστείλει τη λήψη αποφάσεων μέχρι τον σχηματισμό της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου, παρά το γεγονός ότι τα ζητήματα που διαχειρίζεται το Ταμείο εμπεριέχονται σε ειδικό νόμο που έχει ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο στο πλαίσιο του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.

 Ποιος πληρώνει τον βαρκάρη;

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στην εισήγηση και στο σημείο όπου αναφέρεται η άποψη της υπηρεσίας, γίνεται εκτενής αναφορά στις απαραίτητες κυκλοφοριακές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην περιοχή προκειμένου να μην δημιουργηθεί πρόβλημα από τη δραστηριότητα του πολυκέντρου.

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι είναι προαπαιτούμενη η υλοποίηση κυκλοφοριακών παρεμβάσεων στην προκαταρκτική κυκλοφοριακή μελέτη, όπως:

- τοποθέτηση φωτεινής σηματοδότησης στον κόμβο Αντιγόνης και Λένορμαν

- αμφιδρόμηση οδού Ηρούς, μεταξύ Κλεοβίδος και Αντιγόνης

- διαπλάτυνση σε 3 λωρίδες των κλάδων αριστερής στροφής Λ. Κηφισσού προς Λένορμαν και προς Εθν. Μακαρίου

- τοποθέτηση φωτεινής σηματοδότησης στον κόμβο Εθν. Μακαρίου και Φραντζή

- διάνοιξη της οδού Αντιγόνης μεταξύ Ηρούς και Λ. Αθηνών, με εφαρμογή του ρυμοτομικού και αμφιδρόμηση αυτής

- βελτιστοποίηση προγραμμάτων φωτεινής σηματοδότησης στους κόμβους Αντιγόνης και Λένορμαν, Λένορμαν και Κηφισού και Εθν. Μακαρίου και Φραντζή.

- δρομολόγηση ειδικών κυκλικών λεωφορειακών γραμμών τοπικής διασύνδεσης των σταθμών του μετρό (Σεπόλια, Άγιος Αντώνιος) με το πολυκέντρο.

Και όπως αναρωτιούνται στο ΥΠΕΚΑ, το κόστος αυτών των παρεμβάσεων ποιόν θα βαρύνει; Την εταιρεία ή το δημόσιο ταμείο;

Μαστορεύοντας αφηγήσεις του μέλλοντός μας

Αναδημισιεύουμε άρθρο tου Ηλία Ιωακείμογλου από το RedNoteBook.

Τι θα γίνει εάν σχηματίσουμε κυβέρνηση της Αριστεράς και πάμε σε μετωπική σύγκρουση με τις δυνάμεις του ευρωπαϊκού αστισμού; Θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε το ευρώ; Και αν το εγκαταλείψουμε τι θα συμβεί; Είναι δυνατό να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα;

Στην οικονομία και στην ιστορία, όπως και στη φύση, η πορεία των πραγμάτων περνάει μέσα από μια μεγάλη σειρά "διακλαδώσεων": το σύστημα, που συνήθως βρίσκεται εκτός ισορροπίας, μπορεί να ακολουθήσει τον έναν ή τον άλλο δρόμο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ή τυχαία γεγονότα που μπορούν να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν (Επίκουρος, ο δόλιος ο Marx, Prigogine, Althusser). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας οικονομολόγος δεν πρέπει να διηγείται τρομακτικές ιστορίες αποκάλυψης για πιτσιρίκια ούτε ρομαντικές ιστορίες με ζαχαρωμένο τέλος. Η εργασία του είναι να προσδιορίσει και να περιγράψει τη μεγάλη βεντάλια ενδεχομένων που βρίσκονται ανάμεσα στη φρίκη της καταστροφής και την ευδαιμονία της αφθονίας. Ποιο ενδεχόμενο θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται από την πολιτική, και αυτή με τη σειρά της από την έκβαση των κοινωνικών αγώνων που είναι σε μεγάλο βαθμό εξωγενείς ως προς την οικονομία, διαθέτουν δηλαδή την σχετική αυτονομία της πολιτικής.

Μπορούμε, δηλαδή, να περιγράψουμε το μέλλον υπό την μορφή μιας σειράς ενδεχομένων εκ των οποίων μόνο ένα θα πραγματοποιηθεί αλλά δεν γνωρίζουμε ποιό είναι αυτό. Η οικονομία είναι ένα σύνολο ανοιχτών δυνατοτήτων --όχι οποιονδήποτε δυνατοτήτων, αλλά εκείνων που ορίζονται από αυτό που ο Karl Marx ονόμαζε οικονομικούς νόμους, δηλαδή εκείνες τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που παραμένουν αναλοίωτες, ανεξάρτητα από τόπο και χρόνο. Με βάση αυτές τις αναλοίωτες σχέσεις, αυτές τις σταθερές σχέσεις, δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον με τον απόλυτο ντετερμινισμό της κομμουνιστικής μας παράδοσης, αλλά με την αβεβαιότητα της πραγματικής ζωής: μπορούμε να προσδιορίσουμε και να περιγράψουμε τις πιθανές διαδρομές της ιστορίας και τις διακλαδώσεις τους γνωρίζοντας ότι για τα υπόλοιπα αποφασίζει ο κοινωνικός ανταγωνισμός και η ανώτερη μορφή του, δηλαδή ο πολιτικός αγώνας. Η μαρξιστική θεωρητική μας παράδοση, όχι η σταλινική της παραμόρφωση, αυτό έχει να μας πει.

Επειδή, όμως, αυτή η αδυναμία μας να διηγηθούμε το μέλλον είναι εξαιρετικά καταπιεστική, συνηθίζουμε να πιθανολογούμε βασισμένοι στην επιστημονική αναλυση, στη διαίσθηση, και σε μια πονηρή μέθοδο που ονομάζεται ceteris paribus, δηλαδή “θεωρώντας όλους τους άλλους παράγοντες σταθερούς”. Διαλέγουμε, λοιπόν, έτσι, ένα σενάριο που μας φαίνεται ότι έχει μεγάλη πιθανότητα πραγματοποίησης, με βάση τις γνώσεις μας για την οικονομία και την ιστορία, τη διαίσθησή μας και θεωρώντας πολλούς από τους παράγοντες που ισχύουν, τώρα, ως σταθερούς, δηλαδή αμετάβλητους --αλλιώς θα ήταν αδύνατο να κατασκευάσουμε την παραμικρή διήγηση για το μέλλον -στέρηση που δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε.

Επειδή, λοιπόν, έτσι μαστορεύουμε τις αφηγήσεις του μέλλοντός μας, καλό είναι να μην τις αγαπάμε με πάθος, ούτε να τις κάνουμε σημαία αντιπαράθεσης με τις αφηγήσεις των άλλων, ούτε να τις θεωρούμε αποτρόπαιο λάθος όταν διαψεύδονται.

Το κυριότερο, όμως, είναι να μην τις πιστεύουμε τόσο πολύ ώστε να κάνουμε πολιτική με αυτές ή μόνο με αυτές.

Επείγει, τώρα, για τον Σύριζα να προσδιορίσει και να περιγράψει όλες τις πιθανές διαδρομές της ιστορίας στην περίπτωση που θα σχηματιστεί αριστερή κυβέρνηση και θα πάμε σε μετωπική σύγκρουση με τις αστικές τάξεις της Ευρώπης. Επείγει να ενσωματώσει στις προτάσεις του τις απαντήσεις για όλα τα τοπία της σύγκρουσης που ενδέχεται να προκύψουν. Γιατί αυτή η Αριστερά δεν έχει το δικαίωμα να ηττηθεί. Επείγει και για την Ανταρσύα και τον α/α χώρο να αντιληφθούν ότι η δική τους αφήγηση για το μέλλον δεν είναι μοναδική, αλλά μόνο μια εκδοχή του αβέβαιου μέλλοντός μας.

Πηγή: σελίδα του Ηλία Ιωακείμογλου

Αποτελέσματα εκλογών ΣΠΜΕ

Οι συνάδελφοι πολιτικοί μηχανικοί (όσοι λίγοι τουλάχιστον πήγαν να ψηφίσουν, 4 από τις 22 χιλιάδες πανελλαδικά, 1200 από 10500 στην αθήνα) φαίνεται ότι ζούνε σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το πολύ υψηλό ποσοστό που συγκέντρωσαν οι μνημονιακοί συνδυασμοί του δικομματισμού. Δείτε τα αποτελέσματα καθώς και ενημέρωση από Αχαϊα, όπου η παρέμβαση συναδέλφων, έφερε κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Στις εκλογές του Πανελληνίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, η παράταξη «Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών» (ΔΚΜ), που πρόσκειται στη ΝΔ, ανεδείχθη πρώτη δύναμη με ποσοστό 36%.

Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η «ΠΑΣΚ», που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ, με ποσοστό 25%.

Η «Πανεπιστημονική» (ΚΚΕ) έλαβε 10,6%, οι «Ελεύθεροι Επαγγελματίες Μηχανικοί» 12% και η «Συνεργασία» (ΣΥΝ), 7,7%, η "Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση" 2,8% και ο μεμονωμένος υποψήφιος Βόρδος 2,3%.

http://www.spme.gr/uploads/File/Ekloges/120522_Apotelesmata%20Arxika.pdf

ΑΧΑΪΑ: Άνοδος των αριστερών παρατάξεων.

Η καθίζηση της ΠΑΣΚ Μηχανικών και η πρωτιά της Δημοκρατικής Κίνησης Μηχανικών - αλλά με απώλεια της εκλογικής της δύναμης - σε συνδυασμό με την άνοδο των αριστερών παρατάξεων, αποτελούν το κυρίαρχο στοιχείο που ανέδειξε η κάλπη στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στην Πάτρα, για την ανάδειξη νέας Διοίκησης στο Σύλλογο των Πολιτικών Μηχανικών του Νομού.

Στις κάλπες προσήλθαν 350 μηχανικοί με την Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών να λαμβάνει 107 ψήφους, το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚ Μηχανικών 91, την Εναλλακτική Πρόταση (ευρύ αυτόνομο αριστερό σχήμα) 60, την Ανεξάρτητη πρωτοβουλία (τοπική παράταξη με πολιτική καταγωγή από τη ΔΗΑΝΑ) 55 και την Πανεπιστημονική 26, Άκυρα 2 και Λευκά 7

Στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση (2009) η ΠΑΣΚ είχε λάβει 175 ψήφους και είχε αναδειχθεί πρώτη δύναμη και η Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών 126.

Οι έδρες στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο κατανέμονται ως εξής: Δ.Κ.Μ. 2, ΠΑΣΚ 2, Εναλλακτική Πρόταση 1, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 1, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ 1.

Στο πανελλαδικό η Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών έλαβε 108 ψήφους, το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚ Μηχανικών 97, η Συνεργασία 38, η ΕΛΕΜ 26, η Πανεπιστημονική 34 και η Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία 13.

Δυο λόγια για την Εναλλακτική Άποψη. Δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία συναδέλφων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα χωρίς ευθεία αντιστοίχηση σε κόμματα και στις πανελλαδικές παρατάξεις. Ο σκοπός μας ήταν να ταράξουμε τα λιμνάζοντα (εδώ και μια εικοσαετία τουλάχιστον) ύδατα του Συλλόγου και να αντιπαλέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το μνημόνιο.

Το PSI και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και της περιουσίας των εργαζομένων

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου από το Ριζοσπάστη/Redfly Planet

Να ποιοι είναι!

Από το... σωτήριο «κούρεμα» και το PSI, τα 150 εκατ. ευρώ που είχαν συνολικά τα ΤΕΙ «έγιναν» 50 εκατ. ευρώ!

Ενδεικτικά:

Το ΤΕΙ Αθήνας έμεινε με 1,9 εκατ. ευρώ από 11 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Πάτρας με 2 εκατ. ευρώ από 7 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης με 180.000 ευρώ από 8,2 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Καβάλας με 400.000 ευρώ από 2 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Σερρών με 1,1 εκατ. ευρώ από 5 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας με 110.000 ευρώ από 370.000 ευρώ, το ΤΕΙ Ηπείρου με 3,6 εκατ. ευρώ από 11,7 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Κρήτης με 1,6 εκατ. ευρώ από 5,3 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Λαμίας με 3,7 εκατ. ευρώ από 12,2 εκατ. ευρώ.

Επίσης, τα ΑΕΙ φτωχοποιήθηκαν.

Ενδεικτικά:

Από το «κούρεμα» το Πανεπιστήμιο Αθήνας έχασε 13 εκατ. ευρώ, το ΕΜ Πολυτεχνείο 30 εκατ. ευρώ, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 4,5 εκατ. ευρώ, το Γεωπονικό Αθήνας από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 372 χιλιάδες, το Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης από 11,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 3,5, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από 1,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 470 χιλιάδες ευρώ, η ΑΣΟΕΕ από 4,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο από 3,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Πολυτεχνείο Κρήτης από 3,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 1, το Πανεπιστήμιο Πειραιά από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από 2,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 900 χιλιάδες, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο από 1,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 200 χιλιάδες, το Χαροκόπειο από 463 χιλιάδες ευρώ έμεινε με 140 χιλιάδες ευρώ, το Πανεπιστήμιο Κρήτης από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 366 χιλιάδες, το Πανεπιστήμιο Πάτρας από 5,4 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,6, το Διεθνές Πανεπιστήμιο από 1,6 εκατ. ευρώ έμεινε με 500 χιλιάδες, το Πάντειο από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από 6 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,8.

Συνολικά:

Η Αριστερά οφείλει να απαντήσει: τι σημαίνει η άρνηση πληρωμής του χρέους;

Αναδημοσίευση άρθρου του Χάρη Σαββίδη από το http://contramee.wordpress.com. O Χάρης Σαββίδης είναι οικονομολόγος, επικεφαλής του διεθνούς οικονομικού ρεπορτάζ στην εφημερίδα Ημερησία.

 Το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ (πχ Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ)  καθώς και μια σειρά από οργανώσεις της  εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δεν ανήκουν σε κάποιο από τα πιο πάνω σχήματα, με άλλα λόγια η πλειοψηφία της Αριστεράς,  τάσσεται πλέον  ανοικτά υπέρ της άρνησης πληρωμής του χρέους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΝ, μιλά για «επαναδιαπραγμάτευση», για «αναστολή πληρωμής» ή για δραστική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.  Συχνά οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας της ηγεσίας του ΣΥΝ τονίζουν ότι η «επαναδιαπραγμάτευση» που στην «καλύτερη» περίπτωση θα σημαίνει άρνηση πληρωμής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα, ακόμα, με τις δημοσκοπήσεις, η άρνηση πληρωμής του χρέους είναι αυτή τη στιγμή η πρόταση που μπορεί να συσπειρώσει το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο κατά της Τρόικα. Παρότι λοιπόν η πλειοψηφία της Αριστεράς υποστηρίζει την άρνηση πληρωμής του συνόλου ή του μεγαλύτερου τμήματος του χρέους και ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας οδηγείται προς τα εκεί, εντούτοις, δεν φαίνεται να υπάρχει συμφωνία για το τι θα συνοδεύει μια τέτοια εξέλιξη.

Στο θέμα των συνεπειών αυτής της πρότασης και του τι προτείνει η Αριστερά για να αντιμετωπιστούν αυτές, επικρατεί μεγάλη σύγχυση.  Έχει λοιπόν ιδιαίτερη αξία να περιγραφεί τι αναμένεται να συμβεί αν η Ελλάδα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος και να προταθούν λύσεις για τα προβλήματα που θα ανακύψουν. Αποτελεί πολιτική ευθύνη της Αριστεράς όχι μόνο να προτείνει στον Ελληνικό λαό την άρνηση πληρωμής αλλά και να τον ενημερώσει για το τι αυτή σημαίνει. Να αφηγηθεί την ιστορία του τι θα συμβεί αν βρισκόταν αυτή στην κυβέρνηση, είτε με διακηρυγμένο στόχο είτε με πρακτικό αποτέλεσμα των πολιτικών της την άρνηση πληρωμής του χρέους.

Αυτή η συζήτηση δεν είναι πια αφηρημένη ή θεωρητική. Σε μερικές βδομάδες από σήμερα η ύπαρξη μιας κάποιου είδους «αριστερής» κυβέρνησης στην Ελλάδα αποτελεί μια σοβαρή πιθανότητα.

Ας υποθέσουμε: η Αριστερά στην εξουσία!

Ας υποθέσουμε ότι συμβαίνει ακριβώς αυτό – ότι δηλαδή μετά από τις ερχόμενες εκλογές, μία νέα, αριστερή (ή εργατική) ελληνική κυβέρνηση αρνείται να αποπληρώσει τα ομόλογα που έχει εκδώσει. Κάνουμε ακόμη την αφαίρεση ότι η Ελλάδα παραμένει κανονικά μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης στο βαθμό που η ίδια το επιθυμεί (όπως σήμερα καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις, από την πλειοψηφία του πληθυσμού) και δεν υπάρχει νομικός τρόπος να την αποπέμψουν παρά τη θέλησή της.

Στο βαθμό που η στάση πληρωμών δεν θα γίνει σε συνεννόηση (ασφαλώς) με την Τρόικα, είναι προφανές ότι οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα κοινοτικά όργανα θα έχουν απολύτως εχθρική στάση.

Προεκλογική βιομηχανία περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων στο ΥΠΕΚΑ

Αναδημοσίευση από http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/05/20/proeklogiki-viomhxania/

Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι:
Πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει.
Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει.
Τρίτον δε, ότι ουκ αεί άρχει.

Αγάθων, 5ος αιώνας π.Χ.

Στο άρθρο της  ΑΥΓΗΣ που ακολουθεί, να προσθέσουμε και τα εξής:

Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την υπόγεια εκμετάλλευση μεταλλείου, στη θέση “Φτερόλακκα”, Δ.Δ. Μανικίων και Καδίου, του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου, Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας , από την “ΕΛΜΙΝ Α.Ε.”.

Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εκμετάλλευση, από την εταιρεία “S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε”, ορυχείου μπετονίτη, και των συνοδών αυτού έργων, σε έκταση συνολικής επιφανείας 578.758 τ.μ. στη θέση “Αγγεριά”, Δήμου Μήλου, της Περιφερειακής Ενότητας Μήλου.

Για το πρώτο θέμα γνωρίζουμε ότι υπήρχε σημαντική αντίδραση από την τοπική κοινωνία και θα επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία. Το δεύτερο, η Αγγεριά της Μήλου, είναι επέκταση υφιστάμενης εκμετάλλευσης αλλά όπως και να’χει, 578 στρέμματα σε ένα νησί ήδη ρημαγμένο από τις εξορύξεις, δεν είναι καθόλου αμελητέα.

Διαβάστε για τα υπόλοιπα προεκλογικά έργα του Παπακωνσταντίνου:

Σε μονάδα μαζικής παραγωγής περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων μετατράπηκε το ΥΠΕΚΑ για πλήθος έργων και δραστηριοτήτων, από μικρά υδροηλεκτρικά, τουριστικά συγκροτήματα, ιχθυοτροφεία, οδικά έργα, μονάδες της ΔΕΗ, έως γιγαντιαία αιολικά πάρκα σε περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας, την ύστατη στιγμή. Τουλάχιστον 50 αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων νέων έργων ή ανανέωσης υφιστάμενων υπέγραψε ο ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου με ημερομηνία Παρασκευή 4 ή Τετάρτη 2 Μαΐου, στη συντριπτική τους πλειονότητα, όπως εμφανίζονται στη “Διαύγεια”, όπου έχουν αναρτηθεί μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Διόλου απίθανο να έγινε… δημιουργική μεταχρονολόγηση αποφάσεων που υπεγράφησαν αφού είχε μεσολαβήσει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η προεκλογική υπερπαραγωγή περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων πάντως αποκλίνει του μέσου όρου των αδειοδοτήσεων, όρο που ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ στον απολογισμό του έργου της πολιτικής ηγεσίας του την Πέμπτη, οπότε παρέδωσε στον υπηρεσιακό υπουργό. Αντιγράφουμε από το κεφάλαιο υπό τον τίτλο “Επίσπευση αδειοδότησης επενδυτικών σχεδίων”: “Στο διάστημα Σεπτεμβρίου 2011 – Μαρτίου 2012 έχουν υπογραφεί από τον υπουργό ΠΕΚΑ 310 αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, με μέσο μηνιαίο ρυθμό 39 αποφάσεις (έναντι 19 αποφάσεων ανά μήνα στο παρελθόν)…”.

Η διαφθορά στο Δημόσιο είναι πολιτική επιλογή, παράγει τον υπάκουο ψηφοφόρο

Αναδημοσιεύουμε από την Αυγή (13/5/2012) συνέντευξη της συναδέλφου Αφροδίτης Θεοπεφτάτου στη Λ. Σταυρογιάννη. Η διαφθορά στο Δημόσιο είναι πολιτική επιλογή, παράγει τον υπάκουο ψηφοφόρο

Πρώτη δύναμη με ποσοστό 18,88% και 4.670 ψήφους, έναντι ποσοστού 3,73% και 1.031 ψήφων των βουλευτικών εκλογών του 2009, αναδείχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στη μονοεδρική περιφέρεια Κεφαλλονιάς, Ιθάκης, τη μοναδική μονοεδρική περιφέρεια όπου κέρδισε την έδρα. Βουλευτής εξελέγη η πολιτικός μηχανικός Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, η οποία μέχρι το 2010 διετέλεσε διευθύντρια της Πολεοδομίας. Για την επιτυχία του ψηφοδελτίου, την εκλογή της, τα προβλήματα της περιοχής, αλλά και τις γενεσιουργούς αιτίες της διαφθοράς στις πολεοδομίες, η "Αυγή" της Κυριακής συζητά μαζί της.


* Τι σηματοδοτεί η εκλογή για πρώτη φορά αριστερής βουλευτή στη μονοεδρική περιφέρεια Κεφαλλονιάς - Ιθάκης;
Σηματοδοτεί αφ' ενός την επιστοσύνη των πολιτών σε ένα αριστερό κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, το οποίο για πρώτη φορά έθεσε θέμα διακυβέρνησης και δεν λειτούργησε μόνο καταγγελτικά, αφ' ετέρου την ανάγκη να αναδείξουν οι τοπικές κοινωνίες αυτούς τους ανθρώπους που θα δουλέψουν με ευσυνειδησία, ανιδιοτέλεια και αγάπη γι' αυτή την πολύπαθη πατρίδα, προϋποθέσεις που εξασφαλίζαμε οι δύο συνυποψήφιοί μου κι εγώ.


* Ποια προβλήματα ιεραρχείτε ως πρωτεύοντα στα δύο νησιά;
Βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας στον νομό είναι φυσικά ο τουρισμός. Ο βέλτιστος συνδυασμός του τουρισμού με τις άλλες παραγωγικές μορφές, και ειδικά τον πρωτογενή τομέα με τα πολλά προϊόντα ονομασίας προέλευσης που διαθέτουμε, θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά αποδοτικός σε δημιουργία πλούτου και θέσεων εργασίας για τα νησιά μας. Απαραίτητες υποδομές λοιπόν: ολοκλήρωση βιολογικών καθαρισμών, τουριστικά λιμάνια, ανάδειξη και επισκεψιμότητα των αρχαιολογικών χώρων και του σπηλαιολογικού πάρκου Σάμης - Καραβόμυλου.
Δεν αρκεί όμως να είμαστε ένας στατικός προορισμός επισκεπτών. Δεν αρκούν, νομίζω, ο ήλιος, η θάλασσα και οι αρχαιότητές μας, αλλά θα πρέπει τα νησιά μας να αναδείξουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, ενώ υπάρχουν σχολές με αδυναμία απορρόφησης των αποφοίτων στην αγορά εργασίας και σε όλο τον κόσμο υπάρχουν έδρες Ομηρικών Σπουδών, δεν έχουμε εμείς κάτι αντίστοιχο και δικαιούμαστε, νομίζω, τη λειτουργία τους στο πλαίσιο του Ιόνιου Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ, για να συνδέσουμε την εκπαίδευση με την ιστορία της περιοχής. Μέσα απ' αυτό θα μπορούσαν να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις με τις μεσογειακές χώρες για να αναδειχθεί ο μύθος της επανόδου του Οδυσσέα.


* Επί είκοσι χρόνια υπηρετήσατε στη θέση της διεθύντριας Πολεοδομίας. Αποσπάσατε μάλιστα και βραβείο το 2005 με την κατάταξή σας στις πιο αδιάφθορες πολεοδομίες της χώρας. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τη διαφθορά για να καταργήσουν κάθε δημόσιο έλεγχο στην παραγωγή του δομημένου περιβάλλοντος εκχωρώντας στους ιδιώτες μηχανικούς την αποκλειστική ευθύνη για την εκπόνηση των μελετών στα νέα κτήρια, αλλά και τον έλεγχο εφαρμογής τους κατά την κατασκευή (Ν. 4030/2011, νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών...). Το σχόλιό σας;
Νομίζω ότι η γραφειοκρατία και η διαφθορά που μαστίζουν συνολικά όλο τον δημόσιο τομέα είναι πολιτική επιλογή. Η εξαγορά συνειδήσεων που συστηματικά επιχειρήθηκε και οι πελατειακές σχέσεις καθιέρωσαν την άποψη ότι δεν πρόκειται να κάνεις τη δουλειά σου αν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη και, αν δεν λαδώσεις, δεν θα πάρει μπροστά η μηχανή. Είναι όμως γεγονός ότι το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι. Μην ξεχνάτε ότι ο αυθαίρετος οικιστής και γενικά ο πολίτης που είχε προβλήματα με οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ήταν ο πιο υπάκουος ψηφοφόρος.

Και με την υπηρεσιακή κυβέρνηση, η ¨πράσινη¨ ανάπτυξη είναι παρούσα!!!

Αναδημοσίευση από τις Περιβαλλοντικές Απόψεις και Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση ΕΔΣΝΑ 

 

Και ¨Πράσινος¨ και με το ¨Μεσοπρόθεσμο¨, ο νέος Υπουργός Περιβάλλοντος!!

Έχετε ήδη διαβάσει τα βασικά σημεία του βιογραφικού του υπηρεσιακού υπουργού περιβάλλοντος και τα οποία είναι:

Γρηγόριος Τσάλτας: Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Πρόεδρος Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ιδρυτικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης (ΕΚεΠΕΚ), το οποίο ιδρύθηκε το 2002 στα πλαίσια του Τμήματος διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών με στόχο τη προαγωγή της επιστήμης της βιώσιμης ανάπτυξης και την επεξεργασία προτάσεων για τη περιβαλλοντική διακυβέρνηση.

Τα πεδία της ερευνητικής του ενασχόλησης περιλαμβάνουν: πολιτικές και διεθνές δίκαιο της ανάπτυξης, διεθνές δίκαιο και διεθνής πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, δίκαιο της θάλασσας, ευρωπαϊκές πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, γεωγραφία στις διεθνείς σπουδές.

Να προσθέσουμε ότι από πολύ νωρίς έχει επισημάνει την στρατηγική θέση του Καστελόριζου για την χάραξη της ΑΟΖ.

Ας συμπληρώσουμε όμως και κάποια άλλα:

• Τον Ιούνιο του 2011, την εποχή που οι Αγανακτισμένοι Έλληνες διαδήλωναν σε καθημερινή βάση στο Σύνταγμα, συνυπέγραψε τη γνωστή επιστολή των 11 καθηγητών για τη στήριξη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος (Θ. Βερέμης, Γ. Τσάλτας, Θ. Κουλουμπής, Μ. Σταθόπουλος κλπ). Αν έχετε αντοχή να την ξαναδιαβάσετε κάντε κλικ ΕΔΩ.
• Πρόεδρος της ΜΚΟ............ Ευρωπαϊκό Κέντρο Αναπτυξιακών και Περιβαλλοντικών Μελετών(ΕΚΑΠΕΜ)
• Πρόεδρος του Ομίλου UNESCO Αττικής. Ασχολείται με την Παιδεία, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό. Έχει ιδρυθεί από το 1996 (Φώτο 2: Μέλη του ομίλου όπως εμφανίζονται από μπροσούρα εκδήλωσης του 2006).
• Ακαδημαϊκός συνεργάτης της ΜΚΟ Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών (πρόεδρος της 7μελούς επιστημονικής επιτροπής ήταν ο πρώην Υπουργός Τ. Γιαννίτσης).
• Πολλές συμμετοχές σε συνέδρια σχετικά με το περιβάλλον, τις κλιματικές αλλαγές, την αειφορία, την ¨πράσινη¨ανάπτυξη, κλπ.



Φώτο 2: Μέλη του ομίλου 2006

• Έχει γράψει βιβλίο με θέμα «Διεθνής Κλιματική Πολιτική ο Δρόμος προς την Κοπεγχάγη», την παρουσίαση του οποίου έκανε ο Σπύρος Κουβέλης, υφυπουργός Εξωτερικών, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και ο Ευτύχιος Σαρτζετάκης, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Συμπέρασμα:

H πράσινη ανάπτυξη είναι εδώ.

Οπότε, τα πράσινα ¨ορφανά¨ της κας Μπιρμπίλη και του κου Παπακωνσταντίνου στο ΥΠΕΚΑ, ας μην αγωνιούν για τις καρέκλες τους. Θα συνεχίσουν σίγουρα ανενόχλητοι το … έργο τους !!!

(Για το δίκτυ προστασίας που έχει απλωθεί θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση)

ΤΣΜΕΔΕ και ΕΟΠΥΥ

Είναι γνωστό σε όλους μας και έχουμε ενημερώσει σχετικά, ότι την 1 Μαρτίου του 2012, με τον νόμο 4052 ψηφίστηκε η ένταξη του κλάδου υγείας τεχνικών (ΚΥΤ) στον ΕΟΠΥΥ από την 1.6.2012 (άρθρο 13, παρ. 17).

Η διατύπωση της συγκεκριμένης διάταξης αναφέρεται στον έναν και ενοποιημένο κλάδο υγείας του ΕΤΑΑ, ο οποίος ως γνωστόν δεν υφίσταται και δεν λειτούργησε ποτέ (οι κλάδοι υγείας μηχανικών ΚΥΤ, γιατρών και νομικών δεν ενοποιήθηκαν ποτέ).

Όπως έχουμε ήδη γράψει στις 11 Απριλίου, με τον νόμο 4072 (άρθρο 44, παρ. 14) δόθηκε η  δυνατότητα στο ΕΤΑΑ (μέχρι τις 31.12.2012) να εξαιρεθεί από τον ΕΟΠΥΥ, ύστερα από σχετική απόφαση του Ταμείου, την εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης που θα αποδεικνύει τη βιωσιμότητα του κλάδου και τη μετατροπή του σε ΝΠΙΔ (Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου) από Δημοσίου Δικαίου που είναι σήμερα.

Στη 28 Απριλίου ακολούθησαν οι γνωστές δηλώσεις και η - σε απαξιωτικό ύφος -

επιστολή του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα Ματίας Μορς στους υπουργούς Λοβέρδο και Κουτρουμάνη γιατί δεν τον ενημέρωσαν για τις εξαιρέσεις του νόμου. Ο κ. Ματίας Μορς, απαιτούσε να ενημερωθεί για τα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση, για να καταργηθούν τα συγκεκριμένα άρθρα του νόμου και την ένταξη όλων των Ταμείων στον ΕΟΠΥΥ, μέχρι τον Ιούνιο.

Έτσι την περασμένη Τρίτη, η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ - σε συνέχεια σχετικού

εγγράφου του ΕΤΑΑ - αποφάσισε τη μή ένταξη του Κλάδου Υγείας Τεχνικών

(Κ.Υ.Τ.) του ΤΣΜΕΔΕ.

"Η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ αποφασίζει τη μή ένταξη του ΚΥΤ στον ΕΟΠΥΥ σύμφωνα με το άρθρο 44, παρ. 14 του νόμου 4075 / 2012.

Πρόσθετα η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ αναλαμβάνει πρωτοβουλία για την ενοποίηση όλων των κλάδων υγείας των Τομέων που συνθέτουν το ΕΤΑΑ, σε συνδυασμό με την εκπόνηση αντίστοιχης αναλογιστικής μελέτης που θα αποδεικνύει τη βιωσιμότητά του, και θα λαμβάνει ως δεδομένο το ενιαίο των εισφορών και των παροχών όλων των μελών του Ταμείου.

Τέλος, η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ επισημαίνει για άλλη μία φορά στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης το πάγιο αίτημά της για την άμεση λειτουργία του Κλάδου Ειδικών Παροχών του ΤΣΜΕΔΕ, σύμφωνα με τον κανονισμό και την αναλογιστική μελέτη, που έχει υποβάλει από τον Φεβρουάριο του 2012 στον μέχρι σήμερα αρμόδιο υπουργό κ. Κουτρουμάνη."

Πιστεύουμε ότι η παραπάνω απόφαση μπορεί να αγοράζει κάποιον χρόνο (όπως ακριβώς έγινε και με τις νέες αυξημένες εισφορές). Δε λύνει φυσικά το πρόβλημα και ανοίγει το δρόμο για επικύνδυνες εξελίξεις μέσω τις μετατροπής του ΤΣΜΕΔΕ σε ΝΠΙΔ, ιδιωτικοποιημένο φορέα δηλαδή χωρίς κρατική εγγύηση των παροχών (αλλά πάντα με κρατικό έλεγχο και κλοπή των αποθεματικών).

Όλοι την Τρίτη 22 Μάη στις 6.00 στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή

Εργαζόμενες / οι

Με τις εκλογές της 6ης του Μάη ο ελληνικός λαός έδωσε μια ξεκάθαρη εντολή. Να σταματήσει η βάρβαρη πολιτική των Μνημονίων, η στυγνή επίθεση των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών που σπέρνουν την ανείπωτη φτώχια, την τεράστια ανεργία, και την μετανάστευση των παιδιών μας, την κατάργηση των δημόσιων αγαθών, το μαζικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, την διεθνή επιτροπεία και τον εξευτελισμό για την χώρα μας. Έστειλε τα κόμματα που υποστήριξαν τις διαδοχικές κυβερνήσεις της τρόικα και εκτέλεσαν αυτό το έγκλημα στο περιθώριο της ιστορίας.

Την ίδια ώρα που η εργατική τάξη και ο λαός με τους μεγάλους και διαρκείς αγώνες και την ψήφο τους αποφάσισαν την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη, το αντιδραστικό και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της τρόικα κλιμακώνει την επίθεση και προχωρά στην εφαρμογή όλων των αντεργατικών νόμων.

Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, (λήξη της μετενέργειας), τεράστιες μειώσεις μισθών στα όρια της εξαθλίωσης, ατομικές συμβάσεις εργασίας. Συνέχιση του ξεπουλήματος, (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ κλπ). Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι ή πληρώνονται για μήνες έναντι. Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Εργαζόμενες/οι

Όσο και αν το μήνυμα των εκλογών ήταν σαφέστατο από τον ελληνικό λαό, όσο και αν το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, στους χώρους εργασίας το μήνυμα αυτό φαίνεται να μην έχει φτάσει. Η εργοδοσία επιτίθεται τώρα, με βιαιότητα για να πάρει ότι μπορεί, για να κατοχυρώσει όσες περισσότερες θέσεις γίνεται, για να εξασφαλίσει τα δικά της «κεκτημένα» από τις κυβερνήσεις της.

Για αυτό χρειάζεται τώρα να αναπτυχθεί η πάλη των εργαζόμενων. Για να καταργηθούν άμεσα τα δύο μνημόνια και η δανειακή σύμβαση που δένουν για δεκαετίες τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και την χώρα στους τοκογλύφους. Να ακυρωθούν όλοι οι αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι (όπως πχ οι 3845 και 3899 / 2010, 4024/2011, 4046/2012). Να επιστρέψουν οι μισθοί στα επίπεδα του 2009. Να καταργηθεί το Ταμείο Ιδιωτικοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας και να σταματήσει το έγκλημα του ξεπουλήματος. Να καταργηθούν το χαράτσι της ΔΕΗ και τα άλλα χαράτσια που επιβλήθηκαν στον λαό. Να παρθούν άμεσα μέτρα ανακούφισης για τους ανέργους. Να πληρωθούν όλοι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι.

Τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες είναι υποχρεωμένα να κηρύξουν άμεσα γενική πανελλαδική απεργία με τα παραπάνω αιτήματα.

Δίνουμε την μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν υπογράφουμε μειώσεις των μισθών μας. Δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία του λιγότερο κακού. Υπάρχουν επιχειρήσεις και κλάδοι που με τον ανυποχώρητο αγώνα τους υπέγραψαν ΣΣΕ (τρόφιμα ποτά, ΟΚΑΝΑ) χωρίς μειώσεις μισθών !! Όχι στην αδράνεια και την υποταγή της ΓΣΕΕ, που βλέπει απαθής να διεξάγεται μια επίθεση ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και προτρέπει σε υπογραφή συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.

Εργαζόμενες/οι

Δεν μας τρομάζει η τρομοκρατία του ΣΕΒ, των κομμάτων του «μαύρου μετώπου» και της ΕΕ ότι η άμεση, σαφής και μονομερής ανατροπή των Μνημονίων και της Δανειακής Σύμβασης, αυτής της θηλιάς στον λαιμό μας θα οδηγήσει σε «χάος». Στο κοινωνικό χάος οδήγησε η μέχρι τώρα η εφιαλτική πολιτική τους.

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα καλεί σε παλλαϊκή συγκέντρωση Τρίτη 22 Μάη στις 6.00 μμ στα προπύλαια και πορεία στη Βουλή. Καλεί κάθε συνδικάτο, πρωτοβάθμιο σωματείο και ομοσπονδία να συμμετέχει. Καλεί κάθε ταξική δύναμη και τάση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Να μην λείψει κανείς.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 22 ΜΑΗ στις 6μμ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Α-δέσποτες απόψεις

Open publication - Free publishing - More galera

Τα κείμενα του συντρόφου Πάνου Τότσικα δημοσιεύτηκαν από το φθινόπωρο του 2005 έως τον χειμώνα του 2010 στη «ΓΑΛΕΡΑ», ένα μηνιαίο περιοδικό που είχε σαλπάρει «για τις Ακυβέρνητες Πολιτείες». Τα αναρτούμε και εδώ μια και έχουν ακόμα αξία.

Τυχερός ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει τέτοιους – και τόσο λυσσώδεις- εχθρούς!

Αναδημοσίευση από το Αριστερό Βήμα άρθρου του Δ. Ελευθεράτου.  (Αναρτήθηκε στο «i.efimerida.gr», στις 14/05/2012)

Ούτε παραγγελία να τους είχε κάνει ο Τσίπρας αυτούς τους αντιπάλους! Αυτούς και την υστερία τους...

«Στην πολιτική χρειάζεσαι φίλους, αλλά πάνω από όλα χρειάζεσαι έναν εχθρό». Η διάσημη φράση του Μάρτιν Μπράιαν Μαλρόνεϊ, παλιού πρωθυπουργού του Καναδά, ταιριάζει «γάντι» στο ΣΥΡΙΖΑ: Το σχήμα του Αλέξη Τσίπρα από την προεκλογική κιόλας περίοδο διαθέτει εκείνους ακριβώς τους εχθρούς, που σχεδόν ... εγγυώνται ότι θα το βοηθήσουν να γίνει πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Με όσα αυτό συνεπάγεται ή δεν συνεπάγεται, σε πολλά πεδία... Το μυστικό - τρόπος του λέγειν- έγκειται στο συγκερασμό δυο παραμέτρων, που μπορούν να διατυπωθούν και υπό μορφή ερωτημάτων. Το πρώτο: Ποιοι είναι αυτοί που ... ωρύονται διαρκώς με το ΣΥΡΙΖΑ, πώς «υποδέχεται» πλέον τα λόγια τους η μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, πόση «έξωθεν καλή μαρτυρία» τους έχει απομείνει- ειδικά στο, ευρύ πλέον, «target group» στο οποίο απευθύνεται η Κουμουνδούρου; Το δεύτερο: Πόση «αντισυστημική» αίγλη προσδίδει στο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το εναντίον του «πυρ ομαδόν», το οποίο ενίοτε συντελείται με τρόπο λυσσώδη κι άλλοτε υποχρεώνει τα σκάγια να πλήξουν φανερές συνιστώσες της πραγματικότητας; Χρειάζεται μήπως κάποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό το τελευταίο - με ... τα σκάγια; Αν ναι, ας ανοίξουμε μια παρένθεση. Ας θυμηθούμε την αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά, στον απόηχο των δηλώσεων του Αλέξη Τσίπρα για τα επίμαχα «πέντε σημεία». Για να δείξει ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προμηνύουν κάτι μεταξύ ... επέλασης Μπολσεβίκων, εφόρμηση του Ούγκο Τσάβες και παράδοση της χώρας σε «αναρχοκομμουνιστές», ο ο αρχηγός της ΝΔ εκστόμισε το αμίμητο: Ότι πουθενά στον κόσμο δεν γίνονται κρατικοποιήσεις! Όταν ο Αντώνης Σαμαράς «συλλαμβάνεται» αδιάβαστος...

Οι Μηχανικοί Του Φθηνού Μελοδράματος - «Τυχαίο Ατύχημα Ενός Ανατρεπτικού»

Αγαπητοί φίλοι,

Σε πείσμα των καιρών, 

εν μέσω κλίματος ανασφάλειας, καχυποψίας, τρομολαγνείας, αναταραχής, ακυβερνησίας, γενικής παραλυσίας, εκλογολαγνείας και εκλογοφοβίας,

Οι Μηχανικοί Του Φθηνού Μελοδράματος,

αψηφώντας τις αντίξοες πολιτικο-οικονοιμικο-κοινωνικο-πολιτισμικές συνθήκες, πιστοί στο ραντεβού τους με την ιστορία, έρχονται να αναστατώσουν  για μία ακόμη φορά τη θεατρική Αθήνα παρουσιάζοντας  τον τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού, του Ντάριο Φο μεταμφιεσμένο σε:

«Τυχαίο Ατύχημα Ενός Ανατρεπτικού»

(οι λόγοι της μεταμφίεσης θα αποκαλυφθούν μόνον από κοντά, στο θέατρο)

για δεκαπέντε παραστάσεις, από τις 20 Μαΐου ως και τις 16 Ιουνίου, στο θέατρο Αλκμήνη στον Κεραμεικό.

Πάρτε μία πρώτη γεύση εδώ:

http://cheapmelodrama.wordpress.com/

http://www.facebook.com/cheapmelodrama

και επικοινωνήστε μαζί μας εδώ:

cheapmelodrama@gmail.com

 

Ακολουθούν επί τόπου λεπτομέρειες:

Οι Μηχανικοί του Φθηνού Μελοδράματος παρουσιάζουν «To Τυχαίο Ατύχημα Ενός Ανατρεπτικού», βασισμένο σε κείμενα του Ντάριο Φο και ντοκουμέντα της εποχής του θερμού φθινοπώρου της Ιταλίας του 1969.

 Τόπος : Θέατρο Άκης Δαβής (πρώην Αλκμήνη), Αλκμήνης 8 Γκάζι (Μετρό Κεραμεικού), info@theatro.gr τηλ.κρατήσεων : 210 3428650, ΕΙΣΟΔΟΣ 6 ευρώ

Χρόνος  : από 20 έως 29 Μαΐου κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη, και

                από 31 Μαΐου έως 16 Ιουνίου κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο

               Ώρα Έναρξης : 21.00 (Κυριακή 27/5 – 18.00),  ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 110 λεπτά

Λόγος:

Ο ανατρεπτικός γελωτοποιός σαρκάζοντας το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εκπαραθύρωσης στη θερμή Ιταλία του 1969, ξεσκεπάζει ένα οργανωμένο σχέδιο στρατηγικής της έντασης, του διαχρονικού και τόσο ισχυρού αυτού όπλου κάθε λογής κατασταλτικού μηχανισμού.

 « .... κάπως θα τα χάνατε, είναι αλήθεια, όταν θα ανακαλύπτατε πως αυτή η σφαγή των αθώων στην τράπεζα έγινε μόνο και μόνο για να θάψει τις εργατικές κινητοποιήσεις του θερμού φθινοπώρου… Έγινε μόνο και μόνο για να εξαγριωθούν οι πολίτες, να τρομοκρατηθούν από το φοβερό έγκλημα και να ζητήσουν οι ίδιοι να φτιαχτεί ένα πανίσχυρο κράτος…»