Εργασιακό νομοσχέδιο / Από το 40ωρο στο διευθυντικό 50ωρο
Μέσω διευθέτησης καθιερώνεται εβδομάδα 50 ωρών εργασίας, ενώ χωρίς διευθέτηση ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μέσω υπερωριών φτάνει τις 13 ώρες
Εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, με καθεστώς πλήρους ευελιξίας, μικρότερες αμοιβές και περιορισμένα δικαιώματα, διαμορφώνει στον ιδιωτικό τομέα το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση και αναμένεται να προωθηθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του μήνα.
Η “Προστασία της Εργασίας”, όπως τιτλοφορείται το επίμαχο νομοσχέδιο, εμπεριέχει σειρά διατάξεων στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση και με τέτοια ένταση που θα ζήλευαν και οι πλέον σκληροί των δανειστών της μνημονιακής περιόδου, καθώς ούτε μία κατηγορία εργαζομένων δεν μπορεί να ξεφύγει από την οριζόντια γενική αρχή της αύξησης των ωρών εργασίας με μείωση των αποδοχών.
Με το νομοσχέδιο δεν καταργείται απλώς το οκτάωρο, αλλά οι εργοδότες και οι επιχειρήσεις μπορούν πλέον να επεκτείνουν τον χρόνο εργασίας μέχρι και τις 13 ώρες την ημέρα, με χαμηλότερες αποδοχές από αυτές που ισχύουν σήμερα για τους εργαζόμενους.
Το δεκάωρο και το δεκατριάωρο
Ουσιαστικά, μέσω διευθέτησης καθιερώνεται εβδομάδα 50 ωρών εργασίας, ενώ χωρίς διευθέτηση ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μέσω υπερωριών “ξεχειλώνεται” εντελώς φτάνοντας τις 13 ώρες.
Με το νομοσχέδιο οι εργαζόμενοι χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Σε αυτούς που θα δεχθούν μέσω ατομικών συμβάσεων εργασίας να εγκαταλείψουν το οκτάωρο, παρέχοντας σε ημερήσια βάση, και για διάστημα 6 μηνών, 2 ώρες απλήρωτης υπερωρίας, και στους υπόλοιπους, που πλέον θα έχουν ελάχιστα περιθώρια να αποφύγουν παράταση της εργασίας τους πέραν του οκταώρου, και μέχρι 13 ώρες ημερησίως, με χαμηλότερες αποδοχές.
“Είναι ψευδές ότι στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας οι εργαζόμενοι θα εργάζονται επί 13 ώρες την ημέρα. Είναι σαφές από την ήδη ισχύουσα νομοθεσία ότι στην περίοδο αυξημένης απασχόλησης, δηλαδή στις ημέρες που ο εργαζόμενος θα απασχοληθεί πάνω από 8 ώρες (και έως 10), απαγορεύεται η εκτέλεση υπερωριών. Η μόνη αλλαγή που εισάγεται στο σύστημα της διευθέτησης με το νομοσχέδιο είναι ότι θα μπορεί να εφαρμόζεται και μετά από αίτηση του εργαζόμενου προκειμένου να εξασφαλίζει, αν το θέλει, περισσότερες ημέρες άδειας, τετραήμερη απασχόληση κ.λπ.“ απάντησε προχθές στην ΑΥΓΗ ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης, επιτιθέμενος μάλιστα στην εφημερίδα ότι διασπείρει fake news.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική:
Πρώτον, οι εργαζόμενοι κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, όπου δεν υφίσταται σωματείο, έχουν ελάχιστα περιθώρια να αποφύγουν την επιβολή του δεκάωρου και των απλήρωτων υπερωριών. Μπορεί με διάταξη του νομοσχεδίου να προβλέπεται η "ακυρότητα της απόλυσης" στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αρνηθεί τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αλλά πώς μπορεί το "αίτημα" του εργαζόμενου για διευθέτηση να οδηγεί ταυτόχρονα και σε ακυρότητα της απόλυσής του; Δηλαδή θα αρνηθεί ο εργαζόμενος το αίτημα που υπέβαλε ο ίδιος; Ας πούμε λοιπόν την αλήθεια. Στο 99% των περιπτώσεων η διευθέτηση και το δεκάωρο θα επιβάλλεται με διευθυντικό - εργοδοτικό δικαίωμα, υπό την δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης σε περίπτωση άρνησης.
Φθηνές, πολύ φθηνές υπερωρίες...
Δεύτερον, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που δεν θα μπουν σε διευθέτηση και στο ελαστικό οκτάωρο, κυρίως σε μεγάλες επιχειρήσεις (τράπεζες, υπηρεσίες, αλυσίδες καταστημάτων κ.λπ.), θα εργάζονται έως 13 ώρες την ημέρα, καθώς με το νομοσχέδιο οι υπερωρίες γίνονται περισσότερες έως και 40% και ακόμα φθηνότερες σε σχέση με τις ισχύουσες προβλέψεις. Ενώ με το υφιστάμενο πλαίσιο δίνεται προσαύξηση 40% στις υπερωρίες μέχρι τα ανωτέρω όρια (96 ή 120 ώρες), με το νέο πλαίσιο (150 ώρες) επεκτείνεται η χορήγηση μειωμένης προσαύξησης για τους εργαζόμενους και άρα προκαλείται ξεκάθαρη μείωση αποδοχών.
Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι με μια απλή απόφαση του γ.γ. του υπουργείου Εργασίας θα δίνεται άδεια στον εργοδότη να υπερβεί ακόμα και το νέο ανώτατο πλαφόν των 150 ωρών υπερωρίας μέσα στους 12 μήνες! Με αυτή την πρόβλεψη (με μόνη υποχρέωση εκ μέρους του εργοδότη να τηρεί “τα ανώτατα όρια ημερήσιας ανάπαυσης των 11 ωρών”) ουσιαστικά "αχρηστεύεται" και η ισχύουσα προσαύξηση κατά 120% της παράνομης υπερωρίας, καθώς ο εργαζόμενος με τη συγκεκριμένη πρόβλεψη θα εργάζεται ακόμα και 13 ώρες, με νόμιμη υπερωρία και με προσαύξηση μόλις 60% του ημερομισθίου του.
Όλα τα αιτήματα του ΣΕΒ
Με το νομοσχέδιο προωθούνται σειρά απίθανες εξυπηρετήσεις προς τους εργοδότες, επιβεβαιώνοντας ότι ικανοποιούνται όλα τα διαχρονικά αιτήματα του ΣΕΒ και άλλων επιχειρηματικών παραγόντων που για περισσότερες από δύο δεκαετίες έμεναν ανικανοποίητα, ακόμα και από τους δανειστές την περίοδο 2010 - 2015. Μην ξεχνάμε ότι και με την πλέον επίμαχη διάταξη του νομοσχεδίου, δηλαδή τη “διευθέτηση του χρόνου εργασίας”, οι δανειστές είχαν δεχθεί ότι η εφαρμογή της θα γίνεται μέσα από συλλογική σύμβαση και όχι με ατομική σύμβαση.
Με κρυφές και φανερές διατάξεις του νομοσχεδίου:
* Καθιερώνεται για πρώτη φορά η “αναγκαστική άδεια” του εργαζόμενου με πρόταση (σ.σ.: αίτημα) του εργοδότη (άρθρο 61). Με τις ισχύουσες διατάξεις, η άδεια άνευ αποδοχών χορηγείται μόνο κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου. Τώρα ο εργαζόμενος θα τίθεται ουσιαστικά σε ένα είδος "διαθεσιμότητας" για περιόδους που η επιχείρηση έχει χαμηλή παραγωγικότητα ή αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα.
* Προβλέπεται ακόμα και “σπαστό” ωράριο (πρωί - απόγευμα) στην μερική απασχόληση. Και όχι μόνο ελαστικοποιείται το τετράωρο εργασίας για τους πλέον αδύναμους εργαζόμενους, αλλά ουσιαστικά με χαμηλότατη αμοιβή υπερωρίας, μόλις 12%, η τετράωρη απασχόληση θα μετατρέπεται σε ένα πλήρες, αλλά ακόμα φθηνότερο οκτάωρο για τις επιχειρήσεις.
* Με την ισχύουσα διάταξη, αν ένας εργαζόμενος απολυθεί και η απόλυσή του κριθεί από τα δικαστήρια άκυρη, μπορεί να διεκδικήσει ακόμα και 60 μισθούς. Με τη νέα διάταξη του νομοσχεδίου -που δεν προβλέπει, βέβαια, επαναπρόσληψη του εργαζομένου- μπαίνει πλαφόν στην αποζημίωσή του μέχρι 24 μισθούς. Έτσι το νομοσχέδιο ικανοποιεί άλλη μια εργοδοτική απαίτηση: ελεύθερες και φθηνές απολύσεις, ακόμα και αν αυτές κρίνονται παράνομες και άκυρες στα δικαστήρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου