Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.: Απάντηση μας σχετικά με την πρόσφατη Εγκύκλιο για τη διαδοχική και παράλληλη ασφάλιση

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.: Απάντηση μας σχετικά με την πρόσφατη Εγκύκλιο για τη διαδοχική και παράλληλη ασφάλιση και το με αριθμό πρωτοκόλλου Φ1500/Δ17/25153/1309/03-11- 2020 απαντητικό σας έγγραφο.

05-11-2020 - Πηγή: emdydas.gr

Μόνο έκπληξη και δικαιολογημένη ανησυχία μάς προκαλεί το γεγονός ότι χωρίς

να έχει τροποποιηθεί το νομοθετικό καθεστώς – αντιθέτως με την πρόσφατη μεταρρύθμιση του ν. 4670/2020 βελτιώθηκε ο τρόπος υπολογισμού της δικαιούμενης σύνταξης των μελών μας, καθώς αυξήθηκαν τα ποσοστά αναπλήρωσης – με τις ως άνω εγκυκλίους επιχειρείται παράνομα η τροποποίηση νομοθετικών ρυθμίσεων και

ανακαλούνται αναδρομικά προηγούμενες εγκύκλιοι, που σημειωτέον έχουν ήδη εφαρμοσθεί, παρότι με την πρόσφατη ασφαλιστική μεταρρύθμιση του Φεβρουαρίου

του 2020 όχι μόνο δεν τροποποιήθηκε, αντίθετα επιβεβαιώθηκε η μέχρι τότε – ευνοϊκή κατά το μέρος αυτό – διαμορφωθείσα κατάσταση.

Παρά τα όσα παραπειστικά αναφέρονταιαι στο εν θέματι έγγραφο των Υπηρεσιών του  Υπουργείου των οποίων προΐσταστε, και υπό το προγενέστερο της ψήφισης του ν.4670/2020 καθεστώς, πολύ δε μάλλον υπό το καθεστώς που διαμορφώθηκε με την πρόσφατη ασφαλιστική σας μεταρρύθμιση, πέραν πάσης αμφιβολίας προκύπτει ότι ουδόλως έχουν επηρεαστεί είτε οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης είτε ο τρόπος υπολογισμού της δικαιούμενης σύνταξης. Είναι συνεπώς πρωτίστως άξιο απορίας το γεγονός ότι παρά τις σαφείς νομοθετικές διατάξεις ακόμα και του ν. 4670/2020 επιχειρείται με εγκυκλίους η βάναυση προσβολή ακόμα και γεγενημένων ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

Ειδικότερα:

Ως προς το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε από την ψήφιση του ν. 4387/2016 έως την έναρξη ισχύος του ν. 4670/2020:

Συναφείς νομοθετικές ρυθμίσεις: άρθρα 17 παρ. 4, 30 και 36 παρ. 5

Άρθρο 17:

Παράλληλη ασφάλιση

1. 2. 3. ……

4. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των προσώπων του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται το άρθρο 8 και η επιπλέον παροχή, για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά θα υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτήν την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις του άρθρου 14 εφαρμόζονται αναλόγως.

5. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου, πλην της παραγράφου 4, εφαρμόζονται από την 1.1.2017. ….».

Άρθρο 30

Προσαύξηση σύνταξης όσων κατέβαλλαν αυξημένες εισφορές

1. Στην περίπτωση ασφαλισμένων οι οποίοι, υπό την ισχύ του προϊσχύοντος νομοθετικού καθεστώτος κατέβαλλαν εισφορές ανώτερες από αυτές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, το ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά, θα υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για καθεμία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτή την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις του άρθρου 28 εφαρμόζονται αναλόγως.

…

2. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται σε όσους υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος.

Άρθρο 36

Παράλληλη ασφάλιση

1. … 2. … 3. … 4. …

5. Για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των προσώπων του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται το άρθρο 28 και η επιπλέον παροχή, για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά, θα υπολογίζεται με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για καθεμία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτή την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις του άρθρου 33 εφαρμόζονται αναλόγως.

6. Οι διατάξεις του παρόντος, πλην της παρ. 5, έχουν εφαρμογή από 1.1.2017.

7. Καταργείται το άρθρο 39 του Ν. 2084/1992, καθώς και κάθε άλλη διάταξη που

ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα του παρόντος…».

Από τις ανωτέρω νομοθετικές ρυθμίσεις προκύπτει σαφώς, σύμφωνα και με τη ρητή γραμματική διατύπωση των επίμαχων διατάξεων των άρθρων 17 και 36 του ν.4387/2016, που ρυθμίζουν τα σχετικά με την παράλληλη ασφάλιση στους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα αντίστοιχα, ότι το κατά το άρθρο 30 επιπλέον ποσοστό αναπλήρωσης εφαρμόζεται ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ, και κατά τον υπολογισμό της σύνταξης των ασφαλισμένων με παράλληλο χρόνο ασφάλισης.

Περαιτέρω δε με τις ίδιες ως άνω διατάξεις ρητά προβλέπεται ότι η εν λόγω προσαύξηση εφαρμόζεται και κατά τον επανυπολογισμό των συντάξεων που έχουν χορηγηθεί έως 12-5-2016, σύμφωνα με τα άρθρο 14 και 33 αντίστοιχα. Τα ανωτέρω αποτυπώθηκαν και στην ΥΑ που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των τελευταίων αυτών άρθρων αλλά και στις εγκύκλιες οδηγίες που εκδόθηκαν και δημοσιεύτηκαν νόμιμα το προηγούμενο διάστημα.

Ως προς το νομοθετικό καθεστώς που διαμορφώθηκε με την έναρξη ισχύος του ν. 4670/2020:

Συναφείς νομοθετικές ρυθμίσεις: άρθρα 17 παρ. 4, 30, 36 Α

Καταρχάς αξίζει να επισημανθεί ότι τα άρθρα 17 και 30 ισχύουν ως είχαν εξαρχής νομοθετηθεί, καθώς ουδεμία αλλαγή – αντικατάσταση – τροποποίηση (!) επήλθε κατά το μέρος αυτό με το ν. 4670/2020 ή όποιον άλλο.

Περαιτέρω δε καταργήθηκε η προαναφερθείσα περ. 5 του άρθρου 36, προστέθηκε όμως άρθρο 36 Α που έχει ως εξής:

Άρθρο 36Α

Αξιοποίηση του χρόνου παράλληλης απασχόλησης και τρόπος υπολογισμού της σύνταξης 1. Χρονικά διαστήματα παράλληλης ασφάλισης που έχουν διανυθεί έως τις 31.12.2016 και για τα οποία έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται διακριτοί, αυτοτελείς χρόνοι κύριας ασφάλισης.

2. Χρονικά διαστήματα παράλληλης απασχόλησης μετά την 1.1.2017 για τα οποία έχουν καταβληθεί περισσότερες της μιας ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται ενιαίος χρόνος ασφάλισης για κύρια σύνταξη.

3. Κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης απονομής κύριας σύνταξης, το χρονικό διάστημα που έχει διανυθεί μετά την 1.1.2017 και για το οποίο έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές παράλληλης απασχόλησης προσμετράται κατ` επιλογή του ασφαλισμένου στον ασφαλιστικό χρόνο ενός από τους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. πρώην φορείς, στον οποίο έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές για την θεμελίωση αυτοτελούς συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

4. α. Η κύρια σύνταξη στις ανωτέρω περιπτώσεις υπολογίζεται ως ακολούθως:

Χρόνος ασφάλισης με τον οποίο θεμελιώνεται συνταξιοδοτικό δικαίωμα, καθώς και χρόνος ασφάλισης που έχει διανυθεί από την 1.1.2017 και εντεύθεν, λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 8 και 28 του παρόντος.

Για χρόνο ασφάλισης έως 31.12.2016 που δεν έχει ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, χορηγείται επιπλέον παροχή για κάθε έτος που έχει καταβληθεί επιπλέον εισφορά, η οποία υπολογίζεται με ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης 0,075% για καθεμία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτή την περίπτωση προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επί πλέον εισφοράς.

β. …

6. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων.»

Ημερομηνία έναρξης ισχύος της ως άνω νέας διάταξης ορίστηκε η ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4670/2020, ήτοι η 20η Φεβρουαρίου 2020.

Ακόμα και υπό την παράθεση του νομοθετικού πλαισίου του ν. 4670/2020 (το οποίο πάντως, ως αναφέρεται ανωτέρω, ισχύει από την 20η Φεβρουαρίου 2020 και δεν καταλαμβάνει εκκρεμείς περιπτώσεις) προκύπτει με ενάργεια ότι το επιπρόσθετο ποσοστό 0,075 % εφαρμόζεται κατά τον υπολογισμό της παροχής που αφορά σε «… χρόνο ασφάλισης έως 31.12.2016 που δεν έχει ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, … ».

Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι:

1. Ακόμα και μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4670/2020, ρητά προβλέπεται ότι στις περιπτώσεις καταβολής επιπρόσθετων εισφορών λόγω παράλληλης υποχρεωτικής υπαγωγής σε περισσότερους φορείς έως 31-12-2016, καταβάλλεται κατά τη συνταξιοδότηση επιπρόσθετη παροχή υπολογιζόμενη με ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης 0,075% για καθεμία ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς, επί του συντάξιμου μισθού. Άλλωστε το άρθρο 17 παρ. 4 ουδόλως τροποποιήθηκε ή αντικαταστάθηκε με το ν. 4670/2020, ενώ περαιτέρω και στο νέο άρθρο 36 Α ρητά ορίστηκε ότι για το χρόνο ασφάλισης έως 31-12-2016, που δεν λαμβάνεται υπόψη – ακόμα και κατά τους κανόνες συνταξιοδότησης με διαδοχική ασφάλιση – για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος χορηγείται επιπλέον παροχή υπολογιζόμενη ως ανωτέρω εκτίθεται.

2. Παρά το ως άνω σαφές νομοθετικό πλαίσιο, με τη νεότερη εγκύκλιο επιχειρείται η μείωση του δικαιούμενου ποσού σύνταξης των ασφαλισμένων με παράλληλο χρόνο ασφάλισης έως 31-12-2016. Καταρχάς στο βαθμό που με την εγκύκλιο αυτή εισάγονται νέοι κανόνες δικαίου, παραβιάζεται τα άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος. Περαιτέρω δε, ανακαλούνται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ οι εγκύκλιες οδηγίες που είχαν προφανώς νόμιμα εκδοθεί μολονότι οι επίμαχες νομοθετικές ρυθμίσεις στις οποίες στηρίζεται εξακολουθούν να ισχύουν ως είχαν εξαρχής νομοθετηθεί. Άλλωστε επισημαίνουμε ότι οι ως άνω εγκύκλιες οδηγίες είχαν εφαρμοστεί από τον ΕΦΚΑ και ως εκ τούτου η αναδρομική ανάκλησή τους πάσχει και εκ του λόγου αυτού.

3. Η γενική αναφορά της πρόσφατης Εγκυκλίου Φ1500/19412/716/16.09.2020 ότι

«δεν είναι δυνατή η προσμέτρηση μόνο μέρους του χρόνου που διανύθηκε στην ασφάλιση του κάθε Φορέα» οδηγεί μαθηματικά στην απώλεια ασφαλιστικού χρόνου παράλληλης ασφάλισης και την ακύρωση εκατοντάδων αποφάσεων συνταξιοδότησης που έχουν ήδη εκδοθεί κυρίως από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αλλά και από το ΤΣΜΕΔΕ.

4. Η αναφορά του πρόσφατου Εγγράφου διευκρινήσεων Φ1500/Δ17/40179/1709/02.11.2020 ότι : «Οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι δεν επέλεξαν από 01.01.2017 την προαιρετική συνέχιση της διπλής ασφάλισης και για τους οποίους έχει διακοπεί η διπλή καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από 01.01.2017 και εφεξής, δημιουργούν χρόνο ασφάλισης σε έναν μόνο Φορέα, ήτοι στο Φορέα που καταβάλουν τη μοναδική εισφορά.» είναι σε πλήρη αντίθεση με την παράγραφο 3 του άρθρου 36Α του Ν.4670/20 που προαναφέραμε η οποία ρητά αναφέρει ότι «προσμετράται κατ` επιλογή του ασφαλισμένου στον ασφαλιστικό χρόνο ενός από τους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. πρώην φορείς, στον οποίο έχουν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές για την θεμελίωση αυτοτελούς συνταξιοδοτικού δικαιώματος.» αλλά και με την ΚΥΑ με αριθ. πρωτ.: Φ.10043/ οικ.58770/1442/2016 που αναφέρει «Επισημαίνουμε ότι ο χρόνος από 1/1/2017 και εφεξής θεωρείται ως χρόνος ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, και οι ασφαλισμένοι θα επιλέγουν κατά τη συνταξιοδότησή τους σε ποιόν από τους ενταχθέντες στον ΕΦΚΑ φορείς κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο θα προσμετρήσουν το χρόνο αυτό.»

Επειδή η νέα αυτή ερμηνεία των κρίσιμων εν προκειμένω νομοθετικών ρυθμίσεων θίγει γεγενημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των μελών μας που έχουν ήδη αιτηθεί σύνταξης από τον ΕΦΚΑ βάσει των προβλεπόμενων στο νόμο και στις έως τώρα εκδοθείσες εγκυκλίους και επηρεάζει τις συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων μελών μας, θίγοντας τον χρόνο άσκησης του δικαιώματός τους.

Επειδή καμία νομοθετική αλλαγή (πέραν της θετικής για τα μέλη μας αύξησης των ποσοστών αναπλήρωσης) δεν έχει επέλθει με το ν. 4670/2020 στον τρόπο και τους όρους θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και υπολογισμού της σύνταξης.

Ζητάμε να επανέλθουν σε ισχύ οι ανακαλούμενες Εγκύκλιοι και να γίνει σαφές ότι δεν θα χαθεί κανένας ασφαλιστικός χρόνος για τα μέλη μας και σας καλούμε να σεβαστείτε την υπόσχεση σας ότι ουδεμία αρνητική μεταβολή θα υπάρξει στους ασφαλισμένους με το Ν.4670/20. Είμαστε στη διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση