Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την καταστροφική πυρκαγιά της Β. Εύβοιας (και την αδυναμία της πολιτείας να την αντιμετωπίσει), αναδημοσιεύουμε σύνδεσμο από μια πρόσφατη Μελέτη με τίτλο Wildfires vs. Sustainable Forest Partitioning (Πυρκαγιές ή Αειφόρος Διαμερισμός Δασών).
Σύμφωνα με τη σύνοψη της μελέτης:
"Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι κάθε χρόνο οι πυρκαγιές εντείνονται σε παγκόσμια κλίμακα, κάτι που χρησιμοποιείται συχνά ως δείκτης των δυσμενών επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ωστόσο, από την ανάλυση των πυρκαγιών που έχουν σημειωθεί στις ΗΠΑ, τον Καναδά και τις μεσογειακές χώρες, μια τάση που δικαιολογεί αυτή την αντίληψη δεν μπόρεσε να εντοπιστεί. Αναμφισβήτητα, αντί να κατηγορείται η κλιματική αλλαγή, η έρευνα για τον μετριασμό των δασικών πυρκαγιών θα πρέπει να κατευθυνθεί εκ νέου στην πολιτική και τις πρακτικές διαχείρισης των δασών. Τα δάση είναι αξιοθαύμαστα και πολύπλοκα φυσικά οικοσυστήματα και οι πυρκαγιές, αν και καταστροφικές, μπορούν να αποδοθούν τόσο στην ανθρώπινη δραστηριότητα όσο και σε φυσικές διεργασίες που συμβάλλουν στην αναγέννησή τους, με τις τελευταίες να αποτελούν μια εγγενή και αέναη διαδικασία του δασικού οικοσυστήματος. Εκτός από τη σημαντική οικολογική τους αξία, τα δάση είναι, στον 21ο αιώνα, επίσης ένας κεφαλαιουχικός πόρος, γιατί η διαβίωση πολλών ανθρώπων εξαρτάται από αυτά. Σε αυτή τη μελέτη, προτείναμε μια μέθοδο λήψης μέτρων μετριασμού κατά των δασικών πυρκαγιών με βάση την κατάτμηση των δασών, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την προστασία του οικοσυστήματος όσο και των κατοίκων και στοχεύοντας στην αξιοποίηση της συνεξαρτώμενης φύσης τους για τη γενική προστασία και διατήρηση των δασών. Ως μελέτη περίπτωσης, αναλύσαμε την τρέχουσα καταστροφική πυρκαγιά στην Εύβοια (που εκδηλώθηκε τον Αύγουστο του 2021), αρχικά ως προς τη χωροχρονική εξέλιξη της πραγματικής πυρκαγιάς που διήρκεσε αρκετές ημέρες και στη συνέχεια εξετάζοντας τον τρόπο εφαρμογής της προτεινόμενης μεθόδου στην περιοχή μελέτης θα μπορούσε να συμβάλει τόσο στην ανάκαμψη του οικοσυστήματος και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων καθώς και στη μακροπρόθεσμη προστασία τους."
Η πρότασή μας για την προστασία των δασών είναι η βιώσιμη κατάτμηση των δασών μέσω του σχεδιασμού και της δημιουργίας SCFZs. Οι SCFZs μπορούν να επικρατήσουν των κοινών αντιπυρικών ζωνών παρέχοντας κίνητρα για συντήρηση μέσω της παροχής ορισμένων από τους πόρους του δάσους στους ανθρώπους που ζουν κοντά σε αυτό. Πιστεύουμε ότι αυτού του είδους η τροποποίηση μπορεί να υπερισχύσει των συμβατικών αντιπυρικών ζωνών και θα μπορούσε να προωθήσει μια στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης που θα είναι συνεργιστική για την προστασία των δασών και για μια «ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση» που ήταν το όνειρο του Θεμιστοκλή Ξανθόπουλου [8,9 ,10]. Αναμφισβήτητα, στην εξεταζόμενη περίπτωση της πυρκαγιάς στην Εύβοια το 2021, ο διαχωρισμός του δάσους θα μπορούσε να είχε μειώσει τα καύσιμα για την υποστήριξη της φωτιάς και θα μπορούσε να θέσει τη φωτιά πιο εύκολα υπό έλεγχο.
Όσον αφορά τη συζήτηση για τις χρήσεις γης που μπορούν να εφαρμοστούν στα SCFZs, πρέπει να σημειώσουμε ότι οι περιορισμοί της βοσκής ζώων σε καμένα μέρη, όπως αυτοί που επιβάλλονται από την ελληνική νομοθεσία, δεν συνάδουν με τη σύγχρονη βιβλιογραφία. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να ωφελήσουν πραγματικά τα δάση στη διαδικασία αναγέννησής τους.
Ως μέρος των πολιτικών εκτιμήσεων αυτής της μελέτης, πρέπει να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός μέτρων μετριασμού για την ανάπτυξη των δασών είναι μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που αναμένεται να επαληθευτεί μετά από 10-20 χρόνια. Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων (που συνήθως ζουν στην πρωτεύουσα) συχνά ξεχνούν ότι πολλοί άνθρωποι με τους οποίους τα δάση συνδέονταν άμεσα με τη διαβίωσή τους έχουν χάσει τα πάντα και τώρα ζουν ως «μετανάστες» στην ιδιοκτησία και τη γη τους. Οι SCFZ φιλοδοξούν να αποτελέσουν μια μέθοδο για να βοηθήσουν αυτούς τους κατοίκους να παραμείνουν στη γη τους, εκμεταλλευόμενοι τους πόρους και τον πιθανό πλούτο του δάσους με σύγχρονους τρόπους και, στο μεταξύ, δημιουργώντας επίσης την απαραίτητη κατάτμηση του δάσους που απαιτείται για την προστασία του.
Πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό των κριτηρίων διαχωρισμού για τη δημιουργία των SCFZ και τη διαμόρφωση κατευθυντήριων γραμμών για το σχεδιασμό τους. Ένα βασικό σημείο είναι ότι οι SCFZs θα πρέπει να θεωρούνται ως οικολογικά λειτουργικές μονάδες, καθώς η λειτουργικότητα των SCFZs στη διατήρηση των διεργασιών του οικοσυστήματος θα συμβάλει επίσης στη διαδικασία ανάκτησής τους και έτσι θα εξυπηρετούσε περαιτέρω τη βιωσιμότητά τους.
Όπου SCFZs : sustainable clustered forest zones, δηλαδή βιώσιμες ομαδοποιημένες δασικές ζώνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου