Περιβάλλον: Είδες το νέο video για τον «Μεγάλο περίπατο της Αθήνας» [1];
Αρχιτέκτονας: Το είδα, τι θέλεις να σου σχολιάσω; Είναι ένα video επικοινωνιακό για να στηρίξει το έργο. Οι εικόνες του video θυμίζουν τα κάδρα που είχαν στα γραφεία τους οι εργολάβοι της δεκαετίας 50-60, όπου ήταν ζωγραφισμένη η πολυκατοικία που χτίζανε, με ένα παρκαρισμένο ένα αυτοκίνητο αμερικάνικης προέλευσης πάντα στην είσοδο της πολυκατοικίας, και ένα ζευγάρι που την κοίταγε με θαυμασμό. Και το κείμενο θυμίζει εκείνο του «πωλείται διαμέρισμα ευάερο, ευήλιο στο υπόγειο με πρόσοψη στην πίσω αυλή», τον «ακάλυπτο χώρο» εννοούσε αλλά το «αυλή» είχε πέραση, ενώ ο «ακάλυπτος» όχι. Ξέρεις η σημερινή Κυβέρνηση είναι «ερωτευμένη» με την δεκαετία 50-60. Γι αυτό επανέφερε και την «διαγωγή» στα Σχολεία.
Περιβάλλον: Βλέπω ότι σήμερα δεν έχεις διάθεση για σοβαρή συζήτηση.
Αρχιτέκτονας: Πως δεν έχω διάθεση. Σοβαρά είναι αυτά που σου είπα παραπάνω. Αν το δεις πιο προσεκτικά, θα καταλάβεις πολλά πράγματα. Αποτελούν μέρος της ιστορίας μας, της πραγματικής ιστορίας μας, και όχι αυτής που μας δίδασκαν τότε στα Σχολεία, και σήμερα θέλουν να την επαναφέρουν.
Περιβάλλον: Αρκετοί σήμερα λένε ότι το έργο έχει ασάφειες και το σχέδιο είναι αρκετά αόριστο, προς το παρόν τουλάχιστον.
Αρχιτέκτονας: Το σχέδιο είναι σαφές στο «πολιτικό του περιεχόμενο», δεν είναι σαφές στο «σχεδιαστικό του περιεχόμενο». Τώρα είμαστε στη φάση της προβολής του «πολιτικού περιεχομένου» του σχεδίου, και η επιτυχία του θα καθορίσει με ποιόν τρόπο θα συνταχθεί το «σχεδιαστικό περιεχόμενο». Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όμως είναι να κρίνουμε το «πολιτικό περιεχόμενο» του έργου. Μιλάμε για μια περιοχή που πέρασε μια μακριά περίοδο υποβάθμισης, και όλοι γνωρίζουμε πως και γιατί υποβαθμίστηκε, κι αν δεν γνωρίζουμε είναι εύκολο να μάθουμε διαβάζοντας με κριτικό μάτι την ιστορία του τόπου μας, γνωρίζουμε ότι στην περιοχή την περίοδο της υποβάθμισης κάποιοι αγόρασαν «κοψοχρονιά» και δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε ποιοι είναι αυτοί, ποιο ρόλο παίξανε στη διάρκεια της υποβάθμισης, ποιο είναι το σημερινό ποσοστό ιδιοκτησίας που έχουν στα χέρια τους, ποιες είναι οι οικονομικές δραστηριότητες στις οποίες επενδύουν και σε ποιες έχουν ήδη επενδύσει στην περιοχή, όπως επίσης να δούμε μέσα από το «πολιτικό περιεχόμενο» του έργου ποιοι είναι οι σκοποί τους πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί. Γιατί είναι οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί σκοποί των κυρίαρχων ιδιοκτησιακών συμφερόντων που θα καθορίζουν το «σχεδιαστικό περιεχόμενο». Ο Δήμαρχος Αθηναίων είναι ο εκτελεστής του έργου, δεν είναι ο εμπνευστής του έργου. Και αυτό αποδεικνύεται με τον «Μεγάλο Περίπατο». Αυτόν προβάλει και γι αυτόν μιλά με ενθουσιασμό. Αλλά αυτό είναι το «επικοινωνιακό» κομμάτι του έργου, το έργο το πραγματικό θα γίνει στην περιοχή που περικλείεται από τον «Μεγάλο Περίπατο».
Για τους κατοίκους:
Η ποιότητα ζωής στο κέντρο αλλάζει για πάντα, με περισσότερο και καθαρότερο Δημόσιο χώρο
Αύξηση της αξίας των ακινήτων
Αισθητική αναβάθμιση γειτονιών και δρόμων του κέντρου με λιγότερα αυτοκίνητα και περισσότερη ασφάλεια
Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων
Ευκαιρίες για άθληση, ποδήλατο και περιπάτους
Φιλικότεροι δρόμοι για τα κατοικίδια ζώα
Διευκόλυνση της τήρησης των νέων μέτρων που μας προστατεύουν από τον κορωνοϊό
Η πόλη ανοίγει επιτέλους την αγκαλιά της σε ΑμεΑ,
Για τους εργαζόμενους:
Προσέλκυση νέων επενδύσεων και αύξηση των θέσεων εργασίας
Μεγαλύτερη ασφάλεια, με λιγότερα ατυχήματα
Καθαρότερη πόλη, με ευκολότερες μετακινήσεις
Το κέντρο γίνεται ελκυστικότερο για συνδυασμό εργασίας, αγορών και ψυχαγωγίας.
Για τους καταστηματάρχες:
Ενίσχυση κύκλου εργασιών με περισσότερους επισκέπτες
Αναζωογόνηση εμπορικού κέντρου
Αύξηση της αξίας των επιχειρήσεων
Ελκυστικότερο αστικό περιβάλλον, με μεγαλύτερη ασφάλεια, περισσότερη καθαριότητα και λιγότερη ηχορύπανση
Περισσότεροι ανοικτοί χώροι προς αξιοποίηση στο πλαίσιο των μέτρων κατά του κορονοϊού.
Για τους επισκέπτες:
Tο κέντρο της πόλης προσφέρει μια νέα μοναδική εμπειρία
Συνδυασμός δραστηριοτήτων ψυχαγωγίας, διασκέδασης και αγορών
Ευκολότερη πρόσβαση και ασφαλέστερη μετακίνηση
Νέες ευκαιρίες για περιήγηση στην πόλη χωρίς αυτοκίνητο
Δυνατότητα να ανακαλύψουν περισσότεροι τους κρυμμένους «θησαυρούς» της Αθήνας
Η πόλη ανοίγει επιτέλους την αγκαλιά της σε ΑμεΑ.
Για οικογένειες και παιδιά:
Ευκολότερη μετακίνηση από/προς και μέσα στην πόλη
Ασφαλέστερη και φιλικότερη πόλη για παιδιά και γονείς με καρότσια
Περισσότερος Δημόσιος χώρος για παιχνίδι, άθληση και βόλτα
Νέες ευκαιρίες για βιωματικούς – εκπαιδευτικούς περιπάτους
Η Αθήνα γίνεται η πρώτη επιλογή της κυριακάτικης βόλτας.
Αυτά μας λένε ότι «ονειρεύονται» να δημιουργήσουν στην περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Μας λένε λοιπόν ότι στην περιοχή: 1. Θα αυξηθούν οι «αξίες των ακινήτων» 2. Η περιοχή θα προστατεύεται με μέτρα «ασφάλειας» και με μέτρα «κατά του κορονοϊού» 3. Η περιοχή θα «συνδυάζει» οργανωμένες μορφές κατοικίας, εργασίας, τουρισμού, αγορών και ψυχαγωγίας.
Αυτό σημαίνει: 1. Όσοι κάτοικοι και επιχειρήσεις δεν αντέξουν τις «νέες αξίες των ακινήτων» θα αναγκαστούν να φύγουν από την περιοχή 2. Όσοι επιλέξουν να εργαστούν στην περιοχή θα εργαστούν με «νέες συνθήκες» 3. Όσοι κατοικούν, εργάζονται και όσοι επισκέπτονται την περιοχή θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις συνθήκες «ασφάλειας» που θα ισχύουν για την περιοχή, και των μέτρων κατά του κορονοϊού,. 4. Όσοι επιλέξουν να πάνε τα παιδιά τους στην περιοχή, αυτά θα ζήσουν νέες «βιωματικές και εκπαιδευτικές» εμπειρίες.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό περιεχόμενο του σχεδίου είναι ξεκάθαρο, πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται. Θέλουν να δημιουργήσουν μια περιοχή σε κεντρικό σημείο της Πόλης, όπου θα περάσουν τις νέες μορφές κατοικίας, εργασίας, αγορών και ψυχαγωγίας που θέλουν για τους λαούς, και νομίζω ότι όλοι ξέρουμε ποιες είναι οι νέες «συνθήκες». Θέλουν να δημιουργήσουν το τμήμα εκείνο του λαού, που θα συνεχίζει με ενθουσιασμό να στηρίζει τα συμφέροντά τους, χωρίς να καταλαβαίνει ότι λειτουργεί σε βάρος των συμφερόντων του, γιατί δεν θα έχει τα εφόδια να το καταλάβει, αυτά τα εφόδια» προσπαθεί σήμερα να καταργήσει στην Παιδεία, και αν πετύχει να το προωθήσουν και σε άλλες περιοχές με τις απαραίτητες ταξικές διαφοροποιήσεις, για να συνεχίσουν να κυβερνούν αυτό τον τόπο.
Ξέρεις η κυρίαρχη τάξη όταν επεμβαίνει στην πόλη, επεμβαίνει για να εξυπηρετήσει δικά της συμφέροντα, πολιτικά-οικονομικά-κοινωνικά. Μην ξεχνάς ότι η «αυθαίρετη δόμηση» στη χώρα μας πραγματοποιήθηκε γιατί εξυπηρέτησε τους «πολιτικούς-οικονομικούς-κοινωνικούς» σκοπούς της κυρίαρχης τάξης.
Και είχαμε τρεις γενιές αυθαιρέτων στη χώρα μας ακριβώς γιατί η κυρίαρχη τάξη της χώρας μας προσάρμοσε το «περιεχόμενο της αυθαίρετης δόμησης» των λαϊκών στρωμάτων στους «πολιτικούς-οικονομικούς-κοινωνικούς» σκοπούς που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά της στην ιστορική περίοδο που πραγματοποιήθηκε. Για αυτό λέμε ότι έχουμε την «αυθαίρετη δόμηση» [3] του «φόβου, της υποταγής του τζάμπα μεροκάματο» της δεκαετίας 60, την «αυθαίρετη δόμηση» τα «μπάνια του λαού» της δεκαετίας 70 και την «αυθαίρετη δόμηση» των «νέων κοινωνικών αξιών» της εικοσαετίας 1990-2010. Είχαμε μια «πριμοδοτημένη αυθαίρετη δόμηση» όσο αυτή εξυπηρετούσε τα «πολιτικά-οικονομικά-κοινωνικά» συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης στη χώρα μας. Ας μη το ξεχνάμε αυτό.
Σήμερα «τιμωρείται» με πρόστιμα αυθαιρέτων και γιατί δεν εξυπηρετεί πια τα νέα «πολιτικά-οικονομικά-κοινωνικά» συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, και γιατί είναι εμπόδιο στα νέα της σχέδια. Και περνά την άποψη ότι πρέπει να πληρώσουν όσοι «αυθαιρέτησαν» αλλά κανείς δεν μιλά για τις δικές της πραγματικές ευθύνες.
Και την άποψη αυτή, με μικρές τροποποιήσεις χωρίς ουσιαστική αξία, την ασπάζονται αρκετοί, για να μη πω πολλοί Αρχιτέκτονες Αριστεροί, όπως θέλουν να λέγονται, αποφεύγουν όμως οι περισσότεροι συστηματικά την πραγματική ανάλυση του «πολιτικού-οικονομικού-κοινωνικού» περιεχομένου της «αυθαίρετης δόμησης».
Και είναι ακριβώς αυτή η «συστηματική αποφυγή» που οδήγησε στην επιτυχία του σχεδίου «αυθαίρετη δόμηση» στη χώρα μας, εξυπηρετώντας πλήρως τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Και μη μου πει κανείς ότι οι «πολιτικοί-οικονομικοί-κοινωνικοί» σκοποί της κυρίαρχης τάξης δεν εκπληρώθηκαν, γιατί διαψεύδεται από το ποσοστό του λαού που εγκλωβίστηκε στην «αυθαίρετη δόμηση».
Κάτι τέτοιο αρχίζει να φαίνεται και σήμερα ότι πάει να γίνει. Ασχολούμαστε με το «σχεδιαστικό περιεχόμενο» του έργου, και δεν ασχολούμαστε με το «πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό περιεχόμενο» του έργου, ενώ ως Αριστεροί Αρχιτέκτονες γνωρίζουμε ότι το «πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό περιεχόμενο» ενός έργου Πολεοδομικού ενδιαφέροντος είναι εκείνο που καθορίζει το «σχεδιαστικό περιεχόμενο» το αντίθετο δεν έχει γίνει ποτέ, η ιστορική αλήθεια αυτό μας λέει.
Ξέρεις η ιστορία διδάσκει, όπως λένε, αλλά πρέπει να είμαστε και καλοί μαθητές της.
[2] Τι αλλάζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου