Παράσταση διαμαρτυρίας στη Βουλή για τις Δημόσιες Συμβάσεις

 

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 4 ΜΑΡΤΗ, 10.00 πμ ΒΟΥΛΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Οι συνυπογράφουσες Ομοσπονδίες σε συνέχεια της κοινής ανακοίνωσης μας στις 12/11/2020, του από 16/11/2020 Εξώδικου μας, με το οποίο προκηρύξαμε Απεργία – Αποχή από το Μη.Μ.Ε.Δ., όλες τις Επιτροπές του Ν.4412/16 και άλλες Τεχνικές Επιτροπές, αλλά και άλλων κοινών μας δράσεων (κοινή Συνέντευξη Τύπου, κοινή Στάση Εργασίας στις 8/12/2020, παράσταση διαμαρτυρίας και συνάντηση με τον Γ.Γ. και όχι τον Υπουργό στο Υπ. Υποδομών και Μεταφορών, παράσταση διαμαρτυρίας και συνάντηση με τον Υπουργό Εσωτερικών, τηλεδιασκέψεις και συναντήσεις με αντιπροσωπείες κομμάτων κ.λ.π.), αποφασίσαμε τη συνέχιση της Απεργίας – Αποχής και για το διάστημα 27/02/2021 έως 5/03/2021, όπως μας δίνει το δικαίωμα το από 16/11/2020 κοινό μας Εξώδικο.

Δεδομένου ότι στις 4 Μαρτίου 2021 ολοκληρώνεται στην ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Ν.4412/2016, καλούμε τα μέλη μας να συνεχίσουν την Απεργία – Αποχή. Ταυτόχρονα τα μέλη των Δ.Σ. των 7 Ομοσπονδιών και των πρωτοβάθμιων Συλλόγων τους θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας στη Βουλή στις 10:00 την Πέμπτη 4 Μάρτη.

Με το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Ν.4412/2016, «Εκσυγχρονισμός, απλοποίηση και αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων, ειδικότερες ρυθμίσεις προμηθειών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και άλλες διατάξεις για την ανάπτυξη και τις υποδομές» που ήδη συζητείται ενισχύεται και διευρύνεται η παρουσία ιδιωτικών συμφερόντων σε όλο το φάσμα παραγωγής Δημοσίων Έργων, γενικεύονται οι «συνέργειες» Δημόσιου με Ιδιωτικό Τομέα, όπου «Ελεγκτές» και «Ελεγχόμενοι» θα αλληλοδιαπλέκονται, καθώς οι ρόλοι αυτοί θα εναλλάσσονται ανά έργο.

Ήδη η προτεραιοποίηση και ο σχεδιασμός των Τεχνικών Έργων γίνεται πρώτιστα με κριτήρια ανταποδοτικότητας και κερδοφορίας (ΣΔΙΤ, Συμβάσεις Παραχώρησης) και όχι με κριτήρια κοινωνικά, περιβαλλοντικά και ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών (αντισεισμική προστασία, αντιπλυμμηρικά έργα, Πολιτική Προστασία κλπ), γεγονός που αποδυκνείεται σε κάθε “φυσικά” καταστροφή. Με τις προβλέψεις του Ν/Σ: ιδιώτες θα καθορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές για τα έργα, ιδιώτες θα καθορίζουν τις τιμές των υλικών και των εργασιών, δηλαδή το κόστος των έργων, τις μελέτες θα τις εκπονούν οι ιδιώτες μελετητές και θα τις επιβλέπουν οι πιστοποιημένοι ιδιωτικοί φορείς. Τα έργα θα τα κατασκευάζουν οι ιδιώτες εργολάβοι και θα τα επιμετρούν και επιβλέπουν ιδιώτες. Μόνο το κόστος θα πληρώνει το Δημόσιο (και οι πολίτες) με πλημμελή έλεγχο και τεράστιες επισφάλειες.

Πιο συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι:

Κάθε Υπηρεσία θα μπορεί να αποφασίσει “μόνη της” ότι δεν διαθέτει την απαιτούμενη τεχνική επάρκεια χωρίς να αποσαφηνίζεται ποια αναθέτουσα αρχή θεωρείται τεχνικά επαρκής (ποιοτικά και ποσοτικά) ή ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληροί σε στελεχιακό δυναμικό, εξοπλισμό υπηρεσίας, κλπ. και να αναθέτει μελέτες και επιβλέψεις σε ιδιωτικούς οικονομικούς φορείς. Υπάρχει παντελής έλλειψη αναφοράς για τη στελέχωση των Τεχνικών Υπηρεσιών με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίες.

Σύμφωνα με το άρθρο 84, οι προδιαγραφές και τα τιμολόγια των εργασιών θα καθορίζονται από ειδικό φορέα με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων ιδιωτών που εμπλέκονται στην παραγωγή των τεχνικών έργων. Το συγκεκριμένο αντικείμενο θα πρέπει να είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας των δημόσιων Υπηρεσιών του Υπουργείου Υποδομών, ώστε να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον.

Στο άρθρο 57 απόλυτα ενδεικτική της φιλοσοφίας του νόμου είναι η πρόβλεψη ότι: κάθε υποψήφιος ανάδοχος υποχρεούται να δηλώνει με την προσφορά του τον ιδιωτικό φορέα επίβλεψης στον οποίο θα ανατεθεί η επίβλεψη της εκτέλεσης της σύμβασης εφόσον αυτή κατακυρωθεί στον ίδιο ,τον οποίο θα αμείβει για τις υπηρεσίες του. Είναι προφανή τα ζητήματα ακεραιότητας και σύγκρουσης συμφερόντων που δύναται να ανακύψουν στην περίπτωση που ο φορέας επίβλεψης αμείβεται από την σύμβαση έργου, την εκτέλεση της οποίας επιβλέπει.

Με το άρθρο 70 αναμορφώνεται πλήρως το σύστημα των επιμετρήσεων, με κύριο χαρακτηριστικό τη μετατροπή του από ελεγκτικό σε δηλωτικό. Προβλέπεται η υποβολή επιμετρητικών στοιχείων από τον ανάδοχο, συνοδευόμενων από δήλωση αληθείας, και ο υποχρεωτικός έλεγχος των επιμετρήσεων από την Διευθύνουσα Υπηρεσία σε ποσοστό 20%. Έχουμε επίσης κατάργηση των επιτροπών ΠΠΑΕ. Αφανείς εργασίες που θα ελέγχονται μόνο απ' τον επιβλέποντα με αποτέλεσμα έλλειψη διαφάνειας, τον μη έγκαιρο και ορθό έλεγχο των επιμετρητικών και ποσοτικών στοιχείων και τον κίνδυνο πλημμελούς ελέγχου σε όφελος του αναδόχου και εις βάρος του έργου και του δημόσιου συμφέροντος.

Τέλος με το άρθρο 219 διαμορφώνεται ένα ιδιότυπο πλαίσιο για την προώθηση «ήπιων αναπτυξιακών έργων δημοσίου ενδιαφέροντος» εντός προστατευόμενων περιοχών. Ουσιαστικά, με τη διάταξη δηλώνεται ότι αγνοούνται οι προστατευόμενες από τη νομοθεσία περιοχές Natura 2000. Προτάσσεται η έγκριση αναπτυξιακών σχεδίων μέσα στους ευαίσθητους αυτούς τόπους, ακόμα και αν τα έργα αυτά αντιστρατεύονται τους στόχους προστασίας τους. Συμφωνούμε με τις περιβαλλοντικές Οργανώσεις που ζητάνε την απόσυρση της ρύθμισης αυτής.

Προφανώς όλα τα ανωτέρω θα έχουν προφανείς συνέπειες στη προστασία του Δημοσίου Συμφέροντος, της Δημόσιας Υγείας, του Περιβάλλοντος και στην Ποιότητα των εκτελούμενων έργων. Η μέχρι τώρα εμπειρία αλλά και τα πρόσφατα συμπεράσματα από την πανδημία συνηγορούν ότι μόνο με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επαρκή χρηματοδότηση του Δημοσίου Τομέα μπορούν να δοθούν λύσεις για τα λαϊκά συμφέροντα.

Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί συνέχεια των Ν.4674/2020, Ν.4735/2020 με τους οποίους προβλέπεται η ίδρυση από τους Δήμους και τις Περιφέρειες Αναπτυξιακών Οργανισμών με την μορφή Ανωνύμων Εταιρειών, οι οποίες φορώντας τον «μανδύα του Σωτήρα», δημιουργούνται για να υποστηρίξουν τις σκοπίμως υποστελεχωμένες, υποβαθμισμένες και απαξιωμένες Δημοτικές Υπηρεσίες, που πασχίζουν να ανταπεξέλθουν στα υπέρογκα καθημερινά τους καθήκοντα, μπαίνουν στην πρώτη γραμμή των ιδιωτικοποιήσεων οι τεχνικές υπηρεσίες και οι πολεοδομίες αλλά καμία υπηρεσία δεν πρόκειται να μείνει αλώβητη. Ήδη με τα άρθρα 61 του Ν.3979/2011, 178 του Ν.4635/2019 και του 117 του Ν.4674/2020 δίνεται η ευχέρεια στις Δημοτικές Αρχές να αναθέτουν σε ιδιώτες τις υπηρεσίας καθαριότητας, πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού με τις τόσο σοβαρές αποφάσεις να λαμβάνονται όχι από το κορυφαίο συλλογικό όργανο των Δήμων το Δημοτικό Συμβούλιο αλλά από τις πλαστές πλειοψηφίες των Οικονομικών Επιτροπών. Στους σχεδιασμούς αυτής της πολιτικής είναι ενδεικτικά, η παραχώρηση της μισθοδοσίας, της διαδικασίας των προμηθειών, της συντήρησης του ηλεκτρονικού εξοπλισμού και μηχανολογικών εγκαταστάσεων και κάθε αυτοδιοικητικής λειτουργίας.

Η δημιουργία και λειτουργία Ανωνύμων Εταιρειών στους Ο.Τ.Α., είναι ένα «έξυπνο» σχέδιο για την καταστρατήγηση κάθε διάταξης περί προσλήψεων και αμοιβών προσωπικού, την παράκαμψη κάθε διαφάνειας, την κατάργηση των σχετικών ελέγχων και την αρπαγή αρμοδιοτήτων, έργων και υπηρεσιών που παρέχουν δωρεάν οι Δημοτικές Υπηρεσίες και αποτελούν πάγια και διαρκή αντικείμενά τους, με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία ιδιωτών και επιχειρηματικών ομίλων!

Αρκετά ερωτηματικά δημιουργεί και το κόστος δημιουργίας και λειτουργίας μιας Ανώνυμης Εταιρείας. Διευθυντικά στελέχη, σύμβουλοι, γραφεία, εξοπλισμός, μισθοδοτούμενο προσωπικό κ.α., θα είναι σίγουρα μεγάλο και μάλιστα με αυξητικές τάσεις στη διάρκεια του χρόνου λειτουργίας της.

Τέλος, υπενθυμίζουμε αρκετά παραδείγματα αναπτυξιακών εταιρειών Ο.Τ.Α. που στο παρελθόν και μετά από κάποια χρόνια λειτουργίας, αφού διασπάθισαν Δημόσιο χρήμα, τέθηκαν σε καθεστώς εκκαθάρισης επιβαρύνοντας τελικά τους Δήμους, δηλαδή τους ίδιους τους Δημότες, στους οποίους μετακυλίεται πάντα το κόστος.

Συνάδελφοι/σες, τώρα είναι η ώρα του αγώνα και της συμμετοχής, κανένας/ καμία σε Επιτροπή, συνεχίζουμε τον αγώνα και με νέες δράσεις στη συνέχεια, για το δικαίωμα στη δουλειά, για Δημόσιες Υπηρεσίες προς όφελος της κοινωνίας και όχι των ιδιωτών και των κερδών τους.

1/3/2021