Για άλλη μια φορά η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται να νομιμοποιήσει τις πιο ακραίες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις με την πρόφαση της προστασίας των εργαζομένων και τις απελευθέρωσής τους από τα δεσμά των νόμων που προστατεύουν την εργασία σε κάθε χώρα.
Η οδηγία 2019/1152 αφορά την υπερευελιξία των χρονικών ορίων, των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας ορίζοντας τα ελάχιστα δικαιώματα που πρέπει να εξασφαλίζει κάθε κράτος μέλος στους εργαζόμενους του. Εδώ όμως είναι που οι λέξεις χάνουν την σημασία τους και αυτό που στην θεωρία είναι προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μετατρέπεται σε νομοθέτηση της πιο ισοπεδωτικής αυθαιρεσίας των αφεντικών και του κεφαλαίου. Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει:Εξαήμερη απασχόληση (άρθρο 25). Εισάγεται η έκτη ημέρα απασχόλησης σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας (βάρδιες) αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες για περιόδους που έχουν αυξημένο φόρτο εργασίας με μια απλή δήλωση στην επιθεώρηση εργασίας. Η μόνη πρόβλεψη που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο είναι η έκτη μέρα εργασίας να μην υπερβαίνει τις 8 ώρες και να πληρώνεται με 40% προσαύξηση. Έτσι με ένα άρθρο καταργείται το 5ήμερο και το 40ωρο. Σε πρώτη φάση αυτό θα αφορά κυρίως βιομηχανίες αλλά ανοίγει ο δρόμος και για άλλους κλάδους αφού οι περίοδοι αυξημένου φόρτου είναι στην κρίση του εργοδότη. Σε μία περίοδο που ακούμε συνεχώς για θανατηφόρα ατυχήματα λόγω εξάντλησης το νέο μέτρο θα θέσει σε πραγματικό κίνδυνο περισσότερους εργαζόμενους σε περισσότερους εργασιακούς χώρους.
Στο άρθρο 28 καταργείται η διαταξη του νόμου χατζηδάκη για το ωράριο που απαιτούσε εγγραφο αίτημα από τον εργαζόμενο για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις εθελοντικές υπερωρίες. Καταργεί την προστατευτική διάταξη που είχε στο προηγούμενο νομοσχέδιο της, αναιρώντας ακόμα και την δική της λογική ότι εξαντλητική εργασία πάνω από όλα είναι αιτημα των εργαζόμενων. Φαίνεται τελικά δεν εμφανίστηκαν πολλοί πρόθυμοι εθελοντές του εξαήμερου.
Δυνατότητα πολλαπλής απασχόλησης (άρθρο 7). Ο εργαζόμενος θα επιτρέπεται να δουλεύει σε έναν εργοδότη με πλήρη απασχόληση και σε δεύτερο με μερική, κάτι που ήταν παράνομο μέχρι σήμερα. Μοναδικό κριτήριο το 11ώρο ανάπαυσης μέσα στη μέρα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το δελτίου τύπου του Υπουργείου Εργασίας «Πλέον επιτρέπεται η δεύτερη δουλειά αν κάποιος το επιθυμεί!» Μετά το «δικαίωμα» στην 10ωρη εργασία χωρίς υπερωριακή αμοιβή που κατοχυρώθηκε με το νόμο Χατζηδάκη έρχεται το δικαίωμα για περισσότερη ευέλικτη κακοπληρωμένη εργασία με περιορισμό το να γίνεται σε διαφορετικά εταιρικά ΑΦΜ. Αλήθεια ποιος θα εξασφαλίζει ότι αυτή η διάταξη δεν θα αξιοποιηθεί ώστε να εμφανίζονται εργαζόμενοι ότι δουλεύουν σε διαφορετικές επιχειρήσεις του ίδιου ομίλου, για να μην πληρώνονται υπερωριακά. Η ελευθερία αυτή στην πραγματικότητα είναι υποχρέωση για όσες/ους εργαζόμενες/ους δεν μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους με ένα μισθό πείνας.
Συμβάσεις μηδενικών ορών/κατά παραγγελία συμβάσεις (άρθρο 10). Νομοθετούνται συμβάσεις στις οποίες ο εργαζόμενος θα εργάζεται όποτε τον καλεί ο εργοδότης. Ο εργαζόμενος απασχολείται, περιστασιακά, κατά την κρίση του εργοδότη ο οποίος ορίζει τις μέρες και ώρες, με έγγραφη συμφωνία. Πρόκειται για συμβάσεις χωρίς συγκεκριμένα ωράρια και αμοιβές που προβλέπουν ότι ο/η εργαζόμενος/η ενημερώνεται από τον εργοδότη του 24 ώρες πριν για το πού θα δουλέψει, πόσες ώρες και με ποια αμοιβή. Δεν βάζει κανένα όριο στο πόσες ελάχιστες ώρες πρέπει να εργάζεται κάποιος με αποτέλεσμα ενώ είσαι διαθέσιμος πχ 4 μέρες την εβδομάδα για 6 ώρες, τελικά να μην δουλέψεις καμία.
Ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης και της κατάληψης εργασιακών χώρων με προσθήκη στο άρθρο 93 του ν. 4808/2021 με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 5000 ευρώ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι πχ η μη καταβολή δεδουλευμένων από τον εργοδότη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 6 μήνες και όχι από 6 μήνες. Σε περίπτωση, μάλιστα, υποτροπής τα όρια των ποινών θα διπλασιάζονται Συμπληρώνει έτσι το νόμο Χατζηδάκη ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση αφού φαίνεται ότι τα πρόσφατα παραδείγματα μεγάλων και μακροχρόνιων απεργιών όπως η Μαλαματίνα κατάφεραν να σπάσουν το ασφυχτικό θεσμικό πλαίσιο που είχαν επιβάλει.
Μη καταχώρηση τροποποίηση ωραρίου και υπερωριών στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ (άρθρο 22) για όσους εργοδότες εισάγουν την ψηφιακή κάρτα. Η «γραφειοκρατία» δηλαδή του να δηλώνονται τα ωράρια και οι υπερωρίες στην ΕΡΓΑΝΗ καταργείται και αυτές θα ελέγχονται από την ώρα που φαίνεται ότι χτύπησε την κάρτα αποχωρώντας ο κάθε εργαζόμενος. Αποκλείεται ο εργοδότης να σε αναγκάσει να χτυπήσεις την κάρτα και μετά να συνεχίσεις να δουλεύεις… Αυτό φυσικά είναι ένα δωράκι στις τράπεζες και άλλους μεγάλους ομίλους που ήδη εφαρμόζουν την ψηφιακή κάρτα και στους οποίους από την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής της υπήρχαν καταγγελίες για συνέχεια της εργασίας αφού είχαν χτυπήσει την κάρτα και τυπικά είχαν αποχωρήσει. Ο υπουργός το δήλωσε: «Δεν μου αρέσουν τα πρόστιμα» και μάλλον θα τα καταργήσει στην πράξη.
Τέλος η κυβέρνηση νομοθετεί διάφορα δωράκια για το κεφάλαιο όπως η οικειοθελή αποχώρηση χωρίς την υπογραφή του εργαζόμενου μετά από 5 μέρες απουσίας από την εργασία (μέχρι τώρα ακόμα και η εθελοντική παραίτηση ήθελε την υπογραφή μας), η εξαίρεση της κυριακάτικης αργίας για τα εκπαιδευτική κέντρα πιλότων και τεχνικών αεροσκαφών (όπως αυτό που ανοίγει η Aegean) ή την 6μηνη μαθητεια χωρίς αποζημίωση (που στην Ελλάδα εφαρμόζεται ήδη αφού αποζημίωση απόλυσης δικαιούται ο εργαζόμενος μετά τον ένα χρόνο εργασίας στον ίδιο εργοδότη). Επίσης θεσμοθετείται και η πλατφόρμα του Rebrain που από το 2019 που τρέχει πιλοτικά έχει καταφέρει μια (1) προσληψη αλλά να εξανεμίσει χιλιάδες ευρώ από τα δημόσια ταμία με συνέδρια, συσκέψεις κλπ.
Θεωρούμε ότι δύο είναι οι πιο σημαντικές παρατηρήσεις που μπορούμε να κάνουμε σε σχεση με την λογική πίσω από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Πρώτον η ΕΕ δεν έχει αρμοδιότητα στα εθνικά εργατικά δίκαια. Δεν μπορεί να παρέμβει στα κράτη-μέλη και να θεσπίσει νέες μορφές συμβάσεων εργασίας διότι σε αυτό το πεδίο της πολιτικής δεν της έχει εκχωρηθεί τέτοια αρμοδιότητα, ισχύει η αρχή της επικουρικότητας και αναλογικότητας. Αρα η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν μπορεί να χρησιμεύει για τη μείωση των υφιστάμενων δικαιωμάτων και η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι με κανένα τρόπο υποχρεωμένη να εφαρμόσει αυτές τις οδηγίες.
Δευτερον η ακραία ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας που φέρνει το νομοσχέδιο είναι βέβαιο ότι θα ανεβάσει ακόμα περισσότερο την ανεργία αφού οι εργαζόμενοι κάνοντας δύο δουλειες η δουλευοντας με συμβάσεις μηδενικού χρόνου θα αναγκάζονται σε πολλές κακοπληρωμένες μικρο-δουλειές. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα δουλείες που με αυξήσεις στους μισθούς και κατάργηση της ελαστικότητας θα μπορούσαν να δίνουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο σήμερα να υποβαθμίζονται σε δεύτερες και τρίτες εργασίες για όποιες και όποιους απο μας δεν τα βγάζουν πέρα με μία.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο επιβεβαιώνει την εκτίμησή μας ότι η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει το ξεπέρασμα της κρίσης να γίνει με όρους υπερεκμετάλλευσης και ενίσχυσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας συνεχίζοντας την επιχείρηση αναίρεσης του συνόλου των κατακτήσεων του συνδικαλιστικού κινήματος από τη μεταπολίτευση και μετά, που ήταν βασικός στόχος και των μνημονίων. Απέναντι στη νέα αντεργατική επίθεση το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να ορθώσει ισχυρό τείχος αντίστασης για να ακυρώσει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Να θέσει, ταυτόχρονα, τη δική του ατζέντα, αυτή που βάζει μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων και τα δικά τους δικαιώματα.
Η δραστική μείωση του χρόνου εργασίας με προοπτική το 5ήμερο – 6ωρο – 30ωρο και με αξιοπρεπείς μισθούς είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στην ανεργία και την εργασία που δεν εξασφαλίζει τα ελάχιστα αναγκαία για την επιβίωση μας. Το επόμενο διάστημα πρέπει κάθε σωματείο και εργατικό κέντρο να προχωρήσει σε κινητοποιήσεις σαν μία πρώτη απάντηση στη νέα αυτή επίθεση με στόχο την κήρυξη πανελλαδικής απεργίας.
ΜΑΧΗ – Ανεξάρτητη Ταξική Ενωτική Κίνηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου